Pułk Morski




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}















































Pułk Morski

Historia

Państwo

 II Rzeczpospolita
Sformowanie

1919
Rozformowanie

1920
Tradycje
Rodowód
Batalion Morski
Kontynuacja

1 Morski Batalion Strzelców
Dowódcy
Pierwszy
kpt. Konstanty Jacynicz
Działania zbrojne

wojna polsko-bolszewicka
Organizacja
Dyslokacja

Twierdza Modlin

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko
Rodzaj wojsk

piechota

Pułk Morski – oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.




Spis treści






  • 1 Historia oddziału


  • 2 Obsada personalna pułku


  • 3 Kawalerowie Virtuti Militari


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia





Historia oddziału |


W lutym 1919 roku w Twierdzy Modlin został utworzony Batalion Morski. 4 kwietnia dowódcą batalionu został kpt. Konstanty Jacynicz[1]. Batalion składał się z czterech kompanii strzeleckich i kompanii karabinów maszynowych. Jesienią 1919 zajął pozycje na granicy z Pomorzem, od Aleksandrowa Kujawskiego do linii Wisły. W połowie stycznia 1920 rozpoczął akcję obejmowania terenów Pomorza, zajmując 18 stycznia Toruń i w pierwszych dniach lutego docierając do Pucka. Tam część Batalionu wraz z gen. Józefem Hallerem 10 lutego dokonała zaślubin Polski z Bałtykiem.


6 lipca 1920 roku Minister Spraw Wojskowych generał porucznik Józef Leśniewski wydał rozkaz nr 2516/20.tj. w sprawie sformowania pułku morskiego z oddziałów marynarki podległych Departamentowi Morskiemu. Pod względem organizacyjnym i zaopatrzenia pułk został podporządkowany Dowództwu Okręgu Generalnego „Pomorze”. Organizacja pułku morskiego miała się odbywać „według regulaminów, etatów i norm ustalonych dla pułku piechoty”. Dowódcą pułku został kpt. mar. Konstanty Jacynicz[2].


25 lipca 1920 roku zakończono organizację dowództwa pułku oraz plutonów: technicznego, telefonicznego i sanitarnego[3]. Pułk wziął udział w wojnie z bolszewikami. Chwałę Pułkowi przyniosły bohaterskie boje pod Zabielem, Nową Wsią, Suskiem i Wiklinem. 13 listopada Minister Spraw Wojskowych wydał rozkaz o rozformowaniu pułku. 24 listopada dowódca pułku złożył meldunek o rozformowaniu I i III batalionów[4]. 18 grudnia 1920 roku zostało rozformowane dowództwo pułku. Sprawy likwidacyjne pułku przejął II batalion, który został podporządkowany dowódcy Kadry Marynarki Wojennej. 1 lutego 1921 roku został rozwiązany II batalion[5].



Obsada personalna pułku |


Obsada personalna pułku[6]


Dowództwo


  • dowódca pułku - kpt. mar. Konstanty Jacynicz

  • adiutant - por. mar. Tadeusz Morgenstern-Podjazd

  • kapelan - ks. Władysław Miegoń


I batalion


  • dowódca I batalionu - kpt. mar. Antoni Wąsowicz

  • dowódca 1 kompanii - por. mar. Marian Wolbek

  • dowódca 2 kompanii - por. mar. Michał Wilkicki

  • oficer młodszy - por. mar. Aleksander Hulewicz

  • oficer młodszy - ppor. mar. Włodzimierz Kodrębski

  • oficer młodszy - ppor. mar.Jerzy Krępski

  • dowódca półkompanii karabinów maszynowych - por. mar. Ignacy Błażewicz

  • oficer młodszy - pchor. Bolesław Dunin-Marcinkiewicz


II batalion


  • dowódca II batalionu - kpt. mar. Adam Mohuczy (6 VII - 15 VIII 1920)

  • adiutant - por. mar. Romuald Dziewałtowski-Gintowt

  • oficer operacyjny - por. piech. Lucjan Sobol † 1940 Charków

  • dowódca 1 kompanii - por. mar. Michał Borowski

  • dowódca 2 kompanii - por. mar. Józef Czechowicz


III batalion


  • dowódca III batalionu - kpt. mar. Włodzimierz Steyer

  • adiutant - por. Wiktor Porębski

  • dowódca 1 kompanii - ppor. Lucjan Wrzesiński

  • dowódca 2 kompanii - por. mar. Kazimierz Śliwerski

  • dowódca półkompanii karabinów maszynowych - por. mar. Konstanty Rakusa-Suszczewski



Kawalerowie Virtuti Militari |


Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. W nawiasie, obok nazwiska, podano numer krzyża[7][8]:




  1. mar. Adam Bartnik (2798)

  2. sierż. szt. mar. Aleksander Brzeszko[9] (2160)

  3. por. mar. Tomasz Duracz (4020)

  4. por. mar. Aleksander Hulewicz (4022)

  5. kpt. mar. Konstanty Jacynicz (2939)

  6. ks. Władysław Miegoń (4023)

  7. kpt. mar. Adam Mohuczy (1990)

  8. por. mar. Roman Pieńkowski (2835)

  9. sierż. szt. mar. Seweryn Pióro (2785)

  10. por. mar. Tadeusz Morgenstern-Podjazd (4021)

  11. st. mar. Józef Walewski (2786)

  12. por. mar. Marian Wolbek (3101)




Przypisy |




  1. Taube i Dziewałtowski-Gintowt 1933 ↓, s. 14.


  2. Taube i Dziewałtowski-Gintowt 1933 ↓, s. 19.


  3. Taube i Dziewałtowski-Gintowt 1933 ↓, s. 21.


  4. Taube i Dziewałtowski-Gintowt 1933 ↓, s. 46.


  5. Taube i Dziewałtowski-Gintowt 1933 ↓, s. 47.


  6. Taube i Dziewałtowski-Gintowt 1933 ↓, s. 20-22.


  7. Taube i Dziewałtowski-Gintowt 1933 ↓, s. 48.


  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 10-11.


  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 10, tu jako Aleksander Brzeczka.



Bibliografia |



  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].

  • Karol Taube, Romuald Dziewałtowski-Gintowt: Zarys historii wojennej Pułku Morskiego. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1933, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918-1920.





Popular posts from this blog

Арзамасский приборостроительный завод

Zurdera