Klejnot herbowy
Tarcza Pole Trzymacze Trzymacze Zawołanie Klejnot Zawój lub korona Labry Hełm Korona rangowa Postument Order Figura Godło Dewiza Elementy herbu Klejnot w formie strusich piór w herbie Ostoja Ostoja w średniowieczu Klejnot, cymer (łac. clenodium , staropol. z niem. (Helm-)Kleinod ) – zwieńczenie hełmu łączące się z nim za pośrednictwem korony rangowej lub przepaski, z której rozwijały się labry. Do XIX wieku słowem klejnotny określano osobę mającą prawo do herbu, a klejnocić się – pieczętować herbem. Słowem klejnot określano niekiedy (np. w sienkiewiczowskiej Trylogii) także cały herb. Niepoprawne nazywanie klejnotem calego herbu spotyka się także dziś, także w innych językach – np. w angielskim crest potocznie bywa używane jako synonim herbu. W dawnej literaturze nazywa się niekiedy klejnot cymerem (z niem Zimir , Helmzimir ). Później mianem klejnotu herbowego zaczęto określać wyłącznie figurę na hełmie heraldycznym. Klejnot jest heraldyczn