Jfyhkgu

; ;	; 2 Batalionu Strzelców;
	; 2 Batalionu Strzelców;
	Historia;
; Państwo;	; II Rzeczpospolita;
Sformowanie;	1926;
Rozformowanie;	1939;
	Tradycje;
Nadanie sztandaru;	19 czerwca 1938;
	Dowódcy;
Pierwszy;	ppłk Stefan III Michalski;
Ostatni;	ppłk Stanisław Janik;
	Działania zbrojne;
	; kampania wrześniowa;
	Organizacja;
Dyslokacja;	; Starogard, Tczew;
	;
Rodzaj sił zbrojnych;	; wojsko;
Rodzaj wojsk;	; piechota;

Ten artykuł dotyczy 2 baonu strzelców w latach 1926-1939. Zobacz też: inne bataliony piechoty noszące numer „2”.

.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}

2 Batalion Strzelców (2 bs) – oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Spis treści

1 Historia batalionu

2 Kadra batalionu
- 2.1 Obsada personalna w 1939 roku

3 Symbole batalionu

4 Uwagi

5 Przypisy

6 Bibliografia

7 Linki zewnętrzne

Historia batalionu |

Latem 1926 roku 65 pułk piechoty otrzymał rozkaz przedyslokowania swoich pododdziałów ze Starogardu Gdańskiego do Grudziądza. Rozkaz ten nie dotyczył III batalionu piechoty. Na bazie III/65 pp utworzony został 2 batalion strzelców, mający charakter samodzielnej jednostki wojskowej^[1]. W marcu 1930 roku batalion przeniesiono ze Starogardu Gdańskiego do Tczewa^[2].

26 czerwca 1938 roku żołnierze batalionu złożyli przysięgę na sztandar.

W maju 1939 roku batalion przystąpił do budowy umocnień polowych w rejonie Tczewa^[3].

Kadra batalionu |

mjr / ppłk piech. Stefan III Michalski (1926 - 31 III 1930 → zastępca dowódcy 5 pspodh^[4])

mjr piech. Franciszek II Studziński (31 III 1930 - 21 VI 1932 → kwatermistrz 1 pspodh)

mjr dypl. piech. Władysław Bartosik (21 VI 1932 – I 1934 → wykładowca w Szkole Podchorążych Inżynierii^[5])

ppłk dypl. piech. Jan Kruk-Śmigla (X 1933 - 1936 → II oficer sztabu Inspektora Armii gen. dyw. Stefana Dąb-Biernackiego)

mjr / ppłk piech. Stanisław Janik (25 XI 1936 - IX 1939)

mjr piech. Antoni Hajzik - kwatermistrz (9 XII 1932 - 7 VI 1934 → dowódca baonu w 29 pp)

kpt. Emil Niemiec

kpt. Tadeusz Czeszejko-Sochacki (kwatermistrz w 1928)

Obsada personalna w 1939 roku |

Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939 roku^[6]^[a]:

dowódca batalionu – ppłk Stanisław Andrzej Janik

I zastępca dowódcy – mjr Józef Rosiek

adiutant – por Jan Seredyński

lekarz – por. lek. Jan Baużyk

II zastępca dowódcy (kwatermistrz) – kpt. adm. (piech.) Ireneusz Sztompka

oficer mobilizacyjny – kpt. Ireneusz Marian Czernik

zastępca oficera mobilizacyjnego – vacat

oficer administracyjno-materiałowy – kpt. Władysław Adam Monkosa

oficer gospodarczy – kpt. int. Rajmund Wincza

oficer żywnościowy – chor. Stanisław Jankowski

dowódca kompanii gospodarczej i oficer taborowy – por. tab. Zygmunt Majer

dowódca plutonu łączności – por. Kazimierz Dziasek

dowódca plutonu pionierów – vacat

dowódca plutonu ppanc. – por. Antoni Lebiedź

dowódca oddziału zwiadu – por. Bolesław Ossowski

dowódca 1 kompanii – kpt. Aleksander Kajetanowicz

dowódca plutonu – por. Zdzisław Sylwiusz Ożarowski

dowódca 2 kompanii – por. Piotr Paweł Kołodziej

dowódca plutonu – ppor. Stanisław Lewenec

dowódca 3 kompanii – por. Marian Spławski

dowódca plutonu – ppor. Antoni Borowski

dowódca plutonu – ppor. Mikołaj Marian Jacyna

dowódca kompanii km – kpt. Tadeusz Graczyk

dowódca plutonu – por. Stanisław Brożek

dowódca plutonu – ppor. Franciszek Dominik

na kursie – por. Tadeusz Bohlen

na kursie – ppor. Leszek Zbyszko Ludwik Bieńkowski

Symbole batalionu |

Sztandar

Wzór sztandaru został zatwierdzony przez Prezydenta RP^[8].

19 czerwca 1938 roku w Toruniu Generalny Inspektor Sił Zbrojnych, Marszałek Polski Edward Śmigły-Rydz wręczył dowódcy batalionu sztandar ufundowany przez społeczeństwo Tczewa i Pelplina oraz powiatu tczewskiego.

Razem ze sztandarem baon otrzymał od fundatorów cztery posrebrzane fanfary, cztery płomienie do fanfar i cztery fartuszki do fanfar, "złotą księgę" oraz szafę do eksponowania sztandaru^[9].
Odznaka pamiątkowa

30 maja 1931 roku Minister Spraw Wojskowych zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 2 Batalionu Strzelców^[10].

Odznaka o wymiarach 40x40 mm ma kształt krzyża jerozolimskiego o biało emaliowanych ramionach. Na środku krzyża tarcza z nałożonym złotym gryfem na niebieskim tle, dawnym herbem Tczewa. Na ramionach krzyża umieszczono złotą cyfrę "2", inicjały baonu "B" i "S" oraz rok powstania "1926".

Odznaki oficerskie, dwuczęściowe, tłoczone w srebrze, złocone i emaliowane były wykonane przez Stanisława Reising w Warszawie, ul. Niecała 1. Odznaki żołnierskie tłoczone w tombaku, srebrzone i oksydowane produkował Bronisław Grabski w Łodzi, ul. Zakątna 59/61^[11].
Barwy

Oficerowie liniowi i szeregowcy na kołnierzach kurtek nosili granatowe, sukienne łapki z seledynową żyłką oraz numer porządkowy baonu "2" na naramiennikach^[12].

Uwagi |

↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939^[7].

Przypisy |

↑ Jerzy Krzyś: 65 Starogardzki Pułk Piechoty. s. 14.

↑ Józef Milewski: 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich. s. 10.

↑ Konrad Ciechanowski, Armia "Pomorze" s. 20.

↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.

↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku.

↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 660.

↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.

↑ Dodatek Tajny Nr 6 do Dziennika Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 6 z 1938 r., poz. 65.

↑ Kazimierz Satora, Opowieści wrześniowych sztandarów s. 174.

↑ Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 15 z 30 maja 1931 r., poz. 181.

↑ Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 147., Henryk Wielecki, Rudolf Sieradzki, Wojsko Polskie 1921-1939. Odznaki pamiątkowe piechoty s. 146.

↑ Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 22 z 4 sierpnia 1927 r., poz. 268.

Bibliografia |

Konrad Ciechanowski, Armia "Pomorze", Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1983, wyd. I, ISBN 83-11-06793-7

Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siy Zbrojne Na Zachodzie. Pantera Books. ISBN 83-204-3299-5.

Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1990. ISBN 83-211-1104-1.

Jerzy Krzyś: 65 Starogardzki Pułk Piechoty. Pruszkó: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", 1994. ISBN 83-85621-42-3.

Józef Milewski: 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich. Warszawa: "Ajaks", 1993. ISBN 83-85621-09-1.

Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939

Kazimierz Satora, Opowieści wrześniowych sztandarów, Instytut Wydawniczy PAX, wyd. I, Warszawa 1990, ISBN 83-211-1104-1

HenrykH. Wielecki HenrykH., RudolfR. Sieradzki RudolfR., Wojsko Polskie 1921-1939. Odznaki pamiątkowe piechoty, Warszawa: Wydawnictwo CREAR, 1991, ISBN 83-900345-0-6, OCLC 69329326 .

Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.

Linki zewnętrzne |

Kazimierz Ickiewicz, Krzysztof Zielinski, Wojsko Polskie w Tczewie w latach 1930-2005. Szkice historyczne, Tczew 2005

[8] Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939^[7].

[1] Jerzy Krzyś: 65 Starogardzki Pułk Piechoty. s. 14.

[2] Józef Milewski: 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich. s. 10.

[3] Konrad Ciechanowski, Armia "Pomorze" s. 20.

[4] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.

[5] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku.

[CITEREFRocznik_oficerski1939660-6] Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 660.

[CITEREFRocznik_oficerski1939VI-7] Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.

[9] Dodatek Tajny Nr 6 do Dziennika Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 6 z 1938 r., poz. 65.

[10] Kazimierz Satora, Opowieści wrześniowych sztandarów s. 174.

[11] Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 15 z 30 maja 1931 r., poz. 181.

[12] Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 147., Henryk Wielecki, Rudolf Sieradzki, Wojsko Polskie 1921-1939. Odznaki pamiątkowe piechoty s. 146.

[13] Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 22 z 4 sierpnia 1927 r., poz. 268.

搜尋此網誌