Szpetczaki































Szpetczaki


Ilustracja
Taphrina crataegi Sadeb.

Systematyka

Domena

eukariota

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa
szpetczaki

Nazwa systematyczna

Taphrinomycetes O.E. Erikss. & Winka
Myconet 1(1): 11 (1997)

Typ nomenklatoryczny

Taphrinales Gäum. ex C.W. Dodge



Cykl rozwojowy Taphrina


Szpetczaki (Taphrinomycetes O.E. Erikss. & Winka) – monotypowa klasa workowców (Ascomycota) zawierająca rząd Taphrinales, a której typem nomenklatorycznym jest Taphrina[1]. W tzw. "systemie Adla 2012" klad Taphrina jest wyprowadzony bezpośrednio z kladu Taphrinomycotina[2].



Charakterystyka |


Szpetczaki to pierwotna grupa grzybów, uważana za przodków workowców[3]. Charakteryzują się formowaniem warstw dwujądrowych komórek słabo rozwiniętej grzybni w przestrzeniach międzykomórkowych pod kutykulą skórki, czasami w ścianach komórkowych roślin. Nie wytwarzają askokarpów, ich nagie worki pokrywają powierzchnię liści lub gałęzi żywiciela[4][5]. Worki mają przeważnie cylindryczny kształt i obcięte wierzchołki. Zazwyczaj są trwałe – w czasie dojrzewania zarodników nie zanikają. W jednym worku tworzy się zazwyczaj po 8 askospor, które uwalniają się z niego jednocześnie, czasami w postaci zlepionej masy. Askospory są bezbarwne, bez przegród, o kulistym lub eliptycznym kształcie. Anamorfy wykazują wiele cech wspólnych z drożdżami. Mają dwuwarstwowe ściany komórkowe, a ich plechy powstają przez pączkowanie askospor[3].


Są pasożytami i patogenami roślin (np. Taphrina deformans powodująca kędzierzowatość liści brzoskwini). U porażonych roślin zazwyczaj wywołują nadmiernie szybki podział komórek, wskutek czego na organach roślin pojawiają się różnego rodzaju zniekształcenia typu kędzierzowatości liści, narośli czy zgrubień[6].



Systematyka |


Klasę Taphrinomycetes utworzyli Ove Eriksson i Katarina Winka w artykule Supraordinal taxa of Ascomycota, opublikowanym w „Myconet” z 1997[7]:






Quote-alpha.png

Taphrinomycetes cl. nov. O.E. Erikss. & Winka



  • Holotypus: Taphrinales Gäum. ex C.W. Dodge

  • Characteres moleculares (SSU rRNA): 9 148a:c (exc. a in Saitoella). 12 351c:u; 352a:g (exc. a in Saitoella). 13 369u:a (exc. u in Saitoella). 18 529c:a (exc. c in Saitoella). 3'/22 611u:c (exc. u in Saitoella). 23 632u:c (exc. u in Saitoella). 23-1 668c:u; 24/24' 879g:a (exc. g in Saitoella). 25 890c/u:g; 919u:c. 24' 948c:u (exc. c in Saitoella); 966a:g (exc. a in Saitoella). 33/34 1166g:a (only Protomycetales); 1167g:a (only Protomycetales); 1168 (only Protomycetales). 37 1239g:u (exc. g in Saitoella). 46'/45' 1521u:g (exc. u in Taphrina populina). 45'/47 1535c:a (exc. c in Saitoella). 49 1671g:c.



Według ciągle aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do klasy Taphrinomycetes należą[8]:


  • podklasa Taphrinomycetidae Tehler 1988

    • rząd Taphrinales Gäum. & C.W. Dodge 1928

      • rodzina Protomycetaceae Gray 1821

      • rodzina Taphrinaceae Gäum. 1928



    • rodzaj incertae sedis Saitoella Goto, Sugiy., Hamam. & Komag. 1987




Przypisy |




  1. P.M. Kirk: Index Fungorum (ang.). [dostęp 14 lutego 2013].


  2. S.M. Adl i in.. The Revised Classification of Eukaryotes. „The Journal of Eukaryotic Microbiology”, s. 429-493, 2012. DOI: 10.1111/j.1550-7408.2012.00644.x. 


  3. ab red.: Selim Kryczyński i Zbigniew Weber: Fitopatologia. Tom 1. Podstawy fitopatologii. Poznań: PWRiL, 2010, s. 265. ISBN 978-83-09-01-063-0.


  4. Ian M. Smith: "European handbook of plant diseases", s. 249


  5. R. S. Mehrotra, K. R. Aneja: "An Introduction to Mycology", ss. 286-287


  6. Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL. ISBN 978-83-09-01048-7.


  7. O.E. Eriksson, K. Winka. Supraordinal taxa of Ascomycota. „Myconet”. 1, s. 11, 1997. ISSN 1403-1418. 


  8. CABI databases (ang.). [dostęp 2016-05-07].








Popular posts from this blog

浄心駅

カンタス航空