The Iron Sheik
| ||
The Iron Sheik na konwencie Big Apple Comic Con 13 czerwca 2009 | ||
Imię i nazwisko | Hossein Khosrow Ali Vaziri | |
Data i miejsce urodzenia | 15 marca 1942 Damghan, Iran | |
Kariera profesjonalnego wrestlera | ||
Pseudonimy ringowe | Ali Vaziri, Khosrow Vaziri, | |
Wzrost | 183 cm[2] | |
Masa ciała | 117 kg[2] | |
Zapowiadany z | Teheran, Iran[3] | |
Trenerzy | Verne Gagne | |
Debiut | 28 stycznia 1973 | |
Emerytura | 2000 |
Hossein Khosrow Ali Vaziri (ur. 15 marca 1942 w Damghan) – irański wrestler lepiej znany pod swoim pseudonimem ringowym jako The Iron Sheik. Słynął z odgrywania postaci irańskiego antyamerykańskiego heela. W grudniu 1983 zdobył pas WWF Heavyweight Championship, który stracił miesiąc później przegrywając z Hulkiem Hoganem. W 1985 wraz z Nikolaiem Volkoffem zdobył World Tag Team Championship. W 2005 został wprowadzony do galerii sławy WWE Hall of Fame.
Spis treści
1 Wczesne życie
2 Kariera wrestlerska
3 Inne media
3.1 Gry komputerowe
4 Mistrzostwa i osiągnięcia
5 Przypisy
6 Linki zewnętrzne
Wczesne życie |
Urodził się 15 marca 1942 jako Hossein Khosrow Ali Vaziri[4] w Damghan w prowincji Semnan w Iranie. W młodości trenował zapasy[2].
Kariera wrestlerska |
Zimą 1972 wraz z Richardem Morganem Fliehrem, Gregiem Gange, Jimem Brunzellem i Kenem Paterą wziął udział w pierwszym obozie wrestlingowym Verna Gagne[5]. Debiutował przed publicznością jako wrestler 28 stycznia 1973[2]. Gdy pracował dla organizacji Mid-South Wrestling, przyjął pseudonim ringowy The Iron Sheik (pl. Żelazny Szejk)[1]. Jego finisherem był The Camel Clutch[1].
W 1983 dołączył do organizacji World Wrestling Federation (WWF) i 26 grudnia zdobył pas WWF Heavyweight Championship pokonując w walce ówczesnego mistrza, Boba Backlunda na arenie Madison Square Garden. Więził przeciwnika w chwycie Camel Clutch, aż manager Backlunda, Arnold Skaaland, rzucił ręcznik na ring, co oznaczało poddanie. 23 stycznia 1984 Sheik stracił mistrzostwo przegrywając walkę z Hulkiem Hoganem[3].
W 1985 wziął udział w turnieju King of the Ring. Pokonał B. Brian Blaira w pierwszej rundzie, Ricky’ego Steamboata w ćwierćfinale i Jima Brunzella w półfinale, po czym został pokonany przez Dona Muraco w finale[2].
Jedną z najsłynniejszych rywalizacji Sheika była ta z Sgt. Slaughterem, która zakończyła się zwycięstwem Slaughtera w walce typu Boot Camp Match na arenie Madison Square Garden. Później Sheik częściej walczył w tag teamie u boku Nikolaia Volkoffa, z którym zdobył World Tag Team Championship w 1985 na gali WrestleMania I, pokonując U.S. Express[3].
W 1986 wystartował w turnieju King of the Ring i odpadł już po pierwszej walce, przegrywając z Billy'm Jackiem Haynesem[2].
W 1988 opuścił WWF i krótko występował w World Championship Wrestling (WCW) w 1989. Potem powrócił do WWF w 1991 jako Colonal Mustafa, aby stworzyć tag team z dawnym rywalem, Sgt. Slaughterem, który w okresie I wojny w Zatoce Perskiej został sympatykiem Iraku i Saddama Husajna[3].
W 1992 wziął udział w bitwie na Royal Rumble. Wszedł jako dwudziesty czwarty i został wyeliminowany jako szesnasty, przez Randy’ego Savage’a[6].
W 1997 był managerem wrestlera o pseudonimie The Sultan.
W 2000 ogłosił przejście na emeryturę[2].
1 kwietnia 2001 wystąpił na gali WrestleMania X-Seven, w trakcie której wygrał walkę battle royal gimicków[3].
2 kwietnia 2005 został wprowadzony do galerii sławy WWE Hall of Fame przez Sgt. Slaughtera[7].
Trenował wrestlerów: Bucka Zumhofe, Gino Martino, Ricky’ego Steamboata i Toma Pricharda[2].
Inne media |
W 1985 wystąpił wraz z innymi wrestlerami WWF w teledysku do piosenki Cyndi Lauper, The Goonies 'R' Good Enough[8].
Gry komputerowe |
Odpowiadająca mu postać pojawiła się w siedmiu grach komputerowych: Legends Of Wrestling (GC, Xbox, PS2, 2001), Legends Of Wrestling II (GC, Xbox, PS2, 2002), WWE SmackDown! Here Comes The Pain (PS2, 2003), Showdown: Legends Of Wrestling (Xbox, PS2, 2004), WWE Legends Of WrestleMania (Xbox360, PS3, 2009), WWE 2K15 (Xbox360, XboxOne, PS3, PS4, PC, 2014) i WWE 2K16 (Xbox360, XboxOne, PS3, PS4, PC, 2015)[2]
Mistrzostwa i osiągnięcia |
Century Wrestling Alliance
CWA Heavyweight Championship (1 raz)
Georgia Championship Wrestling
NWA National Television Championship (1 raz)
Maple Leaf Wrestling
NWA Canadian Heavyweight Championship (wersja Toronto) (2 razy)
Mid-Atlantic Championship Wrestling
NWA Mid-Atlantic Heavyweight Championship (1 raz)
National Wrestling Alliance
NWA Hall of Fame (2008)
National Wrestling Alliance Vancouver
NWA Vancouver Canadian Tag Team Champion (1 raz) – z Bobby'm Bassem
World Wrestling Entertainment
WWE Hall of Fame (2005)
World Wrestling Federation
WWF World Heavyweight Championship (1 raz)
WWF World Tag Team Championship (1 raz) – z Nikolaiem Volkoffem
Pacific Northwest Wrestling
NWA Pacific Northwest Tag Team Championship (1 raz) – z Bullem Ramosem
Wrestling Observer Newsletter
Najbardziej niedoceniany wrestler (1980)[2]
Przypisy |
↑ abc Iron Sheik, Online World of Wrestling [dostęp 2018-05-06] (ang.).
↑ abcdefghij Iron Sheik, Cagematch.net [dostęp 2018-05-06] (ang.).
↑ abcde The Iron Sheik, WWE [dostęp 2018-05-06] (ang.).
↑ AxelA. Saalbach AxelA., The Iron Sheik, The World’s Largest Wrestling Database [dostęp 2018-05-12] (ang.).
↑ Chapter 2: Breaking into the business! [w:] RicR. Flair RicR., Ric Flair: To Be the Man, Simon and Schuster, 11 maja 2010, ISBN 978-1-4391-2174-0 (ang.).
↑ Rumble Match 1992, WWE [dostęp 2018-05-13] (ang.).
↑ WWE Hall of Fame 2005. Sylvester Stallone, Hulk Hogan, Roddy Piper 2005-04-02.
↑ Cyndi Lauper: The Goonies 'R' Good Enough (TV Short 1985). Cyndi Lauper
Linki zewnętrzne |
Profil The Iron Sheika na WWE.com
The Iron Sheik w bazie danych IMDb
The Iron Sheik na FIlmwebie
- Profile The Iron Sheika na Cagematch.net, Wrestlingdata.com, Online World of Wrestling i Internet Wrestling Database
|