201 Pułk Piechoty (II RP)
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 1939 | |
Rozformowanie | 1939 | |
Nazwa wyróżniająca | nie posiadał | |
Patron | nie posiadał | |
Tradycje | ||
Święto | nie obchodził | |
Nadanie sztandaru | nie posiadał | |
Rodowód | Górnośląska Brygada ON | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | ppłk Władysław Adamczyk | |
Działania zbrojne | ||
kampania wrześniowa | ||
Organizacja | ||
Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe | |
Rodzaj wojsk | piechota | |
Podległość | 55 Dywizja Piechoty |
201 Pułk Piechoty Rezerwowy 201 pp (rez.) – oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Pułk nie występował w pokojowej strukturze Wojska Polskiego. Był jednostką sformowaną w sierpniu 1939 roku, w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim. Dowództwo pułku zorganizowane zostało przez 73 pułk piechoty w Katowicach. Jego zawiązkiem było Dowództwo Górnośląskiej Brygady ON, a zawiązkami batalionów były bataliony ON tej brygady.
W kampanii wrześniowej 1939 jednostka walczyła w składzie 55 Dywizji Piechoty Rezerwowej (Grupa Operacyjna "Śląsk", Armia "Kraków"). Najdotkliwsze straty w kampanii jednostka odniosła w czasie walk o Osiek 11 IX.
Struktura organizacyjna i obsada personalna pułku |
Dowództwo (Kadra Zapasowa Piechoty "Oświęcim I"[1])
- dowódca pułku - ppłk Władysław Adamczyk
- I adiutant - kpt. Alfons Kotowski
- II adiutant - por. rez. Zbigniew Józef Jabłoński
- oficer informacyjny - ppor. Jerzy (lub Wacław) Zieliński
- oficer łączności - kpt. Stefan Tłustochowicz
- kwatermistrz - kpt. Jan S. Komender
- naczelny lekarz - por dr med. Witold Aleksander Niewodolski (vel Niewodoski
- kapelan pułku - ks. Józef Kozłowski następnie - ks. Franciszek Olma[2]
I batalion (Katowicki Batalion ON - Batalion Piechoty Nr 55)
- dowódca batalionu: 1 - kpt. Józef Jasiński (+ obóz koncentracyjny): 2 - kpt. Paweł Blew, 3 - kpt. Tytus Wikarski
- adiutant batalionu - ppor. Tadeusz P. Majcherczyk
- lekarz batalionu - ppor. dr. med. Kazimierz Stawarski (ppor. dr. med. Janik)
- oficer żywnościowy - ppor. Władysław Guzowski
- dowódcy kompanii: 1 - kpt. Mieczysław Olszewski, 2 - kpt. Paweł Blew ( + 11.9 Osiek), potem ppor.Józef Bujar, 3 - kpt. Konstanty Szyszkowski,
- dowódca 1 kompanii ckm - kpt. Tytus Wikarski
- kompania powstańcza - ppor. Ryszard Bąk
- oficerowie batalionu: ppor. Kumor [+ 16.9 Puszcza Solska], ppor. Kurt Raszka (+ 20.9. Ułów)[2]
II batalion (Sosnowiecki Batalion ON - Batalion Piechoty Nr 53)
- dowódca batalionu: 1 - kpt. Paweł Staszkiewicz, 2 - kpt. Jan Grankowski, 3 - por. Niemczyk
- adiutant batalionu: ppor. Tadeusz Kaszycki
- lekarz batalionu: ppor. dr med. Tadeusz Sokołowski
- dowódcy kompanii: 1 - kpt. Tadeusz Bojanowski (+ 12.9 Baranów),2 - kpt. Karol Kałuziński (+ 2.9 Śmiłowice), 3 - ppor. Emil Krupa,
4 - kpt. Jan Grankowski,
- dowódca 2 kompanii ckm: 1 - por. Wojciechowski (+ 11.9 Osiek),2 - ppor. Stanisław Dziurowicz.
- oficerowie batalionu: ppor. Zbigniew Miłobędzki, ppor. Józef Wojdało[2]
III batalion (Zawierciański Batalion ON - Batalion Piechoty Nr 51)
- dowódca batalionu: 1 - mjr Rudolf Geyer (ranny 11.IX; zm. 1940, Charków), 2 - kpt. Tadeusz Bojanowski
(+ 12.9 Baranów), 3 - kpt. Antoni Bulka (+ w niewoli niemieckiej)
- lekarz batalionu: ppor. lek. med. Kinowski (ppor. dr med. Tuora)
- dowódcy kompanii: 1 - kpt. Jan Szczepaniak (+ 2.9 Wyry), 2 - por. Tadeusz Kozłowski (+ 11.9 Osiek), 3 - ppor. Emil Krupa, 4 - ppor. Anatol Garstka, 5 - kpt. Antoni Bulka,
- dowódca 3 kompanii ckm - por. Fedorowicz (por. Adam Doboszyński)
- oficerowie batalionu: ppor. Jan Krasiński, ppor. Józef Morkisz, ppor. Witold Trzciński[2]
III batalion (Kadra Zapasowa Piechoty "Oświęcim I", zalążek - Oświęcimski Batalion ON - Batalion Piechoty Nr 52)[1]
- dowódca batalionu - kpt. Jan Skrzypek
pododdziały specjalne (Kadra Zapasowa Piechoty "Oświęcim I")
- dowódca kompanii zwiadu - kpt. Bolesław Kowalski
- dowódca plutonu konnego - por. Lukasiewicz
- dowódca kompanii przeciwpancernej - por. Jan Wawrzyczek
- dowódca plutonu pionierów - ppor. Władysław Ignatowski
- dowódca plutonu łączności - st. sierż. Stanisław Czerwiński
- dowódca plutonu przeciwgazowego - ppor. Józef Kurek
- pchor. inż. Kozłowski
Przypisy |
↑ ab Kadra Zapasowa Piechoty "Oświęcim I" powstała na bazie Kadry Batalionu Zapasowego 73 Pułku Piechoty
↑ abcd "Księga wrześniowej chwały pułków śląskich"
Bibliografia |
- Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975.
- KazimierzK. Pindel KazimierzK., Obrona narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234 .
Władysław Steblik, Armia „Kraków” 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ISBN 83-11-07434-8.- Strona internetowa: http://www.dawne-zawiercie.pl/lista_ofiar_zbrodni_katynskiej_zwiazanych_z_zawierciem_i_przedwojennym_powiatem_zawiercianskim_odoby_zamordowane_w_katyniu_charkowie_i_miednoje
- Jan Przemsza - Zieliński: Księga wrześniowej chwały pułków śląskich. Sosnowiec: Sosnowiecka oficyna wydawniczo - autorska "Sowa Press, 1993, s. 156-157. ISBN 83-85876-06-5.
|
|