Ernesto Grillo
.mw-parser-output .infobox td>.kariera td{padding:2px}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(1){min-width:61px}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(2){width:100%}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(3){text-align:right}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(4){text-align:right}
| |||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 1 października 1929 Buenos Aires, Argentyna | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | środkowy napastnik | ||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Ernesto Grillo (1 października 1929 - 18 czerwca 1998) – środkowy napastnik argentyński, zaliczany do najlepszych w historii futbolu argentyńskiego.
Grillo urodził się w Buenos Aires, w dzielnicy Boca i jako dziecko uczył się gry w piłkę w amatorskich drużynach klubu Farmacia Cane, potem w Boca Juniors a następnie w Rubi de la Calle Olavarria. W roku 1946 znalazł się w czwartej drużynie River Plate, a następnie w czwartej drużynie Independiente.
W pierwszej lidze Grillo zadebiutował w 21 kolejce sezonu 11 września 1949 roku mając 20 lat. Zagrał w wyjazdowym spotkaniu klubu Independiente z klubem Platense, wygranym przez Independiente 3:2. Swoją pierwszą bramkę w lidze Grillo zdobył dwa i pół miesiąca po swym debiucie - 26 listopada 1949 roku (32 kolejka) podczas meczu Independiente z Chacarita Juniors wygranego przez Independiente 3:2 (po jego bramce Independiente prowadziło już 3:0). W roku 1957 za sumę 3 milionów 300 tysięcy pesos przeszedł do Milanu, przy czym sam obok licznych premii dostał 600 tysięcy. Z Milanem zdobył mistrzostwo Włoch oraz dotarł do finału PEMK. W roku 1960 wrócił do Argentyny i rozpoczął występy w Boca Juniors, w którego barwach grał już do końca swojej piłkarskiej kariery. W lidze argentyńskiej zdobył łącznie 102 bramki w 276 meczach. W reprezentacji Argentyny rozegrał 20 meczów i zdobył 7 bramek (przyczynił się do zwycięstwa w Copa América 1955).
Pomimo bardzo silnej budowy fizycznej Grillo nie grał siłowo, lecz preferował grę techniczną. Nie był zby szybki, ale nadrabiał to znakomitym dryblingiem. Na przestrzeni 2-3 metrów potrafił sobie poradzić nawet z kilkoma obrońcami. Słynnym wydarzeniem była zdobyta przez niego 14 maja 1953 roku bramka w wygranym przez Argentynę 3:1 meczu z Anglią. Grillo wymanewrował obrońców angielskich docierając do linii końcowej boiska i zdobył gola z zerowego kąta.
Literatura |
Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI: Copa America. Historia mistrzostw Ameryki Południowej 1910-1995, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 103
| |||||||
| |||||||
| ||||||||
