Świadkowie Jehowy w Eswatini
| ||
Państwo |  Eswatini | |
| Liczebność (2018) | 3316 | |
| % ludności kraju (2018) | 0,24% | |
| Liczba zborów (2018) | 80 | |
| Rozpoczęcie działalności | 1925 | |
Biuro Krajowe w Mbabane
Świadkowie Jehowy w Eswatini (d. Suazi) – wspólnota religijna Świadków Jehowy w Eswatini, licząca w 2018 roku 3316 głosicieli, należących do 80 zborów Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2018 roku zebrały się 8272 osoby[1]. Działalność miejscowych wyznawców koordynuje południowoafrykańskie Biuro Oddziału w Krugersdorp. Biuro Krajowe znajduje się w Mbabane.
Spis treści
1 Historia
1.1 Początki
1.2 Prześladowania
1.3 Rozwój działalności
2 Uwagi
3 Przypisy
4 Bibliografia
5 Linki zewnętrzne
Historia |
Początki |
W 1925 roku współwyznawcy z Afryki Południowej dotarli na teren Suazi i rozpoczęli działalność kaznodziejską. W 1936 roku król Sobhuza II, uroczyście podjął głosicieli, Roberta i George’a Nisbetów, oraz nabył od nich wszystkie ich publikacje[2][3].
Prześladowania |
W październiku 1982 roku 90 Świadków Jehowy dotknęły prześladowania, gdyż nie ogolili głów na znak żałoby po zmarłym monarsze[a]. Zostali uwięzieni i skazani na wysokie grzywny, wielu zostało brutalnie pobitych przez policję a wodzowie plemienni zabrali im mienie i domy.
W 1989 roku liczba głosicieli przekroczyła 1000 osób.
Rozwój działalności |
W 1990 roku Sąd Najwyższy Suazi wydał wyrok na korzyść Świadków Jehowy, nakazując zwrócenie im domów i pól[3]. W 1999 roku przekroczono liczbę 2000 głosicieli.
2 września 2005 roku Sąd Apelacyjny nakazał przywrócenie możliwości brania udziału w zajęciach szkolnych w Lomahasha dzieciom Świadków Jehowy, wyrzuconym rok wcześniej ze szkół za odmowę uczestniczenia w modlitwie szkolnej. 11 listopada ten sam sąd wydał wyrok na korzyść Świadków Jehowy, którzy odmówili noszenia tradycyjnej żałoby.
W 2007 roku liczba głosicieli wynosiła 2579 osób, cztery lata później – 3059, a w 2013 roku – 3133.
Zebrania zborowe i kongresy odbywają się w języku suazi, angielskim, portugalskim i południoafrykańskim migowym.
Uwagi |
↑ Świadkowie Jehowy nie wierzą w duchy zmarłych, dlatego odrzucają praktyki wynikające z poglądu, jakoby człowiek posiadał nieśmiertelną duszę (Ezech. 18:4, Kazn. 9:5). Wystrzegają się wszelkich ceremonii, urządzanych z myślą o zjednaniu przychylności zmarłych, w tym świętowania, gdy pogrzeb się skończy (stypa). Wystrzegają się m.in. nocnego czuwania przy zwłokach, składania ofiar płynnych, przemawiania do zmarłych i kierowania do nich próśb, organizowania uroczystych rocznic pogrzebu, noszenia żałoby oraz innych zwyczajów wynikających z wiary w nieśmiertelność duszy (Źródła: Stroń od zwyczajów, które nie podobają się Bogu, Śmierć [Biblioteka Internetowa Strażnicy]).
Przypisy |
↑ Eswatini – Ilu tam jest Świadków Jehowy. jw.org. [dostęp 2018-01-08].
↑ Król był zachwycony. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CXXXIV, s. 31, 32, 15 sierpnia 2013. Watch Tower Bible and Tract Society. ISSN 1234-1150.
↑ ab Rocznik Świadków Jehowy 2007. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2007, s. 171.
Bibliografia |
Rocznik Świadków Jehowy: 1994–2017
Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, s. 485, 538, 539- „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”: 13/1983, s. 22–25; 1 kwietnia 2003, s. 26–30
Linki zewnętrzne |
- Watchtower: Świadkowie Jehowy na całym świecie. Suazi. jw.org. [dostęp 2017-04-11].
Biuro Oddziału w RPA nadzorujące działalność w Suazi, jw.org
| ||||
