3/I Batalion Wartowniczy




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}













































3/I Batalion Wartowniczy

Historia

Państwo

 II Rzeczpospolita
Sformowanie

1919
Rozformowanie

1921
Tradycje
Rodowód
6/III batalion wartowniczy
Kontynuacja

1 batalion celny
Dowódcy
Ostatni
mjr piech. Julian Żaba
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Warszawa

Rodzaj wojsk
Wojska Wartownicze
i Etapowe
Podległość

Dowództwo Okręgu Generalnego Warszawa

3/I Batalion Wartowniczy – oddział Wojska Polskiego pełniący służbę ochronną na granicy II Rzeczypospolitej.




Spis treści






  • 1 Formowanie i zmiany organizacyjne


  • 2 Dowódcy batalionu


  • 3 Przypisy


  • 4 Bibliografia





Formowanie i zmiany organizacyjne |


3/I batalion wartowniczy sformowano w 1919 roku[1]. Batalion powstał jako 6/III batalion wartowniczy w DOG Kielce[2]. Potem funkcjonował w strukturze Okręgu Generalnego Warszawa[3]. W skład batalionu wchodziło dowództwo oraz 4 kompanie po 3 plutony. W dowództwie, oprócz dowódcy batalionu, służyli oficerowie: sztabowy, adiutant, prowiantowy i kasowy; podoficerowie: mundurowy, prowiantowy, rusznikowy, sanitarny oraz 6 ordynansów[3].


Rozkazem nr 10 000 mob. z 19 lipca 1920 Minister Spraw Wojskowych przemianował 3/I batalion wartowniczy Warszawski na V Warszawski Batalion Etapowy[4][wymaga weryfikacji?].


Na początku 1921 roku 3/I baon wartowniczy stacjonował w Warszawie[5]. Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych nr 3046/Org z dnia 24 marca 1921 roku[6], na bazie 3/I batalionu wartowniczego powstał 1 batalion celny[7].



Dowódcy batalionu |


  • mjr piech. Julian Żaba (od 12 V 1921[8])


Przypisy |




  1. Prochwicz i Kępa 2003 ↓, s. 13.


  2. Spis byłych oddziałów WP 1935 ↓, s. 112.


  3. ab Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 5.


  4. Odziemkowski 2014 ↓, s. 73.


  5. Wykaz garnizonów 1921 ↓, s. 39.


  6. Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 24.


  7. Dominiczak 1975 ↓, s. 124.


  8. Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921 roku, s. 1008.



Bibliografia |



  • Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].

  • Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.

  • Henryk Dominiczak: Granica polsko-niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.


  • Janusz Odziemkowski. Użycie batalionów etapowych i wartowniczych wojsk polskich w walkach w Galicji, na Wołyniu i Lubelszczyźnie, 11 lipca – 1 września 1920 roku. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (249), 2014. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej. ISSN 1640-6281. 


  • Jerzy Prochwicz, Zbigniew Kępa. ABC formacji granicznych II Rzeczypospolitej. „Problemy Ochrony Granic”. 24, 2003. Ketrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757. 


  • Teresa Prengel-Boczkowska. Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Bataliony Wartownicze”. , 2009. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej. 


  • Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281. 

  • Wykaz garnizonów znajdujących się na terenie podległym Ministerstwu Spraw Wojskowych wg stanu z dnia 1 lutego 1921 roku, L. 11000 taj./Piech. I Ewid.. W: Adiutantura Generalna Naczelnego Wodza, sygn. 701/2/94 [on-line]. Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, 1921-02-01. [dostęp 2017-10-04].






Popular posts from this blog

浄心駅

カンタス航空