Kompania graniczna KOP „Borowe”
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Rozformowanie | 1939 | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Borowe | |
Formacja | Korpus Ochrony Pogranicza | |
Podległość | batalion KOP „Bereźne” |
Kompania graniczna KOP „Borowe” – pododdział graniczny Korpusu Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.
Spis treści
1 Formowanie i zmiany organizacyjne
2 Służba graniczna
3 Struktura organizacyjna
4 Dowódcy kompanii
5 Uwagi
6 Przypisy
7 Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Na podstawie rozkazu szefa Sztabu Generalnego L. dz. 12044/O.de B./24 z 27 września 1924 roku, w pierwszym etapie organizacji Korpusu Ochrony Pogranicza, sformowano 2 batalion graniczny [1][2], a w jego składzie 1 kompanię graniczną KOP.
W listopadzie 1936 roku kompania liczyła 2 oficerów, 7 podoficerów, 4 nadterminowych i 86 żołnierzy służby zasadniczej[a].
W 1939 roku 1 kompania graniczna KOP „Borowe” podlegała nadal dowódcy batalionu KOP „Bereźne”[3].
Służba graniczna |
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej i tyłowej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[4]. Miejscowość, w którym stacjonowała kompania graniczna, posiadała status garnizonu Korpusu Ochrony Pogranicza[5].
1 kompania graniczna „Borowe” w 1934 roku ochraniała odcinek granicy państwowej szerokości 26 kilometrów 700 metrów[6]. Po stronie sowieckiej granicę ochraniały zastawy „Piaskowacha”, „Wasilewo”, „Zaderewje” i „Żydówki” z komendantury „Bronnica”[7].
Kompanie sąsiednie:
- 1 kompania graniczna KOP „Ostki” ⇔ 2 kompania graniczna KOP „Lewacze” – 1928[8], 1929[9], 1931[7], 1932[10], 1934[11], 1938[12]
Struktura organizacyjna |
Struktura organizacyjna kompanii granicznej KOP „Borowe” | |||
---|---|---|---|
Lata | 1928[8] | 1929[9] | 1930 - 1939[7][10][11][12][b][13] |
Strażnice | strażnica KOP „Jamcowa Niwa”[c] | strażnica KOP „Jamcowa Niwa” | - |
strażnica KOP „Chutor Stefana” | strażnica KOP „Chutor Zachara” | strażnica KOP „Chutor Zachara”[d] | |
strażnica KOP „Chutor Krzyżowa” | strażnica KOP „Dermanka” | strażnica KOP „Dermanka” | |
strażnica KOP „Chutor Chwalisów”[e] | strażnica KOP „Chutor Chwalisów” | strażnica KOP „Chutor Chwalisów” | |
strażnica KOP „Krzemień” | strażnica KOP „Krzemień” | strażnica KOP „Krzemień” | |
Inne | pluton odwodowy |
Dowódcy kompanii |
- kpt. Piotr Bednawski (był 1 X 1928 − 26 III 1931 → przeniesiony do 6 ppLeg)[14]
- kpt. Henryk Ihnatowicz ( był 1 V 1931 − )[14]
- kpt. Antoni Żurowski (− 1939)
- por. Mieczysława Matyjasek (X 1939)[15]
Uwagi |
↑ Wykaz stanów etatowych oficerów, podoficerów i żołnierzy KOP przesłanych przez ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna ze sztabu KOP do I oficera do zleceń GISZ płk. dypl. Kazimierza Glabisza. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 368
↑ W 2000 roku Rajmund Szubański napisał, że sformułowania zawarte w artykule „Bataliony, kompanie, strażnice KOP” z 1993 roku odnoszą się do stanu sprzed 1937 roku → Szubański 2000 ↓, s. 87. Wymienił następujące strażnice: „Nietrzeba”, „Zachara”, „Dermanka”, „Chwaliszów” → Szubański 1993 ↓, s. 277
↑ W dokumentach występuje też pod nazwą Jansowa Niwa[8][9].
↑ W dokumentach występuje też pod nazwą Chutor Lahacze[7].
↑ W dokumentach występuje też pod nazwą Kwalisów[8].
Przypisy |
↑ Prochwicz 3/1994 ↓, s. 152.
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 23.
↑ Szubański 2000 ↓, s. 90.
↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 312-314.
↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 304.
↑ abcd Szkice dyslokacyjne ↓.
↑ abcd Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 10/1928.
↑ abc Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 7/1929.
↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 31/33/1932.
↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 57/1934.
↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 87/1938.
↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 311.
↑ ab Obsada oficerska bg „Bereźne” ↓.
↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 205.
Bibliografia |
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.Nieznane pola: 1.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Wykaz zmian stanu oficerów batalionu granicznego KOP „Bereźne” w latach 1927-1934 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
|