Graniczna Placówka Kontrolna Bezledy




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}


































GPK Bartoszyce/Bezledy

Historia

Państwo

 Polska
Sformowanie

1946
Rozformowanie

2005
Organizacja
Dyslokacja

Bartoszyce; Bezledy

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Rodzaj wojsk

Straż Graniczna

Graniczna Placówka Kontrolna Bartoszyce/Bezledy:




  1. pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę na przejściu granicznym.

  2. graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej pełniący służbę na przejściu granicznym i realizująca zadania w ochronie granicy państwowej.




Spis treści






  • 1 Formowanie i zmiany organizacyjne


  • 2 Przejścia graniczne


  • 3 Ochrona granicy


  • 4 Dowódcy/komendanci placówki


  • 5 Uwagi


  • 6 Przypisy


  • 7 Bibliografia





Formowanie i zmiany organizacyjne |


Sformowania w 1946 roku jako kolejowe PPK Bartoszyce kategorii C o etacie nr 7/12[a].
Przeformowana na etat 7/53 kategorii C i przemianowana na Graniczną Placówkę Kontrolną Ochrony Pogranicza Bartoszyce[b].


W 1948 roku pododdział przekazany został do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego[c].
W 1950 przeformowana na kolejowe GPK o etacie nr 096/26[d].
W 1952 roku placówka włączona została w etat 352/9 19 Brygady WOP[e].


W 1976 roku rozformowano 19 Kętrzyński Oddział WOP. Placówkę podporządkowano Kaszubskiej Brygadzie WOP[1].


Po rozwiązaniu w 1991 roku Wojsk Ochrony Pogranicza, utworzona Graniczna placówka Kontrolna w Bartoszycach weszła w podporządkowanie Warmińsko-Mazurskiego Oddziału Straży Granicznej[2]. Zajmowała pomieszczenia budynku przy „elewatorach” przy ul. Bema. W dniu 15.07.1993 roku dokonano formalnego przeniesienia GPK SG z Bartoszyc do Bezled, choć praktycznie już od 1992 roku komendant wraz z kadrą kierowniczą przebywał w pomieszczeniach drogowego przejścia granicznego w Bezledach[3]. Z dniem 14.10.2002 roku Strażnica SG Bartoszyce została skreślona, a ochraniany przez nią odcinek granicy państwowej, budynki, sprzęt włączono do Granicznej Placówki Kontrolnej SG w Bezledach. Do Bezled przeszła też większa część funkcjonariuszy[4].


24 sierpnia 2005 roku funkcjonującą dotychczas GPK w Bezledach przemianowano na placówkę Straży Granicznej[5].



 Osobny artykuł: Placówka Straży Granicznej w Bezledach.


Przejścia graniczne |





Przejście graniczne Bezledy-Bagrationowsk w 2003


Pod Graniczną Placówkę Kontrolną SG w Bartoszycach podlegało:


  • kolejowe przejście graniczne Głomno-Bagrationowsk

przeznaczone do ruchu towarowego

  • drogowe przejście graniczne Bezledy-Bagrationowsk

obsługujące obywateli RP i FR przekraczających granicę państwową w ramach małego ruchu granicznego i służbowego[3].

  • lotnicze przejście graniczne w Szymanach

ostatnie 2 samoloty odprawiono w styczniu 2004 roku[6]

  • kolejowe przejście graniczne w Skandawie

zostało włączone w strukturę GPK SG w Bezledach z dniem 1.12.1999 roku po rozformowaniu GPK SG w Skandawie. Ze względów organizacyjnych i ekonomicznych kontrolerzy wyznaczeni do służby w Skandawie stawiali się na odprawę do strażnicy SG w Barcianach, która przejęła planowanie i organizowanie służb. Kolejowe przejście graniczne pozostawało w jurysdykcji PSG W Bezledach do 31.08.2007 roku, a następnie podporządkowano pod PSG w Barcianach[7].


Ochrona granicy |


Po wchłonięciu strażnicy SG w Bartoszycach z dniem 15.12.2002 roku zachodni odcinek ochranianej granicy państwowej sięgał do znaku granicznego 2305. Zmiana nastąpiła po połączeniu strażnic SG w Górowie Iławeckim iŚwiadkach Iławeckich. Wówczas odcinek zwiększył się w kierunku zachodnim do znaku granicznego 2314 o 3,64 km i w całości wynosi 18,71 km[8].


Od zachodu GPK SG w Bezledach graniczyła ze strażnicą SG W Górowie Iławeckim, a od wschodu ze strażnicą SG w Sępopolu[8].



Dowódcy/komendanci placówki |



  • por. Czesław Ferenc (?-1947) (był 10.1946)[f].

  • por. Wiktor Dojlido (1948-?)

  • ppor. Wacław Wierzbiński (był w 1951)

  • ppor. Tadeusz Biegański (1952)


---



  • kpt. SG krzysztof Bieliński (10.05.1991 – 30.04.1992)

  • p.o. por. SG Dariusz Galek (15.12.1992 – 20.12.1994)

  • p.o. por.SG Stanisław Kręcisz (27.12.1994 – 28.08.1995)

  • p.o. ppor. SG Krzysztof Zimoń (1.07.1995 – 30.10.1995)

  • mjr SG Zbigniew Kłeban (1.11.1995 – 31.05.2000)

  • płk SG Mieczysław żurawa (1.08.2000 – 30.08.2002)

  • kpt. SG Mariusz Haraf (1.07.2002 do przemianowania)[9]



Uwagi |




  1. Rozkaz Ministra Obrony Narodowej nr 0153/org. z dnia 21.09.1946 roku → Rejestr główny jednostek WOP ↓, s. 102.


  2. Rozkaz Ministra Obrony Narodowej nr 055/org. z 20.03.1948 roku → Rejestr główny jednostek WOP ↓, s. 102.


  3. Rozkaz Ministra Obrony Narodowej nr 0205/org. z 4.12.1948 roku → Rejestr główny jednostek WOP ↓, s. 102.


  4. Rozkaz Ministra Bezpieczeństwa Publicznego nr 043/org. z 3.06.1950 roku → Rejestr główny jednostek WOP ↓, s. 102.


  5. Rozkaz Ministra Bezpieczeństwa Publicznego nr 024/WW z 10.04.1952 roku → Rejestr główny jednostek WOP ↓, s. 102.


  6. Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 053 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓.



Przypisy |




  1. Jackiewicz 1998 ↓, s. 88.


  2. Burdyło 2011 ↓, s. 33.


  3. ab Burdyło 2011 ↓, s. 93–94.


  4. Burdyło 2011 ↓, s. 92.


  5. Dz.U. z 2005 r. nr 90, poz. 757.


  6. Burdyło 2011 ↓, s. 95.


  7. Burdyło 2011 ↓, s. 96.


  8. ab Burdyło 2011 ↓, s. 97.


  9. Burdyło 2011 ↓, s. 96–97.



Bibliografia |



  • Dorian Burdyło: Warmińsko-Mazurski Oddział Straży Granicznej im. gen.bryg. Stefana Pasławskiego w Kętrzynie. W: Leszek Elas [patronat]: Straż Graniczna w dwudziestoleciu 1991-2011. Materiały poseminaryjne – Tom I. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, 2011. ISBN 978-83-909484-4-7.

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.

  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.

  • Rejestr główny jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin

  • Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.







Popular posts from this blog

Арзамасский приборостроительный завод

Zurdera