Kolej linowa







Kolej linowa „Kasprowy Wierch”





Kolej gondolowa „Jaworzyna Krynicka”




Wagon wjeżdżający do budynku dolnej stacji kolei linowo-terenowej „Żar”





Kolej gondolowa „Szyndzielnia”




Pierwsza na świecie kolej linowa w Gdańsku (rys. Wilhelm Hondius)


Kolej linowa – zespół powiązanych technicznie i technologicznie obiektów budowlanych i urządzeń służących do przewozu osób w pojazdach przemieszczających się po torze linowym przebiegającym ponad terenem[1].




Spis treści






  • 1 Urzędowy podział kolei linowych


  • 2 Inne podziały kolei linowych


  • 3 Obiekty budowlane kolei linowych


  • 4 Najstarsze koleje linowe


  • 5 Koleje linowe na świecie


  • 6 Koleje linowe w Polsce


  • 7 Przypisy


  • 8 Bibliografia


  • 9 Zobacz też





Urzędowy podział kolei linowych |


Koleje linowe dzielą się na[1]:



  • wahadłowe i okrężne:


    • koleje gondolowe (kabinowe),


    • koleje krzesełkowe,




  • koleje linowo-terenowe.



Inne podziały kolei linowych |



  1. Podział ogólny

    • kolej linowa napowietrzna

    • kolej linowa naziemna (kolej linowo-terenowa), inaczej funikular

    • wyciąg narciarski



  2. Podział ze względu na olinowanie

    • kolej z liną nośną i liną napędową (kolej linowa „Kasprowy Wierch” przed modernizacją w 2007)

    • kolej z liną nośno-napędową z wyczepianymi wagonikami/krzesełkami (np. kolej gondolowa „Szyndzielnia”, kolej gondolowa „Jaworzyna Krynicka”)

    • kolej z liną nośno-napędową (np. kolej krzesełkowa „Kopa”, kolej krzesełkowa „Szrenica”, kolej krzesełkowa „Skrzyczne”)


    • kolej z liną napędową i torem szynowym (np. kolej linowo-terenowa „Góra Parkowa”, kolej linowo-terenowa „Gubałówka”)

    • kolej z liną podwójną nośną lub podwójną napędową (kolej linowa „Kasprowy Wierch” po modernizacji w 2007)



  3. Podział ze względu na środek transportu


    • kolej kabinowa (kolej linowa „Kasprowy Wierch”)


    • kolej wagonikowa (np. kolej linowo-terenowa „Góra Parkowa”, kolej linowo-terenowa „Gubałówka”)


    • kolej gondolowa (np. kolej gondolowa „Szyndzielnia”, kolej gondolowa „Jaworzyna Krynicka”)


    • kolej krzesełkowa (np. kolej krzesełkowa „Kopa”, kolej krzesełkowa „Szrenica”, kolej krzesełkowa „Skrzyczne”)

    • wyciąg orczykowy



  4. Podział ze względu na ruch

    • ruch ciągły (koleje krzesełkowe, gondolowe, wyciągi narciarskie)

    • ruch wahadłowy (kolej linowa „Kasprowy Wierch”)



  5. Podział ze względu na przeznaczenie

    • kolej pasażerska

    • kolej towarowa





Obiekty budowlane kolei linowych |


Zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem[1] obiekty budowlane kolei linowych stanowią:



  • budynki stacji,

  • podpory trasowe,

  • fundamenty:

    • układów napędowych, przewojowych i napinających,

    • podpór trasowych.





Najstarsze koleje linowe |


Pierwsze znane rysunki przedstawiające transport linowy pochodzą z Europy oraz Chin i są datowane na XV wiek. W 1644 w Gdańsku użyto po raz pierwszy kolei linowej o wielu podporach. Był to linowy przenośnik kubełkowy konstrukcji Adama Wijbego, użyty przy budowie szańców.


Początkowo stosowano liny wykonane z włókien roślinnych. Były to konopie i sizal, czasami również liany. Przełomem było wynalezienie w 1834 lin splatanych z drutów stalowych[2].



Koleje linowe na świecie |


Pierwsza nowożytna kolej linowa do przewozu ludzi powstała w 1866 w Schaffhausen w Szwajcarii. Służyła ona do kontroli urządzeń zapory na Renie[3]. Pierwsza kolej linowo-terenowa została uruchomiona w 1867 w Lyonie we Francji i była napędzana silnikiem parowym[4].


Ważnym wydarzeniem było również skonstruowanie w 1872 przez inż. Adolfa Bleicherta wspólnie z inż. Theodorem Otto w Saksonii kolei linowej przeznaczonej dla fabryki parafiny[2].


Pierwszą górską osobową kolej linową oddano do użytku w 1908. Była to kolej na Wetterhorn w Szwajcarii[4]. W tym samym roku, w uzdrowisku Schollach w Niemczech, uruchomiono pierwszy wyciąg narciarski, zbliżony do późniejszych wyciągów talerzykowych. Pierwszy wyciąg saniowy powstał w 1924, w Szwajcarii, w Crans-Montana[5].


Kolejne rodzaje kolei i wyciągów pojawiły się w latach 30. XX wieku. Wyciąg orczykowy był patentem szwajcarsko-niemieckim z 1934 autorstwa inż. Constama i firmy Bleichert z Lipska. Pierwszy tego rodzaju wyciąg został uruchomiony 24 listopada 1934 w Davos w Szwajcarii. Wyciąg talerzykowy wynalazł w 1935 Jean Pomagalski - francuski inżynier i mechanik polskiego pochodzenia. Prototyp został zastosowany na stoku l'Eclose w ośrodku narciarskim L'Alpe d'Huez we Francji[6].


Pierwsza na świecie kolej krzesełkowa powstała w 1936 w Sun Valley w stanie Idaho, w Stanach Zjednoczonych. Pierwsze tego typu urządzenie w Europie zbudowano w 1939 w Czechosłowacji – kolej prowadziła z okolic hotelu Ráztoka w Trojanovicach na Pustevny, w Beskidzie Śląsko-Morawskim[7].



Koleje linowe w Polsce |



 Osobny artykuł: Kolej linowa we Lwowie.

Pierwsza osobowa kolej linowa na ziemiach polskich (wówczas pod zaborami) powstała we Lwowie i funkcjonowała od 2 lipca do 15 października 1894 na terenie Wystawy Krajowej, w trakcie której prezentowano osiągnięcia gospodarcze i kulturalne Galicji oraz dzieła sztuki i kultury narodu polskiego.


W latach II Rzeczypospolitej rozwój kolei linowych nastąpił dopiero w połowie lat 30. Powstała wtedy kolej linowa na Kasprowy Wierch (1936), kolej linowo-terenowa na Górę Parkową w Krynicy (1937), kolej linowo-terenowa na Gubałówkę (1938) oraz dwa wyciągi saniowe: w Kotle Gąsienicowym oraz w Sławsku – w województwie stanisławowskim, powiecie stryjskim. Niezrealizowane pozostały projekty kolei linowej z Zakopanego na Przełęcz Wrótka nad Kalatówkami oraz dwóch kolei linowo-terenowych: w Poroninie oraz w Żegiestowie. W trakcie II wojny światowej koleje linowe nie zostały zniszczone przez Niemców.


W okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej nastąpił dalszy rozwój kolei linowych. Już w latach 50. oddano do użytku pierwszą w Polsce kolej gondolową – na Szyndzielnię (1953) oraz pierwszą kolej krzesełkową – na Skrzyczne (1958).


Po 1989 nastąpił intensywny rozwój ośrodków narciarskich, w ramach których budowano liczne koleje linowe. W 2010 funkcjonowały w Polsce:



  • 1 kolej kabinowa,

  • 3 koleje gondolowe,

  • 3 koleje linowo-terenowe,

  • 66 kolei krzesełkowych,

  • ok. 420 wyciągów narciarskich.


W górach funkcjonują m.in. następujące koleje (w przypadku kolei krzesełkowych podano najstarsze, powstałe przed 1992):




  • Góry Izerskie: kolej gondolowa „Stóg Izerski”,


  • Karkonosze: kolej krzesełkowa „Szrenica”, kolej krzesełkowa „Kopa”,


  • Beskid Śląski: kolej gondolowa „Szyndzielnia”, kolej gondolowa „Hala Skrzyczeńska”, kolej krzesełkowa „Czantoria”, kolej krzesełkowa „Skrzyczne”,


  • Beskid Mały: kolej linowo-terenowa „Żar”,


  • Beskid Wyspowy: kolej krzesełkowa „Chełm”


  • Tatry: kolej linowa „Kasprowy Wierch”, kolej krzesełkowa „Hala Gąsienicowa”, kolej krzesełkowa „Hala Goryczkowa”, kolej krzesełkowa „Nosal”, kolej krzesełkowa „Wielka Krokiew”, kolej krzesełkowa „Średnia Krokiew”,


  • Pogórze Spisko-Gubałowskie: kolej linowo-terenowa „Gubałówka”, kolej krzesełkowa „Butorowy Wierch”,


  • Gorce: kolej krzesełkowa „Tobołów”,


  • Pieniny: kolej krzesełkowa „Palenica” w Szczawnicy,


  • Beskid Sądecki: kolej linowo-terenowa „Góra Parkowa”, kolej gondolowa „Jaworzyna Krynicka”.


Najstarszą koleją linową poza obszarami górskimi jest kolej linowa „Elka”, działająca w Parku Śląskim w Chorzowie. Poza obszarami górskimi funkcjonuje również jedna kolej gondolowa - „Polinka” we Wrocławiu oraz jedna kolej linowo-terenowa - „Kamienna Góra” w Gdyni.


W 2018 roku w Polsce funkcjonowała tylko jedna (ostatnia) kolej towarowa: w Janikowskich Zakładach Sodowych.



Przypisy |




  1. abc Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie (Dz.U. z 1998 r. nr 151, poz. 987, Dział VIII, Rozdział 2).


  2. ab Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010, s. 11. ISBN 978-83-7729-036-1.


  3. Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010, s. 12. ISBN 978-83-7729-036-1.


  4. ab Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010, s. 13. ISBN 978-83-7729-036-1.


  5. Marek Baran: Jak to z narciarstwem było... (pol.). SportPlus, 2009-10-23. [dostęp 2016-08-04].


  6. Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010, s. 14-15. ISBN 978-83-7729-036-1.


  7. Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010, s. 15. ISBN 978-83-7729-036-1.



Bibliografia |



  • Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010. ISBN 978-83-7729-036-1.

  • Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie (Dz.U. z 1998 r. nr 151, poz. 987, Dział VIII, Rozdział 2)



Zobacz też |











  • Polskie Koleje Linowe

  • Pomagalski S.A.





Popular posts from this blog

浄心駅

カンタス航空