Sambor (miasto)
| |||||
Widok z ratusza na centrum miasta | |||||
| |||||
Państwo | Ukraina | ||||
Obwód | lwowski | ||||
Rejon | samborski | ||||
Burmistrz | Jurij Hamar | ||||
Powierzchnia | 24 km² | ||||
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość | 35 002 1458 os./km² | ||||
Nr kierunkowy | +380-3236 | ||||
Kod pocztowy | 81412 | ||||
Tablice rejestracyjne | BC | ||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego Sambor | |||||
Położenie na mapie Ukrainy Sambor | |||||
49°27′N 22°57′E/49,450000 22,950000 | |||||
Strona internetowa | |||||
Portal Ukraina |
Sambor (ukr. Самбір, Sambir; węg. Szambor; ros. Самбор) – miasto na Ukrainie, nad rzeką Dniestr, w obwodzie lwowskim, siedziba rejonu samborskiego. Według spisu powszechnego z 2001 roku w mieście żyło 36 200 ludzi, w tym 1200 Polaków, 900 Rosjan.
Miasto królewskie lokowane w 1390 roku położone było w XVI wieku w województwie ruskim[1]. Sambor uzyskał prawo składu w 1595 roku[2].
Spis treści
1 Historia
2 Zabytki
3 Sport
4 Osoby związane z Samborem
5 Urodzeni w Samborze
6 Miasta partnerskie
7 Zobacz też
8 Przypisy
9 Bibliografia
10 Linki zewnętrzne
Historia |
W dokumentach pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z 1241 r. W 1390 roku miasto założył na prawie magdeburskim wojewoda krakowski Spytko z Melsztyna, właściciel m.in. samborszczyzny. Od XV w. aż do rozbiorów, Sambor był miejscem, w którym zbierały się szlacheckie sądy grodzkie[3]. W latach 30. XVI w. wykupione przez królową Bonę. W 1604 w pałacu wojewody Jerzego Mniszcha przebywał car Dymitr Samozwaniec I, który poślubił jego córkę Marynę Mniszech. Stąd 28 września 1604 wyruszyła jego wyprawa na Moskwę.
Jako powiat Sambor był jednostką administracyjną w okresie I Rzeczypospolitej. Od 1772 w zaborze austriackim. W 1906 odsłoniąto w Samborze pomnik Tadeusza Kościuszki, autorstwa rzeźbiarza Tadeusza Błotnickiego[4].
Od 1919 do 1939 polskie miasto powiatowe w II RP. W 1872 r. przez Sambor przechodzi linia kolejowa z Chyrowa do Stryja. W 1903 r. Sambor otrzymuje połączenie kolejowe ze Lwowem, a w 1905 z Użhorodem. Miasto było siedzibą Inspektoratu Straży Celnej „Sambor”.
We wrześniu 1939 roku Sambor wraz z resztą ziem kresowych znalazł się pod sowiecką okupacją. Cele więzienia przy ul. Drohobyckiej wypełniły się aresztowanymi (średnio w więzieniu przebywało ich ponad tysiąc)[5]. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej funkcjonariusze NKWD przystąpili do masowej likwidacji więźniów. W ciągu kilku dni zamordowano od 500 do 700 osób. Desperacki opór, który więźniowie stawili w ostatniej fazie masakry, oraz zbliżanie się wojsk niemieckich, ocaliły życie kilkuset osadzonym[6][7]. Ujawnienie zbrodni stało się przyczyną antysemickiego pogromu. Po zajęciu miasta przez oddziały niemieckie powołana ad hoc ukraińska milicja zamordowała ok. 50 miejscowych Żydów[8].
Szybka Grupa (Rýchla Skupina) zmechanizowanych wojsk słowackich, która poruszała się za nacierającymi jednostkami niemieckimi dotarła w okolice Sambora. 2 lipca 1941 połączyła się z dowództwem armii słowackiej, które przeniosło się do Sambora. Właśnie w Samborze dowództwo armii decydowało o dalszych działaniach Słowaków w wojnie niemiecko-sowieckiej. Pod okupacją niemiecką wymordowano miejscowych Żydów. Sambor 7 sierpnia 1944 r. został zdobyty przez wojska radzieckie 1 Frontu Ukraińskiego[9] oraz przez 11 Karpacką Dywizję Piechoty AK w ramach Akcji Burza.
20 listopada 2011 w dzień świąteczny w Samborze odsłonięto pomnik Stepana Bandery. Poświęciło go jedenastu kapłanów z miejscowych cerkwi, stanął na placu Pamięci obok ulicy Stepana Bandery z inicjatywy Samborskiej Rady Miejskiej, Samborskiej Rady Rejonowej, Kongresu Ukraińskich Nacjonalistów (KUN) oraz mera (burmistrza) Sambora Tarasa Kopylaka[10].
W Samborze działa oddział Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej[11], Dom Polski oraz Szkoła Języka Polskiego im. Jana Pawła II.
W dniu 25 października 2015 r. odbyły się wybory na nowego burmistrza, a został nim Jurij Gamar.
Zabytki |
- Ratusz
- Uniwersytet
- Kolegium Misjonarzy.
Zamek w Samborze[12]
Sport |
W czasach II RP w Samborze istniał klub piłkarski Korona Sambor.
Osoby związane z Samborem |
- Honorowi obywatele
Józef Kasparek (lata życia 1797-1877, poborca głównej kasy)[13], Wojciech Sudacki (lata życia 1798-1883)[14], Karol Kasprzycki (lata życia 1814-1883, powstaniec listopadowy, sekretarz magistratu)[13]; do 1894 honorowymi obywatelami zostali: Ignacy Budzynowski, Jan Kanty Falkowski, Wilhelm Kreutz, ks. Jan Dornwald (lata życia 1818-1909, dziekan przemyski i samborski, proboszcz od 1887 do 1909, szambelan papieski), Ferdynand Pawlikowski[15], Ludwik Słotwiński, Marceli Tustanowski, Leon Witz[16].
Kazimierz Kocyłowski – polski żołnierz AK i NSZ
Eugeniusz Kucharski – polski historyk, teoretyk literatury, profesor, absolwent gimnazjum w Samborze
Łeś Kurbas – ukraiński organizator teatru i reżyser
Tadeusz Łobos – polski inżynier, profesor nauk technicznych, pracownik Politechniki Wrocławskiej
Czesław Nanke – polski historyk, profesor, absolwent a następnie nauczyciel gimnazjum w Samborze
Stefan Nieświatowski – polski inżynier mechanik, harcerz, pracownik przemysłu chemicznego
Kazimierz Rolewicz (1898-1986) – polski dowódca wojskowy, podpułkownik piechoty Wojska Polskiego i AK
Urodzeni w Samborze |
Władysław Abraham – polski prawnik i uczony, ojciec generała Romana Abrahama
Włodzimierz Antoniewicz – polski archeolog pochodzenia ormiańskiego, rektor UW
Wiktor Biegański – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser, scenarzysta i producent filmowy
Feliks Błaszkiewicz – polski dowódca wojskowy, porucznik pilot Wojska Polskiego II RP
Władysław Byrka – polski prawnik, ekonom., działacz pol. i gosp. II RP; prezes BP, poseł I-IV kadencji
Jan Cajmer – muzyk i dyrygent, twórca Orkiestry Tanecznej Polskiego Radia
Zbigniew Ciekliński – polski historyk sztuki, konserwator zabytków, krajoznawca
Kazimierz Roman Dębicki – polski dyplomata.
Tadeusz Dobrzański – polski dyrygent i kompozytor, urodzony w Samborze
Stanisław Dżułyński – polski geolog, sedymentolog, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, twórca sedymentologii eksperymentalnej
Edward Fierich – polski prawnik , profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego
Józef Frazik – polski architekt, historyk sztuki
Artur Gruszecki – polski dziennikarz, powieściopisarz, krytyk literacki, ziemianin
Maurycy Kabat – polski prawnik, profesor i rektor Uniwersytetu Lwowskiego
Stefan Kaczmarz – polski matematyk, autor metody rozwiązywania układów równań liniowych Kaczmarza
Andrij Kuźmenko (1968-2015) – ukraiński piosenkarz, lider pop-rockowego zespołu Skryabin
Edmund Łopuski (1918-1945) – polski żołnierz AK i LWP
Juliusz Makarewicz – polski prawnik, wieloletni prof. prawa karnego UL, w latach 1925–1935 senator II RP
Andrzej Paluch – polski nauczyciel, bibliotekarz, muzyk, działacz społeczny
Maciej Prus (ur. 1937) – polski reżyser i aktor teatralny
Artur Sandauer – polski krytyk literacki, eseista, tłumacz i profesor Uniwersytetu Warszawskiego
Zdzisław Skowroński – polski pisarz, scenarzysta filmowy
Józef Skowyra (ur. 1941) – polski polityk, poseł na Sejm IV kadencji
Kasper Twardowski (Kasper z Sambora) – polski poeta
Seweryn Widt – polski inżynier geodeta, rektor i profesor zwyczajny Politechniki Lwowskiej
Romuald Wowkonowicz – polski inż., dyr. gazowni miejskiej w Tarnowie i dyr. tech. PFZA w Mościcach
Dominik Zbrożek – polski inż., poseł na Sejm, rektor i prof. PL, współtwórca obserwatorium astronom. we Lwowie
Miasta partnerskie |
Jasło
Brzozów
Kostrzyn nad Odrą
Oświęcim
Ustrzyki Dolne
Snina
Zobacz też |
- Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Samborze
- 6 Pułk Strzelców Podhalańskich
Adam Korczyński - polski fraszkopisarz XVII/XVIII w. Wspomina o Samborze we fraszce pochodzącej z jego dzieła „Złocista przyjaźnią zdrada”.
Stary Sambor - pobliskie miasto na Ukrainie
Przypisy |
↑ Zenon Guldon, Jacek Wijaczka. Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku. Czasy Nowożytne. 21, s. 170, 2008.
↑ Stan Lewicki, Historja handlu w Polsce na tle przywilejów handlowych : (prawo składu). Warszawa, 1920, s. 138.
↑ M. Pawlikowski, Sądownictwo grodzkie w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, Strzałków 2012
↑ Odsłonięcie pomnika Tadeusza Kościuszki w Samborze. „Nowości Illustrowane”. Nr 38, s. 15, 22 września 1906.
↑ Zbrodnicza ewakuacja więzień i aresztów NKWD na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej w czerwcu – lipcu 1941 roku. Materiały z sesji naukowej w 55. rocznicę ewakuacji więźniów NKWD w głąb ZSRR, Łódź 10 czerwca 1996 r. Warszawa: GKBZpNP-IPN, 1997, s. 52. ISBN 83-903356-6-2.
↑ Zbrodnicza ewakuacja więzień i aresztów NKWD... op.cit., s. 129–130.
↑ Bogdan Musiał: Rozstrzelać elementy kontrrewolucyjne. Brutalizacja wojny niemiecko-sowieckiej latem 1941 roku. Warszawa: Stowarzyszenie Kulturalne Fronda, 2001, s. 111–112. ISBN 83-88747-40-1.
↑ Bogdan Musiał: op.cit. s. 160–161.
↑ ВОВ-60 - Сводки
↑ W Samborze poświęcono pomnik Bandery
↑ Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej
↑ Sambor. [dostęp 31.8.13].
↑ ab Aleksander Kuczera: Samborszczyzna. Ilustrowana monografja miasta Sambora i ekonomji samborskiej. T. 1. Sambor: 1935, s. 151.
↑ Aleksander Kuczera: Samborszczyzna. Ilustrowana monografja miasta Sambora i ekonomji samborskiej. T. 1. Sambor: 1935, s. 150.
↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 31.
↑ Aleksander Kuczera: Samborszczyzna. Ilustrowana monografja miasta Sambora i ekonomji samborskiej. T. 1. Sambor: 1935, s. 251, 351.
Bibliografia |
Julian Ursyn Niemcewicz „Juljana Ursyna Niemcewicza, podróże historyczne po ziemiach polskich między rokiem 1811 a 1828 odbyte”, wydawcy A. Franck; B. M. Wolff, Paryż, Petersburg, 1858, Sambor strony: 431-432- Budzynowski M. Kronika miasta Sambora.- Sambor, 1891.
- Kuczera A. Samborszyzna. Sambor, 1935.- T.1-2.
Linki zewnętrzne |
Sambor w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.
Zabytki Samboru (ukr.)
- Zdjęcia z Sambora
- Zamek w Samborze
|
|
|
|
Kontrola autorytatywna (miasto):
VIAF: 247789422
LCCN: n82156958
GND: 4315091-3
SUDOC: 176131477
- WorldCat