Komenda Wojewódzka Straży Granicznej w Łucku
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 1922 | |
Rozformowanie | 1923 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | płk Władysław Nowakowski | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Łuck | |
Formacja | Straż Graniczna | |
Podległość | Główna Komenda SG Wojewoda Wołyński |
Komenda Wojewódzka Straży Granicznej Wołyńska w Łucku – organ dowodzenia Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej w latach 1922 – 1923.
Spis treści
1 Formowanie i zmiany organizacyjne
2 Kadra komendy wojewódzkiej
3 Struktura organizacyjna
4 Przypisy
5 Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku o powołaniu Straży Granicznej, Minister Spraw Wewnętrznych z dniem 1 września 1922 wprowadził w formacji nową organizację wewnętrzną[1]. Ostatecznie nazwę „Baony Celne” na „Straż Graniczną” zmieniono rozkazem Ministra Spraw Wewnętrznych z 9 listopada 1922 roku. Granicę wschodnią podzielono na odcinki wojewódzkie. Komendy wojewódzkie Straży Granicznej przyjęły nazwy województw. Komendant podlegał w sprawach służby granicznej wojewodzie, a pod względem dyscyplinarnym, administracyjnym i regulaminowym głównemu komendantowi Straży Granicznej. Komendantom wojewódzkim za pośrednictwem komend powiatowych podlegały wszystkie bataliony Straży Granicznej stacjonujące w obrębie województwa[2].
Komenda Główna Straży Granicznej wyznaczyła z dniem 1 września 1922 roku obsadę personalną Komendy Wojewódzkiej Straży Granicznej w Łucku[3].
Kadra komendy wojewódzkiej |
Stan na dzień 1 września 1922[4]:
- komendant – płk Władysław Nowakowski
- zastępca komendanta – kpt. Władysław Ochab
- oficer do specjalnych zleceń – kpt. Wacław Bandurski
- oficer ordynansowy – ppor. Piotr Marzecki
Struktura organizacyjna |
Dyslokacja według stanu na dzień 1 grudnia 1922[5][6]
- Komenda wojewódzka w Łucku
Komenda Powiatowa Straży Granicznej w Korcu
36 batalion Straży Granicznej – Ujście
9 batalion Straży Granicznej – Korzec
26 batalion Straży Granicznej – Milatyn
Komenda Powiatowa Straży Granicznej w Krzemieńcu
35 batalion Straży Granicznej – Ostróg
6 batalion Straży Granicznej – Dederkały
25 batalion Straży Granicznej – Łanowce
Przypisy |
↑ Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 5.
↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 244.
↑ Rozkazy organizacyjne KG SG 1922–1923 ↓, s. 50.
↑ Rozkazy organizacyjne KG SG 1922–1923 ↓, s. 3.
↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 79,81,82.
↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 28.
Bibliografia |
- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
- Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.)
Jerzy Prochwicz, Zbigniew Kępa. ABC formacji granicznych II Rzeczypospolitej. „Problemy Ochrony Granic”. 24, 2003. Ketrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
- Rozkazy organizacyjne Komendy Głównej Straży Granicznej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
|