Jfyhkgu

Ten artykuł dotyczy 13 Galicyjskiego Pułku Ułanów. Zobacz też: 13 Pułk Ułanów - stronę ujednoznaczniającą.

13 Pułk Ułanów Galizisches Ulanen Regiment "von Böhm-Ermolli" Nr. 13
Umundurowanie jednostek c.k. kawalerii, 1898
Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	17 stycznia 1860
Rozformowanie	1918
Nazwa wyróżniająca	Galicyjski
Patron	feldmarsz. baron Eduard von Böhm-Ermolli
Dowódcy
Pierwszy	płk Ludwig Pulz
Ostatni	ppłk Leo Graf Spannocchi
Działania zbrojne
Custoza (1866), Bitwa pod Sadową (1866) Lwów (1915), I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Złoczów, Zborów
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	15 Brygada Kawalerii
Multimedia w Wikimedia Commons

13 Galicyjski Pułk Ułanów Eduarda von Böhm-Ermolli (niem. Galizisches Ulanen Regiment "von Böhm-Ermolli" Nr. 13) istniał w latach 1860-1918.

Powstał 17 stycznia 1860 na bazie 4. dywizjonów, pochodzących z Pułków Ułanów nr 1, 2, 8 oraz 10 Pułku Ułanów w miejscowości Stockerau.

W 1912 wchodził w skład XI Korpusu Armijnego – 8 Dywizji Kawalerii – 15 Brygady Kawalerii, komendantem regimentu był podpułkownik Leo Graf Spannocchi. Rejon rekrutacji znajdował się we Lwowie. Garnizony: sztab i II Dywizjon mieścił się w Złoczowie, a I Dywizjon stacjonował w Zborowie.

Barwy pułku |

Rogatywka ciemnoniebieska, guziki z białego metalu.

Historia |

W roku 1866 regiment składał się w większości z Polaków – niedawnych powstańców styczniowych oraz mieszkańców Galicji środkowej. 24 czerwca 1866, dowodzony przez płka Maksymiliana Rodakowskiego, przeprowadził szarżę na pułki włoskiej piechoty pod Custozą. W ataku tym polski ułan, Władysław Brzuchowiecki, zranił następcę tronu Italii, księcia Humberta. 13 galicyjski pułk ułanów zapłacił zwycięską szarżę wysokimi stratami i stał się od tego czasu bardzo popularnym. Płk. Rodakowski w pamiętnikach stwierdza, iż jego chłopcy "przyczynili się nadzwyczajnie do podniesienia sławy rycerskiej Polaków i ułanów austriackich". Szarża ułanów spod Custozzy były przez lata przez polskich mieszkańców Galicji wspominana razem z tymi spod Kircholmu i Somosierry. Pułk walczył podczas pierwszej wojny światowej.

Garnizony |

Miejscowości, w których stacjonował garnizon 13 Pułku: 1860 Stockerau, 1862 Enns, 1864 Klagenfurt, Udine, 1865-1866 Werona, 1866 Tarnopol, 1869 Gródek, 1874 Łańcut, 1879 Prossnitz, 1883 Göding, 1886 Lwów, 1888 Złoczów.

Rejony rekrutacji regimentu |

• 
  1867-1873. Okręgi uzupełnień Nr 40 i 45 Rzeszów, Sanok),


• 
  1873-1875. Okręg uzupełnień Nr 40 Rzeszów,


• 
  1876-1883. Okręgi uzupełnień Nr 10 i 30 (Stryj, Lwów)


• 
  1883-1889. Okręg uzupełnień Nr 80 (Złoczów).


• 
  1889-1914. Okręg uzupełnień: XI AK (Lwów)

W roku 1914 skład narodowościowy pułku był następujący:
55% Rusini, 42% Polacy, 3% inne narodowości

Komendanci |

Nazwiska poległych austriackich ułanów z 13 Galicyjskiego Pułku Ułanów w Kościele Kapucynów w Wiedniu.

kolejni dowódcy Pułku :

• 1860 – Ludwig Pulz, pułkownik


• 1866 – Maksymilian von Rodakowski^[1], pułkownik


• 1871 – Franciszek Suchodolski de Suchodół, pułkownik


• 1874 – Zygmunt Gniewosz, pułkownik


• 1879 – Franz Benesch, podpułkownik


• 1892 – Nicolaus Cseke de Szt. György, podpułkownik


• 1883 – Carl v. Gilsa, pułkownik


• 1885 – Egmont Graf zur Lippe-Weissenfels, pułkownik


• 1890 – Ferdinand Ochl, podpułkownik


• 1892 – Franz Neuhaus, podpułkownik


• 1898 – Friedrich Janowski, podpułkownik


• 1894 – Oscar Kiwisch v. Rotterau, podpułkownik


• 1900 – Richard Clausnitz, podpułkownik


• 1903-1908 – Georg Edler von Lehmann, pułkownik


• 1909-1912 – Stanisław von Ursyn-Pruszyński, pułkownik


• 1913-1914 – Leo Graf Spannocchi, podpułkownik

Oficerowie pułku |

• Zbigniew Dunin-Wąsowicz


• Wilhelm Habsburg (1895-1948)


• Wilhelm Siemieński


• 
  Edmund Ritter von Zaremba (1876)

Publikacje |

• H. Skala: Slávne časy cisárskej jazdy v 17.-19. storočí, Prešov 2005.


• 
  Studia historyczne, PAN Oddział w Krakowie. 1978 str. 110.


• Jan Rydel, W służbie Cesarza i Króla, ​ISBN 83-7188-235-1​, 9788371882357.

Przypisy |

Zobacz też |

• 45 Galicyjski Pułk Piechoty


• Garnizon Lwów

p • d • e Siły zbrojne Monarchii Austro-Węgierskiej Rodzaj sił zbrojnych cesarska i królewska Armia cesarska i królewska Marynarka Wojenna cesarsko-królewska Obrona Krajowa królewsko-węgierska Obrona Krajowa Piechota Strzelcy polni (K.u.k. Feldjäger) Kaiserjäger (Strzelcy cesarscy) Piechota Bośniacko-Hercegowińska Legion Ukraińskich Strzelców Siczowych Kawaleria K.u.k. Dragoner K.u.k. Husaren K.u.k. Ulanen Wojska lotnicze Austro-Węgierskie Siły Powietrzne Lista austro-węgierskich asów myśliwskich podczas I wojny światowej Pozostałe rodzaje wojsk K.k. Landesschützen (Strzelcy krajowi) K.k. Kaiserschützen (Strzelcy cesarscy) K.u.k. Pioniere K.u.k. Sappeure Tabory (Traintruppe) Landsturm Domobrani Organizacja Organizacja w 1914 Garnizony na ziemiach polskich Lista okrętów c. i k. Marynarki Wojennej Udział Polaków 1914-1918 Pierwsza Kompania Kadrowa Legiony Polskie (od 1916 Polski Korpus Posiłkowy)

p • d • e Kawaleria Monarchii Austro-Węgierskiej Dywizje kawalerii 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Brygady kawalerii 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Pułki dragonów 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Pułki ułanów 1 2 3 4 5 6 7 8 11 12 13 Pułki ułanów c. k. Obrony Krajowej 1 2 3 4 5 6 Pułki huzarów 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Pułki huzarów Honwedu 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Dywizjony strzelców konnych 1 Dywizjon Dalmatyńskich Strzelców Konnych 1 Dywizjon Tyrolskich Strzelców Konnych Dywizjony artylerii konnej 1 2 4 5 6 7 9 10 11