Komisariat Straży Granicznej „Krynica” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej w latach 1928–1939.
Spis treści
1Geneza
2Formowanie i zmiany organizacyjne
3Służba graniczna
4Kierownicy/komendanci komisariatu
5Struktura organizacyjna
6Uwagi
7Przypisy
8Bibliografia
Geneza |
Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[2].
Komisariat Straży Celnej „Muszyna”, wraz ze swoimi placówkami granicznymi, wszedł w podporządkowanie Inspektoratu Straży Celnej „Sącz”[3].
W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[4]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej.
Rozkazem nr 5 z 16 maja 1928 roku w sprawie organizacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski powołał komisariat Straży Granicznej „Krynica”, który przejął ochronę granicy od rozwiązywanego komisariatu Straży Celnej[5].
Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[6].
Rozkazem nr 5 z 16 maja 1928 roku w sprawie organizacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski przydzielił komisariat „Muszyna” do Inspektoratu Granicznego nr 18 „Nowy Targ” i określił jego strukturę organizacyjną[5].
Już 8 września 1828 dowódca Straży Granicznej rozkazem nr 6 w sprawie organizacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego podpisanym w zastępstwie przez mjr. Wacława Szpilczyńskiego zmieniał organizację komisariatu i ustalał zasięg placówek[7].
Rozkazem nr 7 z 25 września 1929 roku w sprawie reorganizacji i zmian dyslokacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski określił numer i nową strukturę komisariatu[8].
Rozkazem nr 3/31 zastępcy komendanta Straży Granicznej płk. Emila Czaplińskiego z 5 sierpnia 1931 roku przeniesiono placówkę SG Krosno do Jasła[9].
Rozkazem nr 2 z 8 września 1938 roku w sprawie terminologii odnośnie władz i jednostek organizacyjnych formacji, komendant Straży Granicznej płk Jan Gorzechowski przeniósł siedzibę komisariatu i placówki II linii „Muszyna” do Krynicy ul. Słoneczna 554[10]. Tym samym rozkazem przeniesiono siedzibę placówki (posterunku?) I linii „Milik” do Muszyny[11].
Rozkazem nr 3 z 31 grudnia 1938 roku w sprawach reorganizacji jednostek na terenach Śląskiego, Zachodniomałopolskiego i Wschodniomałopolskiego okręgów Straży Granicznej, a także utworzenia nowych komisariatów i placówek, komendant Straży Granicznej płk Jan Gorzechowski zniósł posterunek SG „Krynica”[12].
Organizacja komisariatu we wrześniu 1929[8], w 1931, w 1935[13]:
2/19 komenda − Muszyna (36 km)
placówka Straży Granicznej I linii „Milik”
placówka Straży Granicznej I linii „Dechułów”[a]
placówka Straży Granicznej I linii „Wojkowa”
placówka Straży Granicznej I linii „Tylicz”
placówka Straży Granicznej II linii „Muszyna”
placówka Straży Granicznej II linii „Krosno” → w 1931 przeniesiona do Jasła
Uwagi |
↑Prawdopodobnie była to pomyłka drukarska. Komunikat dyslokacyjny SG z 1 lutego 1930 roku nadal wymienia „Dechułów”. Dopiero errata z 11 kwietnia 1930 przywraca nazwę Leluchów.
Przypisy |
↑Dominiczak 1975 ↓, s. 130.
↑Dominiczak 1997 ↓, s. 250.
↑Kozłowski 2012 ↓, s. 34.
↑Kula 1994 ↓, s. 40.
↑ abcJabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 28.
↑Goryński 2012 ↓, s. 226.
↑ abJabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 30.
↑ abJabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 51.
↑Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 78.
↑Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 128 i 136.
↑Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 128.
↑Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 136.
↑ abPromińska 2011 ↓, s. 5.
↑ abcBocheński 2009 ↓, s. 44.
↑Muzeum Polskich Formacji Granicznych ↓.
Bibliografia |
Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
У этого термина существуют и другие значения, см. Димитровград. Город Димитровград Флаг Герб 54°14′ с. ш. 49°35′ в. д. H G Я O L Страна Россия Россия Субъект Федерации Ульяновская область Городской округ город Димитровград Глава города Гадальшин А. Р. (и.о.) [1] История и география Основан 1698 год Прежние названия до 1972 — Мелекесс Город с 1926 года Площадь МО - 103,98 [2] км² Высота центра 88 м Тип климата умеренно-континентальный Часовой пояс UTC+4 Население Население ↘ 115 253 [3] человека ( 2018 ) Плотность 1118,96 чел./км² Национальности русские, татары, чуваши, эрзяне, мокшане Конфессии православные, мусульмане Катойконим димитровгра́дец , димитровгра́дка , димитровгра́дцы Официальный язык русский Цифровые идентификаторы Телефонный код +7 84235 Почтовый индекс 4335хх Код ОКАТО 73 405 Код ОКТМО 73 705 000 001 Прочее...
В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Быков; Быков, Василий; Быков, Василий Иванович. Василий Иванович Быков Дата рождения 5 февраля 1920 ( 1920-02-05 ) Место рождения Кравотынь, Осташковский уезд, Тверская губерния, РСФСР Дата смерти 16 ноября 1999 ( 1999-11-16 ) (79 лет) Место смерти Севастополь, Украина Принадлежность СССР СССР → Украина Украина Род войск ВМФ СССР Годы службы 1937—1979 Звание Контр-адмирал Часть «ТКА-242», «ТКА-561» 1-я бригада ТКА СФ и ТОФ, СКР «Шквал» Командовал Торпедным катером, звеном ТКА, кораблём, дивизионом кораблей Сражения/войны Великая Отечественная война Советско-японская война Награды и премии В отставке жил в Ленинграде, с 1981 — в Севастополе Василий Иванович Быков (1920, Кравотынь — 1999, Севастополь) — Герой Советского Союза (1944), кон...