Jfyhkgu

Budzanów
Zamek
Herb Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	tarnopolski
Rejon	trembowelski
Prawa miejskie	1549
Powierzchnia	4,702 km²
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość	1.634 347,51 os./km²
Nr kierunkowy	+380 3551
Kod pocztowy	48154
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego Budzanów
Położenie na mapie Ukrainy Budzanów
49°09′50″N 25°42′20″E/49,163889 25,705556
Hasło w Wikisłowniku
Portal Ukraina

Budzanów (ukr.: Буданів, Budaniw, ros.: Буданов, Budanow) – wieś w rejonie trembowelskim obwodu tarnopolskiego Ukrainy, leżąca nad rzeką Seret w czworoboku pomiędzy Czortkowem, Buczaczem, Trembowlą a Kopyczyńcami. Ludność: 1 634 osoby (2005).

Historia |

W 1549 r. król Polski Zygmunt II August nadał miejscowości magdeburskie prawa miejskie. Miasto w dawnym województwie ruskim Rzeczypospolitej założył Jakub Budzanowski.

W XIX w. posiadała prawa miejskie w powiecie czortkowskim, i była zamieszkana przez 4 661 osób (rzymscy katolicy 1 100, greko-katolicy 1 674, żydzi 1 887). Ważniejszymi obiektami były: klasztor, szpital, szkoła. Właścicielem większej posiadłości w drugiej połowie XIX w. był Władysław hr. Baworowski. Jego syn Jerzy był posłem.

Podczas okupacji pozbawiony praw miejskich i włączony do nowej wiejskiej gminy Budzanów^[1].

Zabytki |

• 
  zamek – pierwszy drewniany zamek na wzgórzu zbudował Jakub Budzanowski. Został on zniszczony podczas najazdów tatarskich^[2]. Czworoboczne murowane założenie z czterema kolistymi bastejami w narożach zbudowano na początku XVII wieku na polecenie Jana oraz Marcina Chodorowskich^[2]. Do zamku prowadziła brama przez budynek bramny w narożniku północno-zachodnim i furta od strony miasta. W 1631 r. zamek przeszedł w ręce Aleksandra Sieneńskiego, a potem w ręce rodziny Lewoczyńskich. Kozacy zdobyli i zniszczyli zamek podczas buntów w latach 1648 i 1651^[2]. Przeprowadzona w 1661 r. lustracja stwierdza, że stropy i dach pogniły i opadły, ściany i baszty popękały w wielu miejscach, okna potłuczone, piece rozwalone, stajnia zrujnowana a most i ganki strzelnicze zgniły^[2]. Obiekt odbudował Tomasz Łużecki. Ponownie zdobyły i częściowo zniszczyły zamek wojska tureckie w latach 1672 i 1675. Prawie sto lat później bo w 1765 r. postanowiono odremontować stojące wieże^[2]. Od 1817 r. na mocy darowizny był własnością proboszcza, dlatego skrzydło zachodnie przebudowano na kościół z prezbiterium w miejscu bastei od południa. Skrzydło południowe zamieniono na plebanię. W 1846 r. ksiądz Kulczycki w jednym ze skrzydeł zbudował budynek klasztoru sióstr Miłosierdzia ze szpitalem. Zamek został zniszczony w czasie I wojny światowej. W nocy z 21/22 marca 1944 roku bojówka UPA zaatakował polskich cywili, którzy schronili się w zamku. Atak odparto dzięki samoobronie, jednak zginęło 7 mieszkańców Budzanowa, a Ukraińcy spalili 90 domów^[3]. Po 1945 r. klasztor i kościół zamieniono na szpital usuwając zdobienia i wprowadzając betonowe stropy. Z zamku do dzisiaj zachowały się dwie basteje i wschodni odcinek murów.


• kościół parafialny pw. św. Krzyża z 1765 roku powstały poprzez przebudowę jednego ze skrzydeł zamku. Prezbiterium to dawna baszta zamkowa. Wnętrze nie zachowało się, poza czterema cennymi rzeźbami z 1760 roku dłuta Jana Jerzego Pinsla. Kościół zwrócono wiernym w latach 90. XX wieku.


• cerkiew św. Jerzego z końca XVIII wieku w stylu barokowym


• kamieniczki z przełomu XIX/XX wieku


• cmentarz żydowski


• w odległości 4 km na zachód od Budzanowa we wsi Wierzbowiec znajduje się kościół św. Stanisława z początku XX wieku (zdewastowany). W dniu 18/19 marca 1944 roku w wyniku napadu UPA zamordowano w niej 56 Polaków.

Ludzie urodzeni w Budzanowie |

• 
  Maria Bojarska – polska filolog i pedagog,


• 
  Konstanty Markiewicz – polski specjalista chorób wewnętrznych, prof. zw. dr hab.^[4],


• 
  Soma Morgenstern – austriacki pisarz i dziennikarz żydowskiego pochodzenia,


• 
  Jan Radziwoński – polski lekarz-internistą i okulistą, pionier sztucznego wylęgu ryb w Polsce, kolekcjoner, filantrop, domowy lekarz rodziny Potockich w Krzeszowicach^[5].


• 
  Lee Strasberg - amerykański reżyser i aktor żydowskiego pochodzenia.

Zobacz też |

• Bodzanów

Przypisy |

Literatura |

• 
  Andrzej Betlej. Rzeźby Jana Jerzego Pinsla i jego kręgu z kościoła parafialnego w Budzanowie. „Biuletyn Historii Sztuki”. R. 57. 3/4, s. 343–352, 1995.


• 
  Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 1. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze 1899, s. 321.


• 
  Kinga Blaschke: Kościół parafialny p.w. Podniesienia Krzyża w Budzanowie. [W:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I : Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. Kraków : Antykwa, drukarnia Skleniarz, 2009, 508 s., 806 il., s. 33. ​ISBN 978-83-89273-71-0​.

Linki zewnętrzne |

• 
  Budzanów w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.


• 
  Historia Żydów w Budzanowie na portalu Wirtualny Sztetl


• zamek w Budzanowie


• Bydaniv Castle