g-moll
g-moll - gama oparta na skali molowej, której toniką jest g.
Gama g-moll w odmianie naturalnej zawiera dźwięki: g - a - b - c - d - es - f. W zapisie tonacji g-moll występują dwa bemole.
Gama g-moll w odmianie harmonicznej (z VII stopniem podwyższonym o półton):
Gama g-moll w odmianie doryckiej (z VI i VII stopniem podwyższonym o półton w stosunku do gamy g-moll naturalnej):
Równoległą gamą durową jest B-dur[1], jednoimienną durową – G-dur.
Nazwa g-moll oznacza także akord, zbudowany z pierwszego (g), trzeciego (b) i piątego (d) stopnia gamy g-moll.
Akord g-moll |
Znane dzieła w tonacji g-moll:
Antonín Dvořák - II Koncert fortepianowy
Wolfgang Amadeus Mozart - XL symfonia (KV 550), XXV symfonia (KV 183, 173d B)
Antonio Vivaldi - Koncert op. 8 nr 2 „Lato” (L’Estate)
Antonio Vivaldi - Koncert na flet i orkiestrę op. 10 nr 2 g-moll „Noc” (La Notte)
Fryderyk Chopin - Ballada g-moll
Tommaso Albinoni - Adagio g-moll na smyczki i organy
Zobacz też |
- Pokrewieństwo tonacji
- Skala molowa
- Znaki przykluczowe
Przypisy |
↑ FranciszekF. Wesołowski FranciszekF., Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3 .
Linki zewnętrzne |
- G minor scale (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07].
- G minor chord (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07].
|