Szyba
Szyba – płaska tafla szkła przymocowana do ramy lub uchwytu[1]. Najczęściej umieszczana w oknie bądź w drzwiach.
Spis treści
1 Dawna metoda wytwarzania szyb okiennych
2 Rodzaje szyb
3 Współczesne metody produkcji
4 Zobacz też
5 Przypisy
Dawna metoda wytwarzania szyb okiennych |
Technika wytwarzania cienkich, płaskich szyb okiennych została udoskonalona w XIV wieku we francuskiej Normandii. Rzemieślnicy wydmuchiwali wówczas pojedyncze szyby, zwane gomółkami szklanymi. Wytrawny szklarz był w stanie wydmuchać ok. tuzina szyb dziennie i dlatego w średniowieczu szklane okna były kosztownym luksusem.
Aby wydmuchać szybę, należy najpierw wydmuchać rozgrzane szkło w dużą bańkę za pomocą piszczeli szklarskiej. Następnie bańkę spłaszcza się i przyczepia do końcówki żelaznego pręta o nazwie przylepiak, który rzemieślnik obraca najszybciej, jak potrafi.
Spłaszczona bańka szkła rozkłada się jak wachlarz i tworzy koło o średnicy od 1 do 2 m. Z okrągłych, płaskich tafli szkła, odpowiednio przyciętych, wyrabiano małe okienka, przeznaczone głównie dla kościołów. "Wole oko" w środku koła było najmniej przezroczyste, ale wykorzystywano i te fragmenty, ponieważ szyby były bardzo drogie.
Rodzaje szyb |
Szyby mogą występować w następujących rodzajach[2]:
- szyba zwykła
- szyba ciepłochłonna
- szyba dźwiękochłonna
- szyba bezpieczna
- szyba pancerna
- szyba absorpcyjna
- szyba refleksyjna
Współczesne metody produkcji |
Zobacz też |
- szyba bezpieczna
- szyba pancerna
- szyba wirująca
Szyby jako materiał okładzinowy
Szyba bezpieczna
Szyba panoramiczna
Szyba wirująca
Przypisy |
↑ szyba – Słownik języka polskiego PWN, sjp.pwn.pl [dostęp 2018-11-03] (pol.).
↑ Rodzaje i właściwości szyb, 9 stycznia 2018 .