Sambor (miasto)






















































Sambor
Самбір


Ilustracja
Widok z ratusza na centrum miasta











Herb

Flaga

Herb

Flaga


Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski
Rejon

Flag of Sambir raion.svg samborski

Burmistrz
Jurij Hamar
Powierzchnia
24 km²
Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


35 002
1458 os./km²

Nr kierunkowy
+380-3236

Kod pocztowy
81412

Tablice rejestracyjne
BC


Położenie na mapie obwodu lwowskiego


Mapa lokalizacyjna obwodu lwowskiego

Sambor

Sambor






Położenie na mapie Ukrainy


Mapa lokalizacyjna Ukrainy

Sambor

Sambor





Ziemia49°27′N 22°57′E/49,450000 22,950000

Strona internetowa

Portal Portal Ukraina


Galeria: zabytki Sambora




Ratusz




Rynek, pocztówka, 1901 r.




Ratusz




Uniwersytet




Kolegium Misjonarzy




Kościół św. Stanisława




Kościół św. Jana Chrzciciela




Cerkiew Narodzenia Bogurodzicy




Gmach dawnej C.K. dyrekcji skarbu




Sambor (ukr. Самбір, Sambir; węg. Szambor; ros. Самбор) – miasto na Ukrainie, nad rzeką Dniestr, w obwodzie lwowskim, siedziba rejonu samborskiego. Według spisu powszechnego z 2001 roku w mieście żyło 36 200 ludzi, w tym 1200 Polaków, 900 Rosjan.


Miasto królewskie lokowane w 1390 roku położone było w XVI wieku w województwie ruskim[1]. Sambor uzyskał prawo składu w 1595 roku[2].




Spis treści






  • 1 Historia


  • 2 Zabytki


  • 3 Sport


  • 4 Osoby związane z Samborem


  • 5 Urodzeni w Samborze


  • 6 Miasta partnerskie


  • 7 Zobacz też


  • 8 Przypisy


  • 9 Bibliografia


  • 10 Linki zewnętrzne





Historia |


W dokumentach pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z 1241 r. W 1390 roku miasto założył na prawie magdeburskim wojewoda krakowski Spytko z Melsztyna, właściciel m.in. samborszczyzny. Od XV w. aż do rozbiorów, Sambor był miejscem, w którym zbierały się szlacheckie sądy grodzkie[3]. W latach 30. XVI w. wykupione przez królową Bonę. W 1604 w pałacu wojewody Jerzego Mniszcha przebywał car Dymitr Samozwaniec I, który poślubił jego córkę Marynę Mniszech. Stąd 28 września 1604 wyruszyła jego wyprawa na Moskwę.


Jako powiat Sambor był jednostką administracyjną w okresie I Rzeczypospolitej. Od 1772 w zaborze austriackim. W 1906 odsłoniąto w Samborze pomnik Tadeusza Kościuszki, autorstwa rzeźbiarza Tadeusza Błotnickiego[4].


Od 1919 do 1939 polskie miasto powiatowe w II RP. W 1872 r. przez Sambor przechodzi linia kolejowa z Chyrowa do Stryja. W 1903 r. Sambor otrzymuje połączenie kolejowe ze Lwowem, a w 1905 z Użhorodem. Miasto było siedzibą Inspektoratu Straży Celnej „Sambor”.


We wrześniu 1939 roku Sambor wraz z resztą ziem kresowych znalazł się pod sowiecką okupacją. Cele więzienia przy ul. Drohobyckiej wypełniły się aresztowanymi (średnio w więzieniu przebywało ich ponad tysiąc)[5]. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej funkcjonariusze NKWD przystąpili do masowej likwidacji więźniów. W ciągu kilku dni zamordowano od 500 do 700 osób. Desperacki opór, który więźniowie stawili w ostatniej fazie masakry, oraz zbliżanie się wojsk niemieckich, ocaliły życie kilkuset osadzonym[6][7]. Ujawnienie zbrodni stało się przyczyną antysemickiego pogromu. Po zajęciu miasta przez oddziały niemieckie powołana ad hoc ukraińska milicja zamordowała ok. 50 miejscowych Żydów[8].



 Osobny artykuł: Masakra w więzieniu w Samborze.

Szybka Grupa (Rýchla Skupina) zmechanizowanych wojsk słowackich, która poruszała się za nacierającymi jednostkami niemieckimi dotarła w okolice Sambora. 2 lipca 1941 połączyła się z dowództwem armii słowackiej, które przeniosło się do Sambora. Właśnie w Samborze dowództwo armii decydowało o dalszych działaniach Słowaków w wojnie niemiecko-sowieckiej. Pod okupacją niemiecką wymordowano miejscowych Żydów. Sambor 7 sierpnia 1944 r. został zdobyty przez wojska radzieckie 1 Frontu Ukraińskiego[9] oraz przez 11 Karpacką Dywizję Piechoty AK w ramach Akcji Burza.


20 listopada 2011 w dzień świąteczny w Samborze odsłonięto pomnik Stepana Bandery. Poświęciło go jedenastu kapłanów z miejscowych cerkwi, stanął na placu Pamięci obok ulicy Stepana Bandery z inicjatywy Samborskiej Rady Miejskiej, Samborskiej Rady Rejonowej, Kongresu Ukraińskich Nacjonalistów (KUN) oraz mera (burmistrza) Sambora Tarasa Kopylaka[10].


W Samborze działa oddział Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej[11], Dom Polski oraz Szkoła Języka Polskiego im. Jana Pawła II.


W dniu 25 października 2015 r. odbyły się wybory na nowego burmistrza, a został nim Jurij Gamar.



Zabytki |



  • Ratusz

  • Uniwersytet

  • Kolegium Misjonarzy.


  • Zamek w Samborze[12]



Sport |


W czasach II RP w Samborze istniał klub piłkarski Korona Sambor.



Osoby związane z Samborem |


Honorowi obywatele

Józef Kasparek (lata życia 1797-1877, poborca głównej kasy)[13], Wojciech Sudacki (lata życia 1798-1883)[14], Karol Kasprzycki (lata życia 1814-1883, powstaniec listopadowy, sekretarz magistratu)[13]; do 1894 honorowymi obywatelami zostali: Ignacy Budzynowski, Jan Kanty Falkowski, Wilhelm Kreutz, ks. Jan Dornwald (lata życia 1818-1909, dziekan przemyski i samborski, proboszcz od 1887 do 1909, szambelan papieski), Ferdynand Pawlikowski[15], Ludwik Słotwiński, Marceli Tustanowski, Leon Witz[16].



 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Samborem.



  • Kazimierz Kocyłowski – polski żołnierz AK i NSZ


  • Eugeniusz Kucharski – polski historyk, teoretyk literatury, profesor, absolwent gimnazjum w Samborze


  • Łeś Kurbas – ukraiński organizator teatru i reżyser


  • Tadeusz Łobos – polski inżynier, profesor nauk technicznych, pracownik Politechniki Wrocławskiej


  • Czesław Nanke – polski historyk, profesor, absolwent a następnie nauczyciel gimnazjum w Samborze


  • Stefan Nieświatowski – polski inżynier mechanik, harcerz, pracownik przemysłu chemicznego


  • Kazimierz Rolewicz (1898-1986) – polski dowódca wojskowy, podpułkownik piechoty Wojska Polskiego i AK



Urodzeni w Samborze |




  • Władysław Abraham – polski prawnik i uczony, ojciec generała Romana Abrahama


  • Włodzimierz Antoniewicz – polski archeolog pochodzenia ormiańskiego, rektor UW


  • Wiktor Biegański – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser, scenarzysta i producent filmowy


  • Feliks Błaszkiewicz – polski dowódca wojskowy, porucznik pilot Wojska Polskiego II RP


  • Władysław Byrka – polski prawnik, ekonom., działacz pol. i gosp. II RP; prezes BP, poseł I-IV kadencji


  • Jan Cajmer – muzyk i dyrygent, twórca Orkiestry Tanecznej Polskiego Radia


  • Zbigniew Ciekliński – polski historyk sztuki, konserwator zabytków, krajoznawca


  • Kazimierz Roman Dębicki – polski dyplomata.


  • Tadeusz Dobrzański – polski dyrygent i kompozytor, urodzony w Samborze


  • Stanisław Dżułyński – polski geolog, sedymentolog, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, twórca sedymentologii eksperymentalnej


  • Edward Fierich – polski prawnik , profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego


  • Józef Frazik – polski architekt, historyk sztuki


  • Artur Gruszecki – polski dziennikarz, powieściopisarz, krytyk literacki, ziemianin


  • Maurycy Kabat – polski prawnik, profesor i rektor Uniwersytetu Lwowskiego


  • Stefan Kaczmarz – polski matematyk, autor metody rozwiązywania układów równań liniowych Kaczmarza


  • Andrij Kuźmenko (1968-2015) – ukraiński piosenkarz, lider pop-rockowego zespołu Skryabin


  • Edmund Łopuski (1918-1945) – polski żołnierz AK i LWP


  • Juliusz Makarewicz – polski prawnik, wieloletni prof. prawa karnego UL, w latach 1925–1935 senator II RP


  • Andrzej Paluch – polski nauczyciel, bibliotekarz, muzyk, działacz społeczny


  • Maciej Prus (ur. 1937) – polski reżyser i aktor teatralny


  • Artur Sandauer – polski krytyk literacki, eseista, tłumacz i profesor Uniwersytetu Warszawskiego


  • Zdzisław Skowroński – polski pisarz, scenarzysta filmowy


  • Józef Skowyra (ur. 1941) – polski polityk, poseł na Sejm IV kadencji


  • Kasper Twardowski (Kasper z Sambora) – polski poeta


  • Seweryn Widt – polski inżynier geodeta, rektor i profesor zwyczajny Politechniki Lwowskiej


  • Romuald Wowkonowicz – polski inż., dyr. gazowni miejskiej w Tarnowie i dyr. tech. PFZA w Mościcach


  • Dominik Zbrożek – polski inż., poseł na Sejm, rektor i prof. PL, współtwórca obserwatorium astronom. we Lwowie



Miasta partnerskie |




  • Polska Jasło


  • Polska Brzozów


  • Polska Kostrzyn nad Odrą


  • Polska Oświęcim


  • Polska Ustrzyki Dolne


  • Słowacja Snina



Zobacz też |



  • Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Samborze

  • 6 Pułk Strzelców Podhalańskich


  • Adam Korczyński - polski fraszkopisarz XVII/XVIII w. Wspomina o Samborze we fraszce pochodzącej z jego dzieła „Złocista przyjaźnią zdrada”.


  • Stary Sambor - pobliskie miasto na Ukrainie



Przypisy |




  1. Zenon Guldon, Jacek Wijaczka. Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku. Czasy Nowożytne. 21, s. 170, 2008.


  2. Stan Lewicki, Historja handlu w Polsce na tle przywilejów handlowych : (prawo składu). Warszawa, 1920, s. 138.


  3. M. Pawlikowski, Sądownictwo grodzkie w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, Strzałków 2012


  4. Odsłonięcie pomnika Tadeusza Kościuszki w Samborze. „Nowości Illustrowane”. Nr 38, s. 15, 22 września 1906. 


  5. Zbrodnicza ewakuacja więzień i aresztów NKWD na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej w czerwcu – lipcu 1941 roku. Materiały z sesji naukowej w 55. rocznicę ewakuacji więźniów NKWD w głąb ZSRR, Łódź 10 czerwca 1996 r. Warszawa: GKBZpNP-IPN, 1997, s. 52. ISBN 83-903356-6-2.


  6. Zbrodnicza ewakuacja więzień i aresztów NKWD... op.cit., s. 129–130.


  7. Bogdan Musiał: Rozstrzelać elementy kontrrewolucyjne. Brutalizacja wojny niemiecko-sowieckiej latem 1941 roku. Warszawa: Stowarzyszenie Kulturalne Fronda, 2001, s. 111–112. ISBN 83-88747-40-1.


  8. Bogdan Musiał: op.cit. s. 160–161.


  9. ВОВ-60 - Сводки


  10. W Samborze poświęcono pomnik Bandery


  11. Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej


  12. Sambor. [dostęp 31.8.13].


  13. ab Aleksander Kuczera: Samborszczyzna. Ilustrowana monografja miasta Sambora i ekonomji samborskiej. T. 1. Sambor: 1935, s. 151.


  14. Aleksander Kuczera: Samborszczyzna. Ilustrowana monografja miasta Sambora i ekonomji samborskiej. T. 1. Sambor: 1935, s. 150.


  15. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 31.


  16. Aleksander Kuczera: Samborszczyzna. Ilustrowana monografja miasta Sambora i ekonomji samborskiej. T. 1. Sambor: 1935, s. 251, 351.



Bibliografia |




  • Julian Ursyn Niemcewicz „Juljana Ursyna Niemcewicza, podróże historyczne po ziemiach polskich między rokiem 1811 a 1828 odbyte”, wydawcy A. Franck; B. M. Wolff, Paryż, Petersburg, 1858, Sambor strony: 431-432

  • Budzynowski M. Kronika miasta Sambora.- Sambor, 1891.

  • Kuczera A. Samborszyzna. Sambor, 1935.- T.1-2.



Linki zewnętrzne |




  • Sambor w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.


  • Zabytki Samboru (ukr.)

  • Zdjęcia z Sambora

  • Zamek w Samborze












Popular posts from this blog

浄心駅

カンタス航空