Strażnica KOP „Bielowce”
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
| Historia | ||
Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1926 | |
| Rozformowanie | 1939 | |
| Tradycje | ||
| Rodowód | Placówka Straży Celnej „Bielowce” | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Bielowce[a] | |
| Formacja | Korpus Ochrony Pogranicza | |
| Podległość | Kompania graniczna KOP „Boryszkowce” Kompania graniczna KOP „Mielnica” | |
Strażnica KOP „Bielowce” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej.
Spis treści
1 Formowanie i zmiany organizacyjne
2 Służba graniczna
3 Uwagi
4 Przypisy
5 Bibliografia
Formowanie i zmiany organizacyjne |
W 1925 roku, w składzie 4 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 14 batalion graniczny. W 1928 roku w skład batalionu wchodziło 12 strażnic[1]. W latach 1928 – 1934 strażnica znajdowała się w 1 kompanii granicznej KOP „Boryszkowce”[2][3][4][5][6], a w 1937, 1938 i 1939 roku w strukturze organizacyjnej 1 kompanii granicznej KOP „Mielnica” funkcjonowała strażnica KOP „Bielowce”[7][8][9][10]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[11].
W 1932 roku obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła szosa długości 16 km i droga polna długości 4 km[8].
Służba graniczna |
Rozmieszczenie batalionu KOP „Borszczów” w 1931
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[12].
Strażnica KOP „Bielowce” w 1932 roku ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 11 kilometrów 400 metrów od słupa granicznego nr 135 do 132, a w 1938 roku pododcinek szerokości 11 kilometrów 640 metrów od słupa granicznego nr 130 do 116 → granicy rumuńskiej[5][8].
Sąsiednie strażnice:
strażnica KOP „Okopy św. Trójcy” ⇔ strażnica KOP „Wołkowce” – 1928[2], 1929[3], 1931[4], 1932[13], 1934[6], 1938[8]
Uwagi |
↑ wieś Bielowce, gmina Okopy św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie
Przypisy |
↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 9/1928.
↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1929.
↑ ab Szkice dyslokacyjne ↓.
↑ abc Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 41/1932.
↑ ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 59/1934.
↑ Szubański 1993 ↓, s. 278.
↑ abcd Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 90/1938.
↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 315.
↑ Szubański 2000 ↓, s. 90.
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 39/1932.
Bibliografia |
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
