Kanał Rideau
| ||
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | ||
 | ||
Państwo |  Kanada | |
| Typ | kulturowy | |
Spełniane kryterium | I, IV | |
| Numer ref. | 1222 | |
Region[b] | Europa i Ameryka Północna | |
| Historia wpisania na listę | ||
| Wpisanie na listę | 2007 na 31. sesji | |
Położenie na mapie Ontario   Rideau Canal | ||
Położenie na mapie Kanady  Rideau Canal | ||
 45°25′33″N 75°41′50″W/45,425833 -75,697222 | ||
| ||
Kanał Rideau (ang. Rideau Canal, fr. Canal Rideau) – kanał wodny łączący stolicę Kanady – Ottawę, położoną nad rzeką Ottawa, z miastem Kingston nad jeziorem Ontario. Kanał został zbudowany przez Anglików w latach 1826-1832 na wypadek wojny ze Stanami Zjednoczonymi.
Budowę kanału nadzorował pułkownik angielskiego korpusu inżynieryjnego John By. Budowę poszczególnych odcinków prowadzili w większości na zlecenie armii prywatni przedsiębiorcy, tacy jak John Redpath, Thomas McKay i in. Wśród tysięcy robotników przeważali francuskojęzyczni Kanadyjczycy i emigranci z Irlandii.
Kanał (a właściwie: Droga Wodna) Rideau ma długość 202 km. Ogromną większość z tej długości stanowią zaadaptowane dla żeglugi odcinki rzek Rideau i Cataraqui oraz położone na trasie jeziora, takie jak np. Wielkie Jezioro Rideau. Jedynie ok. 19 km drogi stanowią kanały wykopane ręką człowieka. Na drodze tej znajduje się 47 śluz zgrupowanych w 22 zespoły. Większość ze śluz posiada dotychczas urządzenia manewrowe napędzane siłą mięśni ludzkich.
W normalnych warunkach kanał obsługuje jednostki o długości do 27,4 m (90 stóp), szerokości do 7,9 m (26 stóp) i wysokości do 6,7 m (22 stopy). W szczególnych przypadkach może jednak przyjąć jednostki o wymiarach maksymalnych odpowiednio: długość 33,5 m (110 stóp) i szerokość 9,1 m (30 stóp). Decydują o tym w głównej mierze wymiary komór śluz oraz wysokości przerzuconych nad kanałem mostów.
Kanał nigdy nie spełnił swego militarnego przeznaczenia, lecz pozostaje w użytku aż po dzień dzisiejszy, z niemal nietkniętymi strukturami pierwotnymi[1]. Obecnie nie jest on już używany do transportu towarów. Stanowi jedynie wodny szlak o wielkim znaczeniu rekreacyjnym, pokonywany rocznie przez tysiące jednostek turystycznych, a także cenny zabytek techniki. Wzdłuż większej części trasy kanału biegnie znakowany pieszy szlak turystyczny a także specjalnie przygotowana trasa rowerowa. Jest to najstarszy pozostający w użytkowaniu kanał w Ameryce Północnej, a w 2007 roku został zarejestrowany na liście światowego dziedzictwa UNESCO[2].
Bibliografia |
- Barański Mirosław J.: Śluzy Kanału Rideau w Ottawie, w: „Na Szlaku. Magazyn turystyczno-krajoznawczy” R. XXVIII, nr e-98 (294), grudzień 2014., wyd. Oddział Wrocławski PTTK, s. 23-25 [1].
Przypisy |
↑ Rideau Canal, UNESCO World Heritage, UNESCO.org. Data dostępu 14 stycznia 2008.
↑ UNESCO names World Heritage sites, BBC News, 28 czerwca 2007. Data dostępu 14 stycznia 2008.
| ||||||||||||||||
