Kość łonowa






Lewa kość łonowa oznaczona numerem 4.




Prawa kość miedniczna. Powierzchnia zewnętrzna.


Kość łonowa (łac. os pubis) - parzysta kość wchodząca w skład miednicy. U człowieka ma trzon i 2 gałęzie: górną i dolną. Gałąź górna łączy się z kością biodrową, a gałąź dolna łączy się z kością kulszową.



  • Gałąź górna kości łonowej tworzy 1/5 panewki stawu biodrowego.

  • Gałąź górna ma powierzchnię górną, dolną i tylną oraz brzeg przedni i tylny. Brzeg tylny tworzy grzebień kości łonowej (łac. pecten ossis pubis) przedłużający się ku tyłowi w kresę łukowatą (łac. linea arcuata) i zakończony guzkiem łonowym.

  • Trzon kości łonowej znajduje się pomiędzy gałęzią górną a dolną.

  • Gałąź dolna kości łonowej ma powierzchnię wewnętrzną i zewnętrzną oraz brzeg przyśrodkowy i boczny.

  • Gałąź górna tworzy spojenie łonowe z gałęzią górną strony przeciwnej.



Zobacz też |



  • kość miedniczna

  • kość biodrowa

  • kość kulszowa




Star of life.svgZapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć medycznych i pokrewnych w Wikipedii.









Popular posts from this blog

浄心駅

カンタス航空