Lechia Gdańsk (piłka nożna)







Ten artykuł dotyczy sekcji piłkarskiej klubu Lechia Gdańsk. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.





































































Lechia Gdańsk
KS Lechia Gdańsk S.A


Lechia Gdańsk
Pełna nazwa
Klub Sportowy Lechia Gdańsk Spółka Akcyjna
Przydomek

Biało-Zieloni, Lechiści, Budowlani
Maskotka
Lew Gdański
Barwy
biało-zielone
Data założenia
1945
Debiut w najwyższej lidze
20 marca 1949
Cracovia – Lechia 5:1
Liga

Ekstraklasa
Adres
ul. Pokoleń Lechii Gdańsk 1
80-529 Gdańsk
Stadion

Stadion Energa Gdańsk
(Pojemność: 41 620)

Numer KRS

0000325053
Właściciel
Lechia Rights Managament - 71%,
46 osób - 29%[1]
Prezes
Adam Mandziara
Trener

Piotr Stokowiec
Asystent trenera

Łukasz Smolarow



















Stroje
domowe
















Stroje
wyjazdowe




















Trzeci komplet





Strona internetowa



Trybuna „Prosta” stadionu Lechii (2008)


Lechia Gdańsk – polski klub piłkarski z siedzibą w Gdańsku, zdobywca Pucharu Polski (1983) oraz Superpucharu Polski (1983), od sezonu 2008/2009 występujący w najwyższej polskiej piłkarskiej klasie rozgrywkowej – Ekstraklasie.




Spis treści






  • 1 Historia


    • 1.1 Lata 1945-1982


    • 1.2 Lata 1982-2008


    • 1.3 Lata od 2008


    • 1.4 Sezon 2011/2012


    • 1.5 Sezon 2012/2013


    • 1.6 Sezon 2013/2014


    • 1.7 Sezon 2014/2015


    • 1.8 Sezon 2015/2016


    • 1.9 Sezon 2016/2017


    • 1.10 Sezon 2017/2018


    • 1.11 Sezon 2018/2019


    • 1.12 Historyczne nazwy klubu




  • 2 Sukcesy


  • 3 Wszystkie sezony


  • 4 Występy w pucharach


    • 4.1 Finały Pucharu Polski


      • 4.1.1 1955: Legia Warszawa – Lechia Gdańsk


      • 4.1.2 1983: Lechia Gdańsk – Piast Gliwice




    • 4.2 Superpuchar Polski


      • 4.2.1 1983: Lechia Gdańsk – Lech Poznań






  • 5 Trenerzy


  • 6 Zawodnicy


    • 6.1 Wychowankowie


    • 6.2 Reprezentanci w barwach Lechii




  • 7 Obecny skład


  • 8 Derby Trójmiasta


  • 9 Sponsorzy techniczni


  • 10 Uwagi


  • 11 Przypisy


  • 12 Bibliografia


  • 13 Europejskie puchary


  • 14 Linki zewnętrzne





Historia |



Lata 1945-1982 |


Klub został założony w sierpniu 1945 w Gdańsku jako Klub Sportowy Biura Odbudowy Portów „Baltia”. W 1946 jego nazwę zmieniono na „Lechia”. Pierwszy awans do I ligi uzyskał w 1948.


Zawodnicy Lechii, którzy doprowadzili do awansu:



  • bramkarz – Józef Pokorski (rez. Ludwik Łoś)

  • obrońcy – Hubert Nowakowski, Jakub Smug (rez. Bolesław Żytniak)

  • pomocnicy – Piotr Nierychło, Alfred Kamzela, Henryk Kokot

  • napastnicy – Alfred Kokot, Leszek Goździk, Roman Rogocz, Tadeusz Skowroński, Aleksander Kupcewicz (rez. Leszek Steinmetz)

  • Debiut w I lidze: 20 marca 1949, Cracovia – Lechia Gdańsk 5:1 (bramka Piotr Nierychło z rzutu wolnego).

  • Pierwsze zwycięstwo w I lidze: 27 marca 1949, Lechia Gdańsk – Ruch Chorzów 5:3 (bramki: Kupcewicz, Rogocz, Goździk, H. Kokot, Skowroński)


Po rocznym pobycie w najwyższej klasie rozgrywkowej klub spadł w 1949 do II ligi. Po raz drugi gdański klub, noszący wówczas nazwę „Budowlani”, awansował do I ligi w 1951 i spadł z niej w 1953 na jeden sezon. W rozgrywkach sezonu 1956 klub uplasował się na trzeciej pozycji w tabeli, co jest największym sukcesem w jego dotychczasowej historii.


Zawodnicy Lechii, grający w sezonie 1954 (trener: Tadeusz Foryś)[2]



  • bramkarz – Henryk Gronowski

  • obrońcy – Alfred Kamzela, Roman Korynt, Czesław Lenc

  • pomocnicy – Jerzy Czubała, Jerzy Kaleta, Władysław Musiał

  • napastnicy – Roman Rogocz, Robert Gronowski, Czesław Nowicki, Leszek Goździk











































1955
1. CWKS Warszawa 28 pkt
2. Stal Sosnowiec 27 pkt
3. Ruch Chorzów 25 pkt
4. Gwardia Warszawa 25 pkt
5. Lechia Gdańsk 23 pkt
6. Garbarnia Kraków 23 pkt





































1956
1. CWKS Warszawa 34 pkt
2. Ruch Chorzów 29 pkt
3. Lechia Gdańsk 27 pkt
4. ŁKS Łódź 26 pkt
5. Wisła Kraków 23 pkt
6. Górnik Zabrze 23 pkt





































1957
1. Górnik Zabrze 33 pkt
2. Gwardia Warszawa 32 pkt
3. ŁKS Łódź 29 pkt
4. Legia Warszawa 26 pkt
5. Lechia Gdańsk 22 pkt
6. Polonia Bytom 21 pkt


Zawodnicy Lechii grający w sezonie 1959[3]



  • bramkarz – Henryk Gronowski

  • obrońcy – Hubert Kusz, Roman Korynt, Czesław Lenc

  • pomocnicy – Ryszard Szyndlar, Władysław Musiał, Jerzy Kaleta

  • napastnicy – Henryk Wieczorkowski, Jerzy Apolewicz, Kazimierz Frąckiewicz, Bogdan Adamczyk, Roman Rogocz, Czesław Nowicki (rez. Waldemar Gaworkiewicz, Jerzy Czubała, Zbigniew Masiak, Ryszard Piskor)


Zawodnicy Lechii grający w sezonie 1961 (trener: Lajos Szolar)[4]



  • bramkarze – Henryk Gronowski, Stanisław Uścinowicz, Andrzej Ilkiewicz

  • obrońcy – Stanisław Jarząbek, Roman Korynt, Czesław Lenc, Waldemar Łukasik, Jerzy Szróbka

  • pomocnicy – Władysław Musiał, Ryszard Szyndlar,

  • napastnicy – Zygmunt Gadecki, Jerzy Apolewicz, Bogdan Adamczyk (Janusz Charczuk), Czesław Nowicki, Henryk Wieczorkowski (rez. Leszek Antos, Arkadiusz Bieńkowski, Kazimierz Frąckiewicz)


Po raz trzeci Lechia opuściła ekstraklasę na zakończenie sezonu 1962/63.


W tym okresie najlepszymi strzelcami drużyny byli:



  • Roman Rogocz – 60 bramek

  • Gronowski – 56

  • Adamczyk – 26

  • Nowicki – 33

  • Musiał – 26

  • Goździk – 25


Ponownie na zapleczu ekstraklasy Lechia pojawiła się w 1972, by gościć tam do kolejnej degradacji w roku 1982.



Lata 1982-2008 |


Lechia Gdansk graffiti in Gdansk.JPG

Na początku lat osiemdziesiątych sponsorem BKS Lechia został Nikodem Skotarczak (ps. „Nikoś”). Za jego kadencji rozpoczęło się odrodzenie klubu z Gdańska i już w sezonie 1982/83 III-ligowy zespół Lechii wywalczył awans do II ligi, zdobył Puchar Polski i triumfował w historycznym, pierwszym meczu o Superpuchar Polski pokonując 30 lipca 1983 na gdańskim Stadionie Miejskim Mistrza Polski Lecha Poznań 1:0 (spotkanie prowadził Henryk Klocek z OZPN Gdańsk). Zdobycie Pucharu Polski premiowane było udziałem w rozgrywkach Pucharu Zdobywców Pucharów, gdzie w pierwszej rundzie Lechia trafiła na sławny Juventus F.C. z 5 mistrzami świata z '82 roku w składzie. Gdańszczanie ulegli, jak się później okazało, późniejszemu zwycięzcy rozgrywek PZP dwukrotnie: 0:7 w Turynie i 2:3 w Gdańsku (28 września 1983). W kolejnym sezonie klub znad Motławy wywalczył awans do I ligi, a Jerzy Kruszczyński zdobył tytuł króla strzelców II ligi.


Od 1988 klub znalazł się ponownie w II lidze. Sytuację uzdrowić miała powstała w 1992 spółka FC Lechia S.A. jednakże już po dwóch latach kłopotów finansowych zespół znalazł się ponownie w III lidze. W 1995 nastąpiła fuzja z I ligową Olimpią Poznań i drużyna, jako Lechia/Olimpia Gdańsk ponownie występowała w ekstraklasie, tym razem jedynie jeden sezon. W 1997 klub był ponownie III-ligowcem. W celu zbudowania mocnej, profesjonalnej drużyny piłkarskiej w 1998 dokonano następnej fuzji z II ligową Polonią Gdańsk dając początek Lechii/Polonii Gdańsk. Głównym sponsorem nowego klubu zostało Centrum Handlowe Ptak. Po dwóch latach firmę Antoniego Ptaka w roli sponsora zastąpiło Pomorskie Towarzystwo Leasingowe.


W 2001 Lechia wystąpiła z klubu Lechia/Polonia Gdańsk i rozpoczęła rozgrywki od A klasy (VI ligi), jako nowy klub „Ośrodek Szkolenia Piłkarskiego Lechia Gdańsk” będący kontynuatorem tradycji BKS Lechia Gdańsk. Coroczny awans do wyższej klasy rozgrywek doprowadził drużynę do II ligi (2005), w której Lechia występowała przez kolejne trzy lata. W sezonie 2007/2008 na dwie kolejki przed zakończeniem rozgrywek drużyna z Gdańska zapewniła sobie bezpośredni awans do najwyższej klasy rozgrywkowej (awans z pierwszego miejsca).



Lata od 2008 |


28 stycznia 2009 członkowie Stowarzyszenia OSP Lechia Gdańsk podpisali dokument powołujący do życia spółkę Lechia Gdańsk S.A. – działanie to było niezbędne do wypełnienia wymogów licencyjnych Ekstraklasy. Udziałowcami Lechii S.A. sa osoby fizyczne zasłużone dla klubu oraz udziałowiec większościowy Andrzej Kuchar. 30 kwietnia 2012 roku, po ponad 5 latach działalności w klubie, z funkcji prezesa Lechii Gdańsk zrezygnował Maciej Turnowiecki[5]; tego samego dnia ze swojej posady zrezygnował także Błażej Jenek[6] – wieloletni działacz klubu, ostatnio pełniący funkcję dyrektora generalnego.



Sezon 2011/2012 |




Obecny stadion drużyny – Stadion Energa Gdańsk


Lechia zaczęła sezon 2011/2012 od porażki w wyjazdowym meczu z Polonią Warszawa przegrywając z nią 1:0. W ramach 3. kolejki T-Mobile Ekstraklasy Lechia na inaugurację PGE Areny Gdańsk zmierzyła się z Cracovią, mecz zakończył się remisem 1:1. Historycznego pierwszego gola na nowym stadionie Lechii zdobył nie grający już w Gdańsku holenderski napastnik Fred Benson. W 1/16 Pucharu Polski Lechia sensacyjnie przegrał z III ligową Limanovią Limanowa 1:0. Po serii porażek i remisów z ławki trenerskiej został zwolniony Tomasz Kafarski. Tomasza Kafarskiego zastąpił Rafał Ulatowski, który prowadził Lechię tylko przez cztery mecze w których biało-zieloni zdobyli trzy punkty. Trzy punkty nie przekonały zarządu klubu z Gdańska żeby współpracować dalej z Rafałem Ulatowskim. Następcą Rafała Ulatowskiego został Paweł Janas. Lechia w przerwie zimowej sprowadziła z Widzewa Łódź Piotra Grzelczaka. W sezonie 2011/2012 Lechia miała problemy ze strzeleniem bramek. W całym sezonie ekipa z Gdańska zdobyła zaledwie 21 bramek w 30 meczach, a straciła 30. Lechia zakończyła sezon na 13. miejscu w tabeli zdobywając przy tym 31 punktów.



Sezon 2012/2013 |



 Osobny artykuł: Lechia Gdańsk w sezonie 2012/13.

6 czerwca 2012 trenera Pawła Janasa zastąpił Bogusław Kaczmarek. Sezon 2012/13 Lechia zaczęła od porażki 1:3 z Polonią Warszawą na PGE Arenie. W 2. kolejce na wyjeździe wygrała 2:0 z Pogonią Szczecin, a w trzeciej 1:0 z Koroną Kielce.



Sezon 2013/2014 |


Trenera Kaczmarka zastąpił Michał Probierz. Na początku 2014 Lechię przejęli nowi właściciele z Niemiec. Dokonano sześciu wzmocnień (Paweł Stolarski, Maciej Makuszewski, Zaur Sadajew, Aleksander Jagiełło, Stojan Vranjes oraz Nikola Leković). Po przegranym ćwierćfinale Pucharu Polski Michał Probierz został zwolniony z funkcji trenera. Zastąpił go Holender Ricardo Moniz, dzięki któremu drużyna zajęła 4. miejsce na koniec sezonu.



Sezon 2014/2015 |


Ricardo Moniz zrezygnował z funkcji trenera. Jego następcą został Joaquim Machado. Adidas przestał być sponsorem technicznym Lechii, a zamiast jego pojawiła się firma Saller. Do Gdańska przybyło wielu zawodników: Mavroudis Bougaidis (Grecja, obrońca, Granada, wypożyczenie do 30.06.2015 z prawem pierwokupu), Tiago Valente (Portugalia, obrońca, Pacos de Ferreira, wolny transfer, kontrakt do 30.06.2016), Bartłomiej Pawłowski (pomocnik, Widzew Łódź po wypożyczeniu do Malagi, Hiszpania, umowa do 30.06.2017), Adam Buksa (napastnik, Novara, Włochy, umowa do 30.06.2017), Adłan Kacajew (pomocnik, ostatni klub Terek Grozny, Rosja, wypożyczenie do 30.06.2015), Ariel Borysiuk (pomocnik, Wołga Niżny Nowogród, Rosja, wolny transfer, kontrakt do 30.06.2017), Adam Dźwigała (pomocnik, Jagiellonia Białystok, kontrakt do 30.06.2017), Diogo Ribeiro (napastnik, Portugalia, Sporting Braga, wolny transfer, kontrakt do 30.06.2016 z opcją przedłużenia), Damian Podleśny (bramkarz, GKS Bełchatów, kontrakt do 30.06.2017), Daniel Łukasik (pomocnik, Legia Warszawa, kontrakt do 30.06.2018), Danijel Aleksić (Serbia, napastnik, ostatni Sain-Etienne B, wolny transfer, kontrakt do 30.06.2016), Dariusz Trela (bramkarz, Piast Gliwice, wolny transfer, kontrakt do 30.06.2017), Mateusz Możdżeń (obrońca, Lech Poznań, wolny transfer, kontrakt do 30.06.2017).


Nowym trenerem bramkarzy został Rafał Skórski.



Sezon 2015/2016 |


W sezonie 2015/16 do Lechii Gdańsk przybyli nowi zawodnicy. Za kwotę 100 tys. euro do Lechii trafił młodzieżowy reprezentant polski Michał Mak z GKS-u Bełchatów, za 150 tys. euro reprezentant Chorwacji Mario Maloča z Hajduk Split, z wypożyczenia za kwotę 500 tys. euro został wykupiony reprezentant polski Ariel Borysiuk z 1. FC Kaiserslautern, a ponadto z wolnych transferów zespół wzmocnili serb pochodzenia Bośniacko-Chorwackiego Neven Marković z Servette FC, młodzieżowy reprezentant Słowacji Lukáš Haraslín z Parma oraz Grzegorz Kuświk z Ruch Chorzów. Z klubu odeszli natomiast: Bartłomiej Smuczyński, który odszedł na zasadzie wolnego transferu do Termalica Bruk-Bet Nieciecza, na podobnej zasadzie klub opuścili również Piotr Grzelczak, który wybrał ofertę z Jagiellonia Białystok,Mateusz Możdżeń, który zdecydował się na transfer do Podbeskidzie Bielsko-Biała,Marcin Pietrowski, który trafił do Piast Gliwice, Kacper Łazaj, który podpisał kontrakt z II ligowym Raków Częstochowa oraz Wojciech Zyska, który poszedł do Bałtyk Gdynia. W dodatku klub postanowił nie przedłużać wypożyczeń poszczególnych zawodników.Antonio Colak powrócił do 1. FC Nürnberg, Mavroudis Bougaidis wrócił do Granada CF, a Filip Malbasic do Hoffenheim. Pod koniec okna transferowego ze względu na kiepskie wyniki lechii, nastąpiła mała rewolucja w składzie. Do klubu przybyła wielka gwiazda, były zawodnik Juventusu Miloš Krasić z Fenerbahce, reprezentant polski Sławomir Peszko z 1. FC Köln, młodzieżowy reprezentant Serbii Aleksandar Kovačević oraz młodzieżowy reprezentant polski Michał Chrapek. Zmiany nastąpiły również na stanowisku trenera. Jerzego Brzęczka zastąpił Thomas von Heesen.



Sezon 2016/2017 |


W sezonie 2016/2017 w Gdańsku zaszło sporo zmian. Do zespołu przyszli między innymi tacy gracze jak Rafał Wolski, Ariel Borysiuk i Dusan Kuciak. Za to z Biało-Zielonymi pożegnali się między innymi Adam Buksa, Maciej Makuszewski i Gerson (transfery z lata i zimy). Sezon gdańszczanie rozpoczęli od wyjazdowej porażki w Płocku 2:1, mimo iż prowadzili po golu Marco Paixao. W drugiej kolejce także grano na wyjeździe, a dokładniej w Lublinie z Górnikiem Łęczna. To spotkanie zakończyło się wygraną Lechii 1:2 po bramkach Milosa Krasicia i Grzegorza Kuświka. Trzecia kolejka to pierwsze spotkanie w sezonie w roli gospodarza, a zakończyło się ono zwycięstwem 3:1 nad krakowską Wisłą po golach braci Paixao (dwa razy Flavio, raz Marco). Kolejnym spotkaniem był bezbramkowy remis we Wrocławiu, a zaraz po nim domowe starcie z Koroną Kielce, które Lechia wygrała 3:2 po dwóch bramkach Grzegorza Kuświka i trafieniu samobójczym Radka Dejmka. W szóstej kolejce wybrano się do Białegostoku, gdzie gdańszczanie wygrali 0:1 po golu Aleksandara Kovacevicia. W kolejnym spotkaniu Lechia grała w Gliwicach w ramach 1/16 Pucharu Polski, gdzie wygrała po rzutach karnych 3:5 (po 120' minutach 0:0). Kolejny, już tym razem ligowy mecz, okazał się przegranym. Lechia uległa Bruk-Bet Termalice Nieciecza 1:2, a honorowego gola zdobył Flavio Paixao. Jednakże kolejne starcie zakończyło się już wygraną klubu z Gdańska, gdyż wywieziono trzy punkty z Krakowa (0:1 z Cracovią po trafieniu Marco Paixao). Następnie w dziewiątej kolejce Biało-Zieloni wygrali domowe starcie z Lechem Poznań 2:1 ponownie po golu Marco, oraz samobóju Macieja Wilusza. Po tych dwóch wygranych zespół pojechał do Niepołomic na mecz 1/8 Pucharu Polski, gdzie niespodziewanie uległ po rzutach karnych Puszczy 4:2 (po 120' minutach remis 1:1, a dla Lechii strzelił Flavio Paixao). Po odpadnięciu z Pucharu Lechia grała już tylko w Ekstraklasie, a kolejnym meczem był pojedynek domowy z Ruchem Chorzów, ostatecznie wygrany 2:1 po bramkach Sławomira Peszki i Flavio Paixao. W jedenastej kolejce zespół z Gdańska wybrał się na wyjazd do Warszawy, gdzie jednak uległ Legii aż 3:0. Kolejny mecz także zagrał na wyjeździe, ale tym razem wygrał w Lubinie 1:2, a gole strzelali Rafał Janicki i Grzegorz Kuświk. Trzynasta kolejka to mecz domowy z Piastem Gliwice i wygrana 3:2 po trafieniu Sławomira Peszki i dwukrotnie Flavio Paixao. W kolejnej serii Lechia mierzyła się pierwszy raz od 2011 roku z Arką Gdynia w Derbach Trójmiasta w Gdyni. Spotkanie zakończyło się remisem 1:1, a gola dla gości zdobył Marco Paixao. Na zakończenie pierwszej rundy fazy zasadniczej Lechia zremisowała u siebie 1:1 z Pogonią Szczecin po golu Rafała Wolskiego. Kolejne dwa spotkania także rozegrano w Gdańsku. Najpierw pokonano 2:1 Wisłę Płock (dwie bramki Grzegorza Kuświka), a później 3:0 Górnika Łęczna (gole Marco Paixao, Rafała Wolskiego i Lukasa Haraslina). W osiemnastej kolejce Lechiści grali w Krakowie z Wisłą, gdzie ulegli wysoko 3:0. Ostatnim meczem domowym przed przerwą zimową było spotkanie na własnym terenie ze Śląskiem Wrocław, tym razem zakończone wygraną 3:0 po dwóch bramkach Flavio Paixao i jednej Grzegorza Kuświka. Ostatnim meczem rundy był wyjazd do Kielc, przegrany przez Lechię 2:0. Lechia po rundzie jesiennej zajmowała pozycję wicelidera tabeli, ustępując jedynie Jagiellonii Białystok.


Po zakończeniu przerwy zimowej Lechia na start rozegrała mecz z Jagiellonią Białystok na własnym boisku, wygrywając pewnie 3:0 po trafieniach braci Paixao (dwa razy Flavio, raz Marco). W kolejce numer dwadzieścia dwa Biało-Zieloni pojechali na wyjazd do Niecieczy, gdzie zremisowali 1:1 tracąc gola w ostatnich sekundach spotkania (dla Lechii strzelił Sławomir Peszko). Następnie na własnym terenie wygrano 4:2 z Cracovią (gole Ariela Borysiuka, Flavio Paixao, Grzegorza Kuświka i Grzegorza Wojtkowiaka). Następnie przyszła seria trzech porażek. Najpierw na wyjeździe z Lechem Poznań 1:0 (trzy czerwone kartki dla Lechii), potem także w roli gości z Ruchem Chorzów 2:1 (gol Marco) i u siebie z Legią Warszawa 1:2, mimo iż Lechia prowadziła po samobójczym trafieniu Adama Hlouska. Przełamanie złej serii nastąpiło w Gdańsku podczas meczu z Zagłębiem Lubin, gdy po trafieniu Marco Paixao Lechia wygrała 1:0. Następnie zremisowała 1:1 w Gliwicach, a gola zaliczył Mario Maloca. W kolejce dwudziestej dziewiątej Lechia ponownie spotkała się z Arką Gdynia, ale tym razem grała u siebie i wygrała to spotkanie 2:1 po bramkach Marco Paixao i Sławomira Peszki. W ostatniej kolejce sezonu zasadniczego gdańszczanie ulegli w Szczecinie Pogoni 3:1, a jedyną bramkę dla gości wbił Milos Krasić. Lechia po trzydziestu kolejkach zajmowała pozycję czwartą.


W grupie mistrzowskiej Lechia rozgrywała cztery mecze domowe i trzy wyjazdowe. Na początek zagrano u siebie mecz z Bruk-Bet Termalicą, który wygrano 2:0 po bramkach Lukasa Haraslina oraz Marco Paixao. W trzydziestej drugiej kolejce pokonano na jej terenie Wisłę Kraków 0:1, a strzelał ponownie Lukas Haraslin. Kolejne dwa mecze to spotkania domowe. Bezbramkowy remis z Koroną Kielce, oraz wysoka wygrana 4:0 z Jagiellonią po hat-tricku Marco Paixao oraz bramce Lukasa Haraslina. W trzydziestej piątej kolejce zremisowano bezbramkowo w Poznaniu z Lechem, a w przedostatniej serii gier wygrano u siebie z Pogonią także 4:0 po hat-tricku Marco Paixao, oraz jednej bramce Piotra Wiśniewskiego (który razem z Mateuszem Bąkiem grali tego dnia mecz pożegnalny). Na ostatnią kolejkę Lechia udała się do stolicy, gdzie zremisowała z Legią Warszawa 0:0. Ułożenie wyniku na stadionie w Białymstokusprawiło, że gdańszczanie zajęli czwarte miejsce w lidze, nie kwalifikując się do europejskich pucharów, które przypadło zdobywcy Pucharu Polski (Arce Gdynia)



Sezon 2017/2018 |


Przed kolejnym sezonem ponownie dokonano wielu ruchów transferowych. Do Lechii przyszli tacy gracze jak Mateusz Matras, Filip Mladenović, Joao Oliveira czy Mato Milos, a odeszli między innymi Rafał Janicki, Mario Maloca, Michał Chrapek czy Ariel Borysiuk (transfery z lata i zimy). Gdańszczanie sezon rozpoczęli podobnie jak rok wcześniej w Płocku, ale tym razem wygrali 0:2 po bramkach Marco Paixao i Mateusza Matrasa. Niestety, było to jedyne zwycięstwo na długi czas, gdyż Lechia zanotowała serię siedmiu spotkań bez wygranej. Najpierw przegrała u siebie 0:1 z Cracovią, następnie uległa Śląskowi we Wrocławiu 3:2 (oba gole dla Lechii autorstwa Marco Paixao), w następnym meczu zremisowano u siebie 1:1 z Górnikiem Zabrze po trafieniu wyrównującym Marco Paixao. Kolejna porażka miała miejsce w Bytowie, gdzie tamtejsza Bytovia zwyciężyła 1:0 w meczu 1/16 Pucharu Polski. Następny mecz ligowy to kolejny remis - tym razem w Szczecinie 0:0. Powrót do Gdańska na mecz z Sandecją Nowy Sącz nie był udany, gdyż Lechia przegrała 2:3 (trafienia Marco Paixao i Sławomira Peszki). Następnie grano w Krakowie z Wisłą, gdzie padł remis 1:1, a gola wyrównującego dla gości strzelił Joao Oliveira. W ósmej kolejce Biało-Zieloni przerwali serię i zwyciężyli w Gliwicach 1:2 po golach Marco Paixao i Romario Balde. Następny mecz rozegrano przed własną publicznością, a było to starcie z Jagiellonią Białystok, zakończone remisem 3:3 wywalczonym przez Lechię w końcowych sekundach (dwie bramki Marco Paixao i jedna Błażeja Augustyna). Po remisie z Jagiellonią miała miejsce wyjazdowa porażka w Niecieczy z Bruk-Betem 2:1, ponownie tracąc gola w ostatnich momentach spotkania. Gola dla gości strzelił Rafał Wolski. Następnie wrócono do Gdańska, gdzie wygrano 1:0 z Zagłębiem Lubin po trafieniu Flavio Paixao. W dwunastej kolejce gdańszczanie przegrali w Warszawie 1:0, a w kolejnej zremisowali u siebie z poznańskim Lechem 3:3 po trafieniach Błażeja Augustyna, Marco Paixao i samobóju Emila Dilavera. Następnie zagrano ponownie w Gdańsku, ale przegrano aż 0:5 z Koroną Kielce. Ostatni mecz pierwszej serii gier rundy zasadniczej miał miejsce w Gdyni w Derbach Trójmiasta, które Lechia wygrała po golu w ostatniej minucie spotkania autorstwa Flavio Paixao. W kolejce numer szesnaście Lechiści ograli 3:0 Wisłę Płock (dwukrotnie Marco Paixao, raz Milos Krasić), jednak w następnym meczu wyjazdowym z Cracovią przegrano 2:1, tracąc gola w ostatniej minucie, mimo wcześniejszego prowadzenia po golu samobójczym Michała Helika. Następnie grano ponownie na własnym boisku, gdzie wygrano 3:1 ze Śląskiem Wrocław po dwóch golach Marco Paixao i jednym Flavio Paixao. Było to ostatnie zwycięstwo aż do trzydziestej kolejki - teraz Lechię czeka seria jedenastu spotkań bez wygranej, a zaczęła się ona w Zabrzu, gdzie padł remis 1:1 (wyrównał Flavio Paixao). Następnie w ostatnim meczu w roli gospodarza przegrano u siebie z Pogonią 1:3 po honorowym trafieniu Marco Paixao, a w ostatnim meczu rundy w Niecieczy z Sandecją padł remis 2:2 po golu wyrównującym dla gospodarzy w doliczonym czasie (Dla Lechii strzelali Flavio Paixao i Joao Oliveira). Po rundzie jesiennej Lechia zajmowała miejsce jedenaste.


Od początku rundy rewanżowej Lechia także nie potrafiła wygrać. Najpierw zremisowała 1:1 u siebie z Wisłą Kraków po golu wyrównującym Sławomira Peszki, następnie także u siebie przegrała 0:2 z Piastem Gliwice, a na wyjeździe w Białymstoku mimo początkowego prowadzenia po trafieniu Marco Paixao przegrała aż 4:1. Kolejny mecz domowy zakończył się remisem 2:2 po bramce dla Termaliki w doliczonym czasie gry (dla Lechii strzelali Marco Paixao i Adam Chrzanowski). Zremisowano także bezbramkowo w Lubinie w następnej kolejce, a następnie przegrano na własnym stadionie z Legią Warszawa 1:3 po trafieniu honorowym Simeona Slavcheva. Następnie przegrano dwukrotnie na wyjeździe - 3:0 w Poznaniu i 1:0 w Kielcach. Przełamanie nastąpiło w ostatnim spotkaniu rundy zasadniczej, gdy Lechia w Derbach Trójmiasta zmierzyła się u siebie z Arką Gdynia i wygrała 4:2, prowadząc do przerwy czterema golami strzelonymi przez Flavio Paixao (hat-trick) i Sławomira Peszkę. Lechia zakończyła rundę zasadniczą na ostatnim bezpiecznym, czternastym miejscu.


W pierwszym spotkaniu grupy spadkowej Lechia zagrała ponownie z Arką, ale tym razem w Gdyni - i także wygrała to spotkanie. Po trafieniach Stevena Vitorii i Flavio Paixao padł wynik 1:2 dla gości z Gdańska. Następnie na własnym stadionie zremisowano z Cracovią 0:0, a później przegrano we Wrocławiu 3:1, a jedyną bramkę dla Lechii zdobył Sławomir Peszko. Przegrano także w trzydziestej czwartej kolejce w domowym starciu z Bruk-Bet Termaliką 0:1, ale już kolejkę później zwyciężono w Gliwicach 0:2, a strzelali Michał Nalepa i Joao Oliveira. W trzydziestej szóstej kolejce Lechia zapewniła sobie utrzymanie w LOTTO Ekstraklasie na sezon 2018/2019, remisując 1:1 w Szczecinie po golu Patryka Lipskiego. W ostatniej kolejce sezonu gdańszczanie zremisowali na własnym stadionie z pewną spadku z ligi Sandecją Nową Sącz 1:1 po bramce Flavio Paixao i zakończyli sezon na miejscu trzynastym.



Sezon 2018/2019 |


Po nieudanym sezonie 2017/2018, w drużynie zaszło sporo zmian. Piotr Stokowiec (pracujący w Lechii od końcówki poprzedniego sezonu) nie mógł już korzystać z usług między innymi Jakuba Wawrzyniaka, Grzegorza Kuświka, Marco Paixao, Joao Oliveiry czy w późniejszym czasie Pawła Stolarskiego. Z kolei do klubu przyszli między innymi Artur Sobiech, Jarosław Kubicki, Michał Mak oraz gwiazda z Indonezji - Egy Maulana Vikri. Ponadto w meczowych osiemnastkach zaczęli pojawiać się wychowankowie klubu, tacy jak Karol Fila czy Mateusz Sopoćko. Sezon drużyna rozpoczęła od niespodziewanego zwycięstwa na boisku wicemistrza z Białegostoku 0:1, po golu Flavio Paixao. Następnie zremisowano domowe starcie ze Śląskiem Wrocław 1:1, a gola dla Lechii zdobył ponownie Flavio. Kolejka trzecia do bezbramkowy remis w Warszawie, a czwarta to rywalizacja na swoim stadionie z beniaminkiem - Miedzią Legnica. Mecz ten Biało-Zieloni wygrali 2:0 po trafieniach Jakuba Araka i Patryka Lipskiego. Kolejny na liście był wyjazd do Zabrza wygrany 0:2 po bramkach Karola Fili (początkowo bramka uznana jako samobój Pawła Bohniewicza) oraz Flavio. Kolejny mecz to także wyjazd, tym razem do Szczecina. Lechia wygrała tam 2:3, a trafiali Lukas Haraslin, Steven Vitoria i Adam Chrzanowski, a klub po zakończeniu kolejki objął pozycję lidera, którą zapewnił sobie także na kolejną serię gier, gdy wygrał u siebie z Koroną Kielce 2:0 po dwóch golach Flavio. Jednak pozycję lidera Lechia straciła po kolejnym ligowym meczu w Krakowie z Wisłą, gdzie przegrała 5:2 po trafieniach Partyka Lipskiego i Flavio.



Historyczne nazwy klubu |




Droga Lechii Gdańsk do Ekstraklasy































































1945
Biura Odbudowy Portów Baltia Gdańsk
1946
Klub Sportowy (KS) Lechia Gdańsk
1950
Budowlany Klub Sportowy (BKS) Budowlani Gdańsk
1955
Budowlany Klub Sportowy (BKS) Lechia Gdańsk
1992
Football Club (FC) Lechia Gdańsk S.A.
1995
Klub Sportowy (KS) Lechia/Olimpia Gdańsk
1996
Klub Sportowy (KS) Lechia Gdańsk
1998
Lechia/Polonia Gdańsk
2001
Ośrodek Szkolenia Piłkarskiego Lechia Gdańsk
2009
Klub Sportowy (KS) Lechia Gdańsk SA


Sukcesy |




Tablica upamiętniająca zdobycie Pucharu Polski



  • 1955 – finał Pucharu Polski (przegrana w decydującym meczu z Legią Warszawa 0:5).

  • 1956 – 3. miejsce w rozgrywkach I ligi (najwyższe miejsce w historii Lechii).

  • 1983 – zdobycie Pucharu Polski (jako III-ligowiec) – zwycięstwo w finale nad Piastem Gliwice (2:1).

  • 1983 – zdobycie Superpucharu Polski – zwycięstwo nad ówczesnym Mistrzem Polski Lechem Poznań (1:0).

  • Mistrzostwo Polski juniorów U-19: 1957.

  • Mistrzostwo Polski juniorów U-17: 1993, 1995, 2004, 2008

  • Występy w najwyższej klasie rozgrywek w sezonach: 1949, 1953, 1955–1962/1963, 1984/1985–1987/1988, od 2008/2009

  • Wygrana w Turnieju Amber Cup 2011 w Słupsku.



Wszystkie sezony |










































































































































































































































































































































































































































































































































Sezon
Rozgrywki ligowe
Puchar Polski
(rozgrywki centralne)
Uwagi
Liga Miejsce
1945/1946
eliminacje do Klasy A[7]
1/4

nie rozgrywano
Pierwsze derby Gdańska pomiędzy Lechią i Gedanią[8].
1946
II

Klasa A (gr. gdańska)[9]


1946/1947

Klasa A (gr. gdańska)
1
5. miejsce w grupie finałowej eliminacji o I ligę
1947/1948

Klasa A (gr. gdańska)
1

Increase2.svg 1. miejsce w grupie finałowej eliminacji o I ligę i awans.
Najwyżej notowany klub z Pomorza.
1949
I

I liga

Decrease2.svg 12/12

1950
II

II liga (gr. zachodnia)
6/10

1951

II liga (gr. A)
1/8

I runda

Increase2.svg Awans po barażach.
Najwyżej notowany klub z Pomorza.
1952
I

I liga
7/10

1/4 finału
6. miejsce w Pucharze Zlotu Młodych Przodowników
1953

I liga

Decrease2.svg 12/12

nie rozgrywano

1954
II

II liga

Increase2.svg 2/11

1/16 finału[a]
1955
I

I liga
5/12

finał
1956

I liga

Bronze medal with cup.svg3/12

Runda eliminacyjna
1957

I liga
5/12

1/8 finału
1958

I liga
8/12

nie rozgrywano
1959

I liga
6/12
1960

I liga
9/12
1961

I liga
8/12
1962

I liga
9/12

1/16 finału

1962/1963

I liga

Decrease2.svg 13/14

1/16 finału
1963/1964
II

II liga
10/16

I runda
1964/1965

II liga
7/16

II runda
Pierwsze derby Trójmiasta pomiędzy Lechią i Arką Gdynia.
1965/1966

II liga
6/16

1/16 finału

1966/1967

II liga

Decrease2.svg 13/16

1/8 finału
1967/1968
III

III liga (gr. IV)
2/16

I runda
Pierwsze derby Gdańska pomiędzy Lechią i Polonią[10].
1968/1969

III liga (gr. IV)
5/16


1969/1970

III liga (gr. IV)
3/16
1970/1971

III liga (gr. IV)
2/16
1971/1972

III liga (gr. IV)

Increase2.svg 1/16
1972/1973
II

II liga
7/16
1973/1974

II liga (gr. północna)
4/16

1/8 finału
1974/1975

II liga (gr. północna)
2/16

1/16 finału
1975/1976

II liga (gr. północna)
2/16

1/16 finału
1976/1977

II liga (gr. północna)
5/16

1/16 finału
1977/1978

II liga (gr. północna)
2/16

I runda
1978/1979

II liga (gr. zachodnia)
3/16

1/4 finału
1979/1980

II liga (gr. zachodnia)
6/16

1/8 finału
1980/1981

II liga (gr. zachodnia)
7/16

1/16 finału
1981/1982

II liga (gr. zachodnia)

Decrease2.svg 14/16

1/2 finału
1982/1983
III

III liga (gr. II)

Increase2.svg 1/14

Simple gold cup.svgzwycięstwo
1983/1984
II

II liga (gr. zachodnia)

Increase2.svg 1/16


Simple gold cup.svgSuperpuchar Polski
1/16 finału Pucharu Zdobywców Pucharów
1984/1985
I

I liga
12/16

III runda

1985/1986

I liga
14/16

1/16 finału
3. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(ang.).
1986/1987

I liga
11/16

1/16 finału

1987/1988

I liga
12/16

1/8 finału

Decrease2.svg Spadek po barażach.
1988/1989
II

II liga (gr. wschodnia)
10/16

1/16 finału

1989/1990

II liga
11/20

II runda
Najwyżej notowany klub z Pomorza.
1990/1991

II liga
12/20

III runda

1991/1992

II liga (gr. zachodnia)
8/18

III runda
1992/1993

II liga (gr. zachodnia)
6/18

1/16 finału
1993/1994

II liga (gr. zachodnia)
14/18

III runda
Pierwsze (i jedyne dotychczas) derby Trójmiasta pomiędzy Lechią i Arką Gdynia w Pucharze Polski.
1994/1995

II liga (gr. zachodnia)

Decrease2.svg 15/18

II runda

1995/1996
III

III liga (gr. VII)
12/18

III runda

Increase2.svg Po fuzji z pierwszoligową Olimpią Poznań powstała Lechia/Olimpia Gdańsk,
ale dotychczasowy zespół jako Lechia Gdańsk kontynuował grę w III lidze.
I

I liga

Decrease2.svg 16/18

1996/1997
II

II liga (gr. zachodnia)

Decrease2.svg 15/18

1/16 finału
Przed sezonem zespół III-ligowy zlikwidowano, a Lechię/Olimpię przemianowano na Lechię.
1997/1998
III

III liga (gr. II)
3/18

II runda

Increase2.svg Po sezonie z fuzji z drugoligową Polonią Gdańsk powstała Lechia/Polonia Gdańsk.
1998/1999
II

II liga (gr. zachodnia)
7/14

1/16 finału
Jako Lechia/Polonia Gdańsk.

1999/2000

II liga
14/24

1/16 finału
2000/2001

II liga

Decrease2.svg 19/20

II runda
III runda Pucharu Ligi
2001/2002
III

III liga (gr. II)

Decrease2.svg 15/19

Runda wstępna
W 2001 w obliczu upadku Lechii/Polonii Gdańsk (III liga) odtworzono samodzielną Lechię Gdańsk
i zgłoszono do Klasy A. Po sezonie Lechię/Polonię rozwiązano.
VI
Klasa A (gr. Gdańsk IV)

Increase2.svg 1/12

2002/2003
V
Liga okręgowa (gr. Gdańsk II)

Increase2.svg 1/16

2003/2004
IV

IV liga (gr. pomorska)

Increase2.svg 1/18
2004/2005
III

III liga (gr. II)

Increase2.svg 1/16

I runda
2005/2006
II

II liga
10/18

2006/2007

II liga
5/18

1/16 finału
2007/2008

II liga

Increase2.svg 1/18

1/4 finału

Najwyżej notowany klub z Pomorza.

2008/2009
I

Ekstraklasa
11/16

1/16 finału
faza grupowa Pucharu Ekstraklasy
Pierwsze ekstraklasowe derby Trójmiasta pomiędzy Lechią i Arką Gdynia.
2009/2010

Ekstraklasa
8/18

1/2 finału

2010/2011

Ekstraklasa
8/16

1/2 finału
Ostatni oficjalny mecz Lechii na Stadionie MOSiR[11].
2011/2012

Ekstraklasa
13/16

1/16 finału
Pierwszy mecz Lechii na nowym stadionie w Letnicy.

2012/2013

Ekstraklasa
8/16

1/8 finału

2013/2014

Ekstraklasa
4/16

1/4 finału
2014/2015

Ekstraklasa
5/16

1/16 finału
2015/2016

Ekstraklasa
5/16

1/8 finału
2016/2017

Ekstraklasa
4/16

1/8 finału

GolMarco Paixão królem strzelców.
2017/2018

Ekstraklasa
13/16

1/16 finału






































Poziom ligowy Liczba sezonów Sezony
I 28 1949, 1952-1953, 1955-1963, 1984-1988, 1995/1996, 2008-2019
II 35 1946-1948, 1950-1951, 1954, 1963-1967, 1972-1982, 1983/1984, 1988-1995, 1996/1997, 1998-2001, 2005-2008
III 10 1967-1972, 1982/1983, 1995/1996, 1997/1998, 2001/2002, 2004/2005
IV 1 2003/2004
V 1 2002/2003
VI 1
2001/2002


Występy w pucharach |



Finały Pucharu Polski |



1955: Legia Warszawa – Lechia Gdańsk |




























29 sierpnia 1955

Legia Warszawa

5−0
3−0

Lechia Gdańsk

Warszawa
 


Gol Henryk Kempny (2', 8', 52'), Ernest Pohl (32'), Jerzy Słaboszewski (75')



Widzów: 10 000
Sędzia: Fronczyk (Tarnów)





Legia Warszawa: Edward Szymkowiak, Antoni Mahseli, Jerzy Słaboszewski, Jerzy Woźniak, Marceli Strzykalski, Zygmunt Pieda, Edmund Kowal, Lucjan Brychczy, Henryk Kempny (Longin Janeczek), Ernest Pohl, Andrzej Cehelik trener: János Steiner Węgry
Lechia Gdańsk: Henryk Gronowski II (Marcin Potrykus), Hubert Kusz, Roman Korynt, Czesław Lenc, Jerzy Czubała, Jerzy Kaleta, Robert Gronowski I, Waldemar Jarczyk, Władysław Musiał, Czesław Nowicki (Alfred Kobylański), Roman Rogocz trener: Tadeusz Foryś





1983: Lechia Gdańsk – Piast Gliwice |




























22 czerwca 1983
Lechia Gdańsk

2−1
2−1


Piast Gliwice

Piotrków Trybunalski
 


Gol Krzysztof Górski (9’), Marek Kowalczyk (38’)


Gol Ryszard Kałużyński (42’-k)

Widzów: 17 000
Sędzia: Norek (Kraków)





Lechia Gdańsk: Tadeusz Fajfer, Andrzej Marchel, Lech Kulwicki, Andrzej Salach, Dariusz Raczyński, Zbigniew Kowalski (40 min Roman Józefowicz), Dariusz Wójtowicz, Jacek Grembocki, Marek Kowalczyk, Krzysztof Górski, Ryszard Polak (65 min Jarosław Klinger) trener: Jerzy Jastrzębowski
Piast Gliwice: Jan Szczech, Henryk Pałka, Ryszard Kałużyński, Adam Wilczek, Jan Mirka, Andrzej Śliz, Marcin Żemaitis, Zbigniew Żurek, Marian Czernohorski, Marek Majkas, Marian Brzezoń (76 min Henryk Tkocz) trener: Teodor Wieczorek





Superpuchar Polski |



1983: Lechia Gdańsk – Lech Poznań |




























30 lipca 1983
Lechia Gdańsk

1−0
0−0


Lech Poznań

Stadion MOSiR w Gdańsku
 


Gol Jerzy Kruszczyński (88')



Widzów: 18 000
Sędzia: Henryk Klocek (Gdańsk)





Lechia Gdańsk: Tadeusz Fajfer – Andrzej Marchel, Lech Kulwicki, Andrzej Salach, Dariusz Raczyński – Aleksander Cybulski, Jacek Grembocki, Dariusz Wójtowicz, Maciej Kamiński – Ryszard Polak, Jerzy Kruszczyński trener: Jerzy Jastrzębowski
Lech Poznań: Pleśnierowicz – Pawlak, J. Szewczyk, Jakołcewicz, Barczak – Adamiec, R. Szewczyk (46' Małek), Krzyżanowski (46' Stugarek), Niewiadomski (64' Araszkiewicz, 78' Najtkowski) – Okoński, Kapica trener: Wojciech Łazarek





Trenerzy |





  • 1948: Polska Stefan Lasota


  • 1949: Polska Ryszard Koncewicz


  • 1949: Czechosłowacja Václav Křížek


  • 1950-1953: Polska Czesław Bartolik


  • 1953: Austria Ferdynand Fritsch


  • 1954-1957: Polska Tadeusz Foryś


  • 1958: Polska Leszek Goździk


  • 1959-1960: Polska Henryk Serafin


  • 1960-1961: Polska Piotr Nierychło


  • 1961: Węgry Lajos Szollár


  • 1962: Polska Edward Drabiński


  • 1962: Polska Roman Korynt, Polska Grzegorz Polakow, Polska Roman Rogocz


  • 1962-1963: Polska Roman Rogocz


  • 1963: Polska Henryk Serafin


  • 1964: Polska Władysław Lemiszko


  • 1965-1966: Polska Jerzy Wrzos


  • 1966: Polska Robert Gronowski


  • 1967: Polska Edward Brzozowski


  • 1968-1970: Polska Bogumił Gozdur


  • 1970-1971: Polska Jerzy Słaboszowski


  • 1971-1972: Polska Roman Rogocz


  • 1972-1974: Polska Ryszard Kulesza


  • 1974-1975: Polska Wojciech Łazarek


  • 1976: Polska Grzegorz Polakow


  • 1976: Polska Marian Geszke


  • 1977-1978: Polska Józef Walczak


  • 1978-1979: Polska Janusz Pekowski


  • 1979-1980: Polska Wojciech Przybylski


  • 1981: Polska Jerzy Brzyski


  • 1981-1982: Polska Michał Globisz


  • 1982: Polska Edward Wojewódzki


  • 1982-1984: Polska Jerzy Jastrzębowski


  • 1984: Polska Michał Globisz


  • 1985-1986: Polska Wojciech Łazarek


  • 1986: Polska Michał Globisz


  • 1986-1987: Polska Marian Geszke


  • 1987-1988: Polska Stanisław Kociołek


  • 1988-1989: Polska Stanisław Stachura


  • 1989-1992: Polska Bogusław Kaczmarek


  • 1992-1993: Polska Adam Musiał


  • 1993: Polska Zbigniew Tymiński


  • 1993-1994: Polska Marian Geszke


  • 1995: Polska Janusz Kupcewicz


  • 1995-1996: Polska Hubert Kostka


  • 1996: Polska Stanisław Stachura


  • 1997: Polska Józef Gładysz


  • 1997-1998: Polska Andrzej Bikiewicz


  • 1998-1999: Polska Witold Kulik


  • 1999-2000: Polska Jerzy Jastrzębowski


  • 2000: Polska Wiesław Wika


  • 2000: Polska Romuald Szukiełowicz


  • 2000-2001: Polska Stanisław Stachura


  • 2001-2002: Polska Tadeusz Małolepszy


  • 2003-2004: Polska Jerzy Jastrzębowski


  • 2004-2006: Polska Marcin Kaczmarek


  • 2006-2007: Polska Tomasz Borkowski


  • 2007: Polska Tomasz Kafarski


  • 2007-2008: Polska Dariusz Kubicki


  • 2008-2009: Polska Jacek Zieliński


  • 2009-2011: Polska Tomasz Kafarski


  • 2011: Polska Rafał Ulatowski


  • 2012: Polska Paweł Janas


  • 2012-2013: Polska Bogusław Kaczmarek


  • 2013-2014: Polska Michał Probierz


  • 2014: Holandia Ricardo Moniz


  • 2014: Portugalia Quim Machado


  • 2014: Polska Tomasz Unton i Maciej Kalkowski


  • 2014-2015: Polska Jerzy Brzęczek


  • 2015: Niemcy Thomas von Heesen


  • 2015: Polska Dawid Banaczek


  • 2015-2017: Polska Piotr Nowak


  • 2017-2018: Walia Adam Owen


  • 2018-: Polska Piotr Stokowiec




Zawodnicy |



Wychowankowie |



  • Marek Zieńczuk

  • Dawid Banaczek

  • Jarosław Bieniuk

  • Tomasz Dawidowski

  • Sławomir Wojciechowski

  • Grzegorz Szamotulski

  • Hubert Kusz

  • Jacek Grembocki

  • Zbigniew Kruszyński

  • Mariusz Pawlak

  • Adam Duda

  • Mateusz Bąk

  • Marcin Pietrowski

  • Przemysław Frankowski

  • Paweł Dawidowicz



Reprezentanci w barwach Lechii |




  • Polska Roman Korynt – 32 mecze (1953-1959)


  • Armenia Lewon Hajrapetjan – 19 meczów (2011-2012)


  • Polska Sławomir Peszko – 14 meczów (2015-2018)


  • Łotwa Ivans Lukjanovs – 10 meczów (2010-2012)


  • Litwa Vytautas Andriuškevičius – 7 meczów (2011-2012)


  • Burkina Faso Abdou Razack Traoré – 7 meczów, 1 bramka (2011-2012)


  • Kanada Steven Vitória – 7 meczów, 1 bramka (2016-2019)


  • Bułgaria Simeon Sławczew – 6 meczów (2016-2018)


  • Polska Jakub Wawrzyniak – 6 meczów (2015-2016)


  • Polska Sebastian Mila – 4 mecze (2015)


  • Curaçao Gino van Kessel – 4 mecze (2017)


  • Gwinea Bissau Rudinilson – 3 mecze (2014-2016)


  • Polska Łukasz Trałka – 3 mecze (2008-2009)


  • Polska Rafał Wolski – 3 mecze, 1 bramka (2017-2021)


  • Polska Hubert Wołąkiewicz – 3 mecze (2010)


  • Polska Ariel Borysiuk – 2 mecze (2015)


  • Polska Marek Ługowski – 2 mecze (1987)


  • Polska Henryk Gronowski – 1 mecz (1957)


  • Polska Robert Gronowski – 1 mecz (1953)


  • Polska Alfred Kokot – 1 mecz, 1 bramka (1949)


  • Polska Sebastian Małkowski – 1 mecz (2011)


  • Polska Mirosław Pękala – 1 mecz (1987)


  • Polska Zdzisław Puszkarz – 1 mecz (1975)



Obecny skład |


Stan na 20 lipca 2018



















































































Nr

Poz.
Piłkarz
1

1 bramkarzBR

Serbia Zlatan Alomerović
3

2 obrońcaOB

Portugalia João Nunes
5

2 obrońcaOB

Kanada Steven Vitória
6

3 pomocnikPO

Polska Jarosław Kubicki
8

3 pomocnikPO

Polska Michał Mak
9

3 pomocnikPO

Polska Patryk Lipski
10

3 pomocnikPO

Indonezja Egy Maulana
11

3 pomocnikPO

Polska Konrad Michalak
12

1 bramkarzBR

Słowacja Dušan Kuciak
17

3 pomocnikPO

Słowacja Lukáš Haraslín
18

4 napastnikNA

Polska Jakub Arak
19

2 obrońcaOB

Polska Karol Fila
20

3 pomocnikPO

Polska Daniel Mikołajewski
22

2 obrońcaOB

Serbia Filip Mladenović
















































































Nr

Poz.
Piłkarz
23

2 obrońcaOB

Polska Grzegorz Wojtkowiak
25

2 obrońcaOB

Polska Michał Nalepa
26

2 obrońcaOB

Polska Błażej Augustyn
27

3 pomocnikPO

Polska Rafał Wolski
28

4 napastnikNA

Portugalia Flávio Paixão
29

4 napastnikNA

Polska Mateusz Żukowski
31

3 pomocnikPO

Polska Florian Schikowski
33

2 obrońcaOB

Polska Mateusz Lewandowski
35

3 pomocnikPO

Polska Daniel Łukasik
36

3 pomocnikPO

Polska Tomasz Makowski
71

1 bramkarzBR

Polska Maciej Woźniak
77

2 obrońcaOB

Polska Rafał Kobryń
80

3 pomocnikPO

Polska Mateusz Sopoćko
90

4 napastnikNA

Polska Artur Sobiech



Derby Trójmiasta |




Kibice Lechii Gdańsk w Derbach Trójmiasta 25.04.2009



 Osobny artykuł: Derby Trójmiasta w piłce nożnej.

Derby Trójmiasta to jedne z najbardziej znanych derbów w Polsce. Jest to pojedynek między drużynami gdańskiej Lechii i gdyńskiej Arki. Pierwszy mecz obu drużyn odbył się 2 września 1964 roku (2:1 dla Lechii), jak dotąd odbyło się 40 spotkań[12]: 15 razy wygrywała Lechia, 14 razy Arka i 11 razy padał remis, bilans bramek 41:29 dla Lechii (z uwzględnionym walkowerem z 1998 r.).

Drużyny „biało-zielonych” i „żółto-niebieskich” w najwyższej klasie rozgrywkowej spotkały się po raz pierwszy dopiero 3 października 2008 – w historycznym meczu górą była Lechia wygrywając w Gdyni 1:0 (Gol Buzała '64). Dotychczas w Ekstraklasie w derbach Lechia nie doznała porażki, jej bilans to 9 zwycięstw i 2 remisy.
Lechia Gdańsk w pierwszych Derbach Trójmiasta w Ekstraklasie (1-0): Mateusz Bąk – Ben Starosta, Jacek Manuszewski, Hubert Wołąkiewicz, Rafał Kosznik – Marcin Kaczmarek (72. Arkadiusz Mysona), Karol Piątek (80. Piotr Kasperkiewicz), Łukasz Trałka, Maciej Rogalski – Paweł Buzała (96. Piotr Wiśniewski), Maciej Kowalczyk




Kibice Lechii Gdańsk – oprawa meczowa



Sponsorzy techniczni |



  • 2005–2006 Errea

  • 2006–2010 JAKO AG

  • 2010–2014 Adidas

  • 2014–2016 Saller

  • 2016- New Balance



Uwagi |




  1. drużyna rezerw, pierwsza drużyna odpadła w I rundzie



Przypisy |




  1. Mandziara: Mam pomysł na wyzerowanie długu Lechii


  2. Artykuł: Początek złotej ery (1954).


  3. Najlepiej od pół wieku! – Lechia Gdańsk.


  4. Strona klubowa Strona internetowa klubu Zawisza Bydgoszcz. Aktualności, wyniki, mecze, tabele i statystyki.


  5. Lechia Gdańsk – Ostatni dzień pracy Macieja Turnowieckiego.


  6. Błażej Jenek zrezygnował!


  7. Terminarz: Lechia Gdańsk | 1945/46 Eliminacje do A Klasy, lechia.net [dostęp 2017-11-24]  (pol.).


  8. Rywale, lechia.net [dostęp 2017-11-24]  (pol.).


  9. Terminarz: Lechia Gdańsk | 1945/46 Mistrzostwa A Klasy, lechia.net [dostęp 2017-11-24]  (pol.).


  10. Rywale, lechia.net [dostęp 2017-11-24]  (pol.).


  11. Ostatni mecz Lechii na Traugutta 29 (galeria) - gol24.pl, www.gol24.pl [dostęp 2017-11-24]  (pol.).


  12. Przy okazji „derbowej statystyki” pojawiają się niekiedy dyskusje czy zaliczyć do niej dwa mecze z sezonu 1995/1996, kiedy w trzeciej lidze grały ze sobą jedenastki Arki i Lechii natomiast w ekstraklasie występowała Lechia/Olimpia, będąca jednak odrębnym podmiotem.



Bibliografia |



  • Znani kibice

  • Wojciech Frączek, Mariusz Gudebski, Jarosław Owsiański: Encyklopedia ekstraklasy, statystyczny bilans 80 sezonów. Fundacja Dobrej Ksiązki Warszawa, 2015. ISBN 978-83-86320-65-3.



Europejskie puchary |







Information icon.svgLegenda do wszystkich tabel:



  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off

  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe






















Sezon
Rozgrywki
Runda
Klub
Dom
Wyjazd
Ogólnie

1983/84

Puchar Zdobywców Pucharów
1R

Włochy Juventus F.C.
2–3
0–7

2–10


Linki zewnętrzne |


  • Lechia Gdańsk – oficjalna strona klubu






Popular posts from this blog

Арзамасский приборостроительный завод

Zurdera

Крыжановский, Сергей Ефимович