Jfyhkgu

; ;	; Tu-2S;
	; Tu-2S;
	; ; Tu-2 w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie;
	Dane podstawowe;
Państwo;	; ZSRR;
Konstruktor;	; Tupolew, Zakłady Lotnicze Irkut;
Typ;	średni bombowiec szturmowy; lekki bombowiec nurkujący;
Załoga;	4 (pilot, nawigator-bombardier, strzelec-radiotelegrafista, strzelec);
	Historia;
Data oblotu;	; 29 stycznia 1941;
Lata produkcji;	; 1942 ; 1943-1948;
Wycofanie ze służby;	1957;
	Dane techniczne;
Napęd;	2 x 14-cylindrowe silniki gwiazdowe ASz-82FN;
; Moc;	1850 KM (1379 kW) każdy; (ciągła - 1460 KM);
	Wymiary;
Rozpiętość;	18,86 m;
Długość;	13,80 m;
Wysokość;	4,56 m;
Powierzchnia nośna;	48,8 m²;
	Masa;
; Własna;	7474 kg;
; Startowa;	11 360 kg (normalna); 12 360 kg (maksymalna);
	Osiągi;
; Prędkość maks.;	na poziomie morza - 482 km/h (509 km/h z dziesięciominutowym doładowaniem); na pułapie 5400 m - 547 km/h;
; Prędkość wznoszenia;	na wysokość 5000 m: 9 min 30 s;
; Pułap;	9500 m;
Zasięg;	2100 km;
; Rozbieg;	485 - 640 m;
; Dobieg;	675 - 1060 m;
	Dane operacyjne;
	Uzbrojenie;
	2 działka kal. 20 mm (w nasadach skrzydeł); 3 karabiny maszynowe kal. 12,7 mm (ruchome - w tylnej części kabiny; w górnym stanowisku strzeleckim; w dolnym stanowisku strzeleckim); ładunek do 1200 kg bomb w komorze bombowej;
	Użytkownicy;
	; ZSRR, Bułgaria, ChRL, KRLD, Polska, Rumunia, Węgry,;
; ;	; Multimedia w Wikimedia Commons;

Ten artykuł dotyczy samolotu. Zobacz też: lokomotywa TU2.

Tu-2 (ros.Ту-2) – czteromiejscowy średni bombowiec szturmowy produkcji ZSRR z okresu II wojny światowej, skonstruowany przez więźniów NKWD w Centralnym Biurze Konstrukcyjnym 29 jako samolot o oznaczeniu „103” w zespole pod kierownictwem Andrieja Tupolewa.

Spis treści

1 Historia

2 Samoloty Tu-2 w polskim lotnictwie wojskowym

3 Opis konstrukcji

4 Wersje

5 W muzeach

6 Przypisy

Historia |

Prace nad projektem rozpoczęto w 1938 roku, po czym przystąpiono do budowy dwóch prototypów przeznaczonych do prób w locie. Samolot oblatany 29 stycznia 1941 roku w postaci prototypu ANT-58.
Tu-2 był jednym z najlepszych szybkich bombowców z czasów II wojny światowej, lecz w większych ilościach (2500 lub więcej egzemplarzy) powstał dopiero po jej zakończeniu. Zbudowanie samolotu serii próbnej poprzedziły prototypy ANT-59 i ANT-60. Pierwsze samoloty serii produkcyjnej dostarczono wiosną roku 1944. Były one wersją Tu-2 z mocniejszymi silnikami i cięższym uzbrojeniem obronnym i ofensywnym. Samolot ten charakteryzował się doskonałymi właściwościami operacyjnymi, co zapewniały jego wysokie osiągi, odporność i wszechstronność w roli bombowca i samolotu szturmowego. Jedynymi innymi modelami, jakie na większą skalę wzięły udział w operacjach bojowych w czasie II wojny światowej, był samolot dalekiego zasięgu Tu-2D oraz samolot rozpoznania fotograficznego Tu-2R. Samoloty Tu-2 były przede wszystkim eksploatowane w lotnictwie radzieckim. Były także przedmiotem eksportu. Chińskie Tu-2 były używane bojowo podczas wojny koreańskiej.

Samoloty Tu-2 w polskim lotnictwie wojskowym |

10 października 1949 roku na lotnisku w Legnicy odebrano osiem samolotów Tu-2, większość w wersji Tu-2S, a co najmniej jeden w wersji szkolno-treningowej UTu-2^[1]. Wszystkie samoloty, o numerach bocznych 1 do 8, zostały przyjęte początkowo przez 7 Pułk Bombowców Nurkujących stacjonujący na lotnisku Ławica w Poznaniu, później część trafiła do innych pułków lotniczych^[1]. Pomimo planów dalszych zakupów, pozostały one jedynymi samolotami tego typu w lotnictwie polskim^[1].

Najdłużej – w latach 1950-1955, używano czterech maszyn w 30 Pułku Lotnictwa Marynarki Wojennej^[1]. Dwa samoloty Tu-2 zostały rozbite w wypadkach w 1952 i 1955 roku^[1].

W 1955 roku dwa egzemplarze zostały przekazane do 19 Lotniczej Eskadry Holowniczej w Świdwinie, gdzie były wykorzystywane do 1956 roku do holowania rękawów w czasie ćwiczeń pilotów myśliwskich w strzelaniach powietrznych^[1].

W 1956 roku samolot oznaczony numerem „5” trafił z 19 leh do Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych, gdzie został przerobiony na latające laboratorium między innymi do prób foteli wyrzucanych^[1].

Samoloty Tu-2 zostały wycofane z eksploatacji na początku lat 60. XX wieku. Dwa samoloty (nr 5 i 8) zostały przekazane do Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie i Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie^[1].

Od 1949 roku w Polsce używano także 6 samolotów szkolnych UTB-2 bazujących na konstrukcji Tu-2^[1].

Opis konstrukcji |

Dwusilnikowy średniopłat o konstrukcji całkowicie metalowej. Usterzenie pionowe podwójne. Podwozie chowane w locie. Śmigła czterołopatowe.

Wersje |

Tu-2 w muzeum w Monino

ANT-58 - prototyp Tu-2

ANT-59 - zmodernizowany prototyp Tu-2

ANT-60 - zmodernizowany prototyp Tu-2

Tu-2 - samolot produkcji seryjnej

Tu-2S - ulepszona wersja samolotu

Tu-2D - samolot dalekiego zasięgu

Tu-2R - samolot rozpoznania fotograficznego

UTu-2 - wersja szkolno-bojowa (dwuster)^[1]

UTB-2 - samolot szkolny bazujący na konstrukcji Tu-2^[1]

W muzeach |

Bułgaria
- Muzeum Lotnictwa w Krumowie, Obwód Płowdiw - Tu-2T, nr taktyczny 27

Chiny
- Chińskie Muzeum Lotnictwa pod Pekinem

Polska
- Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie - Tu-2S, samolot przystosowany do prób z fotelami wyrzucanymi ^[2]
- Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie - Tu-2S, nr taktyczny 8, samolot 7 Samodzielnego Bombardująco-Nurkowego Pułku Lotniczego^[3]

Rosja
- Centralne Muzeum Sił Lotniczych Federacji Rosyjskiej w Monino pod Moskwą

Przypisy |

↑ ^a^b^c^d^e^f^g^hⁱ^j^k Marian Mikołajczuk, Paweł Sembrat: Samoloty Tu-2 i UTB-2 w lotnictwie polskim, w: Lotnictwo z Szachownicą nr 33(3/2009), s. 4-12

↑ Samolot Tu-2S, www.muzeumlotnictwa.pl

↑ Samolot Tu-2S, eMWPaedia

[lotn-1] ↑ ^a^b^c^d^e^f^g^hⁱ^j^k Marian Mikołajczuk, Paweł Sembrat: Samoloty Tu-2 i UTB-2 w lotnictwie polskim, w: Lotnictwo z Szachownicą nr 33(3/2009), s. 4-12

[2] Samolot Tu-2S, www.muzeumlotnictwa.pl

[3] Samolot Tu-2S, eMWPaedia

搜尋此網誌