Komenda Rejonu Uzupełnień Łódź Miasto I




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}







































Komenda Rejonu Uzupełnień
Łódź Miasto I
Powiatowa Komenda Uzupełnień
Łódź Miasto I

Historia

Państwo
 II Rzeczpospolita
Rozformowanie
 1939
Tradycje
Rodowód
 PKU 28 pp
PKU Łódź Miasto
PKU Łódź Miasto I
Dowódcy
Pierwszy
 płk Henryk Koiszewski
Działania zbrojne

kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja
Łódź

Podległość
DOK IV
Skład
 PKU typ I

Komenda Rejonu Uzupełnień Łódź Miasto I (KRU Łódź Miasto I) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].




Spis treści






  • 1 Formowanie i zmiany organizacyjne


  • 2 Obsada personalna


  • 3 Uwagi


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia





Formowanie i zmiany organizacyjne |


W 1917 na terenie Łodzi funkcjonował Główny Urząd Zaciągu[2].
Rozkazem kierownika MSWojsk. nr 144 z 27 listopada 1918 w sprawie organizacji władz zaciągowych powołano do życia między innymi Powiatową Komendę Uzupełnień w Łodzi dla Okręgu Wojskowego VIII obejmującego powiaty: łódzki, brzeziński i łaski[3]. Z chwilą wejścia w życie rozkazu i sformowania nowego PKU, Główny Urząd Zaciągu do Wojska Polskiego zobowiązany był przekazać całość dokumentacji tej PKU na obszarze której znajdował się[4]. Bezpośrednią kontrolę nad PKU sprawowała Okręgowa Komendy Uzupełnień w Łodzi[4].


W czerwcu 1921 roku PKU 28 pp administrowała obszarem miasta Łódź[5].


W listopadzie 1921 roku, po wprowadzeniu podziału kraju na dziesięć okręgów korpusów oraz wprowadzeniu pokojowej organizacji służby poborowej, dotychczasowa PKU 28 pp została przemianowana na Powiatową Komendę Uzupełnień Łódź Miasto i została podporządkowana Dowództwu Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi[6].


W kwietniu 1925 roku PKU Łódź Miasto nadal administrowała obszarem miasta Łódź[7].


Z dniem 1 października 1927 roku na terenie Okręgu Korpusu Nr IV została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Łódź II obejmująca część miasta Łodzi. Równocześnie dotychczasowa PKU Łódź Miasto została przemianowana na PKU Łódź Miasto I[8].


W marcu 1930 roku PKU Łódź Miasto I nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr IV i administrowała częścią miasta Łodzi obejmującą komisariaty Policji Państwowej nr II, III, V, VIII, IX i XI[9]. W grudniu tego roku PKU Łódź Miasto I posiadała skład osobowy typu I[10].


1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Łódź Miasto I została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Łódź Miasto I przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[11], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[12].


Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie[13].



Obsada personalna |


Komendanci


  • płk piech. Henryk Koiszewski (10 I 1919 – 7 I 1920 → komendant PKU 1 pp Leg.[14])

  • ppłk / płk piech. Jerzy Lesiecki (I 1920[14] – II 1928 → dyspozycja dowódcy OK IV[15][16])

  • ppłk art. Stefan Kijasbek (IV 1928[17] – VIII 1929 → dyspozycja dowódcy OK IV[18])

  • ppłk piech. Franciszek Sobolewski (od III 1930[19])

  • mjr piech. Stanisław Henryk Pill (I 1931[20] – 1939)


Obsada personalna PKU w 1923 roku[21]


  • komendant – ppłk piech. Jerzy Lesiecki

  • referent – kpt. piech. Feliks Potakowski

  • referent – urzędnik wojsk. XI rangi Bronisław Jóźwiak

  • oficer instrukcyjny – kpt. piech. Eugeniusz Józef Greszel

  • oficer ewidencyjny I rejonu – por. piech. Bolesław Michał Żułciński

  • oficer ewidencyjny II rejonu – por. rez. zatrz. w sł. czyn. Stanisław Potarzycki (od V 1923[22])



W styczniu 1923 roku na stanowisko oficera ewidencyjnego II rejonu przydzielony został por. piech. Zygmunt Stelnicki z 43 pp[23]. W maju tego roku porucznik Stelnicki przydzielony został do PKU Skierniewice na stanowisko oficera ewidencyjnego na powiat rawski[22].

W grudniu 1923 roku kapitan Greszel został przydzielony do PKU Hrubieszów, a na stanowisko oficera instrukcyjnego przydzielony został por. piech. Kazimierz Dorożyński z PKU Brzeziny w Tomaszowie[24].

W czerwcu 1924 roku porucznik Potarzycki przydzielony został do macierzystego 28 pp, a na stanowisko OE II rejonu przydzielony został por. kanc. Stanisław Żółciński[25].


Obsada personalna PKU w 1924 roku[26]


  • p.o. komendant – ppłk piech. Jerzy Lesiecki

  • referent – kpt. piech. Feliks Potakowski

  • referent – por. kanc. Bronisław Jóźwiak

  • oficer instrukcyjny – kpt. piech. Kazimierz Dorożyński

  • oficer ewidencyjny I rejonu – wakat

  • oficer ewidencyjny II rejonu – por. kanc. Bolesław Michał Żułciński


W kwietniu 1925 roku na stanowisko I referenta przydzielony został kpt. tab. Marian Edmund Brühl z 4 dtab w Łodzi[27].

Obsada personalna w 1926 roku[28]


  • komendant - ppłk piech. Jerzy Lesiecki

  • kierownik I referatu administracji rezerw - wakat

  • kierownik II referatu poborowej - kpt. kanc. Władysław Gałązka

  • referent - por. piech. Marian Jan Tadeusz Niedzielski

  • referent (etat przejściowy) – por. kanc. Józef Giebułtowski


Obsada personalna PKU w 1932 roku[29]


  • komendant – mjr piech. Stanisław Henryk Pill

  • kierownik I referatu administracji rezerw – kpt. piech. Aleksander II Żebrowski

  • kierownik II referatu poborowej – por. kanc. Stefan Józefat Zamojski


Z dniem 1 sierpnia 1932 roku porucznik Zamojski został przydzielony do 28 pp na czteromiesięczną praktykę u płatnika[30]. Po zakończeniu praktyki został przeniesiony do 28 pp na stanowisko płatnika[31], a z dniem 31 sierpnia 1933 roku do Departamentu Intendentury MSWojsk. z równoczesnym przeniesieniem do korpusu oficerów intendentów[32]. Na jego miejsce został przeniesiony z 62 pp kpt. piech. Brunon Aleksander Hegedeusz-Woronicz (legionista, żołnierz Pierwszej Kompanii Kadrowej)[33][34].

Obsada personalna PKU w latach 1933–1935[35][36]


  • komendant – mjr piech. Stanisław Henryk Pill

  • kierownik I referatu – kpt. piech. Aleksander II Żebrowski

  • kierownik II referatu – kpt. piech. Brunon Aleksander Hegedeusz-Woronicz



Z dniem 1 stycznia 1935 roku kapitan Hegedeusz-Woronicz został przydzielony do Ministerstwa Komunikacji celem odbycia sześciomiesięcznej praktyki[37], a z dniem 30 czerwca tego roku przeniesiony do rezerwy[38].

W lipcu 1935 roku kapitan Żebrowski został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy OK IV[39].

W następnym miesiącu do PKU przydzielony został kpt. art. Eugeniusz Ksawery Rudzki z 10 pal[40].


Obsada personalna KRU w marcu 1939 roku[41][a]


  • komendant – mjr piech. Stanisław Henryk Pill

  • kierownik I referatu ewidencji – kpt. adm. (piech.) Józef Bissinger

  • kierownik II referatu uzupełnień – kpt. adm. (tab.) Izasław Ermański



Uwagi |




  1. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939 roku, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939 roku[42].



Przypisy |




  1. ↑ Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.


  2. ↑ Szandrocho 2011 ↓, s. 42.


  3. ↑ Szandrocho 2011 ↓, s. 44 i 46.


  4. ↑ ab Szandrocho 2011 ↓, s. 47.


  5. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 69 z 23 czerwca 1921 roku, zał. nr 2 do pkt 11.


  6. ↑ Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 36.


  7. ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.


  8. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.


  9. ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.


  10. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.


  11. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.


  12. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.


  13. ↑ Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.


  14. ↑ ab Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 24 stycznia 1920 roku, s. 15.


  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 21, 28, przeniesiony w stan spoczynku z dniem 31 lipca 1928 roku.


  16. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 170.


  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 158.


  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 257.


  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.


  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 28.


  21. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 207, 1470, 1559.


  22. ↑ ab Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 19 maja 1923 roku, s. 280.


  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 stycznia 1923 roku, s. 51.


  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 6 grudnia 1923 roku, s. 701.


  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 25 czerwca 1924 roku, s. 402.


  26. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1288, 1339.


  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 5 kwietnia 1925 roku, s. 191.


  28. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 10.


  29. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 518.


  30. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 436.


  31. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 138.


  32. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 184.


  33. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 417.


  34. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 31, sprostowano nazwisko z „Woronicz-Hegedeusz” na „Hegedeusz-Woronicz”.


  35. ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 16, 47, 62.


  36. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 16, 46, 59.


  37. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 275.


  38. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 94.


  39. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 91.


  40. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 99.


  41. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 852.


  42. ↑ Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. VI.



Bibliografia |



  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].

  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.

  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.

  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.

  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.

  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 1935. [dostęp 2016-06-05].

  • Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24 zeszyt 2, dział III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.

  • Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.

  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.

  • Robert Szandrocho: 90 lat terenowych organów administracji wojskowej w Polsce. Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo Naukowe Atla 2, 2011. ISBN 978-83-60732-61-8.




















-

Popular posts from this blog

Арзамасский приборостроительный завод

Image
Акционерное общество «Арзамасский приборостроительный завод имени П. И. Пландина» Тип Акционерное общество Год основания 1957 Основатели Министерство авиационной промышленности СССР Расположение Россия   Россия , Нижегородская область Ключевые фигуры Олег Вениаминович Лавричев (генеральный директор) Отрасль Приборостроение Продукция Продукция для авиационной и космической отраслей, а также гражданского назначения Число работников около 7000 человек Проходная АПЗ Сайт oaoapz.com  Арзамасский приборостроительный завод на Викискладе Акционерное общество «Арзамасский приборостроительный завод имени П. И. Пландина» (сокращённое наименование — АО «АПЗ» ) — предприятие, выпускающее приборы для авиационной и космической отраслей, а также продукцию гражданского назначения. Завод разрабатывает и производит гироскопические приборы, системы управления, бортовые электронно-вычислительные машины, рулевые приводы, контрольно-провер
Read more

Zurdera

Image
«Zurdo» redirige aquí. Para otras acepciones, véase Zurdo (desambiguación). Los zurdos escriben y realizan otras actividades motrices finas con la mano izquierda. Para ello existen herramientas adaptadas, como lápices y tijeras para zurdos. Día de los Zurdos, 13 de agosto de 2002. El Día Internacional de la Zurdera fue instituido por el Club de los Zurdos para celebrar el ser zurdo y concienciar a toda clase de público acerca de las ventajas y desventajas de ser zurdo. La celebración ha crecido con el tiempo y en algunos países como Reino Unido se llevan a cabo diversas actividades lúdicas. Los zurdos son las personas que asimilan tendencia natural o utilizan preferentemente el lado izquierdo de su cuerpo, situación observable en sus extremidades. Es un fenotipo minoritario de la especie humana. Las personas que usan preferentemente la mano derecha son diestras , mientras que las que usan indistintamente las dos manos o piernas son ambidiestras . Índice 1 Demog
Read more

Крыжановский, Сергей Ефимович

Image
В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Крыжановский; Крыжановский, Сергей. Сергей Ефимович Крыжановский Государственный секретарь 20 октября 1911  — 3 апреля 1917 Предшественник А. А. Макаров Преемник нет Рождение 29 августа (10 сентября) 1862 Киев , Российская Империя Смерть 12 января 1935 ( 1935-01-12 ) (72 года) Париж , Франция Отец Ефимий Михайлович Крыжановский Супруга Щербатская Мария Ипполитовна, сестра Ф. И. Щербатского. Образование Санкт-Петербургский университет Награды Орден Св. Анны III ст. (1893) Орден Святого Станислава II ст. (1897) Орден Св. Владимира III ст. (1906) Орден Св. Анны I ст. (1909) Орден «За гражданские заслуги» (Болгария) I ст. (1911) Орден Св. Владимира II ст. (1914) Сергей Ефимович Крыжановский ( 29 августа (10 сентября) 1862, Киев — 12 января 1935, Париж) — русский государственный деятель, юрист. Тайный советник (1907), статс-секретарь его императорского ве
Read more