Placówka Straży Granicznej I linii „Brzozowo” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.
Spis treści
1Geneza
2Formowanie i zmiany organizacyjne
3Służba graniczna
4Kierownicy/dowódcy placówki
5Przypisy
6Bibliografia
Geneza |
Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Brzozowo” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Wincenta” z Inspektoratu SC „Grajewo”[4].
1 czerwca 1921 roku w Brzozowie stacjonowała placówka 4 kompanii celnej 2 batalionu celnego[5].
Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[6].
Rozkazem nr 1 z 12 marca 1928 roku w sprawach organizacji Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Naczelny Inspektor Straży Celnej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Kolno”. Placówka Straży Granicznej I linii „Brzozowo” znalazła się w jego strukturze[7].
Służba graniczna |
W 1928 roku placówka ochraniała odcinek granicy państwowej długości około 6,5 kilometra[8].
Jej prawa granica rozpoczynała się od słupa granicznego nr 124, dalej Filipki Wielkie (wył.), m. Danowo, Kiełcze Stare(wył.), Wszepory.
Lewa granica do słupa granicznego nr 117, dalej m. Wykowo, do Rupina[8].
Po reorganizacji placówka ochraniała odcinek granicy państwowej długości około 7 kilometrów[9].
Sąsiednie placówki:
placówka Straży Granicznej I linii „Kiełcze-Kopki” ⇔ placówka Straży Granicznej I linii „Wincenta” − 1928
Kierownicy/dowódcy placówki |
stopień
imię i nazwisko
okres pełnienia służby
kolejne stanowisko
przodownik
Zygmunt Roszkowski[10]
IX 1928 –
starszy przodownik
Antoni Wysocki[9]
starszy strażnik
Jan Stasiak[11]
po 1937
Przypisy |
↑Dominiczak 1975 ↓, s. 130.
↑Piekarz 2017 ↓, s. 28.
↑Dominiczak 1997 ↓, s. 250.
↑Kozłowski 2012 ↓, s. 26.
↑OdeB batalionów celnych ↓, s. 2bc.
↑Goryński 2012 ↓, s. 226.
↑Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 13.
↑ abWykazy jednostek IG „Łomża” ↓, s. 5.
↑ abWykazy jednostek IG „Łomża” ↓, s. 1.
↑Wykazy imienne IG „Łomża” ↓, s. 46.
↑Wykazy imienne IG „Łomża” ↓, s. 229.
Bibliografia |
Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.)
Grzegorz Goryński: Powstanie, organizacja i funkcjonowanie straży granicznej w latach 1928-1939. 2012. [dostęp 2017-06-1].
Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927. , 1927. Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej.
Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej w Kętrzynie. ISSN 1505-1757.
У этого термина существуют и другие значения, см. Димитровград. Город Димитровград Флаг Герб 54°14′ с. ш. 49°35′ в. д. H G Я O L Страна Россия Россия Субъект Федерации Ульяновская область Городской округ город Димитровград Глава города Гадальшин А. Р. (и.о.) [1] История и география Основан 1698 год Прежние названия до 1972 — Мелекесс Город с 1926 года Площадь МО - 103,98 [2] км² Высота центра 88 м Тип климата умеренно-континентальный Часовой пояс UTC+4 Население Население ↘ 115 253 [3] человека ( 2018 ) Плотность 1118,96 чел./км² Национальности русские, татары, чуваши, эрзяне, мокшане Конфессии православные, мусульмане Катойконим димитровгра́дец , димитровгра́дка , димитровгра́дцы Официальный язык русский Цифровые идентификаторы Телефонный код +7 84235 Почтовый индекс 4335хх Код ОКАТО 73 405 Код ОКТМО 73 705 000 001 Прочее...
В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Быков; Быков, Василий; Быков, Василий Иванович. Василий Иванович Быков Дата рождения 5 февраля 1920 ( 1920-02-05 ) Место рождения Кравотынь, Осташковский уезд, Тверская губерния, РСФСР Дата смерти 16 ноября 1999 ( 1999-11-16 ) (79 лет) Место смерти Севастополь, Украина Принадлежность СССР СССР → Украина Украина Род войск ВМФ СССР Годы службы 1937—1979 Звание Контр-адмирал Часть «ТКА-242», «ТКА-561» 1-я бригада ТКА СФ и ТОФ, СКР «Шквал» Командовал Торпедным катером, звеном ТКА, кораблём, дивизионом кораблей Сражения/войны Великая Отечественная война Советско-японская война Награды и премии В отставке жил в Ленинграде, с 1981 — в Севастополе Василий Иванович Быков (1920, Кравотынь — 1999, Севастополь) — Герой Советского Союза (1944), кон...