1 Pułk Strzelców Granicznych




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}




































1 Pułk Strzelców Granicznych

Historia

Państwo

 II Rzeczpospolita
Sformowanie

1920
Rozformowanie

1921
Tradycje
Rodowód

1 pułk SG
1 pułk WSG
Organizacja
Dyslokacja

Łomża

Formacja

Strzelcy Graniczni
Podległość

Dowództwo Strzelców Granicznych

1 Pułk Strzelców Granicznych – oddział Strzelców Granicznych.


Sformowany jako 1 Pułk Straży Granicznej. 3 marca 1920 roku został przemianowany na 1 Pułk Strzelców Granicznych i podporządkowany Dowództwu Strzelców Granicznych.


Resztki pułku weszły w skład 200–osobowej podgrupy Straży Granicznej płk. Władysława Obuch–Woszczatyńskiego, która 6 sierpnia 1920 zajmowała stanowiska na odcinku Jednorożec–Chorzele. Wieczorem wycofała się do Krzynowłogi Małej, niszcząc mosty na rzece Płodownicy, Orzycu i Ulanówce.




Spis treści






  • 1 Geneza


  • 2 Formowanie i zmiany organizacyjne


  • 3 Służba graniczna


  • 4 Kadra pułku


  • 5 Przekształcenia


  • 6 Przypisy


  • 7 Bibliografia





Geneza |


17 grudnia 1918 roku szef Straży Granicznej płk Małyszko przedstawił Ministerstwu Spraw Wojskowych wstępny projekt etatów oddziałów granicznych[1]. Na ich podstawie do końca lutego 1919 roku sformowano 1 pułk Straży Granicznej[2]. W skład 1 pułku weszły: 1 dywizjon stacjonujący czasowo w Warszawie oraz 3 dywizjon SG z Mławy[2][3].



 Osobny artykuł: 1 pułk Straży Granicznej.

Wiosną 1919 roku Straż Graniczna przeszła pod wyłączną komendę Ministerstwa Spraw Wojskowych. W ramach zmian strukturalnych nastąpiły zmiany w nazwie. 1 pułk Wojskowej Straży Granicznej podporządkowany został Dowództwu Okręgu Generalnego „Warszawa”[4].


Latem 1919 roku 1 pułk Wojskowej Straży Granicznej rozlokowano na odcinku granicznym od Jeziora Rajgrodzkiego do rzeki Omulew. Dowództwo pułku przeniesiono z Ostrołęki do Łomży[5]. 30 lipca II dywizjon wyszedł ze składu pułku i wszedł w podporządkowanie dowódcy 3 pułku Wojskowej Straży Granicznej jako I/3 pWSG.

I dywizjon ochraniał odcinek od Jeziora Rajgrodzkiego do rzeki Pissy. Dowództwo 1 dywizjonu przeniesiono z Łomży do Szczuczyna.

Nowy II dywizjon 1 pułku WSG ochraniał odcinek granicy od rzeki Pissy do rzeki Omulew. Dowództwo dywizjonu sformowano w Łomży i przeniesiono do Myszyńca[6].


W połowie 1919 roku Ministerstwo Spraw Wojskowych i Inspektorat Wojskowej Straży Granicznej podjęły przygotowania do przejęcia Pomorza Gdańskiego. W związku z tym zaplanowano też przesunięcia na innych odcinkach granicy. 1 pułk Wojskowej Straży Granicznej miał ochraniać granicę od Rajgrodu do Mławy[7].



 Osobny artykuł: 1 pułk Wojskowej Straży Granicznej.


Formowanie i zmiany organizacyjne |


3 marca 1920 roku wiceminister spraw wojskowych generał podporucznik Kazimierz Sosnkowski przemianował dotychczasową formację „Wojskowa Straż Graniczna” na „Strzelców Granicznych”. Pułk zmienił swoją nazwę[8].



Służba graniczna |


27 marca 1920 roku 1 pułk Strzelców Granicznych obsadzał granicę OG „Warszawa” z obszarem plebiscytowym Prus Wschodnich od Rajgrodu do szosy Mława–Neidenburg. Dowództwo pułku stacjonowało wtedy w Łomży[9].



Kadra pułku |



  • ppłk piech. Adolf Walter – dowódca pułku (1 II 1919[10] 14 X 1920[11])

  • ppłk piech. tyt. płk Józef Kopytyński – zastępca dowódcy pułku (od 12 V 1920[12])

  • ppłk Ludwik Postępski – dowódca I dywizjonu od 1 lutego 1919 roku

  • rtm. Edmund Lubański – dowódca II dywizjonu od 1 stycznia 1919 roku[13]



Przekształcenia |



  • 1 dywizjon Straży Granicznej → I dywizjon 1 pułku Straży Granicznej → I dywizjon 1 pułku Wojskowej Straży Granicznej → I dywizjon 1 pułku Strzelców Granicznych


Przypisy |




  1. Dominiczak 1975 ↓, s. 72.


  2. ab Dominiczak 1975 ↓, s. 75.


  3. Kronika 3 d SG ↓, s. 2.


  4. Dominiczak 1975 ↓, s. 78.


  5. Historia 3 pułku Strzelców Granicznych 1920 ↓, s. 8.


  6. Dominiczak 1975 ↓, s. 90.


  7. Dominiczak 1975 ↓, s. 96.


  8. Dominiczak 1975 ↓, s. 104.


  9. Dyslokacja StG ↓, s. 3.


  10. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 65 z 12 czerwca 1919 roku, poz. 2051.


  11. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 43 z 10 listopada 1920 roku, poz. 1039.


  12. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 19 z 22 maja 1920 roku, poz. 522. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 43 z 10 listopada 1920 roku, poz. 1052.


  13. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2300.



Bibliografia |



  • Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.

  • Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4.


  • Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088. 

  • Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek, Wojna polsko–bolszewicka 1919–1920, Koszalin 1990.

  • Dyslokacja oddziałów Strzelców Granicznych 1920–1921 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.





Popular posts from this blog

浄心駅

カンタス航空