Tu-2
| ||
 Tu-2 w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  ZSRR | |
| Konstruktor | Tupolew, Zakłady Lotnicze Irkut | |
| Typ | średni bombowiec szturmowy; lekki bombowiec nurkujący | |
| Załoga | 4 (pilot, nawigator-bombardier, strzelec-radiotelegrafista, strzelec) | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 29 stycznia 1941 | |
| Lata produkcji | 1942 ; 1943-1948 | |
| Wycofanie ze służby | 1957 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | 2 x 14-cylindrowe silniki gwiazdowe ASz-82FN | |
Moc | 1850 KM (1379 kW) każdy; (ciągła - 1460 KM) | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 18,86 m | |
| Długość | 13,80 m | |
| Wysokość | 4,56 m | |
| Powierzchnia nośna | 48,8 m² | |
| Masa | ||
Własna | 7474 kg | |
Startowa | 11 360 kg (normalna) 12 360 kg (maksymalna) | |
| Osiągi | ||
Prędkość maks. | na poziomie morza - 482 km/h (509 km/h z dziesięciominutowym doładowaniem); na pułapie 5400 m - 547 km/h | |
Prędkość wznoszenia | na wysokość 5000 m: 9 min 30 s | |
Pułap | 9500 m | |
| Zasięg | 2100 km | |
Rozbieg | 485 - 640 m | |
Dobieg | 675 - 1060 m | |
| Dane operacyjne | ||
| Uzbrojenie | ||
| 2 działka kal. 20 mm (w nasadach skrzydeł) 3 karabiny maszynowe kal. 12,7 mm (ruchome - w tylnej części kabiny; w górnym stanowisku strzeleckim; w dolnym stanowisku strzeleckim) ładunek do 1200 kg bomb w komorze bombowej | ||
| Użytkownicy | ||
 ZSRR, Bułgaria, ChRL, KRLD, Polska, Rumunia, Węgry, | ||
Tu-2 (ros.Ту-2) – czteromiejscowy średni bombowiec szturmowy produkcji ZSRR z okresu II wojny światowej, skonstruowany przez więźniów NKWD w Centralnym Biurze Konstrukcyjnym 29 jako samolot o oznaczeniu „103” w zespole pod kierownictwem Andrieja Tupolewa.
Spis treści
1 Historia
2 Samoloty Tu-2 w polskim lotnictwie wojskowym
3 Opis konstrukcji
4 Wersje
5 W muzeach
6 Przypisy
Historia |
Prace nad projektem rozpoczęto w 1938 roku, po czym przystąpiono do budowy dwóch prototypów przeznaczonych do prób w locie. Samolot oblatany 29 stycznia 1941 roku w postaci prototypu ANT-58.
Tu-2 był jednym z najlepszych szybkich bombowców z czasów II wojny światowej, lecz w większych ilościach (2500 lub więcej egzemplarzy) powstał dopiero po jej zakończeniu. Zbudowanie samolotu serii próbnej poprzedziły prototypy ANT-59 i ANT-60. Pierwsze samoloty serii produkcyjnej dostarczono wiosną roku 1944. Były one wersją Tu-2 z mocniejszymi silnikami i cięższym uzbrojeniem obronnym i ofensywnym. Samolot ten charakteryzował się doskonałymi właściwościami operacyjnymi, co zapewniały jego wysokie osiągi, odporność i wszechstronność w roli bombowca i samolotu szturmowego. Jedynymi innymi modelami, jakie na większą skalę wzięły udział w operacjach bojowych w czasie II wojny światowej, był samolot dalekiego zasięgu Tu-2D oraz samolot rozpoznania fotograficznego Tu-2R. Samoloty Tu-2 były przede wszystkim eksploatowane w lotnictwie radzieckim. Były także przedmiotem eksportu. Chińskie Tu-2 były używane bojowo podczas wojny koreańskiej.
Samoloty Tu-2 w polskim lotnictwie wojskowym |
10 października 1949 roku na lotnisku w Legnicy odebrano osiem samolotów Tu-2, większość w wersji Tu-2S, a co najmniej jeden w wersji szkolno-treningowej UTu-2[1]. Wszystkie samoloty, o numerach bocznych 1 do 8, zostały przyjęte początkowo przez 7 Pułk Bombowców Nurkujących stacjonujący na lotnisku Ławica w Poznaniu, później część trafiła do innych pułków lotniczych[1]. Pomimo planów dalszych zakupów, pozostały one jedynymi samolotami tego typu w lotnictwie polskim[1].
Najdłużej – w latach 1950-1955, używano czterech maszyn w 30 Pułku Lotnictwa Marynarki Wojennej[1]. Dwa samoloty Tu-2 zostały rozbite w wypadkach w 1952 i 1955 roku[1].
W 1955 roku dwa egzemplarze zostały przekazane do 19 Lotniczej Eskadry Holowniczej w Świdwinie, gdzie były wykorzystywane do 1956 roku do holowania rękawów w czasie ćwiczeń pilotów myśliwskich w strzelaniach powietrznych[1].
W 1956 roku samolot oznaczony numerem „5” trafił z 19 leh do Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych, gdzie został przerobiony na latające laboratorium między innymi do prób foteli wyrzucanych[1].
Samoloty Tu-2 zostały wycofane z eksploatacji na początku lat 60. XX wieku. Dwa samoloty (nr 5 i 8) zostały przekazane do Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie i Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie[1].
Od 1949 roku w Polsce używano także 6 samolotów szkolnych UTB-2 bazujących na konstrukcji Tu-2[1].
Opis konstrukcji |
Dwusilnikowy średniopłat o konstrukcji całkowicie metalowej. Usterzenie pionowe podwójne. Podwozie chowane w locie. Śmigła czterołopatowe.
Wersje |
Tu-2 w muzeum w Monino
ANT-58 - prototyp Tu-2
ANT-59 - zmodernizowany prototyp Tu-2
ANT-60 - zmodernizowany prototyp Tu-2- Tu-2 - samolot produkcji seryjnej
- Tu-2S - ulepszona wersja samolotu
- Tu-2D - samolot dalekiego zasięgu
- Tu-2R - samolot rozpoznania fotograficznego
- UTu-2 - wersja szkolno-bojowa (dwuster)[1]
- UTB-2 - samolot szkolny bazujący na konstrukcji Tu-2[1]
W muzeach |
Bułgaria
- Muzeum Lotnictwa w Krumowie, Obwód Płowdiw - Tu-2T, nr taktyczny 27
Chiny
Chińskie Muzeum Lotnictwa pod Pekinem
Polska
Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie - Tu-2S, samolot przystosowany do prób z fotelami wyrzucanymi [2]
Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie - Tu-2S, nr taktyczny 8, samolot 7 Samodzielnego Bombardująco-Nurkowego Pułku Lotniczego[3]
Rosja
Centralne Muzeum Sił Lotniczych Federacji Rosyjskiej w Monino pod Moskwą
Przypisy |
↑ abcdefghijk Marian Mikołajczuk, Paweł Sembrat: Samoloty Tu-2 i UTB-2 w lotnictwie polskim, w: Lotnictwo z Szachownicą nr 33(3/2009), s. 4-12
↑ Samolot Tu-2S, www.muzeumlotnictwa.pl
↑ Samolot Tu-2S, eMWPaedia
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
