Jfyhkgu

Ten artykuł dotyczy przewodnika tatrzańskiego. Zobacz też: Jan Bachleda.

Jan Bachleda Tajber (daty urodzin i śmierci nieznane) – polski góral z Zakopanego, jeden z najlepszych przewodników tatrzańskich w końcu XIX i początku XX wieku.

Około 1890 r. otrzymał uprawnienia przewodnika II klasy, a przed 1900 r. – I klasy. Towarzyszył w wyprawach taternickich m.in. Karolowi Potkańskiemu, Kazimierzowi Tetmajerowi i Januszowi Chmielowskiemu, często razem ze starszym Klimkiem Bachledą. W 1903 r. Jan Bachleda Tajber i Klemens Bachleda uczestniczyli w pierwszym szkoleniu taternickim polskich przewodników tatrzańskich, zorganizowanym przez Janusza Chmielowskiego.

Jego imieniem nazwana została Tajbrowa Turnia – wschodni wierzchołek Staroleśnego Szczytu.

Osiągnięcia taternickie |

• drugie wejście na Mnicha (1887, z Karolem Potkańskim i Klimkiem Bachledą),


• pierwsze wejście na Mały Ganek (1892, przy próbie wejścia na Ganek),


• pierwsze wejście na Staroleśny Szczyt (1892, z Kazimierzem Tetmajerem),


• pierwsze wejście na Rumanowy Szczyt (1902, z Januszem Chmielowskim),


• udział w pierwszej wielodniowej wyprawie graniami tatrzańskimi od Salatyńskiego Wierchu do Cubryny (1902, z Teodorem Eichenwaldem, Ferdynandem Rabowskim i Wojciechem Tylką Suleją),


• pierwsze wejście na Cubrynkę (1902, z Eichenwaldem, Rabowskim i Tylką Suleją),


• drugie (z Eichenwaldem, Rabowskim i Tylką Suleją), trzecie i czwarte wejście na Batyżowiecki Szczyt (1902–1904),


• drugie wejście granią od Polskiego Grzebienia na Staroleśny Szczyt (1902, z Eichenwaldem, Rabowskim i Tylką Suleją),


• pierwsze przejście Wschodniej Batyżowieckiej Przełęczy (1903, z Chmielowskim i K. Bachledą),


• próby wejścia na Ostry Szczyt południową i północną ścianą (1904),


• pierwsze wejście na Kozią Turnię (1904, z Chmielowskim i K. Bachledą).

Bibliografia |

1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1995. ISBN 83-7104-008-3.