206 Pułk Piechoty (II RP)
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Historia | ||
Państwo | II RP | |
Sformowanie | 1939 | |
Rozformowanie | 1939 | |
Nazwa wyróżniająca | nie posiadał | |
Patron | nie posiadał | |
Tradycje | ||
Święto | nie obchodził | |
Nadanie sztandaru | nie posiadał | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | ppłk Edward Kościński | |
Działania zbrojne | ||
Kampania wrześniowa Obrona Lwowa 1939 | ||
Organizacja | ||
Rodzaj sił zbrojnych | Wojsko[1] | |
Rodzaj wojsk | Piechota | |
Podległość | 35 Dywizja Piechoty |
206 Pułk Piechoty (rezerwowy) - 206 pp rez. – oddział piechoty Wojska Polskiego.
206 Pułk Piechoty Rezerwowy został sformowany zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” w I rzucie mobilizacji powszechnej, w dniach 31 sierpnia – 4 września 1939 przez 77 pułk piechoty w Lidzie z przeznaczeniem dla 35 Dywizji Piechoty Rezerwowej.
Obsada personalna 206 pprez |
Dowództwo pułku
- dowódca pułku - ppłk Edward Kościński (†1940 Charków[2])
adiutant - por. rez. Stanisław Śliwiński (†1940 Charków[3])- kwatermistrz - kpt. Walerian Petc (†1940 Charków[4])
- kapelan - ks. kap. Jan Mianowski[5]
I batalion
- dowódca batalionu - mjr Włodzimierz Stanisław Wittlin
- adiutant - por. rez. Adolf Marian Gałacki
- dowódca 1 kompanii strzeleckiej – por. Mieczysław Woronowicz
- dowódca 2 kompanii strzeleckiej - ppor. Stanisław Niedźwiedzki (†1940 Charków[6])
- dowódca 3 kompanii strzeleckiej –
- dowódca 1 kompanii ckm – por. Tadeusz Kempczyński
II batalion
- dowódca batalionu - kpt. Anatol Białynowicz, mjr Henryk Dyduch (†1940 Charków[7])
- adiutant – ppor. rez. Kazimierz Czerny-Hołownia
- dowódca plutonu łączności – ppor. rez. Józef Klukiewicz
- dowódca 4 kompanii strzeleckiej – kpt. Józef Pelc
- dowódca 5 kompanii strzeleckiej – ppor. Tadeusz Józef Laszczka
- dowódca II plutonu strzeleckiego – plut. pchor. rez. Justyn Sobol
- dowódca 6 kompanii strzeleckiej – ppor. Stanisław Kędziora
- dowódca 2 kompanii ckm – ppor. Leon Augustyn Torliński
- dowódca plutonu - ppor. rez. Witold Mackiewicz (†1940 Charków[8])
III batalion
- dowódca batalionu - kpt. Aleksander Gregorowicz (†1940 Charków[9])
- adiutant – por. rez. Stanisław Śliwiński
- oficer żywnościowy – por. rez. Władysław Bachramowicz
- lekarz – pchor. rez. lek.
- dowódca 7 kompanii strzeleckiej – por. Edward Smolka; od 13 IX – ppor. rez. Jerzy Awdycki
- dowódca I plutonu strzeleckiego – ppor. rez. Jerzy Awdycki
- dowódca II plutonu strzeleckiego – ppor. rez. Tadeusz Chmielnicki
- dowódca 8 kompanii strzeleckiej –
- dowódca III plutonu – plut. pchor. Stanisław Mozol
- dowódca 9 kompanii strzeleckiej - ppor. Stanisław Malara (†1940 Charków[10])
- dowódca 3 kompanii ckm – por. Hieronim Romanowski
- dowódca I plutonu ckm - ppor. rez. Jerzy Józef Rybicki (†1940 Charków[11])
- dowódca II plutonu ckm – ppor. rez. Aleksander Obuchowicz
- dowódca III plutonu ckm – ppor. rez. Stanisław Jabłonowski
- dowódca plutonu ckm na taczankach – ppor. rez. Włodzimierz Ciechanowicz
- dowódca plutonu moździerzy – ppor. rez. Jan Golde
- szef kompanii – st. sierż. Duś
Pododdziały specjalne
- dowódca kompania zwiadu - por. Janusz Siewierski
Przypisy |
↑ Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 249. [dostęp 3 marca 2015].
↑ Charków ..., s. 549.
↑ Charków ..., s. 407.
↑ Ks. kap. Jan Mianowski został 18 września 1939 mianowany tymczasowo szefem duszpasterstwa 35 DPRez.
↑ Charków ..., s. 369.
↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 102. [dostęp 3 marca 2015].
↑ Charków ..., s. 319.
↑ Charków ..., s. 147.
↑ Charków ..., s. 324.
↑ Charków ..., s. 461.
Bibliografia |
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, opracowanie zespołowe pod kierunkiem Jędrzeja Tucholskiego, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2.- Ryszard Dalecki, Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1939 r., Rzeszów 1989, wyd. II, ISBN 83-03-02830-8.
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3.
|