Garuda Indonesia





































































Garuda Indonesia


Ilustracja






IATA
GA
ICAO
GIA
Znak
INDONESIA

Historia
Data założenia
 26 stycznia 1949 (jako Garuda Indonesian Airways)
Lokalizacja
Państwo
 Indonezja
Baza
Port lotniczy Dżakarta-Soekarno-Hatta

Węzeł


  • Port lotniczy Dżakarta

  • Port lotniczy Denpasar

  • Port lotniczy Makasar



  • Port lotniczy Medan

    		•

    Węzeł rezerwowy


    • Port lotniczy Surabaja

    • Port lotniczy SAMS
    Kooperacja

    Program lojalnościowy
    		 Garuda Frequent Flyer

    Sojusz
    SkyTeam (2012)
    Flota
    Liczba samolotów
    		 84 (+ 54 zamówionych)
    Liczba tras
    		 50 (31 krajowe,19 międzynarodowych)
    Przedsiębiorstwo
    Siedziba
    Tangerang, Banten, Indonezja
    Członkowie zarządu
    		 Emirsyah Satar (CEO), Agus Priyanto, Hadinoto Soedigno
    Udziałowcy
    		 rząd Indonezji
    Slogan
    Fly Ever Higher





    Commons
    Multimedia w Wikimedia Commons


    Strona internetowa

    Garuda Indonesia – narodowe linie lotnicze Indonezji (kod linii IATA: GA) obsługujące stałe połączenia pasażerskie i cargo pomiędzy macierzystym portem lotniczym Dżakarta-Soekarno-Hatta a lotniskami w Azji, Europie i Australii. Większość udziałów linii jest w posiadaniu rządu Indonezji.


    Garuda Indonesia otrzymała cztery gwiazdy w rankingu Skytraxu, była kandydatem do pięciogwiazdkowego odznaczenia w roku 2013, który finalnie otrzymała 11 listopada 2014 roku. Ponadto, linia należy do sojuszu SkyTeam.


    Nazwa linii pochodzi od Garudy – mitycznego bóstwa w hinduizmie i buddyzmie tybetańskim, przedstawianego jako złoty lub czerwony orzeł o ciele człowieka, będący wierzchowcem boga Wisznu. Symbol widnieje również w godle Indonezji.




    Spis treści






    • 1 Historia


      • 1.1 Powstanie


      • 1.2 Lata 60: Rozwój i ekspansja


      • 1.3 Lata 70. i 80: Nowe samoloty


      • 1.4 Lata 90: Trudny czas


      • 1.5 2000–2009: Utracona reputacja i zakaz lotów do Europy


      • 1.6 2009 do teraz: Odrodzenie




    • 2 Flota


    • 3 Porty docelowe


    • 4 Przypisy





    Historia |



    Powstanie |


    Początki Garuda Indonesia sięgają późnych lat 40. XX wieku, kiedy podczas rewolucji w Indonezji przeciwko zwierzchnictwu Holandii, linie obsługiwały specjalne loty Douglasem DC-3. Jako oficjalną datę powstania linii pod nazwą Garuda Indonesian Airways, uznaje się 26 stycznia 1949 roku. Pierwszą maszyną był DC-3 znany jako Seulawah („Złota Góra”), zakupiony za 120 000 dolarów malajskich przez lokalnych przedsiębiorców indonezyjskiego regionu Aceh. Podczas rewolucji linie wspierały interesy państwa, zapewniając transport przywódcom w czasie misji dyplomatycznych.


    Rząd Mjanmy przyszedł z pomocą dla rozwijających się linii. Narodowy przewoźnik Mjanmy - Myanmar Airways International, wynajmował DC-3 do własnych lotów. W czerwcu 1956 roku linie Garuda wykonały pierwszy lot z pielgrzymami do Mekki z czterdziestoma pasażerami na pokładzie samolotu Convair 340.



    Lata 60: Rozwój i ekspansja |


    W lata 60. Garuda Indonesia wkroczyła z flotą 8 Convair 240, 8 Convair 340 i 8 Convair 440. W 1961 i pod koniec 1965 dołączyły 3 Convair 990 Coronado i 3 Lockheed L-188 Electra. W tym samym czasie utworzono trasę do Hongkongu, na międzynarodowe lotnisko Kai Tak. 28 sierpnia 1963 linie, dotychczas skupione na lotach krajowych i regionalnych, otworzyły połączenia do Europy - do Amsterdamu i Frankfurtu. W 1965 dodano Rzym i Paryż przez Bombaj i Kair, z użyciem ekskluzywnego samolotu Convair 990 Coronado. Tego samego roku rozpoczęto loty do chińskiego Kanton trasą przez kambodżańska stolicę Phnom Penh.


    W 1965 roku dla Garuda Indonesia nastała era odrzutowa wraz z nabyciem Douglasa DC-8, który został włączony do służby na trasie do amsterdamskiego lotniska Schiphol przez Kolombo, Bombaj, Rzym i Pragę.



    Lata 70. i 80: Nowe samoloty |


    W latach 70. do floty Garuda Indonesia dołączyły maszyny McDonnell Douglas DC-9 i Fokker F28. W jednym momencie linie posiadały 42 Fokkery, stając się tym samym największym operatorem maszyn tego typu. W 1976 przewoźnik wprowadził Douglasa DC-10, w 1980 Boeinga 747-200, a w 1982 roku Airbusa A300-B4. Do roku 1984 Garuda Indonesia użytkowały 6 DC-10, 24 DC-9, 36 F-28 i 6 B747-200.



    Lata 90: Trudny czas |


    W 1991 roku Garuda Indonesia zakupiły 13 maszyn McDonnell Douglas MD-11, W 1994 weszły w posiadanie trzech Boeingów 747-400 (dwa prosto od producenta, a jeden od brazylijskich linii Varig) i Airbusa A330-300. W tym czasie linie odnotowały dwie katastrofy lotnicze - na lotnisku w japońskim mieście Fukuoka podczas startu rozbił się DC-10, a zaledwie rok później w mieście Medan w wyniku największej katastrofy w historii Indonezji życie straciły 234 osoby. Również w 1997 roku, z powodu azjatyckiego kryzysu finansowego Garuda Indonesia zostały zmuszone do redukcji połączeń, co zbiegło się z wydarzeniami kolejnych lat, kiedy ruch turystyczny do krajów azjatyckich znacznie zmalał, przez takie wydarzenia jak: ataki na World Trade Center w 2001, zamachy bombowe na Bali w 2002 czy trzęsienie ziemi na Oceanie Indyjskim w 2004.



    2000–2009: Utracona reputacja i zakaz lotów do Europy |


    W 2001 roku Garuda Indonesia otworzyła filię, tanie linie lotnicze Citilink, do obsługi lotów krajowych z pomocą pięciu samolotów Fokker F28. W 2007 roku Unia Europejska wydała przewoźnikowi zakaz lotów nad Europą, jak również pozostałym indonezyjskim liniom lotniczym, w następstwie katastrofy Boeinga 737-400[1]. Przewodniczący Europejskiej Komisji Bezpieczeństwa Lotów Federico Grandini zapowiedział rozpatrzenie zakazu. W sierpniu 2007 minister transportu Indonezji ogłosił, że Unia Europejska powinna zdjąć zakaz lotów w okolicach października. Ostatecznie zakaz został odwołany w lipcu 2009, zarówno dla Garuda Indonesia jak i trzech innych linii lotniczych.



    2009 do teraz: Odrodzenie |


    Po skreśleniu linii z czarnej listy linii lotniczych Garuda Indonesia ogłosiły intensywny pięcioletni plan rozwoju zawierający m.in. zmianę logo, malowania samolotów, uniformów załogi, podwojenie liczby maszyn z 62 do 116, zwiększenie ilości międzynarodowych tras z 41 do 62.[2]


    W 2010 roku, podczas Air Show w Farnborough Garuda ogłosiła zamówienie sześciu dodatkowych samolotów A330-200.[3]



    Flota |


    Flota linii Garuda Indonesia - stan na 04.2015.[4]

























































    Model Ilość Zamówionych Liczba pasażerów

    Airbus A330-200
    		 9
    		222

    Airbus A330-300
    		 13
    		257

    Boeing 737-800NG
    		 81
    		162

    Boeing 747-400
    		 2
    		428

    Boeing 777-300ER
    		 9
    		314

    CRJ 1000 NextGen
    		 18
    		96

    ATR 72-600
    		 11
    		70

    Razem:
    143



    Porty docelowe |


    Garuda Indonesia obsługują 31 tras krajowych i 19 międzynarodowych[5].




































































































































































































































    Państwo
    		 Miasto
    		 Port lotniczy

    Australia i Oceania

     Australia
    Melbourne
    Port lotniczy Melbourne

    Perth
    Port lotniczy Perth

    Sydney
    Port lotniczy Sydney

    Azja

     Arabia Saudyjska
    Dżudda
    Port lotniczy Dżudda

    Rijad
    Port lotniczy Rijad

    Dammam
    Port lotniczy Dammam

     Chiny
    Kanton
    Port lotniczy Guangzhou

    Pekin
    Port lotniczy Pekin

    Szanghaj
    Port lotniczy Szanghaj-Pudong

     Hongkong
    Hongkong
    Port lotniczy Hongkong

     Indonezja
    Banda Aceh
    Port lotniczy Banda Aceh

    Medan
    Port lotniczy Medan-Polonia

    Pekanbaru
    Port lotniczy Pekanbaru

    Batam
    Port lotniczy Batam-Hang Nadim

    Padang
    Port lotniczy Padang

    Palembang
    Port lotniczy Palembang

    Pangkal Pinang
    Port lotniczy Pangkal Pinang

    Bandar Lampung
    Port lotniczy Bandar Lampung-Radin Inten II

    Jambi
    Port lotniczy Jambi

    Dżakarta
    Port lotniczy Dżakarta-Soekarno-Hatta

    Yogyakarta
    Port lotniczy Yogyakarta-Adisucipto

    Surakarta
    Port lotniczy Surakarta-Adisumarmo

    Semarang
    Port lotniczy Semarang-Achmad Yani

    Surabaja
    Port lotniczy Surabaja-Juanda

    Malang
    Port lotniczy Malang

    Denpasar
    Port lotniczy Denpasar

    Mataram
    Port lotniczy Mataram-Selaparang

    Makasar
    Port lotniczy Makasar

    Manado
    Port lotniczy Sam Ratulangi

    Palangka Raya
    Port lotniczy Palangkaraya-Tjilik Riwut

    Pontianak
    Port lotniczy Pontianak-Supadio

    Banjarmasin
    Port lotniczy Banjarmasin

    Balikpapan
    Port lotniczy SAMS

    Kupang
    Port lotniczy Kupang-El Tari

    Kendari
    Port lotniczy Kupang-El Tari

    Biak
    Port lotniczy Biak-Frans Kaisiepo

    Jayapura
    Port lotniczy Jayapura-Sentani

    Timika
    Port lotniczy Timika

    Ambon
    Port lotniczy Ambon

    Ternate
    Port lotniczy Ternate-Babullah

    Palu
    Port lotniczy Palu-Mutiara

     Japonia
    Tokio
    Port lotniczy Narita

    Nagoja
    Port lotniczy Chūbu

    Osaka
    Port lotniczy Kansai

     Korea Południowa
    Seul
    Port lotniczy Seul-Inczon

     Malezja
    Kuala Lumpur
    Port lotniczy Kuala Lumpur

     Singapur
    Singapur
    Port lotniczy Singapur-Changi

     Tajlandia
    Bangkok
    Port lotniczy Bangkok-Suvarnabhumi

     Zjednoczone Emiraty Arabskie
    Dubaj
    Port lotniczy Dubaj

    Europa

     Holandia
    Amsterdam
    Port lotniczy Amsterdam-Schiphol

     Wielka Brytania
    Londyn
    Port lotniczy Londyn-Heathrow (do 28 października 2018)[6]


    Przypisy |




    1. ↑ Indonesian carriers banned from EU|www.upi.com


    2. ↑ "Quantum Leap" planned for post-EU ban Garuda|www.eturbonews.com


    3. ↑ FARNBOROUGH: Garuda orders six A330s?www.flightglobal.com


    4. ↑ Fleet Revitalization - Garuda Indonesia, www.garuda-indonesia.com [dostęp 2019-02-09] .


    5. ↑ Destination Maps|www.garuda-indonesia.com


    6. ↑ UBM (UK) Ltd. 2018, Garuda Indonesia closes London Heathrow bookings from late-Oct 2018, „Routesonline” [dostęp 2018-08-22]  (ang.).



















    -

    Popular posts from this blog

    冬

    Image
    季節による積雪の変化 冬 （ふゆ）は、四季の一つであり、一年の中で最も寒い期間・季節を指す。二十四節気や旧暦のように、一年中で最も太陽の高度が低く夜が長い期間を指すこともある。 北半球では冬至後の1月-2月頃に気温が低いことが多く、南半球では夏至後の7月‐8月頃にあたる。 日本の気象庁では一日の日最低気温が0℃以下の日を 冬日 （ふゆび）、また、日最高気温が0℃以下の日を 真冬日 （まふゆび）と呼んでいる。このような日は1月を中心に前後の毎年12月から翌年3月頃にかけて発生するから（ただし、年や地域によっては、11月・4月でも生じる場合もある）、この時期のあたりが冬の範囲に入る。 冬が特別・特有とされる物（特に収穫物）に付いては旬#冬を参照。 目次 1 定義 2 気候 3 生物 3.1 植物 3.2 動物 4 冬の行事 5 天文・自然 6 比喩的な用法 7 冬を題材にした作品 7.1 文学 7.2 音楽 7.2.1 クラシック 7.2.2 童謡 7.2.3 ポピュラー系 8 関連項目 定義 地球と太陽の光の模式図。この図では北半球が冬となる。 北半球が冬のときは南半球は太陽高度が高くなるため夏となり、南半球が冬のときは同様に北半球は夏となる。 社会通念・気象学では1月・2月・12月。たとえば「暖冬」「厳冬」などはこの3か月の平均気温で判断する。 寒候年・1年間の間で1月、2月、12月とすると1シーズンとしての冬を評価できない。そのため1月、2月を含む年をそのシーズンで括る。たとえば、「2009年の冬」といった場合、2008年の12月、2009年の1月、2月である。また、「2008/2009年冬」という書き方をする。初雪・終雪の日など11月以前、3月以降になることのあるようなものもこの定義による。 二十四節気に基づく節切りでは立冬から立春の前日まで。 旧暦による月切りでは十月・十一月・十二月。上に近いが、最大半月ずれる。 年度では1月・2月・3月。英語ではこの3か月をwinter quarterと呼ぶ。 天文学上は冬至から春分まで。ここでの「冬至」「春...
    Read more

    浄心駅

    Image
    浄心駅 浄心駅5番出口（2010年3月） じょうしん Joshin ◄ T03 庄内通 (1.4km) (0.8km) 浅間町 T05 ► 所在地 名古屋市西区城西四丁目3208 愛知県の地図を表示 名古屋市の地図を表示 北緯35度11分32秒 東経136度53分27秒 駅番号 ○ T04 所属事業者 名古屋市交通局 （名古屋市営地下鉄） 所属路線 鶴舞線 [1] キロ程 4.1km（上小田井起点） 駅構造 地下駅 ホーム 2面2線 乗車人員 -統計年度- 7,116人/日（降車客含まず） -2017年- 開業年月日 1981年（昭和56年）11月27日 [1] テンプレートを表示 浄心駅 （じょうしんえき）は、愛知県名古屋市西区城西4丁目にある、名古屋市営地下鉄鶴舞線の駅である。駅番号は T04 。 運行上の拠点であり乗務員の交代が当駅で行われる他、上り最終電車のみ当駅止まりとなる（翌朝当駅から上小田井駅へ回送し、上小田井駅発の列車となる）。かつては日中にも当駅起終点の列車が1往復設定されていた。 目次 1 歴史 2 駅構造 2.1 のりば 3 駅周辺 4 バス路線 5 隣の駅 6 脚注 7 関連項目 8 外部リンク 歴史 1981年（昭和56年）11月27日 - 当駅 - 伏見間の延伸に際し開業 [1] 。 1984年（昭和59年）9月6日 - 庄内緑地公園 - 当駅間の開業に伴い途中駅となる [1] 。 駅構造 浄心駅ホーム 相対式ホーム2面2線を有する地下駅。1番ホームには東改札口、2番ホームには西改札口がそれぞれあり、両ホームは線路の下を通る連絡通路でつながっている。改札外では東西それぞれのコンコースをつなぐ通路は無く、分断されている。 1番又は2番出入り口から入り階段を降りると1番ホーム（赤池・豊田市方面）にしか行けず、4～6番出入り口から入り階段を降りると2番ホーム（上小田井・犬山方面）にしか行くことができない。 よって、例えば2番ホームで降りて...
    Read more

    カンタス航空

    Image
    カンタス航空 Qantas Airways IATA QF [1] ICAO QFA コールサイン Qantas 法人番号 1700150004605 設立 1920年 ハブ空港 キングスフォード・スミス国際空港 メルボルン空港 焦点空港 香港国際空港 シンガポール・チャンギ国際空港 パース空港 ブリスベン空港 アデレード空港 マイレージサービス Frequent Flyer 会員ラウンジ Qantas Club 航空連合 ワンワールド 保有機材数 213機 (147機発注中) 就航地 144都市 (39カ国) 親会社 Qantas Airways Limited 本拠地 オーストラリア ニューサウスウェールズ州シドニー 代表者 Alan Joyce (CEO) Leigh Clifford (会長) 外部リンク qantas.com テンプレートを表示 カンタス航空本社 (Qantas Building A) カンタス航空 （カンタスこうくう、英語: Qantas Airways Limited ）は、オーストラリアおよび南半球最大手の航空会社。 オーストラリアでのQantasの発音は、 Quantas ( [ˈkwɒntəs] [2] [3] [4] 、 クウォンタス ) のように発音される。 目次 1 概要 2 歴史 2.1 設立 2.2 第二次世界大戦 2.3 第二次世界大戦後 2.4 拡大 2.5 現在 3 就航都市 4 保有機材 4.1 特別塗装機 5 マイレージサービス 6 機内サービス 6.1 広報活動 6.2 新ユニフォーム 7 事故及び故障 8 「オーストラリア・アジア航空」 9 補足 10 関連項目 11 脚注 12 外部リンク 概要 カンタス航空はオーストラリアのナショナルフラッグの航空会社であり、その機材数、国際便と国内便の就航都市数...
    Read more