Jfyhkgu

; ;	; Komisariat Straży Celnej „Sianki”;
	; Komisariat Straży Celnej „Sianki”;
	Historia;
; Państwo;	; II Rzeczpospolita;
Sformowanie;	; 1921;
Rozformowanie;	; 1928;
	Tradycje;
Kontynuacja;	; Komisariat Straży Granicznej „Sianki”;
	Organizacja;
Dyslokacja;	; Sianki;
	;
Formacja;	; Straż Celna;
Podległość;	; Inspektorat SC „Sambor”;

.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}

Granica polsko-czeska. Punkt przejściowy. (zdjęcie późniejsze)

Rozmieszczenie placówek SC Komisariatu Sianki w 1926 r.

Komisariat Straży Celnej „Sianki” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej w latach 1921–1928.

Spis treści

1 Formowanie i zmiany organizacyjne

2 Służba graniczna

3 Funkcjonariusze komisariatu

4 Struktura organizacyjna

5 Uwagi

6 Przypisy

7 Bibliografia

Formowanie i zmiany organizacyjne |

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną^[1]. Jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych^[2]. W lipcu i grudniu 1921 roku w Siankach stacjonował sztab 2 i 3 kompanii 12 batalionu celnego^[3]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku^[4]. Komisariat Straży Celnej „Sianki”, wraz ze swoimi placówkami granicznymi, wszedł w podporządkowanie Inspektoratu Straży Celnej „Sambor”^[5].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej^[6]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku w jej miejsce powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną^[7].
Rozkazem nr 5 z 16 maja 1928 roku w sprawie organizacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski powołał komisariat Straży Granicznej „Wysocko Niżne”, który przejął ochronę granicy od rozwiązywanego komisariatu Straży Celnej^[8].

Osobny artykuł: komisariat Straży Granicznej „Sianki”.

Służba graniczna |

Sąsiednie komisariaty

komisariat Straży Celnej „Wetlina” ⇔ komisariat Straży Celnej „Karlsdorf” − 1926

Funkcjonariusze komisariatu |

Kierownicy komisariatu

komisarz Antoni Żurkowski

podkomisarz Witalis Brzeski^[a]

Obsada personalna w 1926^[10]:

kierownik komisariatu – komisarz Antoni Żurkowski

pomocnik kierownika komisariatu – starszy przodownik Tadeusz Janów (18)

Struktura organizacyjna |

Organizacja komisariatu w 1926 roku^[5]:

komenda – Sianki

placówka Straży Celnej „Libuchora”

placówka Straży Celnej „Hnyła”

placówka Straży Celnej „Sianki”

placówka Straży Celnej „Beniowa”

Uwagi |

↑ Witalis Brzeski – w I wojnie światowej walczył w armii rosyjskiej w stopniu chorążego w 89 rezerwowym pułku piechoty. W 1917 wstąpił do Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego i zorganizował koło żołnierzy polskich w Szuji. W grudniu 1917 zbiegł z armii rosyjskiej i wstąpił do III Korpusu Polskiego. Po rozwiązaniu Korpusu przez Austriaków prowadził działalność konspiracyjną na terenie Kijowa. Po zajęciu Kijowa przez bolszewików został aresztowany i osadzony w Białej Cerkwi. Uciekł z więzienia, a w grudniu 1919 wstąpił do 78 pułku piechoty. W 1923 w stopniu podporucznika przeniesiony do rezerwy. W tym też roku wstąpił do Straży Celnej i został skierowany do ISC „Drohobycz”. W 1925 został przeniesiony do Komisariatu SC „Sianki”. W 1927 wyznaczony został na stanowisko kierownika komisariatu SC „Kalsdorf”. Po reorganizacji służb granicznych wstąpił do Straży Granicznej. Został oficerem wywiadowczym IG „Nowy Zagórz”.
W 1930 wyznaczony został na kierownika komisariatu „Worochta”, a od 1935 był zastępcą przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej przy WMIOSG. Od 1938 pełnił funkcję kwatermistrza IG „Stryj”, a po likwidacji Obwodu SG „Stryj” został przeniesiony do Obwodu „Suwałki” na stanowisko kwatermistrza Obwodu^[9].

Przypisy |

↑ Dominiczak 1975 ↓, s. 126.

↑ Piekarz 2017 ↓, s. 28.

↑ OdeB batalionów celnych ↓, s. 12bc.

↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 250.

↑ ^a^b Kozłowski 2012 ↓, s. 33.

↑ Kula 1994 ↓, s. 40.

↑ Goryński 2012 ↓, s. 226.

↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 28.

↑ Kozłowski 2015 ↓, s. 41-42.

↑ Szematyzm Straży Celnej 1927 ↓, s. 272.

Bibliografia |

Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.

Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.)

Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927. , 1927. Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej.

Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.

Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.

Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088.

Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne. Dokumenty organizacyjne. Wybór źródeł. T. 1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISSN 83874246.

Ordre de Bataille batalionów celnych od numeru 1 do 19 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.

[10] Witalis Brzeski – w I wojnie światowej walczył w armii rosyjskiej w stopniu chorążego w 89 rezerwowym pułku piechoty. W 1917 wstąpił do Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego i zorganizował koło żołnierzy polskich w Szuji. W grudniu 1917 zbiegł z armii rosyjskiej i wstąpił do III Korpusu Polskiego. Po rozwiązaniu Korpusu przez Austriaków prowadził działalność konspiracyjną na terenie Kijowa. Po zajęciu Kijowa przez bolszewików został aresztowany i osadzony w Białej Cerkwi. Uciekł z więzienia, a w grudniu 1919 wstąpił do 78 pułku piechoty. W 1923 w stopniu podporucznika przeniesiony do rezerwy. W tym też roku wstąpił do Straży Celnej i został skierowany do ISC „Drohobycz”. W 1925 został przeniesiony do Komisariatu SC „Sianki”. W 1927 wyznaczony został na stanowisko kierownika komisariatu SC „Kalsdorf”. Po reorganizacji służb granicznych wstąpił do Straży Granicznej. Został oficerem wywiadowczym IG „Nowy Zagórz”.
W 1930 wyznaczony został na kierownika komisariatu „Worochta”, a od 1935 był zastępcą przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej przy WMIOSG. Od 1938 pełnił funkcję kwatermistrza IG „Stryj”, a po likwidacji Obwodu SG „Stryj” został przeniesiony do Obwodu „Suwałki” na stanowisko kwatermistrza Obwodu^[9].

[CITEREFDominiczak1975126-1] Dominiczak 1975 ↓, s. 126.

[CITEREFPiekarz201728-2] Piekarz 2017 ↓, s. 28.

[CITEREFOdeB_batalionów_celnych12bc-3] OdeB batalionów celnych ↓, s. 12bc.

[CITEREFDominiczak1997250-4] Dominiczak 1997 ↓, s. 250.

[CITEREFKozłowski201233-5] Kozłowski 2012 ↓, s. 33.

[CITEREFKula199440-6] Kula 1994 ↓, s. 40.

[CITEREFGoryński2012226-7] Goryński 2012 ↓, s. 226.

[CITEREFJabłonowskiPolak199928-8] Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 28.

[CITEREFKozłowski201541-42-9] Kozłowski 2015 ↓, s. 41-42.

[CITEREFSzematyzm_Straży_Celnej1927272-11] Szematyzm Straży Celnej 1927 ↓, s. 272.

搜尋此網誌