Strażnica KOP „Postołówka”




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}































Strażnica KOP „Postołówka”

Historia

Państwo

 II Rzeczpospolita
Sformowanie

1926
Rozformowanie

1939
Organizacja
Dyslokacja
Postołówka[a]

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza
Podległość

Kompania graniczna KOP „Kałaharówka”
Kompania graniczna KOP „Postołówka”



Rozmieszczenie batalionu KOP „Skałat” w 1931


Kompania KOP Kałaharówka w 1934.png

Kompania KOP Postołówka w 1939.png

Strażnica KOP „Postołówka” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.




Spis treści






  • 1 Formowanie i zmiany organizacyjne


  • 2 Służba graniczna


  • 3 Uwagi


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia





Formowanie i zmiany organizacyjne |


W 1925 roku, w składzie 4 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 13 batalion graniczny. W 1928 roku w skład batalionu wchodziło 13 strażnic[1]. W latach 1928 – 1934 strażnica „Postołówka” znajdowała się w 1 kompanii granicznej KOP „Kałaharówka”[2][3][4][5][6], a w 1938 roku w strukturze organizacyjnej 3 kompanii granicznej KOP „Postołówka”[7][8]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[9].


W 1932 roku obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 7.2 km[7].



 Osobny artykuł: strażnica KOP.


Służba graniczna |


Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[10].


Strażnica KOP „Postołówka” w 1932 roku ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 4 kilometrów 800 metrów od słupa granicznego nr 1997 do 2006[5], a w 1938 roku pododcinek szerokości 6 kilometrów 400 metrów od słupa granicznego nr 1998 do 2009[7].


Sąsiednie strażnice:




  • strażnica KOP „Kręciłów” ⇔ strażnica KOP „Dziewicz” – 1928[2], 1929[3], 1931[4], 1932[5], 1934[6]


  • strażnica KOP „Kręciłów” ⇔ strażnica KOP „Trybuchowce” – 1938[7]



Uwagi |




  1. wieś Postołówka, gmina Horodnica, powiat kopyczyniecki, województwo tarnopolskie



Przypisy |




  1. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.


  2. ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 9/1928.


  3. ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1929.


  4. ab Szkice dyslokacyjne ↓.


  5. abcd Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 39/1932.


  6. ab Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 59/1934.


  7. abcd Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 90/1938.


  8. Szubański 2000 ↓, s. 90.


  9. Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.


  10. Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.



Bibliografia |



  • Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].

  • Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.

  • Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.

  • Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.


  • Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 


  • Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281. 

  • Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.

  • Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z 1928, 1934, 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.





Popular posts from this blog

浄心駅

カンタス航空