Monosacharydy
Monosacharydy, cukry proste – węglowodany nieulegające hydrolizie na mniejsze podjednostki pod wpływem rozcieńczonych kwasów[1]. W ich strukturze występuje od 3 do 7 atomów węgla. Monosacharydy mogą występować w postaci pierścieniowej, jeśli zawierają co najmniej 4 atomy węgla w cząsteczce.
Wszystkie monosacharydy łatwo się krystalizują i są rozpuszczalne w wodzie. Są substancjami bezwonnymi, bezbarwnymi, na ogół charakteryzują się słodkim smakiem, chociaż na przykład β-D-mannoza jest słodko-gorzka.
Można podzielić je ze względu na liczbę atomów węgla:
- 3 – triozy
- 4 – tetrozy
- 5 – pentozy
- 6 – heksozy
- 7 – heptozy
a także ze względu na rodzaj grupy karbonylowej:
ketozy (zawierają grupę ketonową C=O)
aldozy (zawierają grupę aldehydową -CHO).
Monosacharydami są, między innymi, pięciowęglowa ryboza i deoksyryboza oraz sześciowęglowa glukoza, fruktoza, mannoza i galaktoza.
Cukry proste stanowią monomery, z których zbudowane są disacharydy (dwucukry), oligosacharydy i polisacharydy (wielocukry). Przykładowe disacharydy to:
maltoza (glukoza + glukoza)
sacharoza (glukoza + fruktoza)
laktoza (glukoza + galaktoza).
Przypisy |
↑ monosaccharide. W: A Dictionary of Chemistry. John Daintith (red.). Wyd. 6. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 360. ISBN 978-0-19-920463-2.
Kontrola autorytatywna (strukturalna klasa związków chemicznych):
LCCN: sh85086973
GND: 4170482-4
NDL: 00572703
BNCF: 16155
- WorldCat