Michel Legrand

Multi tool use
|
 Michel Legrand (2008)
|
Data i miejsce urodzenia
|
24 lutego 1932 Paryż
|
Data i miejsce śmierci
|
26 stycznia 2019 Paryż
|
Gatunki
|
pop, jazz
|
Zawód
|
kompozytor
|

|
Multimedia w Wikimedia Commons
|
|
Strona internetowa
|
Michel Legrand (ur. 24 lutego 1932 w Paryżu, zm. 26 stycznia 2019 tamże[1]) – francuski kompozytor teatralny i filmowy, dyrygent, aranżer, autor piosenek, pianista i wokalista jazzowy, syn Raymonda Legranda, również dyrygenta i kompozytora.
Życiorys |
Swoją przygodę z filmem rozpoczął w latach 50. XX wieku muzyką do komedii Le Triporteur (1957). Na początku lat 60. zwrócił na siebie uwagę krytyków oprawą do Loli (1961) oraz komedii muzycznej Kobieta jest kobietą (1961). Za piosenkę Les moulins de mon cœur (ang. The Windmills of Your Mind) do Sprawy Thomasa Crowna (1968) – swego pierwszego amerykańskiego filmu – zdobył nagrodę Akademii Filmowej. W latach 70. znalazł się u szczytu swojej kariery.
Skomponował muzykę do ponad 200 filmów, seriali i musicali[2]. Zdobył wiele międzynarodowych nagród – między innymi 13 razy nominowany był do Oscara (zdobył trzy statuetki – obok Sprawy Thomasa Crowna również za muzykę do Lata roku 1942 (1971) i piosenkę do filmu Yentl (1983)), 8 razy do nagrody Grammy (zwyciężył pięciokrotnie)[2], 14 razy do Złotego Globu, ponadto otrzymał nagrody i nominacje do Césara, BAFTY, Emmy i wielu innych. Miłośnikom kina znany jest przede wszystkim z niezapomnianej oprawy muzycznej do filmu Parasolki z Cherbourga (1964) nagrodzonego Złotą Palmą na festiwalu w Cannes. Tworzył również muzykę do seriali animowanych Alberta Barillé z serii Było sobie....
Nagrody i nominacje |

Michel Legrand (z lewej, 2017)
- 1966: Parasolki z Cherbourga, nominacja do Oscara za najlepszą muzykę
- 1969: Panienki z Rochefort, nominacja do Oscara za najlepszą muzykę
- 1969: Sprawa Thomasa Crowna, Oscar za najlepszą piosenkę
- 1969: Sprawa Thomasa Crowna, Złoty Glob za najlepszą piosenkę
- 1970: Sprawa Thomasa Crowna, nominacja do BAFTA za najlepszą muzykę
- 1971: Wichrowe wzgórza, nominacja do Złotego Globu za najlepszą muzykę
- 1972: Le Mans, nominacja do Złotego Globu za najlepszą muzykę
- 1972: Lato roku 1942, Oscar za najlepszą muzykę
- 1972: Lato roku 1942, nominacja do Złotego Globu za najlepszą muzykę
- 1973: Lady śpiewa bluesa, nominacja do Złotego Globu za najlepszą muzykę
- 1974: Breezy, nominacja do Złotego Globu za najlepszą muzykę
- 1974: Breezy, nominacja do Złotego Globu za najlepszą piosenkę
- 1991: Dingo, nominacja Australijskiego Instytutu filmowego za najlepszą muzykę
- 1981: Atlantic City, nominacja do Césara za najlepszą muzyka
- 1981: Znów zakochani, nominacja do Złotego Globu za najlepszą piosenkę
- 1985: Słowa i muzyka, nominacja do Césara za najlepszą muzykę
- 1985: Yentl, Oscar za najlepszą piosenkę
Przypisy |
↑ Zmarł Michel Legrand. Skomponował muzykę m.in. do serialu „Było sobie życie” (pol.). tvp.info. [dostęp 2019-01-26].
↑ ab Nie żyje Michel Legrand, wielki kompozytor kina, jazzu i klasyki. rp.pl. [dostęp 2019-01-26].
Było sobie...
|
Seriale |
- Był sobie człowiek
- Był sobie kosmos
- Było sobie życie
- Były sobie Ameryki
- Były sobie odkrycia
- Byli sobie odkrywcy
- Była sobie Ziemia
|
Twórcy |
Albert Barillé (autor)
Michel Legrand (muzyka)
|
|
Nagroda Akademii Filmowej za najlepszą muzykę
|
1934-1939 |
Louis Silvers (1934)
Max Steiner (1935)
Leo F. Forbstein (1936)
Charles Previn (1937)
Erich Wolfgang Korngold / Alfred Newman (1938)
Herbert Stothart / Richard Hageman, W. Franke Harling, John Leipold i Leo Shuken (1939)
|
1940-1949 |
Leigh Harline, Paul J. Smith, Ned Washington / Alfred Newman (1940)
Bernard Herrmann / Frank Churchill i Oliver Wallace (1941)
Max Steiner / Ray Heindorf i Heinz Roemheld (1942)
Alfred Newman / Ray Heindorf (1943)
Max Steiner / Morris Stoloff i Carmen Dragon (1944)
Miklós Rózsa / Georgie Stoll (1945)
Hugo Friedhofer / Morris Stoloff (1946)
Miklós Rózsa / Alfred Newman (1947)
Brian Easdale / Johnny Green i Roger Edens (1948)
Aaron Copland / Roger Edens i Lennie Hayton (1949)
|
1950-1959 |
Franz Waxman / Adolph Deutsch i Roger Edens (1950)
Franz Waxman / Johnny Green i Saul Chaplin (1951)
Dimitri Tiomkin / Alfred Newman (1952)
Bronisław Kaper / Alfred Newman (1953)
Dimitri Tiomkin / Adolph Deutsch i Saul Chaplin (1954)
Alfred Newman / Robert Russell Bennett, Jay Blackton i Adolph Deutsch (1955)
Victor Young / Alfred Newman i Ken Darby (1956)
Malcolm Arnold (1957)
Dimitri Tiomkin / André Previn (1958)
Miklós Rózsa / André Previn i Ken Darby (1959)
|
1960-1969 |
Ernest Gold / Morris Stoloff i Harry Sukman (1960)
Henry Mancini / Saul Chaplin, Johnny Green, Sid Ramin i Irwin Kostal (1961)
Maurice Jarre / Ray Heindorf (1962)
John Addison / André Previn (1963)
Richard M. Sherman i Robert B. Sherman / André Previn (1964)
Maurice Jarre / Irwin Kostal (1965)
John Barry / Ken Thorne (1966)
Elmer Bernstein / Alfred Newman i Ken Darby (1967)
John Barry / Johnny Green (1968)
Burt Bacharach / Lennie Hayton i Lionel Newman (1969)
|
1970-1979 |
Francis Lai / The Beatles (John Lennon, Paul McCartney, George Harrison i Ringo Starr) (1970)
Michel Legrand / John Williams (1971)
Charlie Chaplin, Raymond Rasch i Larry Russell / Ralph Burns (1972)
Marvin Hamlisch / Marvin Hamlisch (1973)
Nino Rota i Carmine Coppola / Nelson Riddle (1974)
John Williams / Leonard Rosenman (1975)
Jerry Goldsmith / Leonard Rosenman (1976)
John Williams / Jonathan Tunick (1977)
Giorgio Moroder / Joe Renzetti (1978)
Georges Delerue / Ralph Burns (1979)
|
1980-1989 |
Michael Gore (1980)
Vangelis (1981)
John Williams / Henry Mancini i Leslie Bricusse (1982)
Bill Conti / Michel Legrand, Alan Bergman i Marilyn Bergman (1983)
Maurice Jarre / Prince (1984)
John Barry (1985)
Herbie Hancock (1986)
Ryūichi Sakamoto, David Byrne i Su Cong (1987)
Dave Grusin (1988)
Alan Menken (1989)
|
1990-1999 |
John Barry (1990)
Alan Menken (1991)
Alan Menken (1992)
John Williams (1993)
Hans Zimmer (1994)
Luis Bacalov / Alan Menken i Stephen Schwartz (1995)
Gabriel Yared / Rachel Portman (1996)
James Horner / Anne Dudley (1997)
Nicola Piovani / Stephen Warbeck (1998)
John Corigliano (1999)
|
2000-2009 |
Tan Dun (2000)
Howard Shore (2001)
Elliot Goldenthal (2002)
Howard Shore (2003)
Jan A.P. Kaczmarek (2004)
Gustavo Santaolalla (2005)
Gustavo Santaolalla (2006)
Dario Marianelli (2007)
A.R. Rahman (2008)
Michael Giacchino (2009)
|
2010-2019 |
Trent Reznor i Atticus Ross (2010)
Ludovic Bource (2011)
Mychael Danna (2012)
Steven Price (2013)
Alexandre Desplat (2014)
Ennio Morricone (2015)
Justin Hurwitz (2016)
Alexandre Desplat (2017)
|
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0001 2186 7242
VIAF: 152160636
LCCN: n82004250
GND: 130482552
NDL: 00903490
SELIBR: 359478
BnF: 138964967
SUDOC: 028909518
NLA: 35764869
NKC: xx0012364
BNE: XX1087340
NTA: 070759723
BIBSYS: 99022405
CiNii: DA12065783
- WorldCat
Z5P,BiCz7tUm LH64OlPC3fj cmBVcv4ml,8j hMYJh8WKeP,eCMHcKX16,Xh 50,Yhpv,muvrjX
Popular posts from this blog
季節による積雪の変化 冬 (ふゆ)は、四季の一つであり、一年の中で最も寒い期間・季節を指す。二十四節気や旧暦のように、一年中で最も太陽の高度が低く夜が長い期間を指すこともある。 北半球では冬至後の1月-2月頃に気温が低いことが多く、南半球では夏至後の7月‐8月頃にあたる。 日本の気象庁では一日の日最低気温が0℃以下の日を 冬日 (ふゆび)、また、日最高気温が0℃以下の日を 真冬日 (まふゆび)と呼んでいる。このような日は1月を中心に前後の毎年12月から翌年3月頃にかけて発生するから(ただし、年や地域によっては、11月・4月でも生じる場合もある)、この時期のあたりが冬の範囲に入る。 冬が特別・特有とされる物(特に収穫物)に付いては旬#冬を参照。 目次 1 定義 2 気候 3 生物 3.1 植物 3.2 動物 4 冬の行事 5 天文・自然 6 比喩的な用法 7 冬を題材にした作品 7.1 文学 7.2 音楽 7.2.1 クラシック 7.2.2 童謡 7.2.3 ポピュラー系 8 関連項目 定義 地球と太陽の光の模式図。この図では北半球が冬となる。 北半球が冬のときは南半球は太陽高度が高くなるため夏となり、南半球が冬のときは同様に北半球は夏となる。 社会通念・気象学では1月・2月・12月。たとえば「暖冬」「厳冬」などはこの3か月の平均気温で判断する。 寒候年・1年間の間で1月、2月、12月とすると1シーズンとしての冬を評価できない。そのため1月、2月を含む年をそのシーズンで括る。たとえば、「2009年の冬」といった場合、2008年の12月、2009年の1月、2月である。また、「2008/2009年冬」という書き方をする。初雪・終雪の日など11月以前、3月以降になることのあるようなものもこの定義による。 二十四節気に基づく節切りでは立冬から立春の前日まで。 旧暦による月切りでは十月・十一月・十二月。上に近いが、最大半月ずれる。 年度では1月・2月・3月。英語ではこの3か月をwinter quarterと呼ぶ。 天文学上は冬至から春分まで。ここでの「冬至」「春...
Questa voce o sezione sull'argomento finanza aziendale non cita le fonti necessarie o quelle presenti sono insufficienti . Puoi migliorare questa voce aggiungendo citazioni da fonti attendibili secondo le linee guida sull'uso delle fonti. Questa voce sull'argomento finanza aziendale è solo un abbozzo . Contribuisci a migliorarla secondo le convenzioni di Wikipedia. In economia aziendale il fatturato (detto anche volume d'affari ), secondo la corretta tecnica ragioneristico-tributaria, è la somma dei ricavi delle vendite [1] e/o delle prestazioni di servizi nonché degli altri ricavi e proventi ordinari di un'azienda registrati ai fini IVA per cui, quindi, è stata emessa fattura. I concetti, infatti, si ritrovano essenzialmente in ambito IVA. In un'accezione non tecnica e meramente corrente nel commercio, viene considerato volgarmente come la somma dei ricavi dell'impresa [2] . In realtà, il concetto di fatturato deriva diretta...
浄心駅 浄心駅5番出口(2010年3月) じょうしん Joshin ◄ T03 庄内通 (1.4km) (0.8km) 浅間町 T05 ► 所在地 名古屋市西区城西四丁目3208 愛知県の地図を表示 名古屋市の地図を表示 北緯35度11分32秒 東経136度53分27秒 駅番号 ○ T04 所属事業者 名古屋市交通局 (名古屋市営地下鉄) 所属路線 鶴舞線 [1] キロ程 4.1km(上小田井起点) 駅構造 地下駅 ホーム 2面2線 乗車人員 -統計年度- 7,116人/日(降車客含まず) -2017年- 開業年月日 1981年(昭和56年)11月27日 [1] テンプレートを表示 浄心駅 (じょうしんえき)は、愛知県名古屋市西区城西4丁目にある、名古屋市営地下鉄鶴舞線の駅である。駅番号は T04 。 運行上の拠点であり乗務員の交代が当駅で行われる他、上り最終電車のみ当駅止まりとなる(翌朝当駅から上小田井駅へ回送し、上小田井駅発の列車となる)。かつては日中にも当駅起終点の列車が1往復設定されていた。 目次 1 歴史 2 駅構造 2.1 のりば 3 駅周辺 4 バス路線 5 隣の駅 6 脚注 7 関連項目 8 外部リンク 歴史 1981年(昭和56年)11月27日 - 当駅 - 伏見間の延伸に際し開業 [1] 。 1984年(昭和59年)9月6日 - 庄内緑地公園 - 当駅間の開業に伴い途中駅となる [1] 。 駅構造 浄心駅ホーム 相対式ホーム2面2線を有する地下駅。1番ホームには東改札口、2番ホームには西改札口がそれぞれあり、両ホームは線路の下を通る連絡通路でつながっている。改札外では東西それぞれのコンコースをつなぐ通路は無く、分断されている。 1番又は2番出入り口から入り階段を降りると1番ホーム(赤池・豊田市方面)にしか行けず、4~6番出入り口から入り階段を降りると2番ホーム(上小田井・犬山方面)にしか行くことができない。 よって、例えば2番ホームで降りて...