Nowa Ruda
| |||||
| |||||
Rynek w Nowej Rudzie | |||||
| |||||
Państwo | Polska | ||||
Województwo | dolnośląskie | ||||
Powiat | kłodzki | ||||
Aglomeracja | wałbrzyska | ||||
Data założenia | XIII wiek | ||||
Prawa miejskie | przed 1360 | ||||
Burmistrz | Tomasz Jacek Kiliński | ||||
Powierzchnia | 37,05 km² | ||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość | 22 695[1] 612,6 os./km² | ||||
Strefa numeracyjna | +48 74 | ||||
Kod pocztowy | 57-400, 57-401, 57-402 | ||||
Tablice rejestracyjne | DKL | ||||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Nowa Ruda | |||||
Położenie na mapie Polski Nowa Ruda | |||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Nowa Ruda | |||||
50°34′45,17″N 16°30′05,25″E/50,579214 16,501458 | |||||
TERC (TERYT) | 0208041 | ||||
SIMC | 0984278 | ||||
Urząd miejski Rynek 157-400 Nowa Ruda | |||||
Strona internetowa |
Nowa Ruda (niem. Neurode, w dialekcie kłodzkim Noiroode, cz. Nová Ruda) – miasto w województwie dolnośląskim, nad Włodzicą, w powiecie kłodzkim. Wchodzi w skład aglomeracji wałbrzyskiej.
Nowa Ruda uzyskała lokację miejską przed 1360 rokiem[2]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wałbrzyskiego. Obecnie Nowa Ruda pełni funkcję ponadgminnego ośrodka administracyjno-edukacyjnego dla mikroregionu noworudzko-radkowskiego.
Nową Rudę zamieszkuje ponad 23 tys. mieszkańców, co czyni je drugim po Kłodzku miastem pod względem liczby ludności w powiecie, oraz piętnastym w województwie dolnośląskim. Nowa Ruda jest ważnym węzłem komunikacyjnym, krzyżują się tutaj trasy wojewódzkie. W mieście znajduje się stacja kolejowa i dworzec autobusowy, dzięki czemu można do Nowej Rudy dotrzeć koleją lub autobusami PKS-u.
Spis treści
1 Położenie
2 Historia
3 Właściciele Nowej Rudy
4 Zabytki
5 Inne obiekty
6 Kultura
6.1 Miejski Ośrodek Kultury
6.2 Miejska Biblioteka Publiczna
6.3 Muzea
7 Szkolnictwo
8 Wspólnoty wyznaniowe
9 Opieka zdrowotna
9.1 Opieka zdrowotna ludzi
9.2 Opieka zdrowotna zwierząt
10 Sport i rekreacja
11 Gospodarka
12 Zanieczyszczenie powietrza
13 Sąsiednie gminy
14 Transport
14.1 Drogi wojewódzkie
14.2 Drogi lokalne
14.3 Kolej
15 Klimat (1979–2013)
16 Miasta partnerskie
17 Struktura powierzchni
18 Demografia
18.1 Władze miasta
19 Osoby związane z miastem
20 Media
21 Zobacz też
22 Przypisy
23 Bibliografia
24 Linki zewnętrzne
Położenie |
Nowa Ruda położona jest w Sudetach Środkowych, nad rzeką Włodzicą i jej dopływami. Miasto położone jest pomiędzy Górami Sowimi, Górami Bardzkimi, Górami Suchymi i Górami Stołowymi, w dolinach i obniżeniach pomiędzy wzniesieniami Wzgórz Włodzickich.
Pod względem historycznym Nowa Ruda leży w ziemi kłodzkiej.
Miasto podzielone jest na trzy dzielnice: Centrum, Drogosław i Słupiec.
Historia |
Nowa Ruda, miasto położone w dolinie rzeki Włodzicy, swą historią sięga XIII wieku. Miasto założone zostało za czasów kolonizacji niemieckiej pod rządami króla czeskiego Przemysława Otokara II, który panował w latach 1253–1278. Pierwsza pisana wzmianka o Nowej Rudzie datowana jest na rok 1337[4]. Od 1352 dobra noworudzkie były własnością rodu Donynów. W latach 1350–1470 w mieście znacząco rozwinęło się rzemiosło takie jak tkactwo, szewstwo, oraz sukiennictwo[4]. Poskutkowało to nadaniem cechu szewcom noworudzkim w 1404 oraz miejskim sukiennikom w 1416. Podczas wojen husyckich miasto było parokrotnie najeżdżane w latach 1427–1429 i doszczętnie zniszczone. Odbudowywało się ono długo i powoli na podstawie nowo nadanych praw poprzez rodzinę Donynów, którzy prawa te nadali w 1434 Rok ten to także rok, w którym po raz pierwszy wzmiankowana była kopalnia węgla kamiennego w mieście. Nowa Ruda w 1472 przeszła pod władanie Jerzego Stillfrieda, jednego z rycerzy króla Czech, Jerzego z Podiebradów[4]. Jerzy Stillfried zaślubił także Annę von Donyn[4]. Wiek XVI zapisał się w historii miasta najazdem hrabiego Bernarda Thurna w 1622. Z racji tego, iż Bernard I i jego syn Henryk byli orędownikami wyznania protestanckiego miasto zostało zniszczone w czasie wojny trzydziestoletniej (1618–1648)[4]. Uwięzieni Stillfriedowie nawrócili się jednak na katolicyzm, w efekcie czego odzyskali wolność i prawo do dóbr noworudzkich. Miasto od 1742 zostało włączone do Prus na skutek zakupienia ziemi kłodzkiej przez króla Prus Fryderyka II[4]. Stillfriedowie w ciągu następnych lat stali się właścicielami 1/3 obszaru ziemi kłodzkiej[4]. Jednakże w 1810 Nowa Ruda wraz z przyległościami przeszła na własność rodziny Magnisów[4]. Pozostali oni właścicielami miasta aż do 1945.
Wcześniej, bo już w 1855 Nowa Ruda stała się siedzibą powiatu, który obejmował dwa miasta – Nową Rudę i Radków, oraz 37 osad wiejskich[4]. Miasto rozwijało się gospodarczo. Powstawały nowe zakłady włókiennicze, lecz przede wszystkim rozwijało się intensywnie górnictwo. Powstało wiele kopalni na terenie miasta m.in. kopalnia „Ruben” w Nowej Rudzie, „Johann Baptysta” w Słupcu, „Rudolph” w Przygórzu, oraz „Wenceslaus” w Ludwikowicach Kłodzkich[4]. Z rokiem 1871 miasto należało do II Rzeszy Niemieckiej. W 1879 doprowadzono do miasta kolej z Kłodzka, a w 1880 na stację w Nowej Rudzie wjechał pociąg z Wałbrzycha. Korzystny rozwój gospodarczy przerwał najtragiczniejszy pożar w dziejach miasta, który miał miejsce 23 maja 1884 Spłonęła wówczas spora część śródmieścia, m.in. rynek i kościół parafialny[4]. Działania wojenne podczas I wojny światowej ominęły miasto, jednak nastąpiła stagnacja gospodarcza, która doprowadziła do odebrania statusu miasta powiatowego Nowej Rudzie w 1932. W 1937 obchodzono uroczyście 600-lecie miasta, a słynny mieszkaniec miasta – prof. Joseph Wittig wydał obszerną kronikę Nowej Rudy[4]. Okres ten to czas największej katastrofy górniczej w historii noworudzkiego górnictwa. W kopalni „Ruben” na skutek zawału w 1941 zginęło 187 górników[4].
II wojna światowa ominęła miasto nie niszcząc jego zabudowy. Armia radziecka zajęła miasto bez walki dopiero po kapitulacji Niemiec 8 maja 1945. W czerwcu tegoż przybyli pierwsi Polacy[4]. Początkowo prowadzone były spory z Czechami o to, do kogo ma należeć ziemia kłodzka. Nowa Ruda znalazła się ostatecznie w granicach Polski i przyjęła obecną nazwę[4]. Wybrano pierwszego polskiego burmistrza, którym został Edward Miernik. Administracja polska dokonała wysiedlenia dotychczasowej ludności miasta do Niemiec; w jej miejsce napływali Polacy z centralnej części kraju oraz przesiedleńcy z Kresów. Pojawili się też polscy górnicy z Francji oraz Polacy z innych krajów[4]. Spowodowało to trudności integracyjne społeczeństwa Nowej Rudy. Obecną nazwę zatwierdzono administracyjnie 7 maja 1946[5].
Miasto po wojnie znacznie się rozbudowało. Powstało wiele zakładów przemysłowych dających pracę mieszkańcom, głównie w przemyśle wydobywczym i włókienniczym. Powstawały kopalnie (Kopalnia Węgla Kamiennego „Piast”, dawny „Ruben”, oraz Kopalnia Węgla Kamiennego „Słupiec”, dawniej „Johann Baptysta”). Wybudowano Zakłady Przemysłu Jedwabniczego „Nowar” oraz oddział Dzierżoniowskich Zakładów Radiowych „Diora”. W 1954 Nowa Ruda po raz drugi w swej historii została stolicą powiatu[4]. Do 1975, w którym ten status utraciła, była stolicą najmniejszego powiatu w ówczesnym województwie wrocławskim. W 1970 noworudzianie otrzymali nowy budynek Miejskiego Ośrodka Kultury, w 1972 zorganizowano w mieście Festiwal Studentów Szkół Artystycznych, a w 1973 Nową Rudę połączono administracyjnie w jeden organizm miejski z sąsiednim miastem Słupiec (który niespełna kilka lat wcześniej uzyskał prawa miejskie)[4]. II połowa lat 70. XX w. to okres kolejnych tragicznych wypadków górniczych. W 1976 w KWK „Nowa Ruda” zginęło 17 górników, a w 1979 zginęło kolejnych 7 górników[4]. W okresie stanu wojennego w kopalni miał miejsce strajk, który zakończył się aresztowaniami i procesami. Okres transformacji gospodarki nie ominął miasta. Mieszkańcy aktywnie włączyli się w przemiany zachodzące w ich mieście. Kandydaci Komitetu Obywatelskiego uzyskali w czasie pierwszych wolnych wyborów samorządowych wszystkie 28 mandatów w Radzie Miejskiej Nowej Rudy. W 1990 ukazał się pierwszy numer „Gazety Noworudzkiej” oraz podpisano umowę o współpracy partnerskiej z niemieckim miastem Castrop-Rauxel[4]. Rok później z czeskim miastem Broumov i francuskim Wallers-Arenberg podpisano podobne umowy[4]. Transformacja niestety odbiła się głębokim echem na mieście. Skutkiem tego była likwidacja wszystkich większych zakładów w mieście. W 1992 w stan likwidacji postawiona została KWK „Nowa Ruda”, w 1994 zamknięto także pole „Piast”[4]. Pole „Słupiec” działało do 2000, kiedy także uległo likwidacji. Los taki spotkał także pozostałe zakłady przemysłowe miasta. W 2001 upadły Zakłady Przemysłu Jedwabniczego „Nowar”, a nieco wcześniej filia dzierżoniowskiej „Diory”[4]. Przez wiele następnych lat bezrobocie było głównym problemem miasta. W latach 1945–1975 Nowa Ruda należała do województwa wrocławskiego, lata 1975–1998 to okres przynależności do województwa wałbrzyskiego, a od 1999 Nowa Ruda należy do powiatu kłodzkiego, województwa dolnośląskiego.
Właściciele Nowej Rudy |
- 1472–1482 – Georg I von Stillfried und Rattonitz (zm. 1482)[6]
- 1482–1492 – Georg II von Stillfried und Ratienitz (1459–1492)[7]
- 1492–1518 – Georg III von Stillfried
- 1518–1524 Jakob von Stillfried und Rattonitz (1483–1524(9))[8]
- 1524–1518 – Georg IV von Stillfried
- 1560 – Georg V von Stillfried
- 1586 – Georg VI von Stillfried
- 1586–1615 – Henryk von Stillfried – Starszy (1519–1615)[9]
- 1605–1609 – Jan (Hans) von Stillfried Rattonitz (1549–1609)[10]
- 1609–1620 – Tobias Stillfried von Rattonitz (1580–1620)[11]
- 1628–1658 – Hans Bernhard Stillfried von Rattonitz (1615–1658)[12]
- 1658–1669 – Bernhard II von Stillfried
- 1669–1702 – Bernhard III von Stillfried und Rattonitz (1641–1702)[13]
- 1702–1720 – Raymund Erdmann Anton baron Stillfried von Rattonitz (1672–1720)[14]
- 1720–1739 – Johann Joseph I baron Stillfried von Rattonitz (1695–1739)[15]
- 1739–1761 – Anna von Stillfried hrabina von Salburg (1703–1761)[16], żona Johanna Josepha I
- 1761–1796 – Michael Raymund baron Stillfried und Rattonitz (1730–1796)[17]
- 1790–1808 – Friedrich Stillfried und Rattonitz[18] (ur. przed 1790–1808)
- 1796–1805 – Johann Joseph II, hrabia Stillfried und Rattonitz (1762–1805)[19]
Zabytki |
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa, nr rej.: A/934/499 z 24.08.1959 na listę zabytków wpisane są obiekty[20]:
dom, ul. Kościelna 12, z końca XVIII, przebudowany w XX w.
dom, ul. Łukowa 10, z XIX w.
dom, ul. Piastów 1, z 1815
dom, ul. Piastów 5, z 1786, przebudowany w 1925
dom, ul. Piastów 7, z drugiej połowy XVIII, przebudowany w XX w.
dom, ul. Piastów 19, z XVI w., przebudowany w 1890
dom, ul. Piastów 21, z XVIII w.
dom, ul. Piastów 23, z 1799, przebudowany w końcu XIX w.
dom, ul. Piastów 25, z XVIII w., przebudowany w końcu XIX w.
dom, ul. Piastów 27, z pierwszej połowy XVIII w.
dom, ul. Rynek 3, z 1706, przebudowany w XIX/XX w.
dom, ul. Rynek 7, z XVI/XVII w.
dom tkaczy, ul. Nadrzeczna 1, z XVIII/XIX w.
dom tkaczy, ul. Nadrzeczna 2, z XVIII/XIX w.
dom tkaczy, ul. Nadrzeczna 3, z XVIII/XIX w.
dom tkaczy, ul. Nadrzeczna 5, z XVIII/XIX w.
dom tkaczy, ul. Nadrzeczna 6, z XVIII/XIX w.
dom tkaczy, ul. Nadrzeczna 7, z XVIII/XIX w.
dwór górny, ul. Kościelna 30, z XVII w., przebudowany w XIX w.
dwór w Drogosławiu oraz park w zespole, ul. Stara Droga 31, z XVII w.
dwór w Słupcu, z 1685, nie istnieje
klasztor salezjanek, ul. Kościelna 10, z 1630
kościół ewangelicki, ob. pw. Bożego Ciała, ul. Kolejowa 10, z lat 1866–1868
kościół par. pw. św. Barbary, Drogosław, ul. Jana Pawła II, z 1910
kościół par. pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej, Słupiec, Radkowska 27, z 1885–1887
kościół par. św. Mikołaja, ul. Kościelna 9, z lat 1885–1887
kościół pomocniczy pw. MB Bolesnej, na Górze Wszystkich Świętych
kościół pomocniczy pw. Wniebowzięcia NMP, ul. Cmentarna 31, z XVI w.
kościół pw. św. Anny, na Górze św. Anny, z XVIII w.
kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, ul. Cmentarna 53, z XVIII w.,
maszynownia szybu „Lech”, teren dawnej KWK „Piast”, z 1890
nadszybie z wieżą szybu „Anna”, teren dawnej KWK „Piast”, z 1898
pałac przy ul. M. J. Piłsudskiego 20 (dawnej ul. M. Nowotki), z 1890
piece szybowe 28–32 – nieistniejące, dawna KWK „Piast”, z lat 1898–1899
ratusz, Rynek 1, z lat 1892–1894
wieża widokowa na Górze św. Anny, z lat 1906–1907
zamek Stillfriedów[21], ul. Piłsudskiego 2 (d. M. Nowotki), z końca XIV w.
Inne obiekty |
browar, obecnie MBP, ul. Bohaterów Getta 10
cmentarz, ul. Cmentarna 11
cmentarz żydowski, ul. Kopalniana- dom przy ul. Żeromskiego 3
kaplica loretańska, barokowa z l. 1765–68, ul. Cmentarna
dworzec kolejowy, ul. Kolejowa 24
drukarnia W. W. Klambta, ul. Mikołaja Kopernika 8
DZPJ Nowar, ul. M. J. Piłsudskiego 27/29
figura św. Floriana, Rynek 1
figura św. Jana Nepomucena, ul. Cmentarna 1
figura św. Jana Nepomucena, ul. Piastów
figura Trójcy Świętej, ul. Strzelecka 2
fontanna z Janem Chrzcicielem i Jezusem z 1909, Rynek 1
Gimnazjum nr 1, ul. M. Kopernika 6- kapliczka przy ul. Kasztanowej
komisariat policji, obecnie MOPS, ul. Kolejowa 18
kościół, szkoła ewangelicka w Słupcu, ul. Piwna 5
nowa szkoła ewangelicka, ob. Przedszkole Plastuś, Kolejowa 15
poczta, ul. Niepodległości 1
rządcówka, ul. Niepodległości 17
sąd, obecnie komisariat Policji, ul. Bohaterów Getta 29
starostwo powiatowe, ob. Sąd Rejonowy, Niepodległości 2
Szkoła Podstawowa nr 2, ul. Sportowa 2
Szkoła Podstawowa nr 3, ul. Srebrna 11
szpital bracki, ul. Szpitalna 2
szpital miejski, ul. M. J. Piłsudskiego 16
Urząd Gminy, obecnie ZWiK, ul. Niepodległości 56
wiadukt kamienny, z najstarszych na Dolnym Śl., ul. Podjazdowa
Most kolejowy nad Woliborką, z lat 1879–1880, ul. Cicha
Wieża widokowa na Górze Wszystkich Świętych w Słupcu
willa rodziny Rose, ul. Mikołaja Kopernika 8
Inne ciekawe miejsca
- Samolot MiG-21 z licytacji WOŚP (ustawiony obok stacji paliw Orlenu, pomiędzy dzielnicami Centrum i Słupiec),
- Kompleks Sportowy-Rekreacyjny CTS w dzielnicy Słupiec (hala widowiskowo-sportowa, boiska, korty tenisowe, Aqua Centrum – basen z szeregiem atrakcji).
Okolice do zwiedzania latem:
Góry Suche,
Wzgórza Włodzickie,
Góry Sowie,
Góry Stołowe,
Wielka Sowa (1015 m n.p.m.),- Podziemne hitlerowskie miasta Gór Sowich: Walim i Osówka,
Zimowe ośrodki narciarskie:
Sokolec,
Rzeczka,
Przełęcz Jugowska,
Kultura |
Nowa Ruda jest centrum kulturalnym dla okolicznych miejscowości i gmin. W mieście działa Miejski Ośrodek Kultury, kino, Miejska Biblioteka Publiczna, działają dwa muzea: Górnictwa i Josepha Wittiga. Organizowane są imprezy zarówno plenerowe, jak i salowe z zakresu teatru, muzyki, czy tańca.
W 2016 Agnieszka Holland realizowała w mieście zdjęcia plenerowe i wnętrz do swojego filmu Pokot.
Miejski Ośrodek Kultury |
W Nowej Rudzie życie kulturalne toczy się głównie wokół Miejskiego Ośrodka Kultury, którego początki sięgają 1971 MOK organizuje wiele imprez kulturalno-rozrywkowych, festynów, prowadzi zajęcia z dziedziny plastyki, muzyki, czy teatru. Ośrodek dysponuje dwiema salami. Jedną większą na 360 miejsc, która jest jednocześnie salą kinową. Prowadzone tutaj Kino MOK wyświetla seanse filmowe dla mieszkańców miasta i nie tylko. Druga sala, mniejsza, może pomieścić około 200 widzów. Używana jest podczas imprez estradowych, teatralnych i muzycznych licznie organizowanych w Nowej Rudzie. Spośród najważniejszych imprez organizowanych w mieście wyróżniają się:
- Międzynarodowe Noworudzkie Spotkania z Folklorem
- Dni Nowej Rudy
- Turniej Tańca Towarzyskiego
- Noworudzki Filmowy Zawrót Głowy
- Dni Japonii
- Bieguny Kultury
- Smaki Pogranicza (zabawy kawą)
- Maraton Zumby
Miejska Biblioteka Publiczna |
Historia Miejskiej Biblioteki Publicznej w Nowej Rudzie sięga 1949 Biblioteka dysponuje pokaźnym księgozbiorem, w którym znajduje się ponad 130 tysięcy woluminów. Biblioteka prenumeruje około 10 tytułów czasopism i gazet. Uzupełnieniem tychże zasobów są zbiory audiowizualne, w którym znajduje się ponad 2,5 tysiąca pozycji. Biblioteka jest współorganizatorem kilku imprez, a mianowicie:
- Noworudzkie Spotkania z Poezją
- Ogólnopolskie Konkursy Poetyckie: O Laur Kosmicznego Koperka, im. Zygmunta Krukowskiego
- Polsko-Czeskie Dni Kultury Chrześcijańskiej
Przy Miejskiej Bibliotece Publicznej w Nowej Rudzie działa Noworudzki Klub Literacki Ogma, który patronuje i zrzesza lokalnych poetów i twórców. Wydawane są tomiki poezji oraz antologia poetycka.
Muzea |
- Dom – Muzeum Josepha Wittiga – kronikarza Nowej Rudy (między Nową Rudą a Słupcem, na północ od szosy)
Muzeum Górnictwa z podziemną trasą i kolejką górniczą (na północ od centrum)- Muzeum Minerałów w Nowej Rudzie
Szkolnictwo |
W Nowej Rudzie znajdują się następujące placówki edukacyjne:
- Przedszkole Miejskie Nr 1
- Przedszkole Miejskie Nr 2
- Szkoła Podstawowa Nr 2
- Szkoła Podstawowa Nr 6
- Szkoła Podstawowa Nr 7[23]
- Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Henryka Sienkiewicza w Nowej Rudzie
- Noworudzka Szkoła Techniczna im. Stanisława Staszica
- Centrum Szkoleniowo-Usługowe KaeRtur – niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego i doskonalenia nauczycieli
- Powiatowe Centrum Doradztwa i Poradnictwa Psychologiczno-Pedagogicznego w Kłodzku – Biblioteka Pedagogiczna w Nowej Rudzie
- Centrum Kształcenia „Profesja” – szkoła niepubliczna zaoczna
Wspólnoty wyznaniowe |
Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:
Kościół rzymskokatolicki:
- parafia św. Barbary
- parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej
- parafia św. Mikołaja w Nowej Rudzie
Świadkowie Jehowy:
- zbór Nowa Ruda-Centrum
- zbór Nowa Ruda-Słupiec (Sala Królestwa ul. Radkowska 24B)[24]
Kościół Ewangelicko-Augsburski:
- filiał parafii w Wałbrzychu
- filiał parafii w Wałbrzychu
Opieka zdrowotna |
Opieka zdrowotna ludzi |
- W Nowej Rudzie istnieje Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej (organem założycielskim zakładu jest Starostwo Powiatowe w Kłodzku) Zakład posiada 2 przychodnie rejonowe na terenie miasta (dzielnica Centrum i Drogosław), Ośrodek Zdrowia w Jugowie, Ośrodek Zdrowia w Bożkowie, oraz Szpital Rejonowy, w skład którego wchodzą działy Wewnętrzny „A”, Wewnętrzny „B”, Pediatryczny, Zakład Opiekuńczo Leczniczy w Nowej Rudzie, Centralne Laboratorium Analityczne.
- W Nowej Rudzie znajdują się również przychodnie niepubliczne: Lekarska Spółdzielnia Specjalistyczna „Evita” (3 przychodnie w dzielnicach: Centrum, Słupiec, Drogosław), Centrum Medyczne Euromed NZOZ, NZOZ „Zdrowie”, Przychodnia specjalistyczna „Optomed”.
- W dzielnicy Centrum przy ul. Krańcowej zlokalizowana jest Podstacja Pogotowia Ratunkowego. Podstacja swoim zasięgiem obejmuje gminy: Nowa Ruda (Miasto), Nowa Ruda, Radków.
Opieka zdrowotna zwierząt |
- W Nowej Rudzie znajduje się jedyny na Dolnym Śląsku punkt usług inseminacyjnych zwierząt hodowlanych[25]
Sport i rekreacja |
Klub Sportowy Piast, ul. Sportowa 1[26]
- Centrum Turystyczno-Sportowe Spółka z o.o., ul. Kłodzka 16
- Hala Widowiskowo-Sportowa, ul. Kłodzka 16
- „Aqua Centrum”, ul. Kłodzka 16
- Górska Turystyka Konna Overo Stefan Kobak, ul. Nowa Osada 5
- Stajnia Pod Lasem Janusz Cembryło, ul. Ugory 11
- Korty tenisowe, ul. Kłodzka (przy Hali Sportowej) oraz ul. Łużycka
Gospodarka |
W Nowej Rudzie przez kilkaset lat wydobywany był węgiel kamienny. Kopalnia Węgla Kamiennego Nowa Ruda została zamknięta w ramach restrukturyzacji górnictwa. W Słupcu pracuje odkrywkowa kopalnia gabra – kamieniołom. Obecnie w Nowej Rudzie funkcjonuje część Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W mieście działają następujące zakłady: ZPAS S.A., ZPAS-NET, Ostheimer-Akok, Matplast, Faned, Orion, ITR Poland, Plastitec Kopalnia Czerwonego Piaskowca, CTS. W 2015 nastąpiło uruchomienie Umicore Autocat Poland. Przygotowywane jest ponowne otwarcie kopalni węgla koksującego przez australijską firmę Balamara Ltd. Ponadto w mieście funkcjonuje Noworudzki Park Przemysłowy oraz Technoinkubator Nowa Ruda[27]. W lipcu 2015 zakład w Nowej Rudzie otworzyła niemiecka firma Framo Morat.
Zanieczyszczenie powietrza |
Położenie geograficzne utrudnia wentylację miasta, przez co spowija je smog, szczególnie w sezonie grzewczym. Według raportu Światowej Organizacji Zdrowia w 2016 Nowa Ruda została sklasyfikowana jako dwudzieste pierwsze najbardziej zanieczyszczone miasto Unii Europejskiej[28][29].
Sąsiednie gminy |
Nowa Ruda (gmina wiejska), Radków.
Transport |
Drogi wojewódzkie |
381: Wałbrzych – Nowa Ruda – Kłodzko 8
384: 8 39 – Łagiewniki – Dzierżoniów – Bielawa (obwodnica) – Nowa Ruda
385: Tłumaczów – Nowa Ruda – Srebrna Góra – Ząbkowice Śląskie – Ziębice – Grodków – Jaczowice 8
Drogi lokalne |
- Nowa Ruda – Jugów – Sokolec – Walim
- Nowa Ruda – Bieganów
- Nowa Ruda – Bożków – Gorzuchów
- Nowa Ruda – Dzikowiec – Wolibórz
Centrum miasta ominąć można nowo wybudowaną obwodnicą, której budowa zakończyła się 12 listopada 2014[30].
Kolej |
Linia kolejowa nr 286: Wałbrzych Główny – Nowa Ruda – Kłodzko Główne (niezelektryfikowana).
Przewozy osobowe obsługuje spółka Koleje Dolnośląskie SA. W mieście znajdują się stacje i przystanki kolejowe: Nowa Ruda, Nowa Ruda Przedmieście i Zdrojowisko, stacja towarowa Nowa Ruda Słupiec oraz nieczynny przystanek Słupiec Dolny.
Połączenia kolejowe:
- Wałbrzych Główny,
- Kłodzko Miasto
Klimat (1979–2013) |
Miesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Cze | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | Roczna |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rekordy maksymalnej temperatury [°C] | 13.5 | 16.0 | 20.3 | 28.3 | 31.0 | 32.7 | 35.7 | 35.2 | 28.8 | 25.3 | 17.8 | 13.3 | 35,7 |
Średnie temperatury w dzień [°C] | 1.0 | 2.2 | 6.7 | 12.7 | 18.1 | 20.8 | 22.9 | 23.0 | 17.9 | 12.7 | 6.0 | 2.2 | 12,2 |
Średnie dobowe temperatury [°C] | -1.8 | -1.2 | 2.5 | 7.1 | 12.3 | 15.2 | 17.0 | 16.6 | 12.3 | 7.9 | 3.0 | -0.4 | 7,6 |
Średnie temperatury w nocy [°C] | -4.8 | -4.5 | -1.1 | 2.1 | 6.5 | 9.8 | 11.5 | 11.0 | 7.7 | 3.9 | 0.1 | -3.2 | 3,2 |
Rekordy minimalnej temperatury [°C] | -27.6 | -25.9 | -18.4 | -7.6 | -3.5 | 1.0 | 4.2 | 3.5 | -0.7 | -6.9 | -16.7 | -25.5 | -27,6 |
Opady [mm] | 29 | 26 | 35 | 35 | 58 | 78 | 90 | 71 | 53 | 33 | 33 | 33 | 575 |
Średnia liczba dni z opadami | 9 | 7 | 9 | 8 | 10 | 11 | 12 | 9 | 9 | 7 | 8 | 9 | 108 |
Źródło: Na podstawie 35-lecia 1979-2013[31] |
Miasta partnerskie |
- Wallers-Arenberg, Francja
Castrop-Rauxel, Niemcy
Broumov, Czechy
Struktura powierzchni |
Według danych z 2007[32] Nowa Ruda ma obszar 37,04 km², w tym:
- użytki rolne: 61%
- użytki leśne: 17%
Miasto stanowi 2,25% powierzchni powiatu.
Demografia |
Dane z 31 grudnia 2010[33]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
Populacja | 23 477 | 100 | 12 288 | 52,3 | 11 189 | 47,7 |
Gęstość zaludnienia [mieszk./km²] | 633,7 | 331,7 | 302,0 |
Ludność – podział na dzielnice (dane z 30 czerwca 2004[34]):
- Nowa Ruda – Centrum – 10528
- Nowa Ruda – Słupiec – 10893
- Nowa Ruda – Drogosław – 3819[35]
Liczba ludności na osiedlach mieszkaniowych:
- Osiedle Wojska Polskiego – 3679
- Osiedle XXX-lecia – 1897
- Osiedle Piastowskie – 1637[35]
Piramida wieku mieszkańców Nowej Rudy w 2014[1].
Władze miasta |
- Rada Miejska w Nowej Rudzie
Nowa Ruda ma status gminy miejskiej. Mieszkańcy miasta wybierają do swojej rady miasta 21 radnych w wyborach co 4 lata, w 21 okręgach wyborczych[36]. Organem wykonawczym władz jest burmistrz. Siedzibą władz miasta jest ratusz, znajdujący się na rynku[37].
- Burmistrzowie Nowej Rudy (od 1990)[38]:
- 1990–1994: Stanisław Łukasik[39]
- 1994–1998: Andrzej Cyman
- 1998–2002: Marek Bawecki
- od 2002: Tomasz Jacek Kiliński
- 1990–1994: Stanisław Łukasik[39]
Mieszkańcy Nowej Rudy wybierają parlamentarzystów do Sejmu z okręgu wyborczego Wałbrzych, a do Senatu z okręgu wyborczego dzierżoniowsko-kłodzko-ząbkowickiego, zaś posłów do Parlamentu Europejskiego z dolnośląsko-opolskiego okręgu wyborczego z siedzibą we Wrocławiu. W mieście znajduje się biuro poselskie Moniki Wielichowskiej z PO oraz biuro senatorskie Aleksandra Szweda (PIS).
W Nowej Rudzie znajduje się także siedziba gminy wiejskiej Nowa Ruda. Swoją siedzibę ma tutaj również Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Kłodzku[40].
Osoby związane z miastem |
aktorzy:
duchowni:
naukowcy
osoby historyczne:
politycy:
| politycy (c.d.):
sportowcy:
sprawiedliwi:
twórcy:
|
Media |
- „Gazeta Noworudzka” – tygodnik
- „Kurier Noworudzko-Radkowski” – informator samorządowy
- NowaRuda24.pl – informacje i wydarzenia
- Nowa-Ruda.com – informacje kulturalne z Nowej Rudy i okolic
- nowaruda.info – informacje i wydarzenia
- „Noworudzianin” – tygodnik
- Telewizja Sudecka
- „Wiadomości Gospodarcze”
Zobacz też |
- Gmina Nowa Ruda
- Obniżenie Noworudzkie
- Powiat noworudzki
- Związek Miast Polskich
Przypisy |
↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/Nowa_Ruda, w oparciu o dane GUS.
↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 54–55.
↑ (XIV w., przebudowany 1700-1730 według projektu arch. Andrei Carove).
↑ abcdefghijklmnopqrstuvw Andrzej Behan: Nowa Ruda: przewodnik historyczno-turystyczny. Nowa Ruda: Wydawnictwo „Maria”, 2007, s. 21 do 36. ISBN 83-60478-08-2.
↑ Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946(M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).
↑ Georg I von Stillfried und Rattonitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-14].
↑ Georg II. von Ratienitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-14].
↑ Jakob von Stillfried und Rattonitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-14].
↑ Heinrich, count Stillfried von Rattonitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-14].
↑ Johann Stillfried von Rattonitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-13].
↑ Tobias, count Stillfried von Rattonitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-13].
↑ Hans Bernhard, count Stillfried von Rattonitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-13].
↑ Bernhard III von Stillfried und Rattonitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-13].
↑ Raymund Erdmann Anton Freiherr Stillfried von Rattonitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-14].
↑ Johann Joseph I. Freiherr Stillfried von Rattonitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-14].
↑ Anna von Salburg. geneall.net. [dostęp 2015-04-14].
↑ Michael Raymund Freiherr Stillfried und Rattonitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-14].
↑ Friedrich Stillfried und Rattonitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-14].
↑ Johann Joseph II., count Stillfried und Rattonitz. geneall.net. [dostęp 2015-04-14].
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 79–80. [dostęp 2 sierpnia 2012].
↑ Łuczyński Romuald M. Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, s. 266–270.
↑ Na austro-węgierskiej mapie sztabowej.
↑ Miejskie Jednostki Organizacyjne
↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2015-01-10] .
↑ Usługi inseminacyjne, Nowa Ruda. [zarchiwizowane z tego adresu].
↑ abcde Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 282, 283. ISBN 83-85773-12-6.
↑ Technoinkubator Nowa Ruda. [dostęp 2015-01-24].
↑ Przerażający raport ws. Jakości powietrza. Polskie miasta na czele listy. 2016-05-14.
↑ Nowy Targ, Sucha Beskidzka i Proszowice wśród najbardziej rakotwórczych miast w Polsce. „Dziennik Polski”, 2015-01-05. Warszawa.
↑ conadrogach.pl. [dostęp 2017-02-25].
↑ European Climate Assessment & Dataset. [dostęp 2014-08-27].
↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset (pol.). regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
↑ Rocznik Demograficzny 2011 Stan na 31 XII 2010.
↑ Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast (pol.). GUS. [dostęp 2010-09-14].
↑ ab Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego w Nowej Rudzie, 22 marca 2007.
↑ Dane PKW z wyborów z 2014. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu].
↑ [1] [dostęp 2010-04-21].
↑ Popularna Encyklopedia Ziemi Kłodzkiej, pod red. J. Laski i M. Kowalcze, t. 1-4, Kłodzko 2009-2011.
↑ Agnieszka Klarman: Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2014-10-01].
↑ Dane zaczerpnięte z oficjalnej strony internetowej kłodzkiego sądu [on-line] [dostęp 2011-11-19].
↑ Uczestnik bitwy o Monte Cassino.
Bibliografia |
- Behan Andrzej: Nowa Ruda: przewodnik historyczno-turystyczny. Nowa Ruda: Wydawnictwo Maria, 2007, ISBN 83-60478-08-2.
- Joseph Wittig: Kronika miasta Nowa Ruda. Kolebka i rozwój przestrzenny miasta Nowa Ruda, Cz. 1, tłum. Artur Olkisz, red. Wojciech Grzybowski, Nowa Ruda: „Maria”, 2004, ISBN 83-88842-66-8.
- Joseph Wittig: Kronika miasta Nowa Ruda. Miasto pracujące, Cz. 3, tłum. Artur Olkisz, red. Wojciech Grzybowski, Nowa Ruda: „Maria”, 2005, ISBN 83-88842-66-8 (całość)
- Joseph Wittig: Kronika miasta Nowa Ruda. Miasto walczące, Cz. 4, tłum. Artur Olkisz, red. Wojciech Grzybowski, Nowa Ruda: „Maria”, 2005, ISBN 83-88842-66-8 (całość), 83-88842-90-0 (cz. 4)
- Joseph Wittig: Kronika miasta Nowa Ruda. Rozśpiewane miasto, Cz. 5, tłum. Artur Olkisz, red. Wojciech Grzybowski, Nowa Ruda: „Maria”, 2006, ISBN 83-88842-66-8 (całość), 83-88842-99-4 (cz. 5)
Słownik geografii turystycznej Sudetów. Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie, T. 11, pod red. M. Staffy, Wrocław, Wyd. I-Bis 1995, s. 259–283.
Linki zewnętrzne |
Neurode w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VII: Netrebka – Perepiat. Warszawa 1886.- Portal informacyjny i Radio internetowe NowaRuda24.pl
- Aglomeracja Wałbrzyska
Joseph Wittig, Chronik der Stadt Neurode, Neurode 1937.
|
|
|
|
|
|
|
Kontrola autorytatywna (gmina miejska):
VIAF: 233856811
GND: 4336805-0
NKC: ge130253
- WorldCat