Walc
Walc jest tańcem wirowym pochodzenia niemieckiego o umiarkowanym tempie, w metrum 3/4. Za prototyp walca uchodzą tzw. taniec niemiecki (niem. Deutscher Tanz, Deutsche) w takcie 3/8 oraz pokrewne lendler, Steirischer (zwany w Polsce sztajerkiem), Dreher – czyli obracany – oraz Roller – czyli toczony.
Walc był początkowo tańcem podmiejskim; tańczono go tylko w podrzędnych lokalach. Tempo tańca początkowo było wolne, wirowano na jak najmniejszej przestrzeni, czyli w miejscu i to uchodziło za dowód kunsztu tanecznego. Z przedmieść walc wkroczył do sal balowych i do salonów mieszczańskich, a nawet arystokracji (1786) wtedy, kiedy po raz pierwszy odtańczono na scenie teatru wiedeńskiego walca w operze Una cosa rara V. Martina y Solera (1756-1806). Dzisiejsze znane walce to:
walc wiedeński – dość żywe tempo, ruch wirowy,
walc angielski – tempo wolne, nastrojowa, romantyczna melodia,
walc francuski (walc musette) – dość żywe tempo, często przy akompaniamencie akordeonu[1].
Boston - tempo wolne, posuwiste ruchy, odmiana walca angielskiego.
Przypisy |
↑ Kreiner-Bogdańska, W krainie muzyki - podręcznik dla uczniów szkół muzycznych I stopnia .