Czortków
| |||||
Panorama miasta | |||||
| |||||
Państwo | Ukraina | ||||
Obwód | tarnopolski | ||||
Prawa miejskie | 1522 | ||||
Powierzchnia | 30 km² | ||||
Populacja (2012) • liczba ludności • gęstość | 29 500 983 os./km² | ||||
Nr kierunkowy | +380-3552 | ||||
Kod pocztowy | 48500, 48505 | ||||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego Czortków | |||||
Położenie na mapie Ukrainy Czortków | |||||
49°00′N 25°46′E/49,000000 25,766667 | |||||
Strona internetowa | |||||
Portal Ukraina |
Czortków[1][2] (ukr. Чортків) – miasto wydzielone z rejonu na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, siedziba rejonu czortkowskiego, do 1939 (formalnie do 1945[3]) w Polsce, siedziba powiatu czortkowskiego województwa tarnopolskiego.
Czortków leży nad Seretem.
Mały przemysł spożywczy i odzieżowy.
Spis treści
1 Historia
2 Zabytki
3 Demografia
4 Religia
5 Sport
6 Ludzie związani z miastem
7 Ciekawostki
8 Współpraca zagraniczna
9 Pobliskie miejscowości
10 Przypisy
11 Bibliografia
12 Linki zewnętrzne
Historia |
- w 1494, 1534, 1594 i 1640 najazdy tatarskie
- w 1522 lokował miasto Jerzy Czortkowski herbu Korab jako miasto prywatne, a prawa magdeburskie nadał Zygmunt I Stary. Kolejnymi właścicielami były rodziny Golskich, Potockich, Wróblewskich, Sadowskich,
- 1578 r. miasto kupił Jan Sieniawski herbu Leliwa[potrzebny przypis],
- 1597 r. miasto kupił przyszły wojewoda ruski Stanisław Golski herbu Rola,
- 1610 r. na prośbę właściciela w mieście zamieszkują dominikanie,
- 1612 r. po śmierci brata miasto staje się własnością Jana Golskiego,
- 1616 r. Zofia z Zamiechowa – wdowa po Janie Golskim sprzedała miasto Stefanowi Potockiemu[potrzebny przypis],
- 1637 r. pożar niszczy miasto,
- 1672-1699 w granicach Imperium Osmańskiego w konsekwencji traktatu buczackiego między Turcją a Rzecząpospolitą,
- 1699-1772 – ponownie w Rzeczypospolitej,
- od 1772 w wyniku I rozbioru Polski został zagarnięty przez Monarchię Habsburgów, do listopada 1918 kolejno w Cesarstwie Austriackim (1801-1809), Imperium Rosyjskim (1809-1815), ponownie w Cesarstwie Austrii (1815-1867), następnie od 1867 do 1 listopada 1918 w Austro-Węgrzech, w autonomicznym kraju koronnym Przedlitawii – Galicji
- 1906 – ustanowienie wodociągów miejskich (za burmistrza Ludwika Nossa, projektant inż. Marceli Maślanka)[4]
- 1907 – założono Prywatne Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie
- 1908-1912 – budowa siedziby Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” ze składek miejscowych Polaków i przy wsparciu ówczesnego burmistrza Czortkowa – Ludwika Nossa,
- 1 listopada 1918 – 15 lipca 1919 pod administracją Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej
- 6 czerwca 1919 r. Wojsko Polskie pod dowództwem płk. Władysława Sikorskiego zajęło miasto. 8 czerwca zostało zajęte przez Ukraińską Armię Halicką w trakcie ofensywy czortkowskiej w wojnie polsko-ukraińskiej. Oddziały polskie pod dowództwem gen. Lucjana Żeligowskiego wkroczyły ponownie do miasta 15 lipca 1919,
- Od 15 lipca 1919 do 16 sierpnia 1945 w granicach II Rzeczypospolitej (14 marca 1923 przynależność miasta do Polski została uznana przez Radę Ambasadorów), siedziba powiatu czortkowskiego województwa tarnopolskiego. W Czortkowie znajdowało się również dowództwo Brygady KOP „Podole”, batalion KOP „Czortków” i placówka wywiadowcza KOP nr 9.
- 20 lipca-15 września 1920 roku w czasie wojny polsko-bolszewickiej miasto okupowała Armia Czerwona
- 1928 – upaństwowiono miejscowe gimnazjum, przemianowany na Państwowe Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie
- 1925 – z inicjatywy Jana Chodziki powstała płyta nieznanego żołnierza,
- 1930 – powstaje nowy gmach magistratu,
- 1931 - według drugiego spisu powszechnego w 1931 Czortków zamieszkiwało 19 038 osób, z czego 10 504 stanowili Polacy, 4860 Żydzi, a 3633 Ukraińcy[5].
- od 17 września 1939 do 5 lipca 1941 pod okupacją ZSRR w konsekwencji agresji ZSRR na Polskę i paktu Ribbentrop-Mołotow. 1 listopada 1939 jednostronnie anektowany przez ZSRR. Od 6 lipca 1941 do 23 marca 1944 pod okupacją III Rzeszy w konsekwencji ataku Niemiec na ZSRR, od 23 marca 1944 do 16 sierpnia 1945 ponownie pod okupacją sowiecką.
- 1940-1941 aresztowania przez NKWD i deportacje Polaków na Syberię i do Kazachstanu
- 1940-1941 aresztowania przez NKWD i deportacje Polaków na Syberię i do Kazachstanu
- 1940 21/22 stycznia – powstanie czortkowskie; pierwszy na okupowanym terytorium Polski powstańczy zryw podczas II wojny światowej, krwawo stłumione przez NKWD
- 1940 21/22 stycznia – powstanie czortkowskie; pierwszy na okupowanym terytorium Polski powstańczy zryw podczas II wojny światowej, krwawo stłumione przez NKWD
- 1941, czerwiec – po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej NKWD przystąpiło do likwidacji miejscowego więzienia. Od 100 do 200 więźniów zamordowano na miejscu, a ponad tysiąc wywieziono z miasta. Z tej liczby ok. 300–350 osób w nieludzkich warunkach przewieziono koleją do Gorkiego, a około 700–800 pognano pieszo do Humania, gdzie zostali wymordowani 20 lipca 1941 roku[6].
- 1941, 1/2 lipca w nocy NKWD morduje 8 dominikanów (Anatola Znamirowskiego, Andrzeja Bojakowskiego, Jacka Misiutę, Justyna Spyrłaka, Hieronima Longawę, Reginalda Czerwonka, Metodego Iwanuszczowa i Józefa Wincentowicza), w ich siedzibach w mieście i poza miastem, nad przepływającym w pobliżu Seretem,
- 1941, 6 lipca – pogrom Żydów.
- 1941, getto w Czortkowie i 1941-1942 zagłada Żydów,
- 1944, 23 marca – wkroczenie Armii Czerwonej. Tymczasowe ulokowanie do 1947 roku w mieście władz obwodu tarnopolskiego,
- 1945, 16 sierpnia – wcielenie do ZSRR. Po konferencji jałtańskiej (4–11 lutego 1945), wyłoniony w konsekwencji jej ustaleń Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej podpisał 16 sierpnia 1945 umowę z ZSRR, uznając nieco zmodyfikowaną linię Curzona za wschodnią granicę Polski, w oparciu o porozumienie o granicy zawarte pomiędzy PKWN i rządem ZSRR 27 lipca 1944. W konsekwencji umowy Czortków wraz z województwem tarnopolskim włączono do Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej
- 1946 – przymusowe wysiedlenie Polaków,
- 1945-1991 w granicach ZSRR
- od 1991 w granicach Ukrainy
Zabytki |
- Ruiny zamku w Czortkowie, dokładnie w Wygnance z początku XVII wieku.
- dominikański kościół pw. św. Stanisława. Pierwszy kościół wybudowano wraz z klasztorem oo. dominikanów w 1619 r. Jego fundatorem był Stanisław Golski, który po śmierci został pochowany w krypcie kościoła. Świątynię odwiedzali polscy królowie, m.in. Jan Kazimierz czy Jan III Sobieski. Obecny kościół został wybudowany w 1918 r., w stylu gotyku nadwiślańskiego, według projektu polskiego architekta Jana Sas-Zubrzyckiego, autorami figur świętych byli Czesław Stowp i Damian Stankiewicz. W 1941 roku Sowieci uciekając na wschód podpalili kościół i klasztor, rujnując budowlę. Po zakończeniu II wojny światowej i wyjeździe Polaków z tutejszych ziem władza sowiecka zamknęła kościół i urządziła w nim magazyn nawozów sztucznych, a znajdujące się w nim cenne organy drezdeńskie zostały zniszczone. Ojcom dominikanom kościół został oddany w stanie ruiny w roku 1989. Pierwszym proboszczem został pochodzący z Czortkowa o. Reginald Wiśniewski. W kościele do końca II wojny światowej znajdował się uważany za cudowny obraz Matki Boskiej Czortkowskiej. Od zniszczenia uchronili go byli polscy parafianie, którzy po przymusowym wysiedleniu przewieźli obraz w nowe granice Polski, a w latach 80. XX wieku złożyli w warszawskim kościele pw. św. Jacka, gdzie znajduje się po dziś dzień. Obecnie w czortkowskim kościele znajduje się koronowana kopia obrazu;
- cerkiew greckokatolicka pw. Wniebowstąpienia z XVI w., podobnie jak zamek, w dawnej wsi Wygnanka z dzwonnicą z XVII wieku;
- cerkiew Zaśnięcia (uspieńska)[7]
- cerkiew Św. Pokrowy (dawna cerkiew greckokatolicka, obecnie cerkiew prawosławna, UAKP) z początku XX w., podobnie jak zamek, w dawnej wsi Wygnanka[8];
- stary ratusz miejski z czworokątną oryginalną wieżą wybudowaną w latach 1905-1908, prace nad budową ratusza ostatecznie zakończono w 1924 roku. Na wieży znajduje się zegar wykonany na polecenie polskich władz samorządowych w Szwajcarii (w Bernie) w firmie „Aoasta”;
- nowy ratusz miejski
- stary katolicki (polski) cmentarz z licznymi nagrobkami (zachowany, lecz w znacznym stopniu zdewastowany), mauzoleum i katakumby polskich ofiar egzekucji ukraińskich z lat 1918-1919. Spoczywają tam prochy polskich obrońców Czortkowa z okresu walk polsko-ukraińskich, m.in. młodzi Polacy 16-, 17-letni gimnazjaliści.
- nowa synagoga z XX w. w stylu mauretańskiego neogotyku.
- pomniki, muzea
- współczesny pomnik Tarasa Szewczenki i muzeum
- współczesny pomnik Petra Chamczuka
- rejonowe muzeum krajoznawcze
Demografia |
- 1901 – 4551 mieszkańców, w tym 427 rzymokatolików, 889 grekokatolików, 2209 izraelitów, 1 ormianin, 2 ewangel[9].
- 1921 – 5191 mieszkańców
- 1931 – 19 000 mieszkańców, w tym 46,4% Polaków, 22,8% Ukraińców, 30% Żydów
- 1959 – 60% Ukraińców, 25% Rosjan, 3% Polaków, 2% Żydów
- 1991 – 28 000 mieszkańców
- 2001 – 29 075 mieszkańców, 90% Ukraińców
- 2012 – 29 500 mieszkańców[10]
W przeszłości miasto było głównie zamieszkane przez Polaków, Rusinów – następnie Ukraińców oraz Żydów (w 1941 na skutek wydarzeń wojennych ludność żydowska wzrosła do ok. 8 tys., tworząc liczący się w ich środowisku ośrodek chasydzki skupiony wokół potomków cadyka Dawida Mojżesza (zm. 1900). Obecnie miasto jest zamieszkane głównie przez Ukraińców oraz przez – niegdyś całkowicie nieobecną – mniejszość rosyjską, osiedloną w czasach radzieckich.
Religia |
Czortków jest siedzibą greckokatolickiej Eparchii buczackiej. W mieście znajduje się katedralny sobór pw. Zwierzchnich Apostołów Piotra i Pawła.
Sport |
W czasach II RP siedzibę miał tu klub piłkarski Czortkowia Czortków.
Ludzie związani z miastem |
Stanisław Basiński – polski nauczyciel, dyrektor miejscowego gimnazjum
Sasza Blonder – polski malarz
Artur Cielecki-Zaremba – polityk, poseł, działacz społeczny
Ewa Cieszyńska – polska architekt
Wacław Czerwiński – polski konstruktor lotniczy, pilot, jeden z prekursorów polskiego szybownictwa
Jerzy Czortkowski – założyciel Czortkowa
Karl Emil Franzos (1848-1904) – austriacki nowelista
Stanisław Golski – fundator kościoła i klasztoru oo. Dominikanów
Cwi Hirsch Horowitz – rabin Czortkowa, oraz jego synowie:
Samuel Szmelke Horowic (1726-1778) – rabin Nikolsburga
Pinchas Horowitz (1731-1805) – rabin Frankfurtu, dynastia cadyków czortkowskich
Jerzy Janicki (1928-2007) – polski pisarz, dziennikarz i scenarzysta, urodzony w Czortkowie
Edward Kmiecik (ur. 1928) – polski malarz, artysta plastyk, urodzony w Czortkowie- Jan Kot (1906 – 1992) nauczyciel gimnazjalny, oficer Wojska Polskiego, działacz konspiracyjny i niepodległościowy (członek II Zarządu WiN), więzień polityczny PRL, wybitny sportowiec, urodzony w Czortkowie
Stanisław Matuszewski – polski nauczyciel[11], dyrektor Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie[12][13]
Stanisław Michałowski – notariusz, burmistrz Czortkowa w II RP
Ludwik Noss – burmistrz Czortkowa, honorowy obywatel miasta z 1896[14]
Ireneusz Opacki (1933-2005) – polski literaturoznawca, prof. zw. dr hab., związany z Uniwersytetem Śląskim, twórca i kierownik Zakładu Teorii Literatury, urodzony w Czortkowie
Antoni Ostaszewski (1816–1883) - lekarz, doktor medycyny praktykujący w Czortkowie
Jerzy Przystawa (ur. 1939) – polski naukowiec, fizyk, profesor dr hab., specjalista kwantowej teorii ciała stałego, urodzony w Czortkowie
Alfred Trawiński – polski lekarz weterynarii, major Wojska Polskiego II RP, bakteriolog, profesor Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, urodzony w Czortkowie
Tadeusz Ważewski (1896-1972) – polski naukowiec, matematyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, specjalista równań różniczkowych, urodzony w Wygnance
Ciekawostki |
Cudowny obraz Matki Boskiej Różańcowej, ofiarowany przez króla Polski Jana Kazimierza dominikanom z Czortkowa, znajduje się obecnie w
kościele Św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie, gdzie został przywieziony przez polskich parafian wypędzonych ze swojego miasta po 1945 roku.
Współpraca zagraniczna |
Miasto | Kraj | Data podpisania umowy |
---|---|---|
Leżajsk | Polska | ??? |
Dobrodzień | Polska | 26.06.2004 |
gmina Dobrodzień | Polska | 26.06.2004 |
Zawadzkie | Polska | ??? |
Pobliskie miejscowości |
Tarnopol, 75 km, pn.
Buczacz, 30 km, zach.
Budzanów, 25 km, pn
Kolędziany, 15 km, płd.-wsch.
Trembowla, 40 km, pn.
Przypisy |
↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dnia 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 15: Województwo tarnopolskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1923, s. 8.
↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 1937 r. o ustaleniu urzędowych nazw miast (M.P. z 1937 r. nr 69, poz. 104).
↑ Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. nr 2, poz. 5).
↑ Wodociągi miejskie w Czortkowie. „Nowości Illustrowane”. Nr 6, s. 6, 10 lutego 1906.
↑ Główny Urząd Statystyczny, Statystyka Polski, Seria C, z.78 Drugi powszechny spis ludności z 9.XII.1931 Województwo tarnopolskie, tabela 12 s. 33 wersja elektroniczna. Statystyka wyznań wykazuje 8829 osób wyznania rzymskokatolickiego, 5732 mojżeszowego i 4327 greckokatolickiego, tamże tabela 11.
↑ Zbrodnicza ewakuacja więzień i aresztów NKWD na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej w czerwcu – lipcu 1941 roku. Materiały z sesji naukowej w 55. rocznicę ewakuacji więźniów NKWD w głąb ZSRR, Łódź 10 czerwca 1996 r. Warszawa: GKBZPNP-IPN, 1997, s. 62–64 i 133–134. ISBN 83-903356-6-2.
↑ Карти Google
↑ cerkiew Św. Pokrowy na mapie google
↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: drukarnia Władysława Łozińskiego, 1901, s. 359.
↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Київ: Державний комітет статистики України, 2013, s. 96.
↑ Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 45.
↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Juljusza Słowackiego w Czortkowie za rok szkolny 1927-1928. Czortków, 1928, s. 12, 42.
↑ Arie Wolf. Pan Dyrektor Matuszewski - pamięci wybitnego pedagoga - polonisty.
↑ Kronika. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 264 z 11 listopada 1896.
Bibliografia |
Jan K. Ostrowski, Kościoł p.w. Św. Stanisława biskupa i męczennika oraz klasztor dominikanów w Czortkowie [w] Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego, Kraków : Antykwa, drukarnia Skleniarz, 2009, t. 17, 508 s., 806 il. seria: Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I. ISBN 978-83-89273-71-0.
Linki zewnętrzne |
Czortków w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.- Rzeczpospolita Wirtualna
- Zdjęcia stare z Czortkowa na CBN Polona
- Zdjęcia z Czortkowa
- Polskie Radio – Czortków, historia
- Reportaż na portalu Kresy.pl
Cmentarz w Czortkowie na wortalu cmentarze24.pl
Historia Żydów w Czortkowie na portalu Wirtualny Sztetl
|
|