Jfyhkgu

.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz td.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup td.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha td.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal td.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez td.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil td.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz tr.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup tr.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha tr.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal tr.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez tr.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil tr.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}

Konstanty Damrot
Data i miejsce urodzenia	13 września 1841 Lubliniec
Data i miejsce śmierci	5 marca 1895 Pilchowice
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Diecezja wrocławska
Prezbiterat	1867
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach

Konstanty Damrot (niem. Constantin Damroth^[1]) ps. Czesław Lubiński (ur. 13 września 1841 w Lublińcu, zm. 5 marca 1895 w Pilchowicach k. Gliwic) – duchowny katolicki, poeta, pisarz i działacz górnośląski.

Życiorys |

Urodził się w wielodzietnej rodzinie chłopskiej w Lublińcu jako syn Konstantego oraz Karoliny z domu Jüttner. O jego edukację zadbał krewny, ks. Juliusz Jüttner, który umieścił go w sierocińcu przy katolickim seminarium nauczycielskim w Paradyżu (obecna nazwa tej miejscowości: Gościkowo). Damrot zdał maturę w 1862 w gimnazjum w Opolu. Następnie studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W czasie studiów był aktywnym członkiem Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego oraz Koła Górnoślązaków, które przekształcił w Towarzystwo Polskich Górnoślązaków. W 1864 przeniósł się na Wydział Teologiczny, lecz wkrótce został wcielony do wojska i wziął udział w wojnie duńsko-pruskiej^[2].

W 1867 roku otrzymał święcenia kapłańskie i objął wikariat w Opolu. W 1870 przeniósł się do Kościerzyny na Pomorzu, gdzie przez 13. lat pełnił funkcję dyrektora Katolickiego Seminarium Nauczycielskiego^[3]. W 1884 powrócił na Górny Śląsk i pracował na stanowisku dyrektora Seminarium Nauczycielskiego w Opolu. Był czynnym członkiem Związku Opolskiej Inteligencji Philomatia.

Przyjaźnił się z Karolem Miarką starszym. W 1891 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Pilchowicach, gdzie zmarł.

Twórczość |

Konstanty Damrot publikował swoje dzieła pod pseudonimem Czesław Lubiński, dzięki czemu uniknął prześladowań ze strony władz pruskich. Książka Szkice z ziemi i historii Prus Królewskich wydana w Gdańsku w roku 1886 wzbudziła niepokój władz, które nie mogąc zidentyfikować autora, osadziły w więzieniu wydawcę „za wyszydzanie kościoła protestanckiego, obrazę rejencji oraz podsycanie nienawiści plemiennej” oraz skonfiskowały cały nakład książki^[4].

Poezje Damrota ukazywały się w kalendarzach oraz czasopismach, m.in. w „Chacie”, „Dzienniku Chicagoskim” i „Pielgrzymie”. Był autorem popularnej pieśni patriotycznej „Długo nasz Śląsk ukochany...” śpiewanej na melodię polskiego hymnu narodowego oraz antybismarckowskiej fraszki „Przemoc i prawo”.

Dzieła |

Zbiory poetyckie |

• 
  „Wianek z Górnego Śląska”, wyd. Ignacy Danielewski, Chełmno 1867


• „Z podróży” (1867)


• 2-tomowy zbiór wierszy patriotycznych „Z niwy ślązkiej: wiersze Czesława Lubińskiego” (1893) Katolik, Bytom. (także wydanie: Z niwy śląskiej: wiersze. Wyd. K. Miarka, 1922 Mikołów oraz Z niwy śląskiej Wyd. Katowice: BŚ, 1995 (Dąbrowa Górnicza: „Violet”)).

Książki religijne |

• 
  Opis Ziemi Świętej: do użytku szkólnego i prywatnego (1873). Gdańsk: H. F. Boenig


• 
  Obrazki misyjne z wszystkich krajów i wieków (1873) Gdańsk: H. F. Boenig


• 
  „Dzieje Starego i Nowego Testamentu” (1876) (także wyd.: Dzieje biblijne Starego i Nowego Testamentu dla szkół katolickich. Wyd. K. Miarka, 1922 Mikołów)


• 
  „Prosty wykład dziejów Starego i Nowego Testamentu: katechetom, nauczycielom i rodzicom chrześciańskim ofiaruje K. Damroth” (1876), Pelplin, S. Roman

Historia |

• Szkice z ziemi i historyi Prus Królewskich: listy z podróży odbytej przez Czesława Lubińskiego (1886)


• Szkice z ziemi i historyi Prus Królewskich: listy z podróży, 1999, Wyd. Śląsk, Katowice)


• 
  Die älteren Ortsnamen Schlesiens, ihre Entstehung und Bedeutung: mit einem Anhange über d. schles.-polonischen Personennamen: Beiträge zur schlesischen Geschichte u. Volkskunde (pol. Najstarsze nazwy miejscowości Śląska, ich powstanie i znaczenie) (1896) Beuthen O.-S.: F. Kasprzyk (Beuthen O.-S.: Druk. Katolika).

Upamiętnienie |

Patron szkół podstawowych w Lubecku (okolice Lublińca) i w Rudzie Śląskiej oraz ulic w:

Przypisy |

Bibliografia |

• RajmundR. Hanke RajmundR., Słownik polskiego śpiewactwa Górnego Śląska od Wiosny Ludów do przełomu tysiącleci, Katowice: Śląska Biblioteka Muzyczna, 2001, ISBN 83-907243-3-2, OCLC 297543168 .


• 
  Zasłużeni ludzie Pomorza Nadwiślańskiego z okresu zaboru pruskiego. Szkice biograficzne, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk 1979. ​ISBN 83-04-00132-2​.


• Katalog Biblioteki Narodowej


• J. Kajtoch, „Konstanty Damrot. Życie i twórczość literacka”, Katowice 1965 – pełny tekst monografii w Małopolskiej Bibliotece Cyfrowej.


• Jerzy Oleksiński, „I nie ustali w walce”, Nasza Księgarnia, Warszawa 1980, ​ISBN 978-83-10-07610-6​, hasło „Konstanty Damrot” str.171-176.


• „Literatura Polska. Przewodnik encyklopedyczny” Tom I, PWN, Warszawa 1984, ​ISBN 83-01-01520-9​ hasło Konstanty Damrot, str. 176.

Linki zewnętrzne |

• Poeta śląski ks. Konstanty Damrot