Andrzej Buncol




.mw-parser-output .infobox td>.kariera td{padding:2px}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(1){min-width:61px}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(2){width:100%}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(3){text-align:right}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(4){text-align:right}































Andrzej Buncol

Pełne imię i nazwisko
Andrzej Bernard Buncol
Data i miejsce urodzenia

21 września 1959
Gliwice
Wzrost
174 cm
Pozycja

pomocnik
Kariera seniorska












































Lata
Klub
Wyst.
Gole
1970–1979

Piast Gliwice


1979–1981

Ruch Chorzów
62
(14)
1982–1986

Legia Warszawa
125
(32)
1986–1987

FC Homburg
30
(5)
1987–1992

Bayer 04 Leverkusen
123
(14)
1992–1997

Fortuna Düsseldorf
119
(16)

Kariera reprezentacyjna














Lata
Reprezentacja
Wyst.
Gole
1980–1986

 Polska
51
(6)

Kariera trenerska














Lata
Klub
2008–

Bayer 04 Leverkusen U17
2014–

Bayer Leverkusen II (asystent)

Dorobek medalowy









Mistrzostwa świata
III miejsce Hiszpania 1982 Piłka nożna[a]


Andrzej Bernard Buncol, pseudonim Krupniok (ur. 21 września 1959 w Gliwicach) – polski piłkarz, pomocnik, reprezentant Polski, srebrny[a] medalista Mistrzostw Świata 1982, zdobywca Pucharu UEFA z Bayer 04 Leverkusen (1988).




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Uwagi


  • 3 Przypisy


  • 4 Linki zewnętrzne





Życiorys |


Andrzej Buncol rozpoczynał swoją karierę klubową w Piaście Gliwice, w którym grał do roku 1979, kiedy to przeszedł do Ruchu Chorzów, zespołu mistrza Polski. Tam grał w I lidze dwa sezony. W tym czasie wyróżniał się na tyle, że stał się podstawowym zawodnikiem reprezentacji Polski. Debiutował w niej 17 lutego 1980 roku w Marrakeszu meczem z Marokiem (0:1). Zimą 1981 roku zmienił barwy klubowe i został zawodnikiem Legii Warszawa. W następnym roku pojechał z reprezentacją prowadzoną przez Antoniego Piechniczka na mundial do Hiszpanii. Na turnieju rozegrał wszystkie pełne mecze, zdobył również gola[1] w meczu z Peru w pierwszej rundzie turnieju, wygranym 5:1, grał także w meczu o trzecie miejsce z Francją (3:2). Triumfy święcił również z klubem, jednak tylko krajowe. Nie zdobył z Legią tytułu mistrza Polski, a jedynie tytuły wicemistrzowskie w 1985 i 1986 roku. W roku 1986 pojechał na Mistrzostwa Świata do Meksyku, a od razu po nich zakończył występy w reprezentacji.


Po zakończeniu mundialu wyemigrował do Niemiec Zachodnich, gdzie przyjął obywatelstwo (nie zrzekając się polskiego)[2] i kontynuował karierę klubową. Grał w zespołach: FC Homburg (1986/1987), Bayer 04 Leverkusen (1987–1992), gdzie był niekwestionowaną gwiazdą i zdobył Puchar UEFA w roku 1988, oraz Fortunie Düsseldorf, w której zakończył karierę piłkarską w 1996 roku. W swoich występach w Bundeslidze zdobył 17 bramek[3]. Atutami Buncola jako piłkarza były niesamowite umiejętności techniczne i konstruowania akcji.


Od 2014 członek Klubu Wybitnego Reprezentanta[4].



Uwagi |




  1. ab Polska drużyna zajęła III miejsce, jednak przysługiwał za nie srebrny medal (zdobywcy II miejsca dostawali medal srebrny pozłacany).



Przypisy |




  1. Pracowity cherubinek z ładną buzią. Andrzej Buncol wyglądem wprowadzał w błąd rywali. katowice.wyborcza.pl. [dostęp 2018-06-30].


  2. Andrzej Buncol. Przedwcześnie stracony dla polskiego futbolu. sport.onet.pl. [dostęp 2018-06-30].


  3. Wybór Orła wszech czasów. Andrzej Buncol - sylwetka. eurosport.interia.pl. [dostęp 2018-06-30].


  4. Nowi członkowie Klubu Wybitnego Reprezentanta [dostęp: 2014-10-16]



Linki zewnętrzne |



  • Andrzej Buncol w bazie 90minut.pl










Popular posts from this blog

浄心駅

カンタス航空