Szczaw skupiony


















































Szczaw skupiony


Ilustracja

Systematyka[1]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Klad

rośliny naczyniowe

Klad

rośliny nasienne

Klasa

okrytonasienne

Rząd

goździkowce

Rodzina

rdestowate

Rodzaj

szczaw

Gatunek
szczaw skupiony

Nazwa systematyczna

Rumex conglomeratus Murray
Prodr. stirp. gott. 52. 1770



Kwiatostan


Szczaw skupiony (Rumex conglomeratus) – gatunek rośliny należący do rodziny rdestowatych. Jest szerokorozprzestrzeniony: naturalnie występuje w Azji, Afryce Północnej i Europie, rozprzestrzenił się również w obydwu Amerykach, Afryce, Australii, Makaronezji i Maskarenach[2]. Na terenie Polski jest dość pospolity[3].




Spis treści






  • 1 Morfologia


  • 2 Biologia i ekologia


  • 3 Zmienność


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia





Morfologia |



Łodyga

Wzniesiona, rozgałęziająca się górą. Osiąga wysokość (wraz z kwiatostanem) 30-80(100) cm. Pod ziemią występuje wrzecionowate, pionowe kłącze.

Liście

Podługowate, u nasady sercowate. Liście odziomkowe długoogonkowe, górne liście łodygowe siedzące, o długości 5-20 cm.

Kwiaty

Luźny, przerywany kwiatostan o kwiatach zgrupowanych okółkowo, ulistniony niemal do szczytu. Trzy wewnętrzne listki okwiatu są jajowatolancetowate, tępe, równe długością szypułce, lub nieco tylko krótsze i posiadają duże guzki.



Biologia i ekologia |


Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: bagna, rowy, brzegi ścieków i lasów. Kwitnie od lipca do września. Liczba chromosomów 2n = 20(18, 40)[3].



Zmienność |


Tworzy mieszańce z szczawiem błotnym, sz. gajowym, sz. kędzierzawym, sz. lancetowatym, sz. nadmorskim, sz. tępolistnym, sz. wodnym i in[3].



Przypisy |




  1. Stevens P.F.: Caryophyllales (ang.). Angiosperm Phylogeny Website, 2001–. [dostęp 2009-10-07].


  2. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].


  3. abc Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.



Bibliografia |


  1. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.



Popular posts from this blog

浄心駅

カンタス航空