Lechia Gdańsk (piłka nożna)
| |||
Pełna nazwa | Klub Sportowy Lechia Gdańsk Spółka Akcyjna | ||
Przydomek | Biało-Zieloni, Lechiści, Budowlani | ||
Maskotka | Lew Gdański | ||
Barwy | biało-zielone | ||
Data założenia | 1945 | ||
Debiut w najwyższej lidze | 20 marca 1949 Cracovia – Lechia 5:1 | ||
Liga | Ekstraklasa | ||
Adres | ul. Pokoleń Lechii Gdańsk 1 80-529 Gdańsk | ||
Stadion | Stadion Energa Gdańsk (Pojemność: 41 620) | ||
Numer KRS | 0000325053 | ||
Właściciel | Lechia Rights Managament - 71%, 46 osób - 29%[1] | ||
Prezes | Adam Mandziara | ||
Trener | Piotr Stokowiec | ||
Asystent trenera | Łukasz Smolarow | ||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Lechia Gdańsk – polski klub piłkarski z siedzibą w Gdańsku, zdobywca Pucharu Polski (1983) oraz Superpucharu Polski (1983), od sezonu 2008/2009 występujący w najwyższej polskiej piłkarskiej klasie rozgrywkowej – Ekstraklasie.
Spis treści
1 Historia
1.1 Lata 1945-1982
1.2 Lata 1982-2008
1.3 Lata od 2008
1.4 Sezon 2011/2012
1.5 Sezon 2012/2013
1.6 Sezon 2013/2014
1.7 Sezon 2014/2015
1.8 Sezon 2015/2016
1.9 Sezon 2016/2017
1.10 Sezon 2017/2018
1.11 Sezon 2018/2019
1.12 Historyczne nazwy klubu
2 Sukcesy
3 Wszystkie sezony
4 Występy w pucharach
4.1 Finały Pucharu Polski
4.1.1 1955: Legia Warszawa – Lechia Gdańsk
4.1.2 1983: Lechia Gdańsk – Piast Gliwice
4.2 Superpuchar Polski
4.2.1 1983: Lechia Gdańsk – Lech Poznań
5 Trenerzy
6 Zawodnicy
6.1 Wychowankowie
6.2 Reprezentanci w barwach Lechii
7 Obecny skład
8 Derby Trójmiasta
9 Sponsorzy techniczni
10 Uwagi
11 Przypisy
12 Bibliografia
13 Europejskie puchary
14 Linki zewnętrzne
Historia |
Lata 1945-1982 |
Klub został założony w sierpniu 1945 w Gdańsku jako Klub Sportowy Biura Odbudowy Portów „Baltia”. W 1946 jego nazwę zmieniono na „Lechia”. Pierwszy awans do I ligi uzyskał w 1948.
Zawodnicy Lechii, którzy doprowadzili do awansu:
- bramkarz – Józef Pokorski (rez. Ludwik Łoś)
- obrońcy – Hubert Nowakowski, Jakub Smug (rez. Bolesław Żytniak)
- pomocnicy – Piotr Nierychło, Alfred Kamzela, Henryk Kokot
- napastnicy – Alfred Kokot, Leszek Goździk, Roman Rogocz, Tadeusz Skowroński, Aleksander Kupcewicz (rez. Leszek Steinmetz)
- Debiut w I lidze: 20 marca 1949, Cracovia – Lechia Gdańsk 5:1 (bramka Piotr Nierychło z rzutu wolnego).
- Pierwsze zwycięstwo w I lidze: 27 marca 1949, Lechia Gdańsk – Ruch Chorzów 5:3 (bramki: Kupcewicz, Rogocz, Goździk, H. Kokot, Skowroński)
Po rocznym pobycie w najwyższej klasie rozgrywkowej klub spadł w 1949 do II ligi. Po raz drugi gdański klub, noszący wówczas nazwę „Budowlani”, awansował do I ligi w 1951 i spadł z niej w 1953 na jeden sezon. W rozgrywkach sezonu 1956 klub uplasował się na trzeciej pozycji w tabeli, co jest największym sukcesem w jego dotychczasowej historii.
Zawodnicy Lechii, grający w sezonie 1954 (trener: Tadeusz Foryś)[2]
- bramkarz – Henryk Gronowski
- obrońcy – Alfred Kamzela, Roman Korynt, Czesław Lenc
- pomocnicy – Jerzy Czubała, Jerzy Kaleta, Władysław Musiał
- napastnicy – Roman Rogocz, Robert Gronowski, Czesław Nowicki, Leszek Goździk
|
|
|
Zawodnicy Lechii grający w sezonie 1959[3]
- bramkarz – Henryk Gronowski
- obrońcy – Hubert Kusz, Roman Korynt, Czesław Lenc
- pomocnicy – Ryszard Szyndlar, Władysław Musiał, Jerzy Kaleta
- napastnicy – Henryk Wieczorkowski, Jerzy Apolewicz, Kazimierz Frąckiewicz, Bogdan Adamczyk, Roman Rogocz, Czesław Nowicki (rez. Waldemar Gaworkiewicz, Jerzy Czubała, Zbigniew Masiak, Ryszard Piskor)
Zawodnicy Lechii grający w sezonie 1961 (trener: Lajos Szolar)[4]
- bramkarze – Henryk Gronowski, Stanisław Uścinowicz, Andrzej Ilkiewicz
- obrońcy – Stanisław Jarząbek, Roman Korynt, Czesław Lenc, Waldemar Łukasik, Jerzy Szróbka
- pomocnicy – Władysław Musiał, Ryszard Szyndlar,
- napastnicy – Zygmunt Gadecki, Jerzy Apolewicz, Bogdan Adamczyk (Janusz Charczuk), Czesław Nowicki, Henryk Wieczorkowski (rez. Leszek Antos, Arkadiusz Bieńkowski, Kazimierz Frąckiewicz)
Po raz trzeci Lechia opuściła ekstraklasę na zakończenie sezonu 1962/63.
W tym okresie najlepszymi strzelcami drużyny byli:
- Roman Rogocz – 60 bramek
- Gronowski – 56
- Adamczyk – 26
- Nowicki – 33
- Musiał – 26
- Goździk – 25
Ponownie na zapleczu ekstraklasy Lechia pojawiła się w 1972, by gościć tam do kolejnej degradacji w roku 1982.
Lata 1982-2008 |
Na początku lat osiemdziesiątych sponsorem BKS Lechia został Nikodem Skotarczak (ps. „Nikoś”). Za jego kadencji rozpoczęło się odrodzenie klubu z Gdańska i już w sezonie 1982/83 III-ligowy zespół Lechii wywalczył awans do II ligi, zdobył Puchar Polski i triumfował w historycznym, pierwszym meczu o Superpuchar Polski pokonując 30 lipca 1983 na gdańskim Stadionie Miejskim Mistrza Polski Lecha Poznań 1:0 (spotkanie prowadził Henryk Klocek z OZPN Gdańsk). Zdobycie Pucharu Polski premiowane było udziałem w rozgrywkach Pucharu Zdobywców Pucharów, gdzie w pierwszej rundzie Lechia trafiła na sławny Juventus F.C. z 5 mistrzami świata z '82 roku w składzie. Gdańszczanie ulegli, jak się później okazało, późniejszemu zwycięzcy rozgrywek PZP dwukrotnie: 0:7 w Turynie i 2:3 w Gdańsku (28 września 1983). W kolejnym sezonie klub znad Motławy wywalczył awans do I ligi, a Jerzy Kruszczyński zdobył tytuł króla strzelców II ligi.
Od 1988 klub znalazł się ponownie w II lidze. Sytuację uzdrowić miała powstała w 1992 spółka FC Lechia S.A. jednakże już po dwóch latach kłopotów finansowych zespół znalazł się ponownie w III lidze. W 1995 nastąpiła fuzja z I ligową Olimpią Poznań i drużyna, jako Lechia/Olimpia Gdańsk ponownie występowała w ekstraklasie, tym razem jedynie jeden sezon. W 1997 klub był ponownie III-ligowcem. W celu zbudowania mocnej, profesjonalnej drużyny piłkarskiej w 1998 dokonano następnej fuzji z II ligową Polonią Gdańsk dając początek Lechii/Polonii Gdańsk. Głównym sponsorem nowego klubu zostało Centrum Handlowe Ptak. Po dwóch latach firmę Antoniego Ptaka w roli sponsora zastąpiło Pomorskie Towarzystwo Leasingowe.
W 2001 Lechia wystąpiła z klubu Lechia/Polonia Gdańsk i rozpoczęła rozgrywki od A klasy (VI ligi), jako nowy klub „Ośrodek Szkolenia Piłkarskiego Lechia Gdańsk” będący kontynuatorem tradycji BKS Lechia Gdańsk. Coroczny awans do wyższej klasy rozgrywek doprowadził drużynę do II ligi (2005), w której Lechia występowała przez kolejne trzy lata. W sezonie 2007/2008 na dwie kolejki przed zakończeniem rozgrywek drużyna z Gdańska zapewniła sobie bezpośredni awans do najwyższej klasy rozgrywkowej (awans z pierwszego miejsca).
Lata od 2008 |
28 stycznia 2009 członkowie Stowarzyszenia OSP Lechia Gdańsk podpisali dokument powołujący do życia spółkę Lechia Gdańsk S.A. – działanie to było niezbędne do wypełnienia wymogów licencyjnych Ekstraklasy. Udziałowcami Lechii S.A. sa osoby fizyczne zasłużone dla klubu oraz udziałowiec większościowy Andrzej Kuchar. 30 kwietnia 2012 roku, po ponad 5 latach działalności w klubie, z funkcji prezesa Lechii Gdańsk zrezygnował Maciej Turnowiecki[5]; tego samego dnia ze swojej posady zrezygnował także Błażej Jenek[6] – wieloletni działacz klubu, ostatnio pełniący funkcję dyrektora generalnego.
Sezon 2011/2012 |
Lechia zaczęła sezon 2011/2012 od porażki w wyjazdowym meczu z Polonią Warszawa przegrywając z nią 1:0. W ramach 3. kolejki T-Mobile Ekstraklasy Lechia na inaugurację PGE Areny Gdańsk zmierzyła się z Cracovią, mecz zakończył się remisem 1:1. Historycznego pierwszego gola na nowym stadionie Lechii zdobył nie grający już w Gdańsku holenderski napastnik Fred Benson. W 1/16 Pucharu Polski Lechia sensacyjnie przegrał z III ligową Limanovią Limanowa 1:0. Po serii porażek i remisów z ławki trenerskiej został zwolniony Tomasz Kafarski. Tomasza Kafarskiego zastąpił Rafał Ulatowski, który prowadził Lechię tylko przez cztery mecze w których biało-zieloni zdobyli trzy punkty. Trzy punkty nie przekonały zarządu klubu z Gdańska żeby współpracować dalej z Rafałem Ulatowskim. Następcą Rafała Ulatowskiego został Paweł Janas. Lechia w przerwie zimowej sprowadziła z Widzewa Łódź Piotra Grzelczaka. W sezonie 2011/2012 Lechia miała problemy ze strzeleniem bramek. W całym sezonie ekipa z Gdańska zdobyła zaledwie 21 bramek w 30 meczach, a straciła 30. Lechia zakończyła sezon na 13. miejscu w tabeli zdobywając przy tym 31 punktów.
Sezon 2012/2013 |
6 czerwca 2012 trenera Pawła Janasa zastąpił Bogusław Kaczmarek. Sezon 2012/13 Lechia zaczęła od porażki 1:3 z Polonią Warszawą na PGE Arenie. W 2. kolejce na wyjeździe wygrała 2:0 z Pogonią Szczecin, a w trzeciej 1:0 z Koroną Kielce.
Sezon 2013/2014 |
Trenera Kaczmarka zastąpił Michał Probierz. Na początku 2014 Lechię przejęli nowi właściciele z Niemiec. Dokonano sześciu wzmocnień (Paweł Stolarski, Maciej Makuszewski, Zaur Sadajew, Aleksander Jagiełło, Stojan Vranjes oraz Nikola Leković). Po przegranym ćwierćfinale Pucharu Polski Michał Probierz został zwolniony z funkcji trenera. Zastąpił go Holender Ricardo Moniz, dzięki któremu drużyna zajęła 4. miejsce na koniec sezonu.
Sezon 2014/2015 |
Ricardo Moniz zrezygnował z funkcji trenera. Jego następcą został Joaquim Machado. Adidas przestał być sponsorem technicznym Lechii, a zamiast jego pojawiła się firma Saller. Do Gdańska przybyło wielu zawodników: Mavroudis Bougaidis (Grecja, obrońca, Granada, wypożyczenie do 30.06.2015 z prawem pierwokupu), Tiago Valente (Portugalia, obrońca, Pacos de Ferreira, wolny transfer, kontrakt do 30.06.2016), Bartłomiej Pawłowski (pomocnik, Widzew Łódź po wypożyczeniu do Malagi, Hiszpania, umowa do 30.06.2017), Adam Buksa (napastnik, Novara, Włochy, umowa do 30.06.2017), Adłan Kacajew (pomocnik, ostatni klub Terek Grozny, Rosja, wypożyczenie do 30.06.2015), Ariel Borysiuk (pomocnik, Wołga Niżny Nowogród, Rosja, wolny transfer, kontrakt do 30.06.2017), Adam Dźwigała (pomocnik, Jagiellonia Białystok, kontrakt do 30.06.2017), Diogo Ribeiro (napastnik, Portugalia, Sporting Braga, wolny transfer, kontrakt do 30.06.2016 z opcją przedłużenia), Damian Podleśny (bramkarz, GKS Bełchatów, kontrakt do 30.06.2017), Daniel Łukasik (pomocnik, Legia Warszawa, kontrakt do 30.06.2018), Danijel Aleksić (Serbia, napastnik, ostatni Sain-Etienne B, wolny transfer, kontrakt do 30.06.2016), Dariusz Trela (bramkarz, Piast Gliwice, wolny transfer, kontrakt do 30.06.2017), Mateusz Możdżeń (obrońca, Lech Poznań, wolny transfer, kontrakt do 30.06.2017).
Nowym trenerem bramkarzy został Rafał Skórski.
Sezon 2015/2016 |
W sezonie 2015/16 do Lechii Gdańsk przybyli nowi zawodnicy. Za kwotę 100 tys. euro do Lechii trafił młodzieżowy reprezentant polski Michał Mak z GKS-u Bełchatów, za 150 tys. euro reprezentant Chorwacji Mario Maloča z Hajduk Split, z wypożyczenia za kwotę 500 tys. euro został wykupiony reprezentant polski Ariel Borysiuk z 1. FC Kaiserslautern, a ponadto z wolnych transferów zespół wzmocnili serb pochodzenia Bośniacko-Chorwackiego Neven Marković z Servette FC, młodzieżowy reprezentant Słowacji Lukáš Haraslín z Parma oraz Grzegorz Kuświk z Ruch Chorzów. Z klubu odeszli natomiast: Bartłomiej Smuczyński, który odszedł na zasadzie wolnego transferu do Termalica Bruk-Bet Nieciecza, na podobnej zasadzie klub opuścili również Piotr Grzelczak, który wybrał ofertę z Jagiellonia Białystok,Mateusz Możdżeń, który zdecydował się na transfer do Podbeskidzie Bielsko-Biała,Marcin Pietrowski, który trafił do Piast Gliwice, Kacper Łazaj, który podpisał kontrakt z II ligowym Raków Częstochowa oraz Wojciech Zyska, który poszedł do Bałtyk Gdynia. W dodatku klub postanowił nie przedłużać wypożyczeń poszczególnych zawodników.Antonio Colak powrócił do 1. FC Nürnberg, Mavroudis Bougaidis wrócił do Granada CF, a Filip Malbasic do Hoffenheim. Pod koniec okna transferowego ze względu na kiepskie wyniki lechii, nastąpiła mała rewolucja w składzie. Do klubu przybyła wielka gwiazda, były zawodnik Juventusu Miloš Krasić z Fenerbahce, reprezentant polski Sławomir Peszko z 1. FC Köln, młodzieżowy reprezentant Serbii Aleksandar Kovačević oraz młodzieżowy reprezentant polski Michał Chrapek. Zmiany nastąpiły również na stanowisku trenera. Jerzego Brzęczka zastąpił Thomas von Heesen.
Sezon 2016/2017 |
W sezonie 2016/2017 w Gdańsku zaszło sporo zmian. Do zespołu przyszli między innymi tacy gracze jak Rafał Wolski, Ariel Borysiuk i Dusan Kuciak. Za to z Biało-Zielonymi pożegnali się między innymi Adam Buksa, Maciej Makuszewski i Gerson (transfery z lata i zimy). Sezon gdańszczanie rozpoczęli od wyjazdowej porażki w Płocku 2:1, mimo iż prowadzili po golu Marco Paixao. W drugiej kolejce także grano na wyjeździe, a dokładniej w Lublinie z Górnikiem Łęczna. To spotkanie zakończyło się wygraną Lechii 1:2 po bramkach Milosa Krasicia i Grzegorza Kuświka. Trzecia kolejka to pierwsze spotkanie w sezonie w roli gospodarza, a zakończyło się ono zwycięstwem 3:1 nad krakowską Wisłą po golach braci Paixao (dwa razy Flavio, raz Marco). Kolejnym spotkaniem był bezbramkowy remis we Wrocławiu, a zaraz po nim domowe starcie z Koroną Kielce, które Lechia wygrała 3:2 po dwóch bramkach Grzegorza Kuświka i trafieniu samobójczym Radka Dejmka. W szóstej kolejce wybrano się do Białegostoku, gdzie gdańszczanie wygrali 0:1 po golu Aleksandara Kovacevicia. W kolejnym spotkaniu Lechia grała w Gliwicach w ramach 1/16 Pucharu Polski, gdzie wygrała po rzutach karnych 3:5 (po 120' minutach 0:0). Kolejny, już tym razem ligowy mecz, okazał się przegranym. Lechia uległa Bruk-Bet Termalice Nieciecza 1:2, a honorowego gola zdobył Flavio Paixao. Jednakże kolejne starcie zakończyło się już wygraną klubu z Gdańska, gdyż wywieziono trzy punkty z Krakowa (0:1 z Cracovią po trafieniu Marco Paixao). Następnie w dziewiątej kolejce Biało-Zieloni wygrali domowe starcie z Lechem Poznań 2:1 ponownie po golu Marco, oraz samobóju Macieja Wilusza. Po tych dwóch wygranych zespół pojechał do Niepołomic na mecz 1/8 Pucharu Polski, gdzie niespodziewanie uległ po rzutach karnych Puszczy 4:2 (po 120' minutach remis 1:1, a dla Lechii strzelił Flavio Paixao). Po odpadnięciu z Pucharu Lechia grała już tylko w Ekstraklasie, a kolejnym meczem był pojedynek domowy z Ruchem Chorzów, ostatecznie wygrany 2:1 po bramkach Sławomira Peszki i Flavio Paixao. W jedenastej kolejce zespół z Gdańska wybrał się na wyjazd do Warszawy, gdzie jednak uległ Legii aż 3:0. Kolejny mecz także zagrał na wyjeździe, ale tym razem wygrał w Lubinie 1:2, a gole strzelali Rafał Janicki i Grzegorz Kuświk. Trzynasta kolejka to mecz domowy z Piastem Gliwice i wygrana 3:2 po trafieniu Sławomira Peszki i dwukrotnie Flavio Paixao. W kolejnej serii Lechia mierzyła się pierwszy raz od 2011 roku z Arką Gdynia w Derbach Trójmiasta w Gdyni. Spotkanie zakończyło się remisem 1:1, a gola dla gości zdobył Marco Paixao. Na zakończenie pierwszej rundy fazy zasadniczej Lechia zremisowała u siebie 1:1 z Pogonią Szczecin po golu Rafała Wolskiego. Kolejne dwa spotkania także rozegrano w Gdańsku. Najpierw pokonano 2:1 Wisłę Płock (dwie bramki Grzegorza Kuświka), a później 3:0 Górnika Łęczna (gole Marco Paixao, Rafała Wolskiego i Lukasa Haraslina). W osiemnastej kolejce Lechiści grali w Krakowie z Wisłą, gdzie ulegli wysoko 3:0. Ostatnim meczem domowym przed przerwą zimową było spotkanie na własnym terenie ze Śląskiem Wrocław, tym razem zakończone wygraną 3:0 po dwóch bramkach Flavio Paixao i jednej Grzegorza Kuświka. Ostatnim meczem rundy był wyjazd do Kielc, przegrany przez Lechię 2:0. Lechia po rundzie jesiennej zajmowała pozycję wicelidera tabeli, ustępując jedynie Jagiellonii Białystok.
Po zakończeniu przerwy zimowej Lechia na start rozegrała mecz z Jagiellonią Białystok na własnym boisku, wygrywając pewnie 3:0 po trafieniach braci Paixao (dwa razy Flavio, raz Marco). W kolejce numer dwadzieścia dwa Biało-Zieloni pojechali na wyjazd do Niecieczy, gdzie zremisowali 1:1 tracąc gola w ostatnich sekundach spotkania (dla Lechii strzelił Sławomir Peszko). Następnie na własnym terenie wygrano 4:2 z Cracovią (gole Ariela Borysiuka, Flavio Paixao, Grzegorza Kuświka i Grzegorza Wojtkowiaka). Następnie przyszła seria trzech porażek. Najpierw na wyjeździe z Lechem Poznań 1:0 (trzy czerwone kartki dla Lechii), potem także w roli gości z Ruchem Chorzów 2:1 (gol Marco) i u siebie z Legią Warszawa 1:2, mimo iż Lechia prowadziła po samobójczym trafieniu Adama Hlouska. Przełamanie złej serii nastąpiło w Gdańsku podczas meczu z Zagłębiem Lubin, gdy po trafieniu Marco Paixao Lechia wygrała 1:0. Następnie zremisowała 1:1 w Gliwicach, a gola zaliczył Mario Maloca. W kolejce dwudziestej dziewiątej Lechia ponownie spotkała się z Arką Gdynia, ale tym razem grała u siebie i wygrała to spotkanie 2:1 po bramkach Marco Paixao i Sławomira Peszki. W ostatniej kolejce sezonu zasadniczego gdańszczanie ulegli w Szczecinie Pogoni 3:1, a jedyną bramkę dla gości wbił Milos Krasić. Lechia po trzydziestu kolejkach zajmowała pozycję czwartą.
W grupie mistrzowskiej Lechia rozgrywała cztery mecze domowe i trzy wyjazdowe. Na początek zagrano u siebie mecz z Bruk-Bet Termalicą, który wygrano 2:0 po bramkach Lukasa Haraslina oraz Marco Paixao. W trzydziestej drugiej kolejce pokonano na jej terenie Wisłę Kraków 0:1, a strzelał ponownie Lukas Haraslin. Kolejne dwa mecze to spotkania domowe. Bezbramkowy remis z Koroną Kielce, oraz wysoka wygrana 4:0 z Jagiellonią po hat-tricku Marco Paixao oraz bramce Lukasa Haraslina. W trzydziestej piątej kolejce zremisowano bezbramkowo w Poznaniu z Lechem, a w przedostatniej serii gier wygrano u siebie z Pogonią także 4:0 po hat-tricku Marco Paixao, oraz jednej bramce Piotra Wiśniewskiego (który razem z Mateuszem Bąkiem grali tego dnia mecz pożegnalny). Na ostatnią kolejkę Lechia udała się do stolicy, gdzie zremisowała z Legią Warszawa 0:0. Ułożenie wyniku na stadionie w Białymstokusprawiło, że gdańszczanie zajęli czwarte miejsce w lidze, nie kwalifikując się do europejskich pucharów, które przypadło zdobywcy Pucharu Polski (Arce Gdynia)
Sezon 2017/2018 |
Przed kolejnym sezonem ponownie dokonano wielu ruchów transferowych. Do Lechii przyszli tacy gracze jak Mateusz Matras, Filip Mladenović, Joao Oliveira czy Mato Milos, a odeszli między innymi Rafał Janicki, Mario Maloca, Michał Chrapek czy Ariel Borysiuk (transfery z lata i zimy). Gdańszczanie sezon rozpoczęli podobnie jak rok wcześniej w Płocku, ale tym razem wygrali 0:2 po bramkach Marco Paixao i Mateusza Matrasa. Niestety, było to jedyne zwycięstwo na długi czas, gdyż Lechia zanotowała serię siedmiu spotkań bez wygranej. Najpierw przegrała u siebie 0:1 z Cracovią, następnie uległa Śląskowi we Wrocławiu 3:2 (oba gole dla Lechii autorstwa Marco Paixao), w następnym meczu zremisowano u siebie 1:1 z Górnikiem Zabrze po trafieniu wyrównującym Marco Paixao. Kolejna porażka miała miejsce w Bytowie, gdzie tamtejsza Bytovia zwyciężyła 1:0 w meczu 1/16 Pucharu Polski. Następny mecz ligowy to kolejny remis - tym razem w Szczecinie 0:0. Powrót do Gdańska na mecz z Sandecją Nowy Sącz nie był udany, gdyż Lechia przegrała 2:3 (trafienia Marco Paixao i Sławomira Peszki). Następnie grano w Krakowie z Wisłą, gdzie padł remis 1:1, a gola wyrównującego dla gości strzelił Joao Oliveira. W ósmej kolejce Biało-Zieloni przerwali serię i zwyciężyli w Gliwicach 1:2 po golach Marco Paixao i Romario Balde. Następny mecz rozegrano przed własną publicznością, a było to starcie z Jagiellonią Białystok, zakończone remisem 3:3 wywalczonym przez Lechię w końcowych sekundach (dwie bramki Marco Paixao i jedna Błażeja Augustyna). Po remisie z Jagiellonią miała miejsce wyjazdowa porażka w Niecieczy z Bruk-Betem 2:1, ponownie tracąc gola w ostatnich momentach spotkania. Gola dla gości strzelił Rafał Wolski. Następnie wrócono do Gdańska, gdzie wygrano 1:0 z Zagłębiem Lubin po trafieniu Flavio Paixao. W dwunastej kolejce gdańszczanie przegrali w Warszawie 1:0, a w kolejnej zremisowali u siebie z poznańskim Lechem 3:3 po trafieniach Błażeja Augustyna, Marco Paixao i samobóju Emila Dilavera. Następnie zagrano ponownie w Gdańsku, ale przegrano aż 0:5 z Koroną Kielce. Ostatni mecz pierwszej serii gier rundy zasadniczej miał miejsce w Gdyni w Derbach Trójmiasta, które Lechia wygrała po golu w ostatniej minucie spotkania autorstwa Flavio Paixao. W kolejce numer szesnaście Lechiści ograli 3:0 Wisłę Płock (dwukrotnie Marco Paixao, raz Milos Krasić), jednak w następnym meczu wyjazdowym z Cracovią przegrano 2:1, tracąc gola w ostatniej minucie, mimo wcześniejszego prowadzenia po golu samobójczym Michała Helika. Następnie grano ponownie na własnym boisku, gdzie wygrano 3:1 ze Śląskiem Wrocław po dwóch golach Marco Paixao i jednym Flavio Paixao. Było to ostatnie zwycięstwo aż do trzydziestej kolejki - teraz Lechię czeka seria jedenastu spotkań bez wygranej, a zaczęła się ona w Zabrzu, gdzie padł remis 1:1 (wyrównał Flavio Paixao). Następnie w ostatnim meczu w roli gospodarza przegrano u siebie z Pogonią 1:3 po honorowym trafieniu Marco Paixao, a w ostatnim meczu rundy w Niecieczy z Sandecją padł remis 2:2 po golu wyrównującym dla gospodarzy w doliczonym czasie (Dla Lechii strzelali Flavio Paixao i Joao Oliveira). Po rundzie jesiennej Lechia zajmowała miejsce jedenaste.
Od początku rundy rewanżowej Lechia także nie potrafiła wygrać. Najpierw zremisowała 1:1 u siebie z Wisłą Kraków po golu wyrównującym Sławomira Peszki, następnie także u siebie przegrała 0:2 z Piastem Gliwice, a na wyjeździe w Białymstoku mimo początkowego prowadzenia po trafieniu Marco Paixao przegrała aż 4:1. Kolejny mecz domowy zakończył się remisem 2:2 po bramce dla Termaliki w doliczonym czasie gry (dla Lechii strzelali Marco Paixao i Adam Chrzanowski). Zremisowano także bezbramkowo w Lubinie w następnej kolejce, a następnie przegrano na własnym stadionie z Legią Warszawa 1:3 po trafieniu honorowym Simeona Slavcheva. Następnie przegrano dwukrotnie na wyjeździe - 3:0 w Poznaniu i 1:0 w Kielcach. Przełamanie nastąpiło w ostatnim spotkaniu rundy zasadniczej, gdy Lechia w Derbach Trójmiasta zmierzyła się u siebie z Arką Gdynia i wygrała 4:2, prowadząc do przerwy czterema golami strzelonymi przez Flavio Paixao (hat-trick) i Sławomira Peszkę. Lechia zakończyła rundę zasadniczą na ostatnim bezpiecznym, czternastym miejscu.
W pierwszym spotkaniu grupy spadkowej Lechia zagrała ponownie z Arką, ale tym razem w Gdyni - i także wygrała to spotkanie. Po trafieniach Stevena Vitorii i Flavio Paixao padł wynik 1:2 dla gości z Gdańska. Następnie na własnym stadionie zremisowano z Cracovią 0:0, a później przegrano we Wrocławiu 3:1, a jedyną bramkę dla Lechii zdobył Sławomir Peszko. Przegrano także w trzydziestej czwartej kolejce w domowym starciu z Bruk-Bet Termaliką 0:1, ale już kolejkę później zwyciężono w Gliwicach 0:2, a strzelali Michał Nalepa i Joao Oliveira. W trzydziestej szóstej kolejce Lechia zapewniła sobie utrzymanie w LOTTO Ekstraklasie na sezon 2018/2019, remisując 1:1 w Szczecinie po golu Patryka Lipskiego. W ostatniej kolejce sezonu gdańszczanie zremisowali na własnym stadionie z pewną spadku z ligi Sandecją Nową Sącz 1:1 po bramce Flavio Paixao i zakończyli sezon na miejscu trzynastym.
Sezon 2018/2019 |
Po nieudanym sezonie 2017/2018, w drużynie zaszło sporo zmian. Piotr Stokowiec (pracujący w Lechii od końcówki poprzedniego sezonu) nie mógł już korzystać z usług między innymi Jakuba Wawrzyniaka, Grzegorza Kuświka, Marco Paixao, Joao Oliveiry czy w późniejszym czasie Pawła Stolarskiego. Z kolei do klubu przyszli między innymi Artur Sobiech, Jarosław Kubicki, Michał Mak oraz gwiazda z Indonezji - Egy Maulana Vikri. Ponadto w meczowych osiemnastkach zaczęli pojawiać się wychowankowie klubu, tacy jak Karol Fila czy Mateusz Sopoćko. Sezon drużyna rozpoczęła od niespodziewanego zwycięstwa na boisku wicemistrza z Białegostoku 0:1, po golu Flavio Paixao. Następnie zremisowano domowe starcie ze Śląskiem Wrocław 1:1, a gola dla Lechii zdobył ponownie Flavio. Kolejka trzecia do bezbramkowy remis w Warszawie, a czwarta to rywalizacja na swoim stadionie z beniaminkiem - Miedzią Legnica. Mecz ten Biało-Zieloni wygrali 2:0 po trafieniach Jakuba Araka i Patryka Lipskiego. Kolejny na liście był wyjazd do Zabrza wygrany 0:2 po bramkach Karola Fili (początkowo bramka uznana jako samobój Pawła Bohniewicza) oraz Flavio. Kolejny mecz to także wyjazd, tym razem do Szczecina. Lechia wygrała tam 2:3, a trafiali Lukas Haraslin, Steven Vitoria i Adam Chrzanowski, a klub po zakończeniu kolejki objął pozycję lidera, którą zapewnił sobie także na kolejną serię gier, gdy wygrał u siebie z Koroną Kielce 2:0 po dwóch golach Flavio. Jednak pozycję lidera Lechia straciła po kolejnym ligowym meczu w Krakowie z Wisłą, gdzie przegrała 5:2 po trafieniach Partyka Lipskiego i Flavio.
Historyczne nazwy klubu |
1945 | Biura Odbudowy Portów | Baltia Gdańsk | |
---|---|---|---|
1946 | Klub Sportowy (KS) | Lechia Gdańsk | |
1950 | Budowlany Klub Sportowy (BKS) | Budowlani Gdańsk | |
1955 | Budowlany Klub Sportowy (BKS) | Lechia Gdańsk | |
1992 | Football Club (FC) | Lechia Gdańsk | S.A. |
1995 | Klub Sportowy (KS) | Lechia/Olimpia Gdańsk | |
1996 | Klub Sportowy (KS) | Lechia Gdańsk | |
1998 | Lechia/Polonia Gdańsk | ||
2001 | Ośrodek Szkolenia Piłkarskiego | Lechia Gdańsk | |
2009 | Klub Sportowy (KS) | Lechia Gdańsk | SA |
Sukcesy |
- 1955 – finał Pucharu Polski (przegrana w decydującym meczu z Legią Warszawa 0:5).
- 1956 – 3. miejsce w rozgrywkach I ligi (najwyższe miejsce w historii Lechii).
- 1983 – zdobycie Pucharu Polski (jako III-ligowiec) – zwycięstwo w finale nad Piastem Gliwice (2:1).
- 1983 – zdobycie Superpucharu Polski – zwycięstwo nad ówczesnym Mistrzem Polski Lechem Poznań (1:0).
- Mistrzostwo Polski juniorów U-19: 1957.
- Mistrzostwo Polski juniorów U-17: 1993, 1995, 2004, 2008
- Występy w najwyższej klasie rozgrywek w sezonach: 1949, 1953, 1955–1962/1963, 1984/1985–1987/1988, od 2008/2009
- Wygrana w Turnieju Amber Cup 2011 w Słupsku.
Wszystkie sezony |
Sezon | Rozgrywki ligowe | Puchar Polski (rozgrywki centralne) | Uwagi | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Liga | Miejsce | |||||
1945/1946 | eliminacje do Klasy A[7] | 1/4 | nie rozgrywano | Pierwsze derby Gdańska pomiędzy Lechią i Gedanią[8]. | ||
1946 | II | Klasa A (gr. gdańska)[9] | ||||
1946/1947 | Klasa A (gr. gdańska) | 1 | 5. miejsce w grupie finałowej eliminacji o I ligę | |||
1947/1948 | Klasa A (gr. gdańska) | 1 | 1. miejsce w grupie finałowej eliminacji o I ligę i awans. | Najwyżej notowany klub z Pomorza. | ||
1949 | I | I liga | 12/12 | |||
1950 | II | II liga (gr. zachodnia) | 6/10 | |||
1951 | II liga (gr. A) | 1/8 | I runda | Awans po barażach. | Najwyżej notowany klub z Pomorza. | |
1952 | I | I liga | 7/10 | 1/4 finału | 6. miejsce w Pucharze Zlotu Młodych Przodowników | |
1953 | I liga | 12/12 | nie rozgrywano | |||
1954 | II | II liga | 2/11 | 1/16 finału[a] | ||
1955 | I | I liga | 5/12 | finał | ||
1956 | I liga | 3/12 | Runda eliminacyjna | |||
1957 | I liga | 5/12 | 1/8 finału | |||
1958 | I liga | 8/12 | nie rozgrywano | |||
1959 | I liga | 6/12 | ||||
1960 | I liga | 9/12 | ||||
1961 | I liga | 8/12 | ||||
1962 | I liga | 9/12 | 1/16 finału | |||
1962/1963 | I liga | 13/14 | 1/16 finału | |||
1963/1964 | II | II liga | 10/16 | I runda | ||
1964/1965 | II liga | 7/16 | II runda | Pierwsze derby Trójmiasta pomiędzy Lechią i Arką Gdynia. | ||
1965/1966 | II liga | 6/16 | 1/16 finału | |||
1966/1967 | II liga | 13/16 | 1/8 finału | |||
1967/1968 | III | III liga (gr. IV) | 2/16 | I runda | Pierwsze derby Gdańska pomiędzy Lechią i Polonią[10]. | |
1968/1969 | III liga (gr. IV) | 5/16 | – | |||
1969/1970 | III liga (gr. IV) | 3/16 | ||||
1970/1971 | III liga (gr. IV) | 2/16 | ||||
1971/1972 | III liga (gr. IV) | 1/16 | ||||
1972/1973 | II | II liga | 7/16 | |||
1973/1974 | II liga (gr. północna) | 4/16 | 1/8 finału | |||
1974/1975 | II liga (gr. północna) | 2/16 | 1/16 finału | |||
1975/1976 | II liga (gr. północna) | 2/16 | 1/16 finału | |||
1976/1977 | II liga (gr. północna) | 5/16 | 1/16 finału | |||
1977/1978 | II liga (gr. północna) | 2/16 | I runda | |||
1978/1979 | II liga (gr. zachodnia) | 3/16 | 1/4 finału | |||
1979/1980 | II liga (gr. zachodnia) | 6/16 | 1/8 finału | |||
1980/1981 | II liga (gr. zachodnia) | 7/16 | 1/16 finału | |||
1981/1982 | II liga (gr. zachodnia) | 14/16 | 1/2 finału | |||
1982/1983 | III | III liga (gr. II) | 1/14 | zwycięstwo | ||
1983/1984 | II | II liga (gr. zachodnia) | 1/16 | – | Superpuchar Polski | 1/16 finału Pucharu Zdobywców Pucharów |
1984/1985 | I | I liga | 12/16 | III runda | ||
1985/1986 | I liga | 14/16 | 1/16 finału | 3. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(ang.). | ||
1986/1987 | I liga | 11/16 | 1/16 finału | |||
1987/1988 | I liga | 12/16 | 1/8 finału | Spadek po barażach. | ||
1988/1989 | II | II liga (gr. wschodnia) | 10/16 | 1/16 finału | ||
1989/1990 | II liga | 11/20 | II runda | Najwyżej notowany klub z Pomorza. | ||
1990/1991 | II liga | 12/20 | III runda | |||
1991/1992 | II liga (gr. zachodnia) | 8/18 | III runda | |||
1992/1993 | II liga (gr. zachodnia) | 6/18 | 1/16 finału | |||
1993/1994 | II liga (gr. zachodnia) | 14/18 | III runda | Pierwsze (i jedyne dotychczas) derby Trójmiasta pomiędzy Lechią i Arką Gdynia w Pucharze Polski. | ||
1994/1995 | II liga (gr. zachodnia) | 15/18 | II runda | |||
1995/1996 | III | III liga (gr. VII) | 12/18 | III runda | Po fuzji z pierwszoligową Olimpią Poznań powstała Lechia/Olimpia Gdańsk, ale dotychczasowy zespół jako Lechia Gdańsk kontynuował grę w III lidze. | |
I | I liga | 16/18 | – | |||
1996/1997 | II | II liga (gr. zachodnia) | 15/18 | 1/16 finału | Przed sezonem zespół III-ligowy zlikwidowano, a Lechię/Olimpię przemianowano na Lechię. | |
1997/1998 | III | III liga (gr. II) | 3/18 | II runda | Po sezonie z fuzji z drugoligową Polonią Gdańsk powstała Lechia/Polonia Gdańsk. | |
1998/1999 | II | II liga (gr. zachodnia) | 7/14 | 1/16 finału | Jako Lechia/Polonia Gdańsk. | |
1999/2000 | II liga | 14/24 | 1/16 finału | |||
2000/2001 | II liga | 19/20 | II runda | III runda Pucharu Ligi | ||
2001/2002 | III | III liga (gr. II) | 15/19 | Runda wstępna | W 2001 w obliczu upadku Lechii/Polonii Gdańsk (III liga) odtworzono samodzielną Lechię Gdańsk i zgłoszono do Klasy A. Po sezonie Lechię/Polonię rozwiązano. | |
VI | Klasa A (gr. Gdańsk IV) | 1/12 | – | |||
2002/2003 | V | Liga okręgowa (gr. Gdańsk II) | 1/16 | |||
2003/2004 | IV | IV liga (gr. pomorska) | 1/18 | |||
2004/2005 | III | III liga (gr. II) | 1/16 | I runda | ||
2005/2006 | II | II liga | 10/18 | – | ||
2006/2007 | II liga | 5/18 | 1/16 finału | |||
2007/2008 | II liga | 1/18 | 1/4 finału | Najwyżej notowany klub z Pomorza. | ||
2008/2009 | I | Ekstraklasa | 11/16 | 1/16 finału | faza grupowa Pucharu Ekstraklasy Pierwsze ekstraklasowe derby Trójmiasta pomiędzy Lechią i Arką Gdynia. | |
2009/2010 | Ekstraklasa | 8/18 | 1/2 finału | |||
2010/2011 | Ekstraklasa | 8/16 | 1/2 finału | Ostatni oficjalny mecz Lechii na Stadionie MOSiR[11]. | ||
2011/2012 | Ekstraklasa | 13/16 | 1/16 finału | Pierwszy mecz Lechii na nowym stadionie w Letnicy. | ||
2012/2013 | Ekstraklasa | 8/16 | 1/8 finału | |||
2013/2014 | Ekstraklasa | 4/16 | 1/4 finału | |||
2014/2015 | Ekstraklasa | 5/16 | 1/16 finału | |||
2015/2016 | Ekstraklasa | 5/16 | 1/8 finału | |||
2016/2017 | Ekstraklasa | 4/16 | 1/8 finału | Marco Paixão królem strzelców. | ||
2017/2018 | Ekstraklasa | 13/16 | 1/16 finału |
Poziom ligowy | Liczba sezonów | Sezony |
---|---|---|
I | 28 | 1949, 1952-1953, 1955-1963, 1984-1988, 1995/1996, 2008-2019 |
II | 35 | 1946-1948, 1950-1951, 1954, 1963-1967, 1972-1982, 1983/1984, 1988-1995, 1996/1997, 1998-2001, 2005-2008 |
III | 10 | 1967-1972, 1982/1983, 1995/1996, 1997/1998, 2001/2002, 2004/2005 |
IV | 1 | 2003/2004 |
V | 1 | 2002/2003 |
VI | 1 | 2001/2002 |
Występy w pucharach |
Finały Pucharu Polski |
1955: Legia Warszawa – Lechia Gdańsk |
29 sierpnia 1955 | Legia Warszawa | 5−0 3−0 | Lechia Gdańsk | Warszawa | | |
---|---|---|---|---|---|---|
Henryk Kempny (2', 8', 52'), Ernest Pohl (32'), Jerzy Słaboszewski (75') | Widzów: 10 000 Sędzia: Fronczyk (Tarnów) | |||||
Legia Warszawa: Edward Szymkowiak, Antoni Mahseli, Jerzy Słaboszewski, Jerzy Woźniak, Marceli Strzykalski, Zygmunt Pieda, Edmund Kowal, Lucjan Brychczy, Henryk Kempny (Longin Janeczek), Ernest Pohl, Andrzej Cehelik trener: János Steiner
Lechia Gdańsk: Henryk Gronowski II (Marcin Potrykus), Hubert Kusz, Roman Korynt, Czesław Lenc, Jerzy Czubała, Jerzy Kaleta, Robert Gronowski I, Waldemar Jarczyk, Władysław Musiał, Czesław Nowicki (Alfred Kobylański), Roman Rogocz trener: Tadeusz Foryś
1983: Lechia Gdańsk – Piast Gliwice |
22 czerwca 1983 | Lechia Gdańsk | 2−1 2−1 | Piast Gliwice | Piotrków Trybunalski | | |
---|---|---|---|---|---|---|
Krzysztof Górski (9’), Marek Kowalczyk (38’) | Ryszard Kałużyński (42’-k) | Widzów: 17 000 Sędzia: Norek (Kraków) | ||||
Lechia Gdańsk: Tadeusz Fajfer, Andrzej Marchel, Lech Kulwicki, Andrzej Salach, Dariusz Raczyński, Zbigniew Kowalski (40 min Roman Józefowicz), Dariusz Wójtowicz, Jacek Grembocki, Marek Kowalczyk, Krzysztof Górski, Ryszard Polak (65 min Jarosław Klinger) trener: Jerzy Jastrzębowski
Piast Gliwice: Jan Szczech, Henryk Pałka, Ryszard Kałużyński, Adam Wilczek, Jan Mirka, Andrzej Śliz, Marcin Żemaitis, Zbigniew Żurek, Marian Czernohorski, Marek Majkas, Marian Brzezoń (76 min Henryk Tkocz) trener: Teodor Wieczorek
Superpuchar Polski |
1983: Lechia Gdańsk – Lech Poznań |
30 lipca 1983 | Lechia Gdańsk | 1−0 0−0 | Lech Poznań | Stadion MOSiR w Gdańsku | | |
---|---|---|---|---|---|---|
Jerzy Kruszczyński (88') | Widzów: 18 000 Sędzia: Henryk Klocek (Gdańsk) | |||||
Lechia Gdańsk: Tadeusz Fajfer – Andrzej Marchel, Lech Kulwicki, Andrzej Salach, Dariusz Raczyński – Aleksander Cybulski, Jacek Grembocki, Dariusz Wójtowicz, Maciej Kamiński – Ryszard Polak, Jerzy Kruszczyński trener: Jerzy Jastrzębowski
Lech Poznań: Pleśnierowicz – Pawlak, J. Szewczyk, Jakołcewicz, Barczak – Adamiec, R. Szewczyk (46' Małek), Krzyżanowski (46' Stugarek), Niewiadomski (64' Araszkiewicz, 78' Najtkowski) – Okoński, Kapica trener: Wojciech Łazarek
Trenerzy |
1948: Stefan Lasota
1949: Ryszard Koncewicz
1949: Václav Křížek
1950-1953: Czesław Bartolik
1953: Ferdynand Fritsch
1954-1957: Tadeusz Foryś
1958: Leszek Goździk
1959-1960: Henryk Serafin
1960-1961: Piotr Nierychło
1961: Lajos Szollár
1962: Edward Drabiński
1962: Roman Korynt, Grzegorz Polakow, Roman Rogocz
1962-1963: Roman Rogocz
1963: Henryk Serafin
1964: Władysław Lemiszko
1965-1966: Jerzy Wrzos
1966: Robert Gronowski
1967: Edward Brzozowski
1968-1970: Bogumił Gozdur
1970-1971: Jerzy Słaboszowski
1971-1972: Roman Rogocz
1972-1974: Ryszard Kulesza
1974-1975: Wojciech Łazarek
1976: Grzegorz Polakow
1976: Marian Geszke
1977-1978: Józef Walczak
1978-1979: Janusz Pekowski
1979-1980: Wojciech Przybylski
1981: Jerzy Brzyski
1981-1982: Michał Globisz
1982: Edward Wojewódzki
1982-1984: Jerzy Jastrzębowski
1984: Michał Globisz
1985-1986: Wojciech Łazarek
1986: Michał Globisz
1986-1987: Marian Geszke
1987-1988: Stanisław Kociołek
1988-1989: Stanisław Stachura
1989-1992: Bogusław Kaczmarek
1992-1993: Adam Musiał
1993: Zbigniew Tymiński
1993-1994: Marian Geszke
1995: Janusz Kupcewicz
1995-1996: Hubert Kostka
1996: Stanisław Stachura
1997: Józef Gładysz
1997-1998: Andrzej Bikiewicz
1998-1999: Witold Kulik
1999-2000: Jerzy Jastrzębowski
2000: Wiesław Wika
2000: Romuald Szukiełowicz
2000-2001: Stanisław Stachura
2001-2002: Tadeusz Małolepszy
2003-2004: Jerzy Jastrzębowski
2004-2006: Marcin Kaczmarek
2006-2007: Tomasz Borkowski
2007: Tomasz Kafarski
2007-2008: Dariusz Kubicki
2008-2009: Jacek Zieliński
2009-2011: Tomasz Kafarski
2011: Rafał Ulatowski
2012: Paweł Janas
2012-2013: Bogusław Kaczmarek
2013-2014: Michał Probierz
2014: Ricardo Moniz
2014: Quim Machado
2014: Tomasz Unton i Maciej Kalkowski
2014-2015: Jerzy Brzęczek
2015: Thomas von Heesen
2015: Dawid Banaczek
2015-2017: Piotr Nowak
2017-2018: Adam Owen
2018-: Piotr Stokowiec
Zawodnicy |
Wychowankowie |
- Marek Zieńczuk
- Dawid Banaczek
- Jarosław Bieniuk
- Tomasz Dawidowski
- Sławomir Wojciechowski
- Grzegorz Szamotulski
- Hubert Kusz
- Jacek Grembocki
- Zbigniew Kruszyński
- Mariusz Pawlak
- Adam Duda
- Mateusz Bąk
- Marcin Pietrowski
- Przemysław Frankowski
- Paweł Dawidowicz
Reprezentanci w barwach Lechii |
Roman Korynt – 32 mecze (1953-1959)
Lewon Hajrapetjan – 19 meczów (2011-2012)
Sławomir Peszko – 14 meczów (2015-2018)
Ivans Lukjanovs – 10 meczów (2010-2012)
Vytautas Andriuškevičius – 7 meczów (2011-2012)
Abdou Razack Traoré – 7 meczów, 1 bramka (2011-2012)
Steven Vitória – 7 meczów, 1 bramka (2016-2019)
Simeon Sławczew – 6 meczów (2016-2018)
Jakub Wawrzyniak – 6 meczów (2015-2016)
Sebastian Mila – 4 mecze (2015)
Gino van Kessel – 4 mecze (2017)
Rudinilson – 3 mecze (2014-2016)
Łukasz Trałka – 3 mecze (2008-2009)
Rafał Wolski – 3 mecze, 1 bramka (2017-2021)
Hubert Wołąkiewicz – 3 mecze (2010)
Ariel Borysiuk – 2 mecze (2015)
Marek Ługowski – 2 mecze (1987)
Henryk Gronowski – 1 mecz (1957)
Robert Gronowski – 1 mecz (1953)
Alfred Kokot – 1 mecz, 1 bramka (1949)
Sebastian Małkowski – 1 mecz (2011)
Mirosław Pękala – 1 mecz (1987)
Zdzisław Puszkarz – 1 mecz (1975)
Obecny skład |
- Stan na 20 lipca 2018
|
|
Derby Trójmiasta |
Derby Trójmiasta to jedne z najbardziej znanych derbów w Polsce. Jest to pojedynek między drużynami gdańskiej Lechii i gdyńskiej Arki. Pierwszy mecz obu drużyn odbył się 2 września 1964 roku (2:1 dla Lechii), jak dotąd odbyło się 40 spotkań[12]: 15 razy wygrywała Lechia, 14 razy Arka i 11 razy padał remis, bilans bramek 41:29 dla Lechii (z uwzględnionym walkowerem z 1998 r.).
Drużyny „biało-zielonych” i „żółto-niebieskich” w najwyższej klasie rozgrywkowej spotkały się po raz pierwszy dopiero 3 października 2008 – w historycznym meczu górą była Lechia wygrywając w Gdyni 1:0 ( Buzała '64). Dotychczas w Ekstraklasie w derbach Lechia nie doznała porażki, jej bilans to 9 zwycięstw i 2 remisy.
Lechia Gdańsk w pierwszych Derbach Trójmiasta w Ekstraklasie (1-0): Mateusz Bąk – Ben Starosta, Jacek Manuszewski, Hubert Wołąkiewicz, Rafał Kosznik – Marcin Kaczmarek (72. Arkadiusz Mysona), Karol Piątek (80. Piotr Kasperkiewicz), Łukasz Trałka, Maciej Rogalski – Paweł Buzała (96. Piotr Wiśniewski), Maciej Kowalczyk
Sponsorzy techniczni |
- 2005–2006 Errea
- 2006–2010 JAKO AG
- 2010–2014 Adidas
- 2014–2016 Saller
- 2016- New Balance
Uwagi |
↑ drużyna rezerw, pierwsza drużyna odpadła w I rundzie
Przypisy |
↑ Mandziara: Mam pomysł na wyzerowanie długu Lechii
↑ Artykuł: Początek złotej ery (1954).
↑ Najlepiej od pół wieku! – Lechia Gdańsk.
↑ Strona klubowa Strona internetowa klubu Zawisza Bydgoszcz. Aktualności, wyniki, mecze, tabele i statystyki.
↑ Lechia Gdańsk – Ostatni dzień pracy Macieja Turnowieckiego.
↑ Błażej Jenek zrezygnował!
↑ Terminarz: Lechia Gdańsk | 1945/46 Eliminacje do A Klasy, lechia.net [dostęp 2017-11-24] (pol.).
↑ Rywale, lechia.net [dostęp 2017-11-24] (pol.).
↑ Terminarz: Lechia Gdańsk | 1945/46 Mistrzostwa A Klasy, lechia.net [dostęp 2017-11-24] (pol.).
↑ Rywale, lechia.net [dostęp 2017-11-24] (pol.).
↑ Ostatni mecz Lechii na Traugutta 29 (galeria) - gol24.pl, www.gol24.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
↑ Przy okazji „derbowej statystyki” pojawiają się niekiedy dyskusje czy zaliczyć do niej dwa mecze z sezonu 1995/1996, kiedy w trzeciej lidze grały ze sobą jedenastki Arki i Lechii natomiast w ekstraklasie występowała Lechia/Olimpia, będąca jednak odrębnym podmiotem.
Bibliografia |
- Znani kibice
- Wojciech Frączek, Mariusz Gudebski, Jarosław Owsiański: Encyklopedia ekstraklasy, statystyczny bilans 80 sezonów. Fundacja Dobrej Ksiązki Warszawa, 2015. ISBN 978-83-86320-65-3.
Europejskie puchary |
Legenda do wszystkich tabel:
|
Sezon | Rozgrywki | Runda | Klub | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
1983/84 | Puchar Zdobywców Pucharów | 1R | Juventus F.C. | 2–3 | 0–7 | 2–10 |
Linki zewnętrzne |
- Lechia Gdańsk – oficjalna strona klubu
|
|
|