Świadkowie Jehowy w Etiopii
| ||
Państwo |  Etiopia | |
| Liczebność (2018) | 10 472 | |
| % ludności kraju (2018) | 0,01% | |
| Liczba zborów (2018) | 221 | |
| Rozpoczęcie działalności | ok. 1935 | |
Świadkowie Jehowy w Etiopii – wspólnota religijna Świadków Jehowy w Etiopii, licząca w 2018 roku 10 472 głosicieli, należących do 221 zborów W 2018 roku na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrało się 23 401 osób[1][a]. Działalność miejscowych głosicieli oraz w Dżibuti[2][b], Jemenie i Somalii koordynuje Biuro Oddziału w Addis Abebie[3][4], gdzie znajduje się również Sala Zgromadzeń.
Spis treści
1 Historia
1.1 Początki
1.2 Zakaz działalności i prześladowania
1.3 Ponowna legalizacja Świadków Jehowy
2 Uwagi
3 Przypisy
4 Bibliografia
5 Linki zewnętrzne
Historia |
Początki |
Krikor Hatzakortzian w połowie lat 30. XX wieku jako jedyny pionier prowadził działalność w Etiopii. Miał on nawet okazję przedstawić swoją religię cesarzowi Haile Selassie. Pierwszymi Świadkami Jehowy w tym kraju zostali – oprócz rodzimych mieszkańców – również żyjący tam Ormianie.
W 1950 roku przybyli do tego kraju misjonarze Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead – Ray Casson, John Kamphuis i Haywood Ward, a rok później – George i Lucille Brumley. Uwzględniając żądanie władz, założyli placówkę misyjną i rano uczyli w szkole, a popołudniami objaśniali nauki religijne. Nowymi wyznawcami zostali m.in. byli policjanci, nauczyciele lub diakoni ze szkół misjonarskich oraz szkół prowadzonych przez Etiopski Kościół Ortodoksyjny. We wrześniu 1951 roku zanotowano liczbę 13 głosicieli, dwa lata później – 51, a w 1954 roku – 67 w 5 zborach. W roku 1952 przybyło kolejnych 8 misjonarzy.
Pod koniec lat 50. XX wieku Prawosławny Etiopski Kościół Ortodoksyjny skłonił rząd do wydalenia wszystkich misjonarzy, działających z ramienia Świadków Jehowy. W roku 1953 w stolicy otwarto Biuro Oddziału. W 1957 roku liczba głosicieli wynosiła 119, a 11 lat później – 313. 30 maja 1957 roku władze państwowe zamknęły Biuro Oddziału. W maju 1959 roku Etiopię odwiedził prezes Towarzystwa Strażnica — Nathan H. Knorr.
W 1969 roku, 33 z 384 miejscowych Świadków Jehowy, było obecnych na nowojorskim kongresie międzynarodowym „Pokój na ziemi”. Na początku września 1972 roku uwięziono i skazano na 3 miesiące więzienia 208 wyznawców. Te masowe aresztowania miały miejsce w dwóch zborach. Po wniesionej apelacji 111 osób zwolniono. W tym samym roku na kongres „Panowanie Boskie” do Kampali w Ugandzie przybyło 728 osób, a chrzest przyjęły 34 osoby, w tym kilka z Etiopii.
W 1974 roku przybyli tu nowi misjonarze, Willie i Lois Davis, a kilkadziesiąt osób brało udział w kongresie „Boskie zamierzenie” w Nairobi[5].
Zakaz działalności i prześladowania |
W latach 1974–1991 działalność Świadków Jehowy w Etiopii była zakazana. Wielu spośród ówczesnych 1844 etiopskich Świadków Jehowy, brutalnie torturowano i osadzono w więzieniach. Później kilkudziesięciu z nich stracono publicznie. Inni odwołali się od wyroku kary śmierci, a bardziej liberalny sąd ich uwolnił. Niektórzy po wypuszczeniu z więzień, zostawali ponownie aresztowani, np. Tesfu Temelso trafiał do więzienia 17 razy. Dziesiątki wyznawców z Akaki (gdzie później działał 100-osobowy zbór i powstała pierwsza w tym kraju Sala Królestwa) – wtrącano do więzień i brutalnie bito. W ukryciu drukowano publikacje biblijne[6].
Ponowna legalizacja Świadków Jehowy |
11 listopada 1991 roku przywrócono legalizację tego związku wyznaniowego, a w Bole otwarto niewielkie Biuro Oddziału. W styczniu 1992 roku w Etiopii odbył się pierwszy po zniesieniu zakazu działalności kongres międzynarodowy „Lud miłujący wolność”. Obecnych było przeszło 7000 osób[7]. Rok później nastąpiło kolejne zgromadzenie na stołecznym stadionie. Od 13 stycznia do 15 stycznia 1994 roku na Stadionie Miejskim w Addis Abebie, odbył się kongres międzynarodowy „Pouczani przez Boga”. Przybyło około 270 zagranicznych delegatów z 16 państw (w tym z Dżibuti, Jemenu czy Erytrei – krajów, gdzie ich działalność jest zakazana lub prawnie ograniczona). Ponad połowa z tych delegatów przyjechała z Europy i Ameryki Północnej. Przemówienia wygłaszali m.in. członkowie Ciała Kierowniczego: William Lloyd Barry i Daniel Sydlik. Ogólna liczba obecnych wyniosła 9556, w tym 530 nowych członków. W mediach pojawiły się przychylne komentarze, co przyczyniło się do dalszego zainteresowania tą religią[8].
Gdy w 1998 roku rząd Etiopii rozpoczął deportacje Erytrejczyków i Kuszytów pochodzenia erytrejskiego, zadecydował jednak, że Świadkowie Jehowy pochodzenia erytrejskiego nie podlegają deportacji, ponieważ mogą być w Erytrei narażeni na prześladowania religijne. W lutym tego samego roku w różnych sytuacjach lokalne władze w etiopskim regionie Tigray zakłócały ich działalność religijną. Na krótko zatrzymano około 50 osób. W marcu 1999 roku sąd w Tigray nakazał ich aresztowanie.
20 listopada 2004 roku w stolicy otwarto Biuro Oddziału, a przemówienia członka Ciała Kierowniczego, Gerrita Löscha, wysłuchało 2230 osób, w tym 200 delegatów z 29 krajów[9]. W 2007 roku na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrało się 26 419 osób. W 2009 roku liczba głosicieli wynosiła 8672, a rok później – 9009. W latach 2011–2012 zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez suszę oraz powódź[10].
W 2014 roku liczba głosicieli wynosiła 10 168. Na kongresie „Szukajmy najpierw Królestwa Bożego!”, który odbył się w dniach od 11 do 13 grudnia 2014 roku w stolicy, ogłoszono wydanie w języku amharskim [Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata|Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata]][11].
Kongresy odbywają się w 6 językach: amharskim, angielskim, oromo, sidamo, tigrinia i wolaita. W etiopskim Biurze Oddziału literatura biblijna jest tłumaczona na pięć miejscowych języków[3]. Większość wyznawców mieszka w stolicy i jej okolicach[12].
Uwagi |
↑ Zbory i grupy amharskokojęzyczne działają również w Grecji, Holandii, Niemczech, Kanadzie, Południowej Afryce, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i we Włoszech, natomiast w języku tigrinia także w Holandii, Niemczech, Norwegii, Stanach Zjednoczonych, Sudanie, Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii i we Włoszech.
↑ Świadkowie Jehowy w Dżibuti – wspólnota religijna Świadków Jehowy w Dżibuti, której działalność nadzoruje etiopskie Biuro Oddziału. W roku 1974 do Dżibuti przybyła z Francji Claudine Vauban, która rozpoczęła działalność kaznodziejską. W 1978 roku grupa prześladowanych Świadków Jehowy z Etiopii osiedliła się w Dżibuti jako uchodźcy. Często odwiedzali ich etiopscy i francuscy współwyznawcy. W 1981 roku osiedliło się tutaj również francuskie małżeństwo – Jean Gabriel i Sylvie Masson. W 1982 roku zanotowano liczbę 6 głosicieli, a 12 osób było obecnych na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej. W tym samym roku 3 osoby zostały nowymi współwyznawcami przyjmując chrzest. W 1983 roku w Dżibuti działało 13 głosicieli, a 44 było obecnych na corocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej. W 1991 roku 18 głosicieli uczestniczyło w zebraniach zborowych prowadzonych w 4 językach: angielskim, francuskim, amharskim i somalijskim. W styczniu 1994 roku delegacja Świadków Jehowy z tego kraju uczestniczyła w kongresie „Pouczani przez Boga” w Addis Abebie w Etiopii. Działalność w Dżibuti nie jest zalegalizowana i prowadzona jest nieoficjalnie, z tego powodu liczba członków wyznania nie jest podawana do wiadomości publicznej. Obecnie sprawozdanie z działalności w tym kraju dołączane jest do ogólnego z 33 krajów, gdzie działalność Świadków Jehowy jest ograniczona prawnie lub zakazana (Źródła: 1992 Yearbook of Jehovah's Witnesses, s. 177–181; „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy” 15 sierpnia 1994, s. 22–24).
Przypisy |
↑ Etiopia – Ilu tam jest Świadków Jehowy. jw.org. [dostęp 2017-12-31].
↑ Watchtower: Kontakt z lokalnym przedstawicielem. jw.org.
↑ ab Watchtower: Biuro Oddziału w Etiopii. jw.org. [dostęp 2013-12-11].
↑ Ethiopia Branch Report (ang.). tv.jw.org, 2015-01. [dostęp 2015-12-17].
↑ Rocznik Świadków Jehowy 1992. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1992, s. 177–181. (ang.)
↑ Watchtower: Leteberhan i Stephanos: Służenie Jehowie w czasach zmian. tv.jw.org, 2016-11-07. [dostęp 2016-11-08].
↑ Spójrzcie, czego dokonał dla nas Jehowa!. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 23–26, 1 listopada 1992. Watchtower.
↑ „Pouczani przez Boga” — niezwykle radosne zgromadzenie w Etiopii. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 22–24, 15 sierpnia 1994. Watchtower.
↑ Rocznik Świadków Jehowy 2006. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2006, s. 26.
↑ Watchtower: Miłość w działaniu po kataklizmie. jw.org, 2012. [dostęp 2014-08-10].
↑ Rocznik Świadków Jehowy 2016. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 30.
↑ Historyczne zgromadzenie, Towarzystwo Strażnica, 15 sierpnia 2011, s. 20 .p?,
Bibliografia |
Rocznik Świadków Jehowy: 1994–2017
Rocznik Świadków Jehowy 1992, s. 177–181 (ang.)
- „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”: 1 grudnia 1992, s. 22–24; 15 sierpnia 1994, s. 22–24; 1 września 1994, s. 24;
- „Nasza Służba Królestwa”: 4/92, s. 7; 3/1973, s. 11
Linki zewnętrzne |
- Watchtower: Świadkowie Jehowy na całym świecie. Etiopia. jw.org. [dostęp 2017-04-11].
- 2011 report of Jehovah's Witnesses Worldwide (ang.). watchtower.org. [dostęp do 27.08.2012].
- Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor: International Religious Freedom Report 2001: Ethiopia, U.S. Department of State (www.state.gov) (ang.)
- Bureau for Democracy, Human Rights, and Labor: Annual Report on International Religious Freedom for 1999: Ethiopia (ang.). U.S. Department of State, 1999-09-09.
- Ethiopia Branch Report (ang.). tv.jw.org. [dostęp 11.05.2015].
| ||||
