Strażnica WOP Lubycza Królewska
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
| Historia | ||
Państwo |  Polska | |
| Sformowanie | 1976 od 1991 strażnica SG | |
| Rozformowanie | 2002 | |
| Tradycje | ||
| Kontynuacja | placówka SG w Lubyczy Królewskiej | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Hrebenne Lubycza Królewska | |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza Straż Graniczna | |
| Podległość | Nadbużańska Brygada WOP Nadbużański Oddział SG | |
Strażnica w Hrebennem/w Lubyczy Królewskiej:
- podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
- graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.
Formowanie i zmiany organizacyjne |
Strażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 34 komendy odcinka jako 154 strażnica WOP (Mosty Małe)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].
Organizowana była i do stycznia 1946 roku stacjonowała w Przemyślu[3]. 25 stycznia 1946 roku 34 komenda OP, wraz ze swoimi strażnicami, wymaszerowała do Lubaczowa. Tam strażnice kwaterowały do czerwca 1946[4]. Do 1948 roku strażnica stanowiła grupę operacyjną batalionu[4]. W lutym 1948 przekazana została do chełmskiej brygady[4]. Weszła w skład 27 batalionu Ochrony Pogranicza i stacjonowała w Hrebennem[5].
W 1964 roku w Hrebennem stacjonowała placówka WOP nr 1 23 Chełmskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza[6].
W 1976 roku odtwarzano brygady na granicy ze Związkiem Radzieckim. Na bazie 23 Chełmskiego Oddziału WOP sformowano Nadbużańską Brygadę WOP. W jej strukturach, na bazie placówki WOP Hrebenne zorganizowano strażnicę WOP Hrebenne[7]. W 1978 roku przeniesiono strażnicę z Hrebenne do Lubyczy Królewskiej [7].
Po rozwiązaniu w 1991 roku Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica w Lubyczy Królewskiej weszła w podporządkowanie Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej[8].
Z końcem 2002 roku został zakończony III etap reorganizacji Straży Granicznej, w ramach którego połączono graniczne placówki kontrolne z wytypowanymi strażnicami SG. Nowo powstałe Graniczne placówki kontrolne przejęły zadania strażnic. Połączono między innymi GPK SG Hrebenne ze strażnicą SG Lubycza Królewska[9].
Przypisy |
↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
↑ Historia POWOP ↓, s. 20.
↑ abc Historia POWOP ↓, s. 21.
↑ Wykaz pododdziałów WOP ↓.
↑ Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
↑ ab Jackiewicz 1998 ↓, s. 107.
↑ Łach 2013 ↓, s. 290.
↑ Rydz 2011 ↓, s. 220.
Bibliografia |
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
- Jerzy Rydz: Nadbużański Oddział Straży Granicznej im. 27 Wołyńskiej Dywizji Armii Krajowej w Chełmie. W: Leszek Elas [patronat]: Straż Graniczna w dwudziestoleciu 1991-2011. Materiały poseminaryjne - Tom I. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, 2011. ISBN 978-83-909484-4-7.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
