13 Galicyjski Pułk Ułanów
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Umundurowanie jednostek c.k. kawalerii, 1898 | ||
Historia | ||
Państwo | Austro-Węgry | |
Sformowanie | 17 stycznia 1860 | |
Rozformowanie | 1918 | |
Nazwa wyróżniająca | Galicyjski | |
Patron | feldmarsz. baron Eduard von Böhm-Ermolli | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | płk Ludwig Pulz | |
Ostatni | ppłk Leo Graf Spannocchi | |
Działania zbrojne | ||
Custoza (1866), Bitwa pod Sadową (1866) Lwów (1915), I wojna światowa | ||
Organizacja | ||
Dyslokacja | Złoczów, Zborów | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe | |
Rodzaj wojsk | kawaleria | |
Podległość | 15 Brygada Kawalerii |
13 Galicyjski Pułk Ułanów Eduarda von Böhm-Ermolli (niem. Galizisches Ulanen Regiment "von Böhm-Ermolli" Nr. 13) istniał w latach 1860-1918.
Powstał 17 stycznia 1860 na bazie 4. dywizjonów, pochodzących z Pułków Ułanów nr 1, 2, 8 oraz 10 Pułku Ułanów w miejscowości Stockerau.
W 1912 wchodził w skład XI Korpusu Armijnego – 8 Dywizji Kawalerii – 15 Brygady Kawalerii, komendantem regimentu był podpułkownik Leo Graf Spannocchi. Rejon rekrutacji znajdował się we Lwowie. Garnizony: sztab i II Dywizjon mieścił się w Złoczowie, a I Dywizjon stacjonował w Zborowie.
Spis treści
1 Barwy pułku
2 Historia
3 Garnizony
4 Rejony rekrutacji regimentu
5 Komendanci
5.1 Oficerowie pułku
6 Publikacje
7 Przypisy
8 Zobacz też
Barwy pułku |
Rogatywka ciemnoniebieska, guziki z białego metalu.
Historia |
W roku 1866 regiment składał się w większości z Polaków – niedawnych powstańców styczniowych oraz mieszkańców Galicji środkowej. 24 czerwca 1866, dowodzony przez płka Maksymiliana Rodakowskiego, przeprowadził szarżę na pułki włoskiej piechoty pod Custozą. W ataku tym polski ułan, Władysław Brzuchowiecki, zranił następcę tronu Italii, księcia Humberta. 13 galicyjski pułk ułanów zapłacił zwycięską szarżę wysokimi stratami i stał się od tego czasu bardzo popularnym. Płk. Rodakowski w pamiętnikach stwierdza, iż jego chłopcy "przyczynili się nadzwyczajnie do podniesienia sławy rycerskiej Polaków i ułanów austriackich". Szarża ułanów spod Custozzy były przez lata przez polskich mieszkańców Galicji wspominana razem z tymi spod Kircholmu i Somosierry. Pułk walczył podczas pierwszej wojny światowej.
Garnizony |
Miejscowości, w których stacjonował garnizon 13 Pułku: 1860 Stockerau, 1862 Enns, 1864 Klagenfurt, Udine, 1865-1866 Werona, 1866 Tarnopol, 1869 Gródek, 1874 Łańcut, 1879 Prossnitz, 1883 Göding, 1886 Lwów, 1888 Złoczów.
Rejony rekrutacji regimentu |
1867-1873. Okręgi uzupełnień Nr 40 i 45 Rzeszów, Sanok),
1873-1875. Okręg uzupełnień Nr 40 Rzeszów,
1876-1883. Okręgi uzupełnień Nr 10 i 30 (Stryj, Lwów)
1883-1889. Okręg uzupełnień Nr 80 (Złoczów).
1889-1914. Okręg uzupełnień: XI AK (Lwów)
W roku 1914 skład narodowościowy pułku był następujący:
55% Rusini, 42% Polacy, 3% inne narodowości
Komendanci |
kolejni dowódcy Pułku :
- 1860 – Ludwig Pulz, pułkownik
- 1866 – Maksymilian von Rodakowski[1], pułkownik
- 1871 – Franciszek Suchodolski de Suchodół, pułkownik
- 1874 – Zygmunt Gniewosz, pułkownik
- 1879 – Franz Benesch, podpułkownik
- 1892 – Nicolaus Cseke de Szt. György, podpułkownik
- 1883 – Carl v. Gilsa, pułkownik
- 1885 – Egmont Graf zur Lippe-Weissenfels, pułkownik
- 1890 – Ferdinand Ochl, podpułkownik
- 1892 – Franz Neuhaus, podpułkownik
- 1898 – Friedrich Janowski, podpułkownik
- 1894 – Oscar Kiwisch v. Rotterau, podpułkownik
- 1900 – Richard Clausnitz, podpułkownik
- 1903-1908 – Georg Edler von Lehmann, pułkownik
- 1909-1912 – Stanisław von Ursyn-Pruszyński, pułkownik
- 1913-1914 – Leo Graf Spannocchi, podpułkownik
Oficerowie pułku |
- Zbigniew Dunin-Wąsowicz
- Wilhelm Habsburg (1895-1948)
- Wilhelm Siemieński
Edmund Ritter von Zaremba (1876)
Publikacje |
- H. Skala: Slávne časy cisárskej jazdy v 17.-19. storočí, Prešov 2005.
Studia historyczne, PAN Oddział w Krakowie. 1978 str. 110.- Jan Rydel, W służbie Cesarza i Króla, ISBN 83-7188-235-1, 9788371882357.
Przypisy |
↑ "Wśród późniejszych dowódców 13 pułku ułanów byli m.in. Polacy Franciszek
Suchodolski, Zygmunt Gniewosz, Fryderyk Janowski i Stanisław Pruszyński" [w:] Roman Taborski. Polacy w Wiedniu. str. 239.
Zobacz też |
- 45 Galicyjski Pułk Piechoty
- Garnizon Lwów
|
|