Adele














































Adele


Ilustracja
Adele (2016)
Imię i nazwisko
 Adele Laurie Blue Adkins
Data i miejsce urodzenia
5 maja 1988
Londyn, Wielka Brytania

Instrumenty
gitara, pianino, gitara basowa, czelesta, perkusja, keyboard
Typ głosu
kontralt[1]

Gatunki
neo soul, soul, R&B, folk, blues[2]
Zawód
piosenkarka, autorka tekstów
Aktywność
 od 2006

Wydawnictwo
 XL Recordings, Columbia Records
Odznaczenia

Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons






Wikicytaty
Cytaty w Wikicytatach


Strona internetowa

Adele, właściwie Adele Laurie Blue Adkins[2] (ur. 5 maja 1988 w Londynie) – brytyjska piosenkarka oraz autorka tekstów.


W 2006 roku ukończyła naukę w Brytyjskiej Szkole Sztuki Widowiskowej i Technologii (ang. BRIT School for Performing Arts and Technology)[3]. Niedługo później otrzymała propozycję podpisania kontraktu płytowego z wytwórnią XL Recordings po tym, jak jej kolega umieścił kilka jej utworów w serwisie Myspace[4]. W 2007 roku piosenkarka otrzymała nagrodę Brit w kategorii „Wybór krytyków”[5], zaś rok później została wyróżniona w plebiscycie BBC Sound of 2008[6]. W tym samym roku wydała swój debiutancki album studyjny zatytułowany 19[7], który uzyskał status siedmiokrotnej platynowej płyty w Wielkiej Brytanii oraz podwójnej platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych. Przełomowym momentem w jej karierze w USA był gościnny występ w talk-show Saturday Night Live w tym samym roku[8]. 8 lutego 2009 roku podczas 51. ceremonii wręczenia nagrody Grammy odebrała dwie statuetki za wygraną w kategoriach „Najlepszy nowy artysta” i „Najlepszy żeński wokalny występ popowy”[9].


Na początku 2011 roku Adele wydała swój drugi album studyjny zatytułowany 21[10], który zyskał bardzo dobre recenzje krytyków muzycznych i osiągnął międzynarodowy sukces komercyjny. Płyta zapewniła piosenkarce wiele najważniejszych nagród muzycznych, w tym m.in. rekordową liczbę sześciu nagród Grammy (w tym najważniejszą, w kategorii „Album roku”), dwie nagrody Brit (w tym w kategorii „Brytyjski album roku”) oraz trzy Amerykańskie Nagrody Muzyczne. Krążek uzyskał status szesnastokrotnej platynowej płyty w Wielkiej Brytanii i został czwartym najczęściej kupowanych albumem w historii brytyjskiego rynku muzycznego. Oprócz tego, został płytą utrzymującą się najdłużej w historii na pierwszym miejscu amerykańskiej listy bestsellerów (od 1985 roku), a także uzyskał status diamentowej w kraju. Do tej pory odnotowano ponad 30-milionową sprzedaż płyty.


Płyta 21 zapewniła Adele także kilkukrotny zapis na kartach Księgi rekordów Guinnessa. Piosenkarka została pierwszą kobietą w historii, której trzy kolejne single znalazły się na szczycie amerykańskiego notowania Hot 100. Poza tym, jako pierwsza kobieta w historii znalazła się w pierwszej piątce najważniejszych notowań w kraju ze swoimi dwiema kolejnymi płytami oraz dwoma kolejnymi singlami. Album jest także najdłużej utrzymującą się na szczycie notowań sprzedaży płytą w historii list bestsellerów w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. W 2013 roku otrzymała Nagrodę Akademii Filmowej, Złotego Globa oraz nagrodę Grammy za utwór „Skyfall”, który skomponowała, napisała i nagrała na potrzeby filmu o przygodach Jamesa Bonda o tym samym tytule.


Po trzyletniej przerwie w wydawaniu albumów, w listopadzie 2015 roku, zaprezentowała swój trzeci album studyjny zatytułowany 25, który zadebiutował na pierwszym miejscu listy najczęściej kupowanych płyt na najważniejszych rynkach muzycznych oraz ustanowił nowe rekordy sprzedaży w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Pierwszym singlem z płyty została piosenka „Hello”, która zadebiutowała na szczycie list przebojów w wielu krajach na całym świecie oraz została pierwszym utworem w historii amerykańskiego rynku muzycznego, który został sprzedany w ponad milionowym nakładzie w ciągu tygodnia po premierze.


W 2011 i 2012 roku amerykański magazyn Billboard uznał Adele „Artystą roku”. W 2012 roku piosenkarka znalazła się na piątym miejscu plebiscytu na „Najlepszą kobietę w muzyce” przygotowanym przez VH1, zaś magazyn Time uznał ją za jedną z najbardziej wpływowych ludzi na świecie. Do tej pory szacuje się sprzedaż 40 milionów albumów oraz 50 milionów singli artystki, co czyni Adele jedną z najlepiej sprzedających się artystów w historii.




Spis treści






  • 1 Dzieciństwo i edukacja


  • 2 Kariera muzyczna


    • 2.1 2006–07: Początki kariery


    • 2.2 2008–09: 19


    • 2.3 2010–12: 21


    • 2.4 2012–14: Skyfall


    • 2.5 Od 2015: 25




  • 3 Życie prywatne


  • 4 Dyskografia


    • 4.1 Albumy studyjne




  • 5 Trasy koncertowe


  • 6 Nagrody i wyróżnienia


  • 7 Przypisy


  • 8 Bibliografia


  • 9 Linki zewnętrzne





Dzieciństwo i edukacja |




Adele podczas koncertu w Amsterdamie w 2008 roku


Adele Laurie Blue Adkins urodziła się 5 maja 1988 roku w szpitalu North Middlesex w dzielnicy Tottenham w Londynie[11] jako córka osiemnastoipółletniej, niezamężnej Penny Adkins oraz walijskiego hydraulika Marka Evansa, który opuścił rodzinę dwa lata później[12]. Jak sam przyznał, popadł w alkoholizm po śmierci swojego ojca, który zmarł z powodu raka jelita[13].


Adele zaczęła śpiewać w wieku czterech lat, kiedy to zafascynowała się brzmieniem różnych głosów[14]: Pasjami lubiłam słuchać, jak tony głosu zmieniają się od gniewnych do podnieconych, czy od radosnych do smutnych[11]. Jak sama przyznała w jednym z wywiadów, w dzieciństwie częściej śpiewała, niż czytała[15]. Pierwszym koncertem, na który zabrała ją matka, był występ zespołu The Cure w Funsbury Park. Kilka lat później umieściła jedną z ich piosenek, „Lovesong”, na swojej drugiej płycie zatytułowanej 21[11].


Jako pięciolatka zaczęła występować na przyjęciach wydawanych przez jej matkę[11]. W 1997 roku, czyli w wieku dziewięciu lat, przeprowadziła się z matką do Brighton. Dwa lata później obie przeniosły się do West Norwood, które okazało się inspiracją do utworu „Hometown Glory” napisanego przez szesnastoletnią Adele w 2004 roku[16].


Jednym z najbardziej decydujących w jej życiu momentów był występ piosenkarki Pink w Brixton Academy: To była piosenka „Missundaztood”, więc miałam jakieś 13 albo 14 lat. Nigdy nie słyszałam w pomieszczeniu kogoś, kto tak śpiewa. Pamiętam to uczucie, jakbym była w tunelu aerodynamicznym, jej głos po prostu mnie uderzył. To było niesamowite[17]. Oprócz tego, duży wpływ na jej zauroczenie muzyką oraz późniejszą twórczość mieli także tacy artyści, jak zespół The Beautiful South, East 17, Gabrielle, Spice Girls, Tom Jones, Etta James i Ella Fitzgerald[11].


W 2003 roku Adele została przyjeta do Brytyjską Szkołę Sztuki Widowiskowej i Technologii[11], gdzie chodziła do klasy z takimi piosenkarkami, jak Leona Lewis czy Jessie J. Artystka ukończyła naukę w szkole w maju 2006 roku. Po ukończeniu szkoły planowała zostać szefem działu artystycznego (tzw. A&R) w wytwórni muzycznej[3].



Kariera muzyczna |



2006–07: Początki kariery |




Adele podczas koncertu w londyńskim klubie Luminaire w 2007 roku


W lutym 2006 roku nagrała partie wokalne w utworze „Be Divine” rapera o pseudonimie Ricsta[18]. Jest to pierwszy oficjalnie opublikowany utwór z udziałem piosenkarki[19]. Cztery miesiące po ukończeniu nauki w BRIT School artystka opublikowała dwie swoje piosenki – „Daydreamer” i „My Same” – na łamach czwartego internetowego wydania PlatformsMagazine.com[20]. Niedługo potem nagrała swoją pierwszą demówkę zawierającą trzy utwory napisane na potrzeby szkolnego projektu, czyli „Daydreamer”, „My Same” oraz „Hometown Glory”, piosenkę będącą jej pierwszą autorską piosenką w karierze. Jedną z płyt podarowała swojemu koledze Lyndonowi, który opublikował piosenki na portalu Myspace[3]. Niedługo po publikacji zdobyły one popularność oraz zostały przesłuchane m.in. przedstawicieli wytwórni muzycznej Island Records oraz przez Richarda Russella, ówczesnego prezesa wytwórni XL Recordings, które zaproponował Adele podpisanie kontraktu płytowego. Ta początkowo wątpiła w autentyczność propozycji, jednak ostatecznie zdecydowała się na spotkanie z Russellem, na które poszła ze swoim kolegą Benem Thomasem[4][3].


Nick Huggett, założyciel wytwórni XL, polecił Adele jej przyszłemu menedżerowi, Jonathanowi Dickinsowi z agencji September Management, z którym podpisała umowę o współpracy w czerwcu 2006 roku. We wrześniu piosenkarka podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią XL Recordings[21].



2008–09: 19 |


Na początku 2007 roku Adele śpiewała w kilku londyńskich pubach, a niedługo potem wyruszyła w krajową trasę koncertową jako support Jacka Peñate, którego poznała w serwisie Myspace[3]. Piosenkarka nagrała dla niego partie wokalne do piosenki „My Yvonne”[22], która znalazła się na jego debiutanckim albumie pt. Matinée z października 2007 roku[23]. Podczas sesji nagraniowej Adele poznała producenta Jima Abbissa, który później zajął się produkcją większości piosenek z jej dwóch pierwszych płyt – 19 i 21. W czerwcu skończyła pracę nad materiałem na swoją pierwszą płytę[3], a także zaliczyła telewizyjny debiut, występując jako gość muzyczny w talk-show Later... with Jools Holland transmitowanym na kanale BBC. W trakcie odcinka zaprezentowała na żywo utwór „Daydreamer”. 22 października tego samego roku wydała swój debiutancki singiel – „Hometown Glory”[24]. Kilka dni później wystąpiła gościnnie na koncercie Marka Ronsona w londyńskim Roundhouse, zagranym w ramach festiwalu BBC Electric Proms 2007[3]. W tym samym roku razem z Willem Youngiem wystąpiła na charytatywnym koncercie w londyńskim Union Chapel – Mencap Music’s Little Noise Sessions 2007, a także nadal koncertowała jako wsparcie dla Jacka Peñate i Devendry Banharta[3]. 7 grudnia pojawiła się gościnnie w programie Friday Night with Jonathan Ross, w którym zaśpiewała utwór „Chasing Pavements”[25], zaś dzień później została ogłoszona laureatką nagrody Brit w kategorii „Wybór krytyków”[5].


W 2008 roku Adele zaczęła występować solowo podczas koncertów akustycznych, podczas których wspierana była przez Damiena Rice’a[26]. Na początku stycznia została ogłoszona laureatką Sound of 2008, plebiscytu telewizji BBC mającego na celu wskazanie brytyjskiego artysty, który odniesie sukces w kolejnym roku[6]. 14 stycznia wydała swój drugi singiel – „Chasing Pavements”[27], który zadebiutował na drugim miejscu brytyjskiej listy przebojów[28]. Dwa tygodnie później, tj. 28 stycznia, premierę miał jej debiutancki album studyjny zatytułowany 19[7]. Płyta, która zawierała piosenki w większości napisane i skomponowane przez samą piosenkarkę, zadebiutowała na pierwszym miejscu listy najczęściej kupowanych albumów w Wielkiej Brytanii[29]. Album zyskał głównie pozytywne recenzje od krytyków muzycznych[30] oraz zapewnił piosenkarce wygraną podczas ceremonii wręczenia Urban Music Award w kategorii „Najlepszy występ jazzowy”[31], a także nominację do Mercury Prize w kategorii „Album roku”[32], do nagrody Q w kategorii „Przełom roku”[33] oraz do nagrody Music of Black Origin w kategorii „Najlepsza brytyjska artystka”[34].


W marcu 2008 roku Adele podpisała kontrakt z wytwórniami Columbia Records i XL Recordings, w myśl której działania promocyjne miały zostać rozszerzone o amerykański rynek muzyczny. W tym samym miesiącu piosenkarka wyruszyła w minitrasę koncertową po Ameryce Północnej[35], a w czerwcu wydała swoją debiutancką płytę w całych Stanach Zjednoczonych[36]. W kwietniu ukazał się jej nowy singiel – „Cold Shoulder”[37], zaś w maju jej inna piosenka, „Hometown Glory”, została wykorzystana w ostatnim, podwójnym odcinku czwartej serii serialu Chirurdzy[38], który obejrzało ponad osiemnaście milionów telewidzów[30].


Od maja 2008 do czerwca 2009 roku Adele odbywała światową trasę koncertową zatytułowaną An Evening with Adele. Później odwołała amerykańską część trasy, ponieważ chciała poświęcić ten czas swojemu ówczesnemu chłopakowi. Jak wyznała w wywiadzie dla magazynu Nylon w czerwcu 2009 roku: Nie wierzę, że to zrobiłam. To wydaje się takie niewdzięczne... W tamtym czasie bardzo dużo piłam, bo to było podstawą mojego związku z tym chłopakiem. Nie mogłam bez niego wytrzymać, więc pomyślałam: «No dobra, to w takim razie odwołam swoje rzeczy». W trakcie rozmowy nazwała ten okres „kryzysem wieku młodzieńczego”[39]. W tamtym czasie zaczęła być znana jej niechęć do podróży samolotem oraz ataki tęsknoty, kiedy znajdowała się daleko od swojego rodzinnego Londynu.




Adele podczas koncertu w styczniu 2009 roku


W połowie października 2008 roku kariera Adele w Stanach Zjednoczonych sprawiała wrażenie rozczarowującej. 18 października piosenkarka wystąpiła jako gość muzyczny w programie Saturday Night Live transmitowanym przez telewizję NBC. Podczas odcinka, w którym wystąpiła Sarah Palin, ówczesna amerykańska wiceprezydent, artystka zaśpiewała dwie piosenki – „Chasing Pavements” i „Cold Shoulder”[40]. Po programie odnotowano ponad 15-milionową oglądalność programu[41]. Następnego dnia album 19 znalazł się na szczycie listy sprzedaży w serwisie iTunes oraz zajął piąte miejsce w zestawieniu na stronie sklepu internetowego Amazon.com[8]. Płyta zajęła także 11. miejsce na amerykańskiej liście Billboard 200, awansując o 35 miejsc w porównaniu z poprzednim tygodniem[42]. W listopadzie 2008 roku Adele przeprowadziła się do Notting Hill po opuszczeniu domu swojej matki, co sprowokowało ją do porzucenia alkoholu[43]. W tym samym miesiącu wydała swój kolejny singiel – „Make You Feel My Love”, który był jej wersją piosenki Boba Dylana o tym samym tytule[44], a także wystąpiła koncertu inaugurującego festiwal BBC Electric Proms 2008, na którym zaśpiewała piosenkę „Baby It’s You”[45]. 11 listopada po raz drugi wzięła udział na festiwalu Mencap Music’s LIttle Noise w Union Chapel, tym razem jednak jako główna gwiazda wieczoru[45].


8 lutego 2009 roku Adele 51. ceremonii wręczenia nagrody Grammy odebrała dwie statuetki za wygraną w kategoriach „Najlepszy nowy artysta” i „Najlepszy żeński wokalny występ popowy”. Była także nominowana do zdobycia nagród w kategoriach „Nagranie roku” i „Piosenka roku” (za utwór „Chasing Pavements”)[9]. W tym samym miesiącu album 19 uzyskał status złotej płyty w Stanach Zjednoczonych[46], zaś w lipcu tego samego roku odnotowano jego sprzedaż w ponad 2,2 milionach egzemplarzy[47]. Kilka miesięcy wcześniej, w kwietniu 2009 roku napisała pierwszą piosenkę do nowego albumu – „Take It All”. Po zaprezentowaniu tego utworu, opowiadającego o nieodwzajemnionym uczuciu do drugiej osoby, z piosenkarką zrywa jej ówczesny chłopak[48]. 14 maja, wyemitowany został dwudziesty drugi odcinek serialu Brzydula Betty zatytułowanym In the Stars, w którym gościnnie wystąpiła Adele[49]. 28 czerwca wzięła udział w koncercie organizowanym w amfiteatrze Hollywood Bowl w Los Angeles[45], zaś we wrześniu wystąpiła u boku takich artystek, jak Kelly Clarkson, Miley Cyrus, Jennifer Hudson czy Leona Lewis na charytatywnym koncercie Divas organizowanym w nowojorskiej Akademii Muzycznej w Brooklynie, z którego dochód został przeznaczony na rzecz umuzykalniania amerykańskich uczniów oraz wyposażenia szkół w instrumenty muzyczne[48].



2010–12: 21 |


W 2010 roku Adele zdobyła nominację do nagrody Grammy w kategorii „Najlepszy żeński wokalny występ popowy” za piosenkę „Hometown Glory”. W kwietniu jej utwór „My Same” trafił na niemiecką listę przebojów po tym, jak niemiecka piosenkarka Lena zaśpiewała własną wersję piosenki w programie Unser Star für Oslo, będącym krajowymi eliminacjami do 55. Konkursu Piosenki Eurowizji (które Lena ostatecznie wygrała).


Od kwietnia do maja przebywała w Kalifornii, gdzie razem z Rickiem Rubinem nagrywała część materiału na swój nowy album w studiu muzycznym Shangri-La w Malibu. Ostatecznie nagrania albumu trwały do października, a w trakcie sesji nagraniowej w Londynie towarzyszył piosenkarce Paul Epworth. W listopadzie Adele poinformowała, że płyta ukaże się w styczniu 2011 roku[50]. Zdradziła także, że płyta będzie nosiła tytuł 21, co miało nawiązywać do jej wieku. Dodała także: To będzie inna płyta niż «19» – będzie o tych samych rzeczach, ale przedstawionych w innym świetle. (...) Całkiem inaczej radzę sobie teraz z różnymi sprawami. Jestem bardziej cierpliwa, bardziej szczera, szybciej wybaczam i jestem bardziej świadoma swoich wad, nawyków i zasad[51]. Pod koniec listopada wydała swój pierwszy singiel zwiastujący nową płytę – „Rolling in the Deep”[52], który zadebiutował na drugim miejscu brytyjskiej listy przebojów[53]. 3 grudnia Adele wystąpiła gościnnie na koncercie CMT (Country Music Television) organizowanym z myślą o artystach muzyki country. Podczas widowiska piosenkarka zaśpiewała przebój „Need You Now” razem Dariusem Ruckerem z zespołu Lady Antebellum. W 2011 roku ich występ zdobył nominację do Nagrody Muzycznej CMT w kategorii „Najlepszy występ roku w CMT”[54].


24 stycznia 2011 roku ukazał się album zatytułowany 21[10]. Jak sama przyznała, materiał na płytę napisała po zerwaniu ze swoim chłopakiem[2][48]. Na krążku można usłyszeć inspiracje współczesną muzyką country oraz muzyką dawną, zaś zmiana brzmienia inspirowana była jedną z podróży autobusowej Adele w trakcie jej trasy koncertowej Ameryce Południowej. Podczas jazdy kierowca puszczał w radiu współczesną muzykę z Nashville, która była dla piosenkarki „bardzo ekscytująca, ponieważ nigdy nie dorastała przy tego typu muzyce”[55]. Album zyskał bardzo dobre recenzje od krytyków muzycznych[56] i osiągnął międzynarodowy sukces komercyjny, docierając do pierwszego miejsca list najczęściej kupowanych albumów w ponad 25 krajach na całym świecie, w tym w Wielkiej Brytanii[57] i Stanach Zjednoczonych[58], a także m.in. w Meksyku[59], Nowej Zelandii[60], Australii[61], Holandii[62], Austrii[63], Szwajcarii[64], Polsce[65], Norwegii[66], Finlandii[67], Danii[68], Szwecji[69] oraz we Włoszech[70] i we Francji[71]. Tego samego dnia premierę miał drugi singiel z płyty – „Someone Like You”[72]. Jak opowiedziała sama Adele, napisała piosenkę po tym, jak dowiedziała się, że jej były chłopak oświadczył się innej kobiecie.




Adele podczas koncertu zagranego w Seattle w grudniu 2011 roku


Pod koniec stycznia wzięła udział w minisesji Live Lounge dla BBC Radio 1, podczas którego zaśpiewała sześć piosenek: „Rolling in the Deep”, „Someone Like You”, „Don’t You Remember”, „Chasing Pavements”, „Hometown Glory”[73] oraz swoją wersję przeboju „Promise This” z repertuaru Cheryl Cole[74].


15 lutego wystąpiła jako jeden z gości muzycznych podczas 31. ceremonii wręczenia nagród Brit. W trakcie gali dała emocjonalny występ z piosenką „Someone Like You”, zaś pod koniec piosenki popłakała się. Jak przyznała po gali: Pod koniec wykonywania tej piosenki byłam naprawdę rozemocjonowana, bo byłam przytłoczona tym wszystkim, tą wizją mojego byłego, wizją tego, że ogląda mnie w domu i będzie się ze mnie śmiał, bo wie, że płaczę przez niego. (...) Wtedy wszyscy wstali, co mnie przytłoczyło[75]. Występ uznawany był przez wielu krytyków muzycznych i obserwatorów za najlepszy podczas całej gali[76][77][78]. Kilka dni po ceremonii obie płyty Adele (19 i 21) oraz oba single z nowej płyty („Rolling in the Deep” i „Someone Like You”) znalazły się (kolejno) w pierwszej piątce listy najczęściej kupowanych albumów oraz singli, dzięki czemu piosenkarka została pierwszym żyjącym artystą (od czasów zespołu The Beatles w 1964 roku), którego dwa kolejne albumy oraz single znalazły się w pierwszej piątce obu najważniejszych notowań brytyjskiego rynku[79]. Nowy singiel dotarł na pierwsze miejsce kilku światowych list przebojów[80] oraz ustanowił nowe rekordy sprzedaży.


Pod koniec maja, w połowie amerykańskiej trasy koncertowej pt. Adele Live, Adele traci głos z powodu infekcji gardła oraz zmęczenia. Niedługo później u piosenkarki rozpoznany zostaje krwotok ze strun głosowych, a artystce zalecane jest bezwzględne milczenie przez miesiąc. Tym samym musiała przerwać swoja trasę koncertową oraz wrócić do Londynu. W lipcu występuje podczas koncertu Heaven in London for Pride, zaś kilka dni później na iTunes Festival organizowanym w Roundhouse. 9 sierpnia wznowiła amerykańską trasę koncertową[81], zaś 28 sierpnia wystąpiła gościnnie podczas 28. ceremonii wręczenia MTV Video Music Awards. W trakcie gali zaśpiewała utwór „Someone Like You”[82]. Podczas gali teledysk do piosenki „Rolling in the Deep” otrzymał trzy statuetki za wygraną w kategoriach: „Najlepsza dyrekcja artystyczna”, „Najlepszy montaż” i „Najlepsza kinematografia”[83]. Klip był także nominowany do zdobycia wyróżnienia w kategoriach: „Teledysk roku”, „Najlepszy teledysk popowy”, „Najlepszy teledysk żeński” i „Najlepsza reżyseria”[84]. Kilka dni po zakończeniu ceremonii utwór „Someone Like You” dotarł do pierwszego miejsca amerykańskiej listy przebojów[85]. W lutym 2012 roku do pierwszego miejsca listy dotarł również trzeci singiel z płyty[86] – „Set Fire to the Rain”, który został wydany w lipcu poprzedniego roku[87]. Adele została tym samym pierwszym artystą w historii, którego album utrzymywał się na pierwszym miejscu listy najczęściej kupowanych płyt w Stanach Zjednoczonych, a single z niego pochodzące znalazły się w tym czasie na szczycie listy przebojów[88].


W październiku Adele ponownie traci głos. Z powodu choroby odwołała swój występ na gali wręczenia nagród Q, podczas której wyróżniona została dwiema statuetkami: dla „Najlepszej artystki” i „Najlepszej piosenki” (za „Rolling in the Deep”). Na przełomie października i listopada poddaje się zabiegowi mikrochirurgii struny głosowej, który wykonuje dr Steven Zeitels, profesor Harvard i dyrektor Centrum Operacji Krtani i Rehabilitacji Głosu w Massachusetts (ang. Massachusetts Center for Laryngeal Surgery and Voice Rehabilitation)[81].


Do grudnia 2011 album 21 został sprzedany w ponad 3,4 milionach egzemplarzy w samej Wielkiej Brytanii, gdzie został okrzyknięty najlepiej sprzedającą się płytą XXI wieku, pokonując płytę Back to Black Amy Winehouse[89]. Adele została również pierwszą artystką w historii, która sprzedała trzy miliony swoich płyt w ciągu jednego roku kalendarzowego[90].



2012–14: Skyfall |




Adele podczas gali wręczenia Złotych Globów w 2013 roku


Po zakończeniu przerwy spowodowanej operacją, w lutym 2012 roku Adele powróciła na scenę występem podczas 54. ceremonii wręczenia nagród Grammy[91]. W trakcie gali zaśpiewała piosenkę „Rolling in the Deep” oraz odebrała statuetki za wygraną we wszystkich kategoriach, w których była nominowana, tj.: „Nagranie roku”, „Piosenka roku” i „Najlepszy krótkometrażowy teledysk” (za utwór „Rolling in the Deep”), „Najlepszy solowy występ popowy” (za „Someone Like You”), „Album roku” i „Najlepszy popowy album wokalny” (za płytę pt. 21)[92]. Po ceremonii płyta 21 osiągnęła najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży w historii notowania Nielsen SoundScan, osiągając pułap 740 tys. sprzedanych egzemplarzy[93][94]. Oprócz tego, piosenkarka zdobyła także dwie Brit Awards za wygraną w kategoriach „Najlepsza brytyjska solistka” i „Brytyjski album roku”[95]. Była także nominowana do zyskania nagrody w kategorii „Brytyjski singiel roku” za „Someone Like You”[96]. Po gali album 21 po raz dwudziesty pierwszy z rzędu znalazł się na szczycie brytyjskiego notowania najczęściej kupowanych płyt w kraju[97] W grudniu poinformowano o łącznej sprzedaży płyty w ponad czteroipółmilionowym nakładzie w kraju[98], co dało jej tytuł czwartego najczęściej kupowanego krążka w kraju w historii[99]. W tym samym czasie odnotowano ponad dziesięciomilionową sprzedaż 21 w Stanach Zjednoczonych, co dało albumowi status diamentowej płyty. Piosenkarka została tym samym jedynym artystą w historii amerykańskiego rynku muzycznego, który uzyskał ten certyfikat dzięki jednej płycie w mniej niż dwa lata[46].


W październiku potwierdzono, że Adele jest odpowiedzialna za skomponowanie, napisanie i nagranie piosenki przewodniej filmu Skyfall opowiadającego o przygodach Jamesa Bonda[100][101]. Utwór „Skyfall” został napisany przez piosenkarkę we współpracy z Paulem Epworthem, a jego nagranie odbyło się w Abbey Road Studios[102]. 14 października singiel trafił na drugie miejsce brytyjskiej listy przebojów z wynikiem 92 tys. sprzedanych egzemplarzy[103] oraz na ósme miejsce w notowaniu w Stanach Zjednoczonych, gdzie został sprzedany w ponad 261 tys. kopii. Ostatecznie singiel został sprzedany w ponad dwóch milionach egzemplarzy na całym świecie[104]. Utwór został nagrodzony Złotym Globem w kategorii „Najlepsza piosenka oryginalna”[105] oraz Nagrodą Akademii Filmowej za wygraną w tej samej kategorii[106]. W grudniu Adele została uznana za „Artystę roku” według redakcji magazynu Billboard, zaś album 21 zyskał tytuł „Albumu roku”[107], dzięki czemu piosenkarka została pierwszym artystą, który wygrał w obu kategoriach dwa lata z rzędu[108]. Występ piosenkarki z piosenką „Set Fire to the Rain” podczas 55. ceremonii wręczenia nagród Grammy zdobył statuetkę Grammy w kategorii „Najlepszy popowy występ solowy”[109].


W 2012 roku ukazała się pierwsza oficjalna biografia Adele zatytułowana Być jak... Adele, której autorką została Caroline Sanderson[110].




Adele podczas koncertu w Birmingham w 2016 roku



Od 2015: 25 |


23 października 2015 roku Adele opublikowała swój nowy singiel „Hello” zapowiadający jej trzeci album studyjny zatytułowany 25. Singiel ustanowił nowy rekord odtworzeń VEVO w ciągu 24 godzin, uzyskując liczbę ponad 27.7 milionów wyświetleń[111]. „Hello” osiągnął certyfikat 100 milionów odtworzeń w pięć dni, pokonując „Wrecking Ball” Miley Cyrus, której klip pułap ten osiągnął w sześć dni, ustanawiając kolejny rekord[112]. Utwór zajął pierwsze miejsce w Billboard Hot 100, gdzie utrzymał się 10 tygodni. Premiera płyty zaplanowana jest na 20 listopada tego samego roku. 21 stycznia, tj. po 87 dniach od premiery, teledysk do utworu przekroczył miliard wyświetleń w serwisie YouTube, ustanawiając rekord najszybszego przekroczenia miliarda wyświetleń. Artystka podczas 59. ceremoni wręczenia nagród Grammy zdobyła 5 statuetek w kategoriach: "Album roku", "Najlepszy wokalny album - pop", "Nagranie roku", "Najlepsza piosenka roku", "Najlepsze solowe wykonanie - pop".



Życie prywatne |


Jest związana z Simonem Koneckim. 19 października 2012 urodził się ich syn – Angelo James[113].



Dyskografia |



 Osobny artykuł: Dyskografia Adele.


Albumy studyjne |




  • 19 (2008)


  • 21 (2011)


  • 25 (2015)



Trasy koncertowe |




  • An Evening with Adele (2008–09)


  • Adele Live (2011)


  • Adele Live 2016 (2016)



Nagrody i wyróżnienia |



 Osobny artykuł: Lista nagród i nominacji Adele.


Przypisy |




  1. ↑ Andrew Gilbert: Singer-songwriter Adele brings introspection to Brit-soul scene (ang.). The Seattle Times, 2009-01-26. [dostęp 2011-08-01].


  2. ↑ abc David Jeffries: Adele Biography (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2011-06-20].


  3. ↑ abcdefgh Sanderson 2012 ↓, s. 23–40.


  4. ↑ ab Billboard presents... Adele (ang.). W: Bright Cove [on-line]. www.brightcove.com. [dostęp 2015-12-25].


  5. ↑ ab Lars Brandle: Adele Wins Brits Critics Choice Award (ang.). W: Billboard [on-line]. www.billboard.com, 2007-12-10. [dostęp 2015-12-25].


  6. ↑ ab Ian Youngs: Sound of 2008: Adele (ang.). W: BBC [on-line]. www.news.bbc.co.uk, 2008-01-04. [dostęp 2015-12-25].


  7. ↑ ab Adele (3) – 19 (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].


  8. ↑ ab Glenn Gamboa: Adele enjoys an „SNL” bump (ang.). W: News Day [on-line]. www.newsday.com, 2008-10-20. [dostęp 2015-12-25].


  9. ↑ ab Brits on top: Duffy, Adele and Coldplay clinch top awards as they lead British winners at Grammys (ang.). W: The Daily Mail [on-line]. www.dailymail.co.uk, 2009-02-09. [dostęp 2015-12-25].


  10. ↑ ab Adele (3) – 21 (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].


  11. ↑ abcdef Sanderson 2012 ↓, s. 12–19.


  12. ↑ Jonathan Van Meter: Adele: One and Only (ang.). W: Vogue [on-line]. www.vogue.com, 2012-02-13. [dostęp 2015-12-25].


  13. ↑ Adele’s Welsh father Mark Evans reveals his heartache over ‘letting down’ six-time Grammy Awards winner (ang.). W: Wales Online [on-line]. www.walesonline.co.uk, 2012-02-18. [dostęp 2015-12-25].


  14. ↑ Adaora Otiji: Singing Stronger Every Day: Adele (ang.). W: Express Night Out [on-line]. www.expressnightout.com, 2009-01-15. [dostęp 2015-12-25].


  15. ↑ Adele: „I have all the say; I have power over everything I do” (ang.). W: The Daily Mail [on-line]. www.dailymail.co.uk, 2009-02-13. [dostęp 2015-12-25].


  16. ↑ Melinda Newman: Amy Who? Now, Adele’s the One With the Buzz (ang.). W: The Washington Post [on-line]. www.washingtonpost.com, 2009-02-01. [dostęp 2015-12-25].


  17. ↑ Justin Thompson: Adele Says Hearing Pink Sing Changed Her Life (ang.). W: Socialite Life [on-line]. www.socialitelife.com, 2010-12-23. [dostęp 2015-12-25].


  18. ↑ Ricsta (2) Featuring Adele (3) – Be Divine (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].


  19. ↑ Be Divine (song) (ang.). www.adele.wikia.com. [dostęp 2015-12-25].


  20. ↑ CONTENTS // HOME IV // MUSIC (ang.). www.platformsmagazine.com. [dostęp 2015-12-25].


  21. ↑ Kimbel Bouwman: Interview with JONATHAN DICKINS, manager for Adele, Jamie T, Jack Peñate – July 14, 2008 (ang.). www.hitquarters.com, 2008-07-14. [dostęp 2015-12-25].


  22. ↑ Damian Jones: Penate collaborates with Adele (ang.). W: BBC [on-line]. www.news.bbc.co.uk, 2009-04-06. [dostęp 2015-12-25].


  23. ↑ Jack Peñate – Matinée (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].


  24. ↑ Adele (3) – Hometown Glory (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].


  25. ↑ Friday Night with Jonathan Ross: Season 13, Episode 13 // Episode #13.13 (7 Dec. 2007) (ang.). W: IMDb [on-line]. www.imdb.com. [dostęp 2015-12-26].


  26. ↑ Sarah Jane Griffiths: Q&A: Adele’s charity acoustic set (ang.). W: BBC [on-line]. www.news.bbc.co.uk, 2008-11-12. [dostęp 2015-12-25].


  27. ↑ Adele (3) – Chasing Pavements (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].


  28. ↑ Official Singles Chart Top 100 20 January 2008 – 26 January 2008 (ang.). W: Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2008-01-20. [dostęp 2015-12-25].


  29. ↑ Official Albums Chart Top 100 // 03 February 2008 – 09 February 2008 (ang.). W: Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2008-02-03. [dostęp 2015-12-25].


  30. ↑ ab Sanderson 2012 ↓, s. 41–60.


  31. ↑ Aizhan Abdrakhmanova: WINNERS FOR THE 6TH ANNUAL URBAN MUSIC AWARDS ANNOUNCED (ang.). www.urbanmusicawards.net, 2011-07-11. [dostęp 2015-12-25].


  32. ↑ Jade Wright: Last Shadow Puppets tipped for Nationwide Mercury music prize (ang.). W: The Liverpool Echo [on-line]. www.liverpoolecho.co.uk, 2008-07-23. [dostęp 2015-12-25].


  33. ↑ Duffy nominated for Q awards double (ang.). W: Wales Online [on-line]. www.walesonline.co.uk, 2013-03-28. [dostęp 2015-12-25].


  34. ↑ Jason Gregory: ESTELLE AND LEONA LEWIS LEAD 2008 MOBO NOMINATIONS (ang.). W: Gig Wise [on-line]. www.gigwise.com, 2008-09-11. [dostęp 2015-12-25].


  35. ↑ Lars Brandle: Adele Inks U.S. Deal With Columbia (ang.). W: Billboard [on-line]. www.billboard.com, 2008-03-19. [dostęp 2015-12-25].


  36. ↑ Clayton Perry: Interview: Adele – Singer and Songwriter (ang.). W: Blog Critics [on-line]. www.blogcritics.org, 2008-07-16. [dostęp 2015-12-25].


  37. ↑ Adele (3) – Cold Shoulder (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].


  38. ↑ Music from Grey’s Anatomy // Season 4 Episode 17 // “Freedom (2)” // May 22 2008 (ang.). www.tunefind.com. [dostęp 2015-12-26].


  39. ↑ Marc Shapiro: Adele: The Biography. 2012, s. 88.


  40. ↑ Saturday Night Live SEASON 34 > JOSH BROLIN/ADELE (ang.). W: The New York Times [on-line]. www.tv.nytimes.com. [dostęp 2015-12-25].


  41. ↑ Sanderson 2012 ↓, s. 61–74.


  42. ↑ Katie Hasty: AC/DC Debuts At No. 1 With 784,000 (ang.). W: Billboard [on-line]. www.billboard.com, 2008-10-29. [dostęp 2015-12-25].


  43. ↑ Adele Explains 2008 Booze & Love Meltdown (ang.). W: Contact Music [on-line]. www.contactmusic.com, 2009-06-08. [dostęp 2015-12-25].


  44. ↑ Adele (3) – Make You Feel My Love (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].


  45. ↑ abc Sanderson 2012 ↓, s. 75–92.


  46. ↑ ab RIAA: Adele (ang.). W: RIAA [on-line]. www.riaa.com. [dostęp 2015-12-30].


  47. ↑ David Balls: Adele ‘puts’ career on hold for dog (ang.). W: Digital Spy [on-line]. www.digitalspy.com, 2009-07-21. [dostęp 2015-12-25].


  48. ↑ abc Sanderson 2012 ↓, s. 107–114.


  49. ↑ Soul sensation Adele makes a cameo appearance on Ugly Betty (ang.). W: The Daily Mail [on-line]. www.dailymail.co.uk, 2009-05-15. [dostęp 2015-12-26].


  50. ↑ Andre Paine: Adele to Release '21' Sophomore Album in February (ang.). W: Billboard [on-line]. www.billboard.com, 2010-11-02. [dostęp 2015-12-25].


  51. ↑ Nick Levine: Adele announces second album details (ang.). W: Digital Spy [on-line]. www.digitalspy.com, 2010-11-02. [dostęp 2015-12-25].


  52. ↑ dele (3) – Rolling In The Deep (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].


  53. ↑ Official Singles Chart Top 100 // 23 January 2011 – 29 January 2011 (ang.). W: Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2011-01-23. [dostęp 2015-12-25].


  54. ↑ 2011 CMT Music Awards Nominees Revealed (ang.). W: Country Music Television [on-line]. www.cmt.com, 2011-04-26. [dostęp 2015-12-25].


  55. ↑ Kevin O’Donnell: Adele: New Record is ‘Quite Different’ (ang.). W: Spin [on-line]. www.spin.com, 2010-11-02. [dostęp 2015-12-25].


  56. ↑ Sanderson 2012 ↓, s. 127–150.


  57. ↑ Official Albums Chart Top 100 //30 January 2011 – 05 February 2011 (ang.). W: Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2011-01-30. [dostęp 2015-12-25].


  58. ↑ BILLBOARD 200 // MARCH 12, 2011 (ang.). W: Billboard [on-line]. www.billboard.com, 2011-03-12. [dostęp 2015-12-25].


  59. ↑ MEXICAN CHARTS: ALBUMS – 46/2011 (ang.). www.mexicancharts.com. [dostęp 2015-12-25].


  60. ↑ Album Top 40 // 31/01/2011 (ang.). W: Recorded Music NZ [on-line]. www.charts.org.nz, 2011-01-31. [dostęp 2015-12-25].


  61. ↑ Album Top 50 // 08/05/2011 (ang.). W: ARIA [on-line]. www.australian-charts.com, 2011-05-08. [dostęp 2015-12-25].


  62. ↑ DUTCH ALBUM TOP 100 // 29/01/2011 (niderl.). W: MegaCharts [on-line]. www.dutchcharts.nl, 2011-01-29. [dostęp 2015-12-25].


  63. ↑ AUSTRIA TOP 40 – ALBEN // 04.02.2011 (niem.). W: Ö3 Austria Top 40 [on-line]. www.austriancharts.at, 2011-02-04. [dostęp 2015-12-25].


  64. ↑ SCHWEIZER HITPARADE – ALBEN TOP 100 // 06.02.2011 (niem.). W: Schweizer Hitparade [on-line]. www.hitparade.ch, 2011-02-06. [dostęp 2015-12-25].


  65. ↑ Oficjalna Lista Sprzedaży // sprzedaż w okresie 31.10.2011 – 06.11.2011 (pol.). W: Związek Producentów Audio-Video [on-line]. www.olis.onyx.pl, 2011-10-31. [dostęp 2015-12-25].


  66. ↑ VG Lista – Album Top 40 // 18/2011 (ang.). W: VG-Lista [on-line]. www.norwegiancharts.com. [dostęp 2015-12-25].


  67. ↑ Album Top 50 // 33/2011 (ang.). W: Musiikkituottajat [on-line]. www.finnishcharts.com. [dostęp 2015-12-25].


  68. ↑ Album 40 // 17/06/2011 (ang.). W: Track Top-40 [on-line]. www.danishcharts.com, 2011-06-17. [dostęp 2015-12-25].


  69. ↑ SVERIGETOPPLISTAN – ALBUMS TOP 60 // 2011-10-21 (ang.). W: Sverigetopplistan [on-line]. www.swedishcharts.com, 2011-10-21. [dostęp 2015-12-25].


  70. ↑ Album Top 20 // 20/10/2011 (ang.). W: FIMI [on-line]. www.italiancharts.com, 2011-10-20. [dostęp 2015-12-25].


  71. ↑ Album Top 100 // 11/06/2011 (fr.). W: Syndicat national de l’édition phonographique [on-line]. www.lescharts.com, 2011-06-11. [dostęp 2015-12-25].


  72. ↑ Adele (3) – Someone Like You (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].


  73. ↑ Sanderson 2012 ↓, s. 151–167.


  74. ↑ Lisa McGarry: X Factor: Adele covers Cheryl Cole’s Promise This on Radio 1 Live Lounge! (ang.). W: Unreality TV [on-line]. www.unrealitytv.co.uk, 2011-01-28. [dostęp 2015-12-26].


  75. ↑ Ryan Love: Adele explains Brits tears (ang.). W: Digital Spy [on-line]. www.digitalspy.com, 2011-02-16. [dostęp 2015-12-25].


  76. ↑ Adele’s Brit Awards performance of Someone Like You: Watch her breathtaking performance again (ang.). W: The Mirror [on-line]. www.mirror.co.uk, 2012-01-26. [dostęp 2015-12-25].


  77. ↑ Neil McCormick: Brit Awards 2011: the highs and lows (ang.). W: The Daily Telegraph [on-line]. www.telegraph.co.uk, 2011-02-16. [dostęp 2015-12-25].


  78. ↑ Neil McCormick: Adele: she’s stopped us in her tracks (ang.). W: The Daily Telegraph [on-line]. www.telegraph.co.uk, 2011-04-06. [dostęp 2015-12-25].


  79. ↑ Sean Michaels: Adele matches the Beatles in latest chart success (ang.). W: The Guardian [on-line]. www.theguardian.com, 2011-02-22. [dostęp 2015-12-25].


  80. ↑ Official Singles Chart Top 100 // 20 February 2011 – 26 February 2011 (ang.). W: Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2011-02-20. [dostęp 2015-12-25].


  81. ↑ ab Sanderson 2012 ↓, s. 169–181.


  82. ↑ Kelley L. Carter: Adele Caps Huge Year With ‘Someone Like You’ At VMAs (ang.). W: MTV [on-line]. www.mtv.com, 2011-08-28. [dostęp 2015-12-25].


  83. ↑ MTV VMA – DZIEWCZYNY GÓRĄ! (pol.). W: MTV [on-line]. www.mtv.pl, 2011-08-27. [dostęp 2015-12-25].


  84. ↑ Nominees List (ang.). W: MTV [on-line]. www.mtv.com. [dostęp 2015-12-25].


  85. ↑ The Hot 100 // SEPTEMBER 17, 2011 (ang.). W: Billboard [on-line]. www.billboard.com, 2011-09-17. [dostęp 2015-12-25].


  86. ↑ The Hot 100 // FEBRUARY 4, 2012 (ang.). W: Billboard [on-line]. www.billboard.com, 2012-02-04. [dostęp 2015-12-25].


  87. ↑ Adele (3) – Set Fire To The Rain (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2015-12-25].


  88. ↑ Adele Makes Billboard History After 'Set Fire To The Rain’ Tops US Chart (ang.). W: Capital FM [on-line]. www.capitalfm.com, 2012-01-27. [dostęp 2015-12-25].


  89. ↑ Adele’s album is century’s biggest (ang.). www.music.uk.msn.com, 2011-12-05. [dostęp 2015-12-26].


  90. ↑ Richard Smirke: Adele Makes U.K. Chart History: First Artist To Sell 3 Million Albums In Same Year (ang.). W: Billboard [on-line]. www.billboard.biz, 2011-09-07. [dostęp 2015-12-26].


  91. ↑ Adele to make comeback at Grammys after throat surgery (ang.). W: BBC [on-line]. www.bbc.co.uk, 2012-01-31. [dostęp 2015-12-30].


  92. ↑ Grammy Awards 2012: Adele wins six awards tying with Beyoncé for most trophies won in one night (ang.). W: The Daily Telegraph [on-line]. www.telegraph.co.uk, 2012-02-13. [dostęp 2015-12-30].


  93. ↑ Keith Caulfield: Adele’s '21' Earns Biggest Sales Gain In SoundScan History (ang.). W: Billboard [on-line]. www.billboard.com, 2012-02-22. [dostęp 2015-12-30].


  94. ↑ Gil Kaufman: Adele Breaks Record By Selling 730,000 After Grammys (ang.). W: MTV [on-line]. www.mtv.com, 2012-02-22. [dostęp 2015-12-30].


  95. ↑ Brit Awards 2012: List of winners (ang.). W: BBC [on-line]. www.bbc.co.uk, 2012-02-21. [dostęp 2015-12-30].


  96. ↑ Matthew Perpetua: Adele, Coldplay Lead BRIT Award Nominations (ang.). W: The Rolling Stone [on-line]. www.rollingstone.com, 2012-01-12. [dostęp 2015-12-30].


  97. ↑ Lauren Kreisler: BRITs star Adele sparkles with Official Number 1 album (ang.). W: Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2012-02-26. [dostęp 2015-12-30].


  98. ↑ Dan Lane: Adele overtakes Michael Jackson in all-time biggest selling albums chart (ang.). W: Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2012-02-28. [dostęp 2015-12-30].


  99. ↑ Dan Lane: Adele overtakes Oasis to become 4th biggest selling album of all-time (ang.). W: Official Charts Company [on-line]. www.officialcharts.com, 2012-12-29. [dostęp 2015-12-30].


  100. ↑ Adele to sing theme to new James Bond film Skyfall (ang.). www.itv.com, 2012-10-02. [dostęp 2015-12-30].


  101. ↑ Greg Cochrane: Adele’s James Bond theme song Skyfall is leaked online (ang.). W: BBC [on-line]. www.bbc.co.uk, 2012-10-02. [dostęp 2015-12-30].


  102. ↑ SKYFALL OFFICIAL THEME SONG NEWS (ang.). www.007.com, 2012-10-01. [dostęp 2015-12-30].


  103. ↑ Paul Sexton: Adele’s ‘Skyfall’ Not a Lock for U.K. No. 1 (ang.). W: Billboard [on-line]. www.billboard.com, 2012-10-10. [dostęp 2015-12-30].


  104. ↑ Adele Sets New Record For US Album Sales (ang.). W: Sky News [on-line]. www.news.sky.com, 2012-11-29. [dostęp 2015-12-30].


  105. ↑ WINNERS LIST (ang.). www.goldenglobes.com, 2013-01-14. [dostęp 2015-12-30].


  106. ↑ Adele Skyfall wins best song Oscar (ang.). W: BBC [on-line]. www.bbc.com, 2013-02-25. [dostęp 2015-12-30].


  107. ↑ Adele named Billboard top artist of 2012 (ang.). W: BBC [on-line]. www.bbc.co.uk, 2012-12-16. [dostęp 2015-12-30].


  108. ↑ Keith Caulfield: Billboard’s Artists of the Year: 1981-2015 (ang.). W: Billboard [on-line]. www.billboard.com, 2012-12-09. [dostęp 2015-12-30].


  109. ↑ Grammy Wins For Mumford & Sons And Adele (ang.). W: Sky News [on-line]. www.news.sky.com, 2013-02-12. [dostęp 2015-12-30].


  110. ↑ Sanderson 2012 ↓.


  111. ↑ #Hello, 27.7M views in one day! @Adele just snatched the 24 hr record (ang.). W: Vevo [on-line]. www.twitter.com, 2015-10-26. [dostęp 2015-12-26].


  112. ↑ Możemy już oficjalnie potwierdzić.... (ang.). W: Vevo [on-line]. www.facebook.com, 2015-10-29. [dostęp 2015-12-26].


  113. ↑ Adele Gives Birth to a Baby Boy! (ang.). www.usmagazine.com. [dostęp 2016-08-17].



Bibliografia |



  • Caroline Sanderson: Być jak... Adele. Warszawa: Dream Books, 2012. ISBN 978-83-934595-1-3. OCLC 812699304. (pol.)

  • Adele New Record is „Quite Different” Spin 2010


  • Adele Dziewczyna, która rozkochała w sobie świat aut.: Chas Newkey-Burden



Linki zewnętrzne |



  • Oficjalna strona internetowa artystki (ang.)





























-

Popular posts from this blog

冬

Image
季節による積雪の変化 冬 （ふゆ）は、四季の一つであり、一年の中で最も寒い期間・季節を指す。二十四節気や旧暦のように、一年中で最も太陽の高度が低く夜が長い期間を指すこともある。 北半球では冬至後の1月-2月頃に気温が低いことが多く、南半球では夏至後の7月‐8月頃にあたる。 日本の気象庁では一日の日最低気温が0℃以下の日を 冬日 （ふゆび）、また、日最高気温が0℃以下の日を 真冬日 （まふゆび）と呼んでいる。このような日は1月を中心に前後の毎年12月から翌年3月頃にかけて発生するから（ただし、年や地域によっては、11月・4月でも生じる場合もある）、この時期のあたりが冬の範囲に入る。 冬が特別・特有とされる物（特に収穫物）に付いては旬#冬を参照。 目次 1 定義 2 気候 3 生物 3.1 植物 3.2 動物 4 冬の行事 5 天文・自然 6 比喩的な用法 7 冬を題材にした作品 7.1 文学 7.2 音楽 7.2.1 クラシック 7.2.2 童謡 7.2.3 ポピュラー系 8 関連項目 定義 地球と太陽の光の模式図。この図では北半球が冬となる。 北半球が冬のときは南半球は太陽高度が高くなるため夏となり、南半球が冬のときは同様に北半球は夏となる。 社会通念・気象学では1月・2月・12月。たとえば「暖冬」「厳冬」などはこの3か月の平均気温で判断する。 寒候年・1年間の間で1月、2月、12月とすると1シーズンとしての冬を評価できない。そのため1月、2月を含む年をそのシーズンで括る。たとえば、「2009年の冬」といった場合、2008年の12月、2009年の1月、2月である。また、「2008/2009年冬」という書き方をする。初雪・終雪の日など11月以前、3月以降になることのあるようなものもこの定義による。 二十四節気に基づく節切りでは立冬から立春の前日まで。 旧暦による月切りでは十月・十一月・十二月。上に近いが、最大半月ずれる。 年度では1月・2月・3月。英語ではこの3か月をwinter quarterと呼ぶ。 天文学上は冬至から春分まで。ここでの「冬至」「春...
Read more

浄心駅

Image
浄心駅 浄心駅5番出口（2010年3月） じょうしん Joshin ◄ T03 庄内通 (1.4km) (0.8km) 浅間町 T05 ► 所在地 名古屋市西区城西四丁目3208 愛知県の地図を表示 名古屋市の地図を表示 北緯35度11分32秒 東経136度53分27秒 駅番号 ○ T04 所属事業者 名古屋市交通局 （名古屋市営地下鉄） 所属路線 鶴舞線 [1] キロ程 4.1km（上小田井起点） 駅構造 地下駅 ホーム 2面2線 乗車人員 -統計年度- 7,116人/日（降車客含まず） -2017年- 開業年月日 1981年（昭和56年）11月27日 [1] テンプレートを表示 浄心駅 （じょうしんえき）は、愛知県名古屋市西区城西4丁目にある、名古屋市営地下鉄鶴舞線の駅である。駅番号は T04 。 運行上の拠点であり乗務員の交代が当駅で行われる他、上り最終電車のみ当駅止まりとなる（翌朝当駅から上小田井駅へ回送し、上小田井駅発の列車となる）。かつては日中にも当駅起終点の列車が1往復設定されていた。 目次 1 歴史 2 駅構造 2.1 のりば 3 駅周辺 4 バス路線 5 隣の駅 6 脚注 7 関連項目 8 外部リンク 歴史 1981年（昭和56年）11月27日 - 当駅 - 伏見間の延伸に際し開業 [1] 。 1984年（昭和59年）9月6日 - 庄内緑地公園 - 当駅間の開業に伴い途中駅となる [1] 。 駅構造 浄心駅ホーム 相対式ホーム2面2線を有する地下駅。1番ホームには東改札口、2番ホームには西改札口がそれぞれあり、両ホームは線路の下を通る連絡通路でつながっている。改札外では東西それぞれのコンコースをつなぐ通路は無く、分断されている。 1番又は2番出入り口から入り階段を降りると1番ホーム（赤池・豊田市方面）にしか行けず、4～6番出入り口から入り階段を降りると2番ホーム（上小田井・犬山方面）にしか行くことができない。 よって、例えば2番ホームで降りて...
Read more

カンタス航空

Image
カンタス航空 Qantas Airways IATA QF [1] ICAO QFA コールサイン Qantas 法人番号 1700150004605 設立 1920年 ハブ空港 キングスフォード・スミス国際空港 メルボルン空港 焦点空港 香港国際空港 シンガポール・チャンギ国際空港 パース空港 ブリスベン空港 アデレード空港 マイレージサービス Frequent Flyer 会員ラウンジ Qantas Club 航空連合 ワンワールド 保有機材数 213機 (147機発注中) 就航地 144都市 (39カ国) 親会社 Qantas Airways Limited 本拠地 オーストラリア ニューサウスウェールズ州シドニー 代表者 Alan Joyce (CEO) Leigh Clifford (会長) 外部リンク qantas.com テンプレートを表示 カンタス航空本社 (Qantas Building A) カンタス航空 （カンタスこうくう、英語: Qantas Airways Limited ）は、オーストラリアおよび南半球最大手の航空会社。 オーストラリアでのQantasの発音は、 Quantas ( [ˈkwɒntəs] [2] [3] [4] 、 クウォンタス ) のように発音される。 目次 1 概要 2 歴史 2.1 設立 2.2 第二次世界大戦 2.3 第二次世界大戦後 2.4 拡大 2.5 現在 3 就航都市 4 保有機材 4.1 特別塗装機 5 マイレージサービス 6 機内サービス 6.1 広報活動 6.2 新ユニフォーム 7 事故及び故障 8 「オーストラリア・アジア航空」 9 補足 10 関連項目 11 脚注 12 外部リンク 概要 カンタス航空はオーストラリアのナショナルフラッグの航空会社であり、その機材数、国際便と国内便の就航都市数...
Read more