Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 1
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Historia | ||
Państwo | Austro-Węgry | |
Sformowanie | 1883 | |
Rozformowanie | 1918 | |
Tradycje | ||
Kontynuacja | 1 Pułk Strzelców Konnych | |
Działania zbrojne | ||
I wojna światowa | ||
Organizacja | ||
Dyslokacja | Nowy Sącz, Kołomyja, garnizon Lwów | |
Rodzaj sił zbrojnych | c. i k. Obrona Krajowa | |
Rodzaj wojsk | jazda |
Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 1 – oddział jazdy cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.
W 1883 roku w Nowym Sączu z samodzielnych szwadronów ułanów został sformowany Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 1[1][2].
W 1894 roku oddział przyjął organizację identyczną z organizacją pułków jazdy w cesarskiej i królewskiej Armii[3].
W 1914 roku komenda pułku i kadra zapasowa oraz I i II dywizjon stacjonowały we Lwowie[2].
W 1917 roku oddział został przemianowany na 1 Pułk Strzelców Konnych (niem. Reitendes Schützenregiment Nr 1)[4].
Kadra pułku |
- Komendanci pułku
- płk Gustaw Resch (1913)
- płk Friedrich Bischoff von Klammstein (1917)
- Oficerowie
- ppłk Roman Dobrzański
- rtm. Stefan Barański von Ślepowron
- rtm. Adam Dembicki von Wrocień, syn marszałka polnego porucznika Adama Dembickiego von Wrocień
- rtm. Wawrzyniec Łobaczewski (niem. Laurenz Łobaczewski von Wnuczek-Jastrzębiec)
- rtm. Aleksander Winnicki von Radziewicz
- rtm. Bronisław Wzacny
- ppor. rez. Roman Abraham
- ppor. rez. Stanisław Ujejski
- Obsada personalna w 1913 roku
- komendant pułku - płk Gustaw Resch,
- komendant kadry zapasowej - ppłk Ernst Schenk,
- komendant I dywizjonu - ppłk Richard Véver,
- komendant II dywizjonu - mjr Tadeusz Sulimirski,
adiutant - por. Ferdynand Čulik,- lekarz pułku dr Kazimierz Hofmokl,
- starszy lekarz weterynarii Franz Luska,
- oficer prowiantowy - ppor. Piotr Stąpor[5].
Przypisy |
↑ Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1884 ↓, s. 213.
↑ ab Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1914 ↓, s. 333.
↑ Rydel 2001 ↓, s. 46.
↑ Lista starszeństwa c. i k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 423.
↑ Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1914 ↓, s. 333-334.
Bibliografia |
- Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914.
- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
- Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
|
|