Jfyhkgu

Długość	48 km
Województwa	dolnośląskie
Zdjęcie
Droga wojewódzka nr 389 na Przełęczy nad Porębą
Przebieg trasy Legenda w użyciu   projekt, budowa, konieczność modernizacji węzeł drogowy typu WA węzeł drogowy typu WB skrzyżowanie rondo przejście graniczne punkt poboru opłat (PPO) stacja poboru opłat (SPO) most / wiadukt / estakada prom rzeka – brak przeprawy przejazd kolejowy tunel parking z bufetem stacja benzynowa restauracja hotel / motel lub inne miejsce noclegowe drogowy odcinek lotniskowy roboty budowlane zakaz ruchu (0) Duszniki-Zdrój 8E67 50°23′49,0″N 16°21′10,0″E/50,396944 16,352778 (50) Międzylesie 33 50°09′03,0″N 16°40′04,0″E/50,150833 16,667778
Multimedia w Wikimedia Commons

Zobacz lokalizację obiektów na mapach Bing
Eksport wszystkich współrzędnych jako KML
Eksport wszystkich współrzędnych jako GeoRSS

Droga w Zieleńcu

Droga pomiędzy Gniewoszowem a Przełęczą nad Porębą

Droga w Mostowicach

Droga wojewódzka nr 389 (DW389, także Autostrada Sudecka) – droga wojewódzka w Sudetach w Górach Bystrzyckich i Górach Orlickich o długości ok. 42 km, łącząca drogę krajową nr 8 na przełęczy Polskie Wrota z drogą krajową nr 33 w Międzylesiu. Została zbudowana w 2 ćwierćwieczu XX wieku. Należy do najwyżej położonych szos asfaltowych w Polsce. Otwierają się z niej widoki Kotliny Kłodzkiej, Masywu Śnieżnika i Doliny Orlicy.

Przebieg |

Autostrada Sudecka rozpoczyna się na przełęczy Polskie Wrota, gdzie na wysokości 660 m n.p.m. odchodzi od drogi DK8 (E67) między Dusznikami a Kudową. Stokami Orlicy wspina się do Zieleńca, osiągając najwyższą wysokość (925 m n.p.m.)^[1]. Ten odcinek biegnący przez Góry Orlickie nosi nazwę Drogi Orlickiej^[1].

Dalej droga prowadzi w dolinę Dzikiej Orlicy przez wsie Mostowice i Lasówkę. Stamtąd skręca na południowy wschód, w Góry Bystrzyckie, wspinając się na Przełęcz Spaloną^[1].

Z Przełęczy Spalonej biegnie poziomo na południe, trawersując stoki masywu Jagodnej, do Przełęczy nad Porębą i dalej do górnych zabudowań wsi Gniewoszów^[1]. Na jej terenie droga opada stromo do Rowu Górnej Nysy. Stamtąd, przez Różankę, prowadzi do Międzylesia, gdzie się kończy^[1].

Historia, funkcja i znaczenie |

Autostradę Sudecką zbudowano jako element Drogi Sudeckiej (Sudetenstraße) – szosy turystycznej poprowadzonej wzdłuż całych Sudetów. Poza A.S. powstał jeszcze tylko jeden odcinek tej drogi, ze Świeradowa-Zdroju do Szklarskiej Poręby (DW358 z Zakrętem Śmierci)^[1]. Budowa drogi o łącznej długości 41 km trwała w okresie od 1931 do 1938 roku^[1].

Droga miała też pełnić funkcje wojskowe, o czym świadczą ruiny obiektów strategiczno-obronnych (fortyfikacje i schrony) wybudowanych w pobliżu drogi w rejonie Przełęczy nad Porębą. Wiąże się z tym nieoficjalna nazwa drogi: "Autostrada Göringa"^[2], ponieważ w latach 1942-44 przedsięwzięcie nadzorował Marszałek Rzeszy Hermann Göring.

Po II wojnie światowej droga utraciła znaczenie militarne (ze względu na włączenie Dolnego Śląska w granice Polski) i turystyczne (z powodu restrykcyjnych przepisów dotyczących podróżowania w strefie granicznej). Służyła ona jedynie ruchowi lokalnemu, będąc jedyną drogą dojazdu do wsi położonych w Dolinie Orlicy.

Na początku XXI wieku Autostrada Sudecka pozostaje drogą o bardzo niskim natężeniu ruchu. W zimie na wielu odcinkach nie jest odśnieżana i może być nieprzejezdna. Wyjątek stanowi odcinek od Polskich Wrót do Zieleńca, służący dojazdowi do ośrodków narciarskich.

Dzięki możliwości pozyskiwania środków z funduszy unijnych po wejściu Polski do Unii Europejskiej podjęto prace nad aktywizacją całej Drogi Sudeckiej, a wraz z nią drogi 389^[3]. Do 2006 roku wyremontowano odcinek Przełęcz Polskie Wrota – Zieleniec – Rozdroże pod Hutniczą Kopą^[4]. W roku 2013 wyremontowano jeden z najbardziej zniszczonych odcinków drogi, we wsi Gniewoszów^[5].

Miejscowości leżące przy trasie DW389 |

• Międzylesie


• Różanka


• Gniewoszów


• Rudawa


• Mostowice


• Lasówka


• Zieleniec


• Duszniki-Zdrój

Zobacz też |

• Droga Orlicka

Przypisy |

Bibliografia |

• WaldemarW. Brygier WaldemarW., TomaszT. Dudziak TomaszT., IwonaI. Chomiak IwonaI., Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .

Linki zewnętrzne |

• Strona WWW przewodnik

p • d • e Drogi wojewódzkie w województwie dolnośląskim 104 292 296 297 298 305 319 321 323 324 328 329 330 331 332 333 334 335 336 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 350 351 352 353 354 355 357 358 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 373 374 375 376 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 392 393 395 396 403 404 439 440 446 448 449 451 455 475