Strażnica WOP Zawidów
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
| Historia | ||
Państwo |  Polska | |
| Sformowanie | 1945 od 1991 strażnica SG | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Szybów; Zawidów | |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza Straż Graniczna | |
| Podległość | 2 komenda odcinka 8 Brygada WOP Łużycki Oddział SG | |
Strażnica w Zawidowie:
- podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
- graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.
Spis treści
1 Formowanie i zmiany organizacyjne
2 Ochrona granicy
3 Dowódcy strażnicy
4 Uwagi
5 Przypisy
6 Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 2 komendy odcinka Leśna jako 10 strażnica WOP[1] (Scheiba)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3]. W 1947 roku została przeformowana na strażnicę II kategorii[4] – 43 wojskowych[5].
W 1954 roku wprowadzono nową numerację strażnic, a strażnica WOP Zawidów otrzymała nr 13[6]. W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica II kategorii Zawidów była 13. w 8 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[6]. W 1960 roku, po kolejnej zmianie numeracji, strażnica posiadała numer 17 i zakwalifikowana była do kategorii III w 8 Łużyckiej Brygadzie WOP[6]. W 1964 roku strażnica WOP nr 16 Zawidów uzyskała status strażnicy lądowej i zaliczona została do III kategorii[6].
Po rozwiązaniu w 1991 roku Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica w Zawidowie weszła w podporządkowanie Łużyckiego Oddziału Straży Granicznej[7].
Ochrona granicy |
Strażnice sąsiednie:
9 strażnica WOP Kupper; 11 strażnica WOP Maxdorf
Dowódcy strażnicy |
- por. Eugeniusz (Kazimierz) Nadolski (?-1947) (był 10.1946)[a].
- por. Tadeusz Michalewski(?-1952)
- chor. Władysław Gołas (1952-?)
- kpt. Janusz Grodowski (1981-1982)
- mjr Zygmunt Rok (?-do 1990)
Uwagi |
↑ Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 054 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓
Przypisy |
↑ Historia ŁBWOP ↓, s. 53-54.
↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
↑ Historia ŁBWOP ↓, s. 57.
↑ Zaręba 2008 ↓, s. 100.
↑ abcd Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
↑ Łach 2013 ↓, s. 294.
Bibliografia |
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
Grzegorz Zaręba. Przyczyny reorganizacji WOP w latach 1946 – 1948. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 3/2008, 2008. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
- Archiwum Straży Granicznej, zespół arch. D WOP sygn. 217/143 k.120 -121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- Historia Łużyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza z lat 1945–1991 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
- Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
