Tajbrowa Turnia
Tajbrowa Turnia (słow. Bradavica V vrchol, niem. Hacker-Turm, węg. Hacker-torony, 2476 m) – jeden z najwyższych wierzchołków Staroleśnego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich. Szczyt ten ma cztery wierzchołki. Tajbrowa Turnia wraz z Klimkową Turnią tworzą parę wyższych szczytów, położonych po wschodniej stronie Klimkowych Wrótek. Po zachodniej stronie tej przełączki znajduje się Kwietnikowa Turnia i Pawłowa Turnia[1].
Staroleśny Szczyt to jeden z najtrudniej dostępnych szczytów Tatr. Wchodzi się na niego przez Klimkowy Żleb wyprowadzający na Klimkowe Wrótka[2]. Z nich wejście na Tajbrową Turnię jest już łatwe, nie tworzy ona bowiem granitowego monolitu, lecz luźniejsze skupisko głazów. Na szczycie Tajbrowej Turni zamontowano grawerowaną, nierdzewną tabliczkę z nazwą szczytu (po słowacku Bradavica), jego wysokością, oraz skrzynkę wpisów.
Za najwyższy wierzchołek Staroleśnego Szczytu uważana bywa Klimkowa Turnia, ale dokładna hierarchia wysokości turni szczytowych masywu wciąż nie jest w literaturze jednoznaczna[1]. Zamontowana na Tajbrowej Turni słowacka tabliczka informacyjna podaje wysokość 2476 m. Nazwa turni pochodzi od góralskiego przewodnika J.B. Tajbera. Był on jednym z 4 przewodników, którzy 14 sierpnia 1892 r. brali udział w pierwszym wejściu na Staroleśny Szczyt[3].
Na Staroleśny Szczyt nie prowadzi żaden szlak turystyczny, zgodnie z przepisami Tatrzańskiego Parku Narodowego wejście możliwe jest z przewodnikiem[4].
Przypisy |
↑ ab Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie, przewodnik taternicki, tom XIII. Warszawa: Sport i Turystyka, reprint Sklep Podróżnika, 1967, reprint 1993.
↑ Przewodnik taternicki. Staroleśny Szczyt (2476). [dostęp 2018-05-31].
↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
↑ Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
|
|