Jfyhkgu

; ;	; Paprotka zwyczajna;
	; Paprotka zwyczajna;
	; ;
	; Systematyka;
; Domena;	; eukarionty;
; Królestwo;	; rośliny;
; Podkrólestwo;	; naczyniowe;
; Klad;	; monilofity;
; Klasa;	; paprocie;
; Rząd;	; paprotkowce;
; Rodzina;	; paprotkowate;
; Rodzaj;	; paprotka;
; Gatunek;	paprotka zwyczajna;
	; Nazwa systematyczna;
	; Polypodium vulgare L.; Sp. pl. 2:1085. 1753;
; ;	; Multimedia w Wikimedia Commons;

Zarodnie na spodniej stronie listków.

Paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare) – gatunek paproci należący do rodziny paprotkowatych. Występuje w Azji, Ameryce Północnej i w Europie. W Polsce roślina dość pospolita. Występuje na całym niżu i w Karpatach, gdzie jest bardziej pospolita, niż na niżu.

Spis treści

1 Morfologia

2 Ekologia

3 Ochrona

4 Zastosowanie

5 Przypisy

6 Bibliografia

Morfologia |

Pokrój: Roślina wieloletnia osiągająca wysokość do 60 cm.
Liście: Pojedynczopierzaste, zimotrwałe odziomkowe, wyrastające z kłącza na długim ogonku liściowym. Mają długość przeważnie 10-30 cm (wyjątkowo do 60). Zarodnie są dość duże, okrągłe i bez zawijki, rdzawożółtego koloru. Pierścień zarodni z 10-20 zgrubiałymi komórkami. Duże kupki zarodni prześwitują przez liście. Rośliny zarodnikują od lipca do września.
Kłącze: Jasnobrunatne, czołgające się, pokryte bliznami i lancetowatymi lub szczeciniastymi łuskami o długości 3-4 mm po obumarłych liściach. Ma słodkawy smak.

Ekologia |

Występuje w świetlistych lasach, w skalnych szczelinach, na zboczach, na niżu oraz w górach. W Tatrach, Sudetach i na Babiej Górze do piętra kosówki. Hemikryptofit.

W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Asplenietea rupestria^[2].

Ochrona |

Roślina objęta była w Polsce ścisłą ochroną gatunkową w latach 2001 do 2014^[3]^[4]^[5].

Zastosowanie |

W medycynie ludowej stosowano dawniej kłącze paprotki do leczenia gruźlicy.

Przypisy |

↑ Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf: A classification for extant ferns (ang.). Taxon 55(3): 705–731, 2006. [dostęp 2009-11-13].

↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4

↑ Dz.U. z 2001 r. nr 106, poz. 1167 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 września 2001 r. w sprawie listy gatunków roślin rodzimych dziko występujących objętych ochroną gatunkową ścisłą częściową oraz zakazów właściwych dla tych gatunków i odstępstw od tych zakazów

↑ Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną

↑ Dz.U. z 2012 r. nr 0, poz. 81 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin.

Bibliografia |

Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8

Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił. Rośliny polskie. PWN, Warszawa, 1953

[smith-1] Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf: A classification for extant ferns (ang.). Taxon 55(3): 705–731, 2006. [dostęp 2009-11-13].

[2] Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4

[rozp2001-3] Dz.U. z 2001 r. nr 106, poz. 1167 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 września 2001 r. w sprawie listy gatunków roślin rodzimych dziko występujących objętych ochroną gatunkową ścisłą częściową oraz zakazów właściwych dla tych gatunków i odstępstw od tych zakazów

[rozp2004-4] Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną

[rozp2012-5] Dz.U. z 2012 r. nr 0, poz. 81 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin.

搜尋此網誌