Reprezentacja Kanady w hokeju na lodzie mężczyzn – zespół hokeja na lodzie, reprezentujący Kanadę w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować zawodnicy posiadający obywatelstwo kanadyjskie. Za jego funkcjonowanie odpowiedzialny jest Hockey Canada.
Kanada to najbardziej utytułowana reprezentacja narodowa w hokeju na lodzie na świecie. Reprezentacja ta dziewięciokrotnie triumfowała na igrzyskach olimpijskich (1920, 1924, 1928, 1932, 1948, 1952, 2002, 2010, 2014), 26 razy triumfowała w mistrzostwach świata, czterokrotnie zwyciężyła w turnieju Canada Cup, dwukrotnie triumfowała w Pucharze Świata (2004, 2016).
Spis treści
1Historia
2Osiągnięcia
2.1Igrzyska Olimpijskie
2.2Mistrzostwa Świata
2.3Canada Cup
2.4Puchar Świata
2.5Summit Series
2.6Puchar Spenglera
3Kapitanowie reprezentacji Kanady
3.1Igrzyska Olimpijskie
3.2Mistrzostwa Świata
3.3Canada Cup
3.4Puchar Świata
4Trenerzy reprezentacji Kanady
4.1Igrzyska Olimpijskie
4.2Mistrzostwa Świata
4.3Canada Cup
4.4Puchar Świata
4.5Summit Series
5Przypisy
6Linki zewnętrzne
Historia |
Inauguracyjne, oficjalne spotkanie międzypaństwowe kadra narodowa rozegrała dnia 10 stycznia 1910 roku na Patinoire du Grand-Hôtel w szwajcarskim Les Avants podczas odbywających się tam mistrzostw Europy, przegrywając 8:1 z reprezentacji Szwajcarii. Drużyna była reprezentowana przez drużynę z Uniwersytetu Oksfordzkiego - Oxford Canadians, którzy reprezentowali Kanadę również podczas odbywających się w Brukseli mistrzostw LIGH 1912. Dnia 26 kwietnia 1920 roku, Hockey Canada została przyjęta do Międzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie (wówczas LIHG, obecnie IIHF).
W latach 1920-1963 drużyna była reprezentowana na międzynarodowych imprezach przez zawodników drużyn amatorskich (zazwyczaj zwycięzców turnieju Allan Cup). Ostatni raz drużyna Kanady składająca się z zawodników drużyn amatorskich mistrzostwo świata zdobyła podczas edycji 1961 w Szwajcarii, gdy drużyna składała się z zawodników Trail Smoke Eaters.
Po mistrzostwach świata 1963 w Sztokholmie, o. David Bauer założył drużynę narodową jaką stałą instytucję, która po raz pierwszy pod tym statusem wystartowała podczas turnieju olimpijskiego 1964 w Innsbrucku.
W 1970 roku, drużyna Kanady wycofała się imprez organizowanych przez IIHF po tym jak, odmówiono drużynie pozwolenia na korzystanie pół-profesjonalnych zawodników podczas mistrzostw świata, jednak w 1977 roku po serii negocjacji w prezydentem IIHF - Güntherem Sabetzkim wróciła do międzynarodowego hokeja. Podczas negocjacji ustalono, że drużyna Kanady jeszcze podczas mistrzostwach świata 1977 w Wiedniu może skorzystać z zawodników drużyn ligi NHL, które odpadły z rywalizacji o Puchar Stanleya, jednak w zamian Kanada miała co cztery lata organizować turniej pt. Canada Cup, mający się odbywać na terenie Ameryki Północnej z udziałem reprezentacji Kanady, Stanów Zjednoczonych oraz czterech najsilniejszych europejskich reprezentacji z profesjonalnymi zawodnikami w składzie.
W 1983 roku Hockey Canada utworzyła program pt. "Program of Excellence", który miał na celu przygotowanie co cztery lata reprezentację Kanady do zimowych igrzysk olimpijskich. Reprezentacja Kanady przez cały sezon grała mecze z najlepszymi drużynami narodowymi i klubowymi, co było najlepszą perspektywą dla ligi NHL. W 1986 roku MKOl przegłosował uchwałę pozwalającą na udział, począwszy od 1988 roku zawodowych sportowców w igrzyskach olimpijskich. W reprezentacji Kanady na turnieju olimpijskim 1988 w Calgary wystąpili zawodnicy z doświadczeniem w lidze NHL, jak i obecnie, mający odpowiednie zapiski w umowach. Program "Program of Excellence" został zamknięty w 1998 roku, kiedy to władze ligi NHL zezwolił swoim zawodnikom na start w turnieju olimpijskim 1998 w Nagano.
W 1994 roku na mistrzostwach świata 1994 we Włoszech, reprezentacja Kanady po 33 latach ponownie została mistrzem świata. Od tej pory reprezentacja Kanady wygrywała ten turniej sześciokrotnie (1997, 2003, 2004, 2007, 2015 i 2016). W 2002 roku na turnieju olimpijskim 2002 w Salt Lake City reprezentacja Kanady po zwycięstwie w finale 5:2 z reprezentacją Stanów Zjednoczonych sięgnęła po pierwszy od 50 lat złoty medal igrzysk olimpijskich. Na turnieju olimpijskim 2010 w Vancouver zdobyła złoty medal, pokonując 3:2 w finale po bramce Sidneya Crosby'ego w dogrywce reprezentacją Stanów Zjednoczonych[2], a trener Mike Babcock został pierwszym trenerem, który dołączył do elitarnego klubu pt. "Triple Gold Club".
W 2014 roku na turnieju olimpijskim 2014 w Soczi, reprezentacja Kanady po zwycięstwie 3:0 w finale z reprezentacją Szwecji obroniła mistrzostwo olimpijskie, będąc tym samym pierwszą od 1988 roku hokejową drużyną, która dokonała tego wyczynu (turnieju olimpijskim 1988 w Calgary reprezentacja ZSRR obroniła tytuł z Sarajewa 1984). Po tym sukcesie dyrektor generalny, Steve Yzerman ustąpił ze stanowiska.
Na mistrzostwach świata 2015 w Czechach reprezentacja Kanady prowadzona przez dyrektora generalnego Jima Nilla oraz trenera Todda McLellana z kapitanem Sidneyem Crosbym w składzie, zdominowała turniej, wygrywając wszystkie 10 meczów, strzelając w nich 66 bramek oraz tracąc tylko 15 bramek, a w finale pokonała aż 6:1 obrońców tytułu - reprezentację Rosji, za co Hockey Canada dostała w bonusie 1 milion franków szwajcarskich[3]. Kanadyjczycy zdominowali turniej również w klasyfikacjach indywidualnych: Jason Spezza, Jordan Eberle i Taylor Hall zajęli trzy pierwsze miejsca w klasyfikacji kanadyjskiej, a Tyler Seguin zdobył najwięcej bramek na turnieju (9 bramek). Dzięki zwycięstwu w turnieju Kanada po 5 latach wróciła na 1. miejsce w rankingu IIHF[4].
Osiągnięcia |
Reprezentacja Kanady na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1928 w St. Moritz.
Reprezentacja Kanady podczas Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2002 w Salt Lake City.
Reprezentacja Kanady po zwycięstwie na Mistrzostwach Świata 2007 w Moskwie.
Reprezentacja Kanady na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 w Vancouver.
Igrzyska Olimpijskie |
1920 – Złoty medal[5]
1924 – Złoty medal
1928 – Złoty medal
1932 – Złoty medal
1936 – Srebrny medal
1948 – Złoty medal
1952 – Złoty medal
1956 – Brązowy medal
1960 – Srebrny medal
1964 – 4. miejsce
1968 – Brązowy medal
1972 – Nie uczestniczyli
1976 – Nie uczestniczyli
1980 – 6. miejsce
1984 – 4. miejsce
1988 – 4. miejsce
1992 – Srebrny medal
1994 – Srebrny medal
1998 – 4. miejsce
2002 – Złoty medal
2006 – 7. miejsce
2010 – Złoty medal
2014 – Złoty medal
2018 – Brązowy medal
Mistrzostwa Świata |
1930 – Złoty medal
1931 – Złoty medal
1933 – Srebrny medal
1934 – Złoty medal
1935 – Złoty medal
1937 – Złoty medal
1938 – Złoty medal
1939 – Złoty medal
1947 – Nie uczestniczyli
1949 – Srebrny medal
1950 – Złoty medal
1951 – Złoty medal
1953 – Nie uczestniczyli
1954 – Srebrny medal
1955 – Złoty medal
1957 – Nie uczestniczyli
1958 – Złoty medal
1959 – Złoty medal
1961 – Złoty medal
1962 – Srebrny medal
1963 – 4. miejsce
1965 – 4. miejsce
1966 – Brązowy medal
1967 – Brązowy medal
1969 – 4. miejsce
1970 – Nie uczestniczyli
1971 – Nie uczestniczyli
1972 – Nie uczestniczyli
1973 – Nie uczestniczyli
1974 – Nie uczestniczyli
1975 – Nie uczestniczyli
1976 – Nie uczestniczyli
1977 – 4. miejsce
1978 – Brązowy medal
1979 – 4. miejsce
1981 – 4. miejsce
1982 – Brązowy medal
1983 – Brązowy medal
1985 – Srebrny medal
1986 – Brązowy medal
1987 – 4. miejsce
1989 – Srebrny medal
1990 – 4. miejsce
1991 – Srebrny medal
1992 – 7. miejsce
1993 – 4. miejsce
1994 – Złoty medal
1995 – Brązowy medal
1996 – Srebrny medal
1997 – Złoty medal
1998 – 6. miejsce
1999 – 4. miejsce
2000 – 4. miejsce
2001 – 5. miejsce
2002 – 6. miejsce
2003 – Złoty medal
2004 – Złoty medal
2005 – Srebrny medal
2006 – 4. miejsce
2007 – Złoty medal
2008 – Srebrny medal
2009 – Srebrny medal
2010 – 7. miejsce
2011 – 5. miejsce
2012 – 5. miejsce
2013 – 5. miejsce
2014 – 5. miejsce
2015 – Złoty medal
2016 – Złoty medal
2017 – Srebrny medal
2018 – 4. miejsce
Canada Cup |
1976 – 1. miejsce
1981 – 2. miejsce
1984 – 1. miejsce
1987 – 1. miejsce
1991 – 1. miejsce
Puchar Świata |
1996 – 2. miejsce
2004 – 1. miejsce
2016 – 1. miejsce
Summit Series |
1972 – Wygrana
1974 – Przegrana
Puchar Spenglera |
Team Canada składający się zawodników kanadyjskich zwyciężał 16 razy w edycjach turnieju (1984, 1986, 1987, 1992, 1995, 1996, 1997, 1998, 2002, 2003, 2007, 2012, 2015, 2016), a dziewięciokrotnie dotarła do finału: 1985, 1988, 1990, 2000, 2001, 2005, 2006, 2008, 2010).